ben 6 yildir ameliyat olmak istiyordum ama heryil korkudan erteliyodum.ama bu yil kesin kararimi verdim hersey 1 ay icinde oldu karar vermek doktorumu bulmak :) ama inanilmaz korkuyordum. birde ben panik atak hastasiyim :) dusunun aklima gelen senaryolari .doktor cok onemli ameliyat oncesi hastasi ile iletisimi
ama sunu soyleyebilirim henuz yeni ameliyat olmus biri olarak.kesinlikle korkulacak hicbirsey yokmus :) ama yasamadan hak veremezsiniz tipki benim gibi sukadarini soyliyeyim canim birtek sakinlestirici igne yapilirken kalcadan acidi cok yakti onun disinda ameliyathanede zaten uyukluyordum ne ara anesteziyi verdiler hic hatirlamiyorum. ameliyatim 4,5 saat surmus bana 1 dakika gibi geldi gozumu acip kapamak gibi.
bide benim korkum anesteziden uyanamamakdi cunku bunyem cok zayif 46. kiloyum penisiline alerjim var antibyotiklere alerjim var sorunlu bir bunyem var ama hersey mukemmel gecti ruya gibi geliyor ne ara ameliyata girdim ne ara bunlar basima geldi diyorum
yani korkulacak bisey yokmus olan disarda bekleyen ailelere oluyor zavalli anmem ciktigimda sanki 5 yas yaslanmisti
ben ciktikdan 2 saat sonra ayaklandim harika hissediodum hic agrim olmadi kusmadim taaki 2. gunume kadar bi anda sismeye basladim gozlerim kaapandi
suan 4gunum bugun burnum tamamen tikandi sislerim durdu umarim yarin gerilemeye baslar.
yani ozetle inan korkulacak bisey yok tek zorlu surec ameliyata karar verme ile ameliyat gunu arasindaki bekleme suresi.
bide anesteziden sonra benim ceneme vurdu susturamadilar bidi bidi konusuyordum
bu msji hastahane odamda yaziyorum oncelikle Harikayim enbastan ozet gecim benim gibi korkak arkadaslara yardimim dokunsun
