Empati yeteneği olan kk hatunları fikirlerinize ihtiyacım var

Gerçekten iyi bir evliliginiz varsa ertelemeyin bence. Nasip meselesi.

Ailenizin yanında rahat rahat geçirirsiniz .
 
Eşinize vazgeçtim demeyin de "yurtdışı görevindeyken ben hamileliğimi yalnız gecirmek istemiyorum sen nasıl ki baba olmak istiyorsun ben de anne olmayı istiyorum, buna hazır olduğumu da söylemiştim ama hamilelik bir kadın için hormonal ve duygusal acidan kolay bir durum değil, bebegim icimde büyürken kocamdan ayrı kalmak istemem, bu süreçte sorun yaşadığımda bana güç vermeni, bebegimizin hazırlıklarını beraber yapmayı isterim" tarzı bir konuşma yapabilirsiniz. Yani tek başına gebeliğin zorlugundan bahsedin. Ama vazgecmediginizi sadece korkularınızın olduğunu, bunun üstesinden tek başına gelemeyeceginizi ifade edin
 
Erteleyelim demek vazgeçmek değil ki...
Bence mantık dahilinde verilebilecek tek karar.
Bunun için gönül mü koyar sizce?
Hamileliğinizde yanınızda olmak ister eminim.
 
Benim gibi gec kalma. Artik cocugum olmuyor
Canım çok üzüldüm ama umudunu kaybetme sorun ne bilmiyorum ama şimdi birçok sorunun çözümü var
Rabbim nasip eder inşallah
 
Konu çocuk sahibi olmak ama bundan önce genel bilgileri vermek istiyorum ki empati yapması kolay olsun.

Eşimle uzun zamandır beraberiz 3 yıldır güzel giden bir evliliğimiz var.
Ufak tefek sorunlarımız oluyor kıskançlık vs ama bunlar tatlı sürtüşmeler ciddi tartışmalarımız olmaz
Gerçekten ciddi bir mevzu var ise sinirimiz geçmeden konuşmayız
Mutlaka ortak bir noktada buluşuruz ikimizde gerekli adımları atarız

Lisans bittikten sonra akademik hayallerımden vazgeçip çalışmaya başlamıştım
Eşimin ısrarı ve desteğiyle işi bıraktım sınavlara hazırlandım hiç alakası olmadığı halde beraber ders çalıştık her anlamda destek oldu

Biri farmakoloji diğer biyokimya iki alanda yüksek lisansa başladım
Biri bitti diğerinde tez dönemindeyim
Bu arada tübitak projesinde görev aldım oda bitmek üzere

Eşim 8 yıldır aynı firmada çalışıyor arada yurt dışı görevleri oluyor ama bunlar en fazla 1 ay sürüyordu
Özlüyoruz elbet ama onun dışında sorun etmedik

Sevdicek tek çocuk
Çocuklara aşırı düşkün
Etrafımızdaki arkadaş/akraba ların çocuklarıyla bir araya geldiğimizde ilgilenir hediyeler alır
Bunu gerçekten keyif alarak yapar

Sevgili olduğumuz dönemden beri hemen çocuk sahibi olmak istediğini bilirim
Hatta bebeklerimizin isimleri dahi bellidir.:anneadayı:

Daha öncede çocuk sahibi olmak aşkı etkilermi gibi bir konu açmıştım
Çocuk sahibi olmaya kendimi hazır hissetmiyordum
Birçok endişem vardı
İyi yetiştirebilirmiyim
İlişkimizi etkilermi
Ya iyi bir anne olmazsam gibi gibi..

Eşime hazır olmadığımı en azından iki yıl beklememizi istediğimi söylemiştim
Üzüldü ama itiraz etmedi kendisi korundu

İki hafta kadar önce bu konuyu konuştuk artık hazır hissettiğimi söyledim
Havalara uçtu

Dün yeni bir gelişme oldu
Eşimin yurt dışı görevi var
Oldukça uzak bir ülke
Ekimde gidecek ve 9 ay kalacak
Bu süreçte belki toplam bir ay ancak gelebilir yanıma

Bu gelişmeden sonra kafam karıştı
Hemen olurmu bilemeyz tabiki nasip ama olursa
Bu süreçte hamileliği nasıl kaldırabilirim onsuz geçirmek istermiyim bilmiyorum

