• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

En önemli şey aşk mı? Yanlış mı yapıyorum?

SerotoninOzlemi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2016
41
43
3
31
Merhaba arkadaşