Annem de kayınvalde. Kardeşimin eşi kıvırcık, ıspanak, maydonoz gibi yeşillikleri yemıyor. Çocukken annesı mutfakta kıvırcık mı ıspanak mı neyse farketmeden yere düşürmüş, bu da görmeden basınca o gün bugündür huylanmıs, yıyemıyor. Aksıne bız de yeşillik her gün tuketırız, kahvaltı dahil. Yalnız annem bildiği için ne zaman aksam yemegını birlikte yıyecek olsak, kendımıze kıvırcık salatası yapıyorsa Ona havuc, turp vs salatası yapar. Patates salatası yapacaksa Ona ayrı yeşilliksiz ayırır. Bu bıraz da insanlıkla alakalı, herkes kendı yemegını götürseydin, yok eşin sormuş bosver dese de sonucta O da dıger eltı gıbı o aılenin bir bireyi artık, elbette kendi aşını yapabilir götürebilir ama bır corba bır pılav cok zor gelmezdi kımseye, kım olsa gücenir. İlişkiler böyle olmaz. Ben de acı yiyemiyorum ama ne zaman kayınvalidemlere gitsem kalmaya, tencere tencere yaptıgı yemeklerın ıcınde bütün bütün acı kırmızı biberler olurdu, agzım burnum yana yana yerdim. Diğer günler elletmezdim yemeğe, acı biberleri sofraya ayrı koyardım. Yanlarında taşırlardı biberleri o derece. O yuzden konu sahıbı arkadasta bellı kı bıraz da olsa ilgi beklemiş, eşinin hatırına gitmiş, hassasıyetıne saygı beklemiş suç değil bu. Şu saatten sonra balık günleri kendı tedbirinizi alın, eşinizle de bu yuzden kötü olmayın ama incindiğinizi uygun bır zamanda nabzına göre anlatın, bilsin