Eşimle konuşmadım henüz oda birşey demiyor ama bakışlarından anlıyorum aklı çıkıyor vazgeçtim diyeceğim diye

Çok iyi bir eş çok iyi bir baba olacağınada eminim haksılık etmek istemiyorum ama yanlış karar vermekte istemiyorum:mad:

Şimdi tüm bu bilgiler ışığında empati yapmanızı istiyorum
Benim yerimde olsanız ne karar verirdiniz?:KK37:


ertelerdım....hamılelık ozel bır surectır ılgı ıster....mısal sureklı kontrol olur herkes esıyle gıderken sız annenızle yada bır tanıdıgınızla gıdersınız...kalp atısını duyacaksınız o heyecanı esınızle yasamak varken sız kımle gıttıysenız onla yasayacaksınız..cınsıyetı öğrenmek var..o heyecan o tıtremeler...bunların hıçbırınde esınız yanınızda olmayacak....zaten hamılelık fazla duygusal olunan bır donem...sonra gelsın aglamalar.....sonra her yalnız kaldığınızda kendınızı esınıze sıtem ederken bulursunuz....bence gerek yok...bekleyın derım
 
Eşinin yanında olması, onunda süreci yanında hissetmesi güzel. Doktor kontrolüne birlikte gitmek... ultarasonda ilk kalp atışını duymak... İlk tepmesinde eşine söylemek... onunda hissetmeye çalışması... İlk cinsiyet öğrendiğinde yan yana olmak... isim konusunda konuşmak bazen didişmek... eşinin senin için su getirmesi... yorgun olmasına rağmen yemek masasını toplaması... canın istedi diye sıcak simit alması...

Bunlardan mahrum kalacaksınız... eşiniz süreci hissetmeli bence...
 
Empati yapiyorum.. kariyerler konusunda aile hayatimi erteledigimi varsayiyorum.. 9 ay esim icin ertelesem sonrasind baska bi sorun cikacak.. ben hamile kalirdim.. ucretsiz izne ayrilip esimle giderdim gitme sansim yoksa tek basima gecirirdim hamileligimi...
 
senin esinle gitme sansin yokmu?
herseyden uzakta hamileligini daha rahat gecirirsin belkide.
Gideceği yerin şartları pek iyi değil sağlık sektörünü Türkiyenin 70 leri gibi bu yüzden o seçeneği hiç düşünmedim canım
 
Açılııın tecrübe geldi :-)
3. Gebeliğimde eşim yanımda değildi yurtdışındaydı çok şükür hiçbir risk de yoktu buna rağmen çok zor oldu
Sizinkisi ilk olduğu için sakın tek başına geçirmeyi kabul etmeyin derim
Bu arada aklıma geldi de ben Nasıl bir naz niyaz kaprisler yaptıysam eşim en son " keşke ben taşısaydım" demişti :-)
Keşke öyle bir seçenek olsa :halay:

Ne kadar kaldı dışarda bu süreci nasıl geçirdin tğm tecrübelerinden yararlanayım bulmuşken :KK53:
 
Bir de ne kadar naif, ince ruhlu birisiniz maşallah
Eşiniz kırılacak diye nasıl konuşsam diye düşünüyorsunuz gercekten gıpta ettim inşallah benim de ileride böyle ince düşüncede olabilecegim bir evliliğim olur
 
Eşinize vazgeçtim demeyin de "yurtdışı görevindeyken ben hamileliğimi yalnız gecirmek istemiyorum sen nasıl ki baba olmak istiyorsun ben de anne olmayı istiyorum, buna hazır olduğumu da söylemiştim ama hamilelik bir kadın için hormonal ve duygusal acidan kolay bir durum değil, bebegim icimde büyürken kocamdan ayrı kalmak istemem, bu süreçte sorun yaşadığımda bana güç vermeni, bebegimizin hazırlıklarını beraber yapmayı isterim" tarzı bir konuşma yapabilirsiniz. Yani tek başına gebeliğin zorlugundan bahsedin. Ama vazgecmediginizi sadece korkularınızın olduğunu, bunun üstesinden tek başına gelemeyeceginizi ifade edin
Ezberledim resmen şuan bide konuşurken gözlerine bakmazsam tamamdır sanki:eek:
 
