- 25 Şubat 2011
- 10.392
- 25.120
- 598
Vicdanim rahat olsa ne üzülürüm ne de çözüm yolu aramaya çıkardım
Bakamama değil konu şükür evladimdan yuk değil bana tamam haksızlık bu biliyorum ama kum kasıtlı bu durumu kabul eder eğer bi derdi olmasa
Ağlamak falan sizin vicdan rahatlatma yönteminiz olabilir. Lakin bunun o çocuğa faydası yok.
Borcunuz çoksa yeni ev, araba almak ne oluyor? Bunun mantığı ne? Besbelli ki çocuk sizin önceliğiniz değil. Kendi kendinizi kandırmayın. Çözüm arayan insan ev, araba alacağı parayla borcunu öder, çocuğunu başkasının evine bırakıncaya kadar. Çocuğu olanların hepsinin evi, arabası mı var? Daha hala 1 sene geçsin de arabanızı da alınmış, ölme eşeğim ölme. Bırakın Allah aşkına ya.
Sizin gibi bir aile biliyorum. Çocuğu sağlık problemlerinden dolayı bakım evinde yaşıyordu. Aile çocuğu çook nadir görmeye geliyordu. İşte senede 2 kere falan. Anasına ne zaman sorsan güya çocuğun hasretinden ölüyor, ağlamalar, çocuğu aslında ne kadar sevdiğini söylemeler.... Çocuğu görmeye gelmez, neymiş, arabası yokmuş, işi yokmuş, parası yokmuş. Sizin gibi, bahaneler gırla... Bu sırada başka çocuğa hamile kalmayı bildiler tabii. Hani nasıl sizin borç gırtlakta deyip ev araba almanız gibi saçma sapan şeyler.
Bu çocuk 4 yaşında öldü. 4 yıl gencecik anası babası olduğu halde öksüz yetim büyüdü. Ailesi çeksin şimdi ömür boyu vicdan azabını. Sıra bir türlü bu çocuğa analık yapmaya gelmedi, hayatta başka öncelikleri vardı. Aynı sizin gibi. Anası en son facebookta oğlunun fotoğraflarını soruyordu milletten, hani kendisinde birkaç tane var, başkasında varsa bari kendisine versinler ölen evladının diye.
Bahaneleriniz de siz de hiç ama hiç inandırıcı değilsiniz. Ağlıyorum ölüyorum diye şov yapın, vicdan rahtalatın anca.