Merhaba arkadaşlar, psikolojik olarak dibi gördüğüm bir dönemdeyim. Acil şekilde bir psikiyatriste gitmem gerek. Sizlere birkaç sorum olacak. 1. si: Aşırı sinirli bir insan oldum, aranızda sinir ilacı kullanıp gerçekten artık sinirlenmeyen ve keşke daha önce kullansaydım diyen var mı? Artıları ve eksileri nelerdir? Daha sonra bırakırken zorluk yaşanıyor mu? 2.si: Emzirmeye uyumlu ilaçlar olduğunu okudum birkaç yerde. Bu tür ilaçları kullanırken sütü sağmak gerekiyor mu ya da süt sağmakla uğraşmadan kullanılabilen ilaçlar var mıdır?
Cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.
Açıkçası şu an terapi için ayırabilecek bir bütçem yok. O yüzden devlet hastanesine gideceğim. Bir de oğluma da artık sık sık yükselmeye başladığım için hızlı bir çözüm daha iyi olur diye düşünüyorumOnce bi doktora gitmelisiniz belki terapiyle bu durumu yenebilirsiniz. Hersey ilac demek degil ve evet ben kullandim en son arkadasimin dedesinin olumune guldugumu hatirliyorum ustelik kullandigim doz cok dusuktu. Ilaclar insanlari robotlastirip duygularini ifade etme seklini koreltiyor. Bence once bi doktora gidin ona durumunuzu anlatin ilacsiz cozum bulmaya calisin
Psikiyatriye gideceğim. Kendi kendime ilaç almayacağım tabi ki. Yine de uyarınız için sağ olunBilmeden ilaç almayın. Çocuğunuzda sorun çıkarsa daha sonra daha büyük sıkıntıların olur. Kadın doğum uzmanı önermeden emzirirken ilaç alma..
Açıkçası şu an terapi için ayırabilecek bir bütçem yok. O yüzden devlet hastanesine gideceğim. Bir de oğluma da artık sık sık yükselmeye başladığım için hızlı bir çözüm daha iyi olur diye düşünüyorum
cinayet romanlari mi? daha sakin biseyler okusaniz...Cozum tabiki ama saglikli bi cozum degil. Benimde 8 aylik kizim var ve cidden bunaldigim zaman cok fazla. Lohusa depresyonu yasamasamda su donemde dis sikintimiz var sanirim ve ciddi anlamda bende sabrimin tukendigini hissediyorum o yuzden bu aralar cinayet romanlari okuyup kafa dagitmaya calisip, hergun parka cikartip acik hava desarj olmaya calisiyorum. Cok zormus cocuk buyutebilmek onlar icinde buyumek cok zor. Psikoyatri bi cozum bulur insallah
cinayet romanlari mi? daha sakin biseyler okusaniz...
Oğlum 23 aylık zaten. Ama ben dişlerinin hepsi çıkıp artık o ağrıları yaşamayacağı döneme kadar emzirmek istiyorum. Bi de şu an bana en iyi gelen şey emzirme. O yüzden bıraktımak istemiyorum. Henüz ikimiz de hazır değiliz bunaEmzirme bitimini bekle.Zaten topu topu iki sene sık dişini.
İnşallah, teşekkür ederim.Eğer ruh haliniz iyi değilse elbette doktora gidin mutlaka. Her anne bebeğini emzirmek ister ama anne kendini iyi hissetmiyorsa gerektiğinde ilaç kullanmalı
Mutlu anne=mutlu çocuk unutmayın
En kısa zamanda kendinizi toparlarsınız umarım
Teşekkürler. Kafamdaki şu sorulara da cevap bulabilirsem daha rahat gideceğim inşallah.zaten doktora gideceksiniz herşey kontrol altında olacak.
kendinizi tanımanız çare aramanız
kendinizi düşünmeniz çok güzel
hiç geç kalmadan gidin
Yaşadığınız tüm sıkıntılara ek yüksek tansiyon ve düşük riskinin yüksek olduğu bir hamilelik geçirdim. Üzerine oğlumun alerjisi nedeniyle aylarca diyet yaptım. Hepsi geçti derken iki ay önce babamı kaybettim. Son 5-6 aydır hastalığı nedeniyle bizimleydi. Şu an ufak çaplı panik atak krizleri geçiriyorum. Oğlumun da iki yaş sendromu başlayınca tahammül etmek imkansız olmaya başladı. Kadar dağıtmanın fayda etmediği bir noktadayım malesef. Size de kolaylıklar dilerim.Cozum tabiki ama saglikli bi cozum degil. Benimde 8 aylik kizim var ve cidden bunaldigim zaman cok fazla. Lohusa depresyonu yasamasamda su donemde dis sikintimiz var sanirim ve ciddi anlamda bende sabrimin tukendigini hissediyorum o yuzden bu aralar cinayet romanlari okuyup kafa dagitmaya calisip, hergun parka cikartip acik hava desarj olmaya calisiyorum. Cok zormus cocuk buyutebilmek onlar icinde buyumek cok zor. Psikoyatri bi cozum bulur insallah
23 aylık mı? Ohoooo. Hemen psikiyatriye bence.Oğlum 23 aylık zaten. Ama ben dişlerinin hepsi çıkıp artık o ağrıları yaşamayacağı döneme kadar emzirmek istiyorum. Bi de şu an bana en iyi gelen şey emzirme. O yüzden bıraktımak istemiyorum. Henüz ikimiz de hazır değiliz buna
Yaşadığınız tüm sıkıntılara ek yüksek tansiyon ve düşük riskinin yüksek olduğu bir hamilelik geçirdim. Üzerine oğlumun alerjisi nedeniyle aylarca diyet yaptım. Hepsi geçti derken iki ay önce babamı kaybettim. Son 5-6 aydır hastalığı nedeniyle bizimleydi. Şu an ufak çaplı panik atak krizleri geçiriyorum. Oğlumun da iki yaş sendromu başlayınca tahammül etmek imkansız olmaya başladı. Kadar dağıtmanın fayda etmediği bir noktadayım malesef. Size de kolaylıklar dilerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?