Bir de ne kadar naif, ince ruhlu birisiniz maşallah
Eşiniz kırılacak diye nasıl konuşsam diye düşünüyorsunuz gercekten gıpta ettim inşallah benim de ileride böyle ince düşüncede olabilecegim bir evliliğim olur
Amin inşallah çok mutlu huzurlu bir evlilik nasip eder rabbim sana
 
Erteleyelim demek vazgeçmek değil ki...
Bence mantık dahilinde verilebilecek tek karar.
Bunun için gönül mü koyar sizce?
Hamileliğinizde yanınızda olmak ister eminim.
Ya bilmiyorum gönül koymaz sanırım ama şimdiye kadar çok istemesine rağmen benim korkularım sebebiyle itirazsız hep benim dediğim oldu çok fedakarlık yaptı benim için şimdi kıracakmışım gibi hissediyorum
 
Eşinin yanında olması, onunda süreci yanında hissetmesi güzel. Doktor kontrolüne birlikte gitmek... ultarasonda ilk kalp atışını duymak... İlk tepmesinde eşine söylemek... onunda hissetmeye çalışması... İlk cinsiyet öğrendiğinde yan yana olmak... isim konusunda konuşmak bazen didişmek... eşinin senin için su getirmesi... yorgun olmasına rağmen yemek masasını toplaması... canın istedi diye sıcak simit alması...

Bunlardan mahrum kalacaksınız... eşiniz süreci hissetmeli bence...
Düşününce bi üzüldüm şimdi
Doğru söylüyosunuz
Teşekkür ederim fikirleriniz için
 
Eşim doğuştan baba :KK70:
Ben kendi psikolojime güvenemiyorum
Regl döneminde bile hormonların esiriyim:sinirli:

Regl iken terör estirdigimden eşim hamile iken evi yakacak beni de diyordu:)
Sonra dertsiz neşeli bir hamile oldum 9 ay.. iyiki göbek var kocaman yoksa şüphe duyardik sürekli :)
 
Empati yapiyorum.. kariyerler konusunda aile hayatimi erteledigimi varsayiyorum.. 9 ay esim icin ertelesem sonrasind baska bi sorun cikacak.. ben hamile kalirdim.. ucretsiz izne ayrilip esimle giderdim gitme sansim yoksa tek basima gecirirdim hamileligimi...
Ablamın söylediklerini birebir yazmışsınız
Yoksa benim ablammısın olabilirimsin acaba :KK53:

Bu taraftanda düşünüyorum aslında daha çok eşim benim için hep erteledi bebek isteğini işini bu yüzden haksızlık etmekde istemiyorum
oofff kafam çok karıştı yine :KK23:
 
bak kuzum gebelik zor bir dönemdir insanın en cok eşine ihtiyacı olduğu yalnız kalmak istemeyeceği bir dönemdir... hem düşünsene eşin gidiyor.. bir geliyor ki bebiş... ama bu dönemde senin ne yaşadığını bilmiyor, göbişine dokunamıyor, duygudurumunu yaşamıyor sadece telefonun ucunda dinliyor... biraz tek başına yapmış gibi olacaksın sanki ... ben bir buruk oldum şimdi ya böyle düşününce :KK42:
 
Gerçekten iyi bir evliliginiz varsa ertelemeyin bence. Nasip meselesi.

Ailenizin yanında rahat rahat geçirirsiniz .
Kv dışında bir sorunumuz yok oda herkesde var
Benimki ayrı bir bdv olur :sinirli:
Ama eşim muhattap oluyor ben pek görüşmüyorum

Ailem destek aslında onlarda artık zamanı olduğunu düşünüyorlar
Rabbim doğru zamanda nasip etsin inşallah
 
Ezberledim resmen şuan bide konuşurken gözlerine bakmazsam tamamdır sanki:eek:
Uzun diye yazmamistim ama arkadaslar yazmış
Kontroller, ilk kalp atışı, tekmelemeler falan... bunlar bence cok ozel ve esle paylaşılmasi gereken şeyler
Su an gercekten empatinin dibine vurdum bir de yalniz oldugumdan yalnizligi biliyorum zor, ustune hamile olmak korkutucu geldi bana
Ha hamile olsaniz, mecburen gitse ama simdiki gibi ön bilginiz olmasa o zaman katlanmak mecburi olur ama şu durumda hamilelik planlamasi yapılabilir

Ayrica guzel.dilekler için de teşekkür ederim ;)
 
Back
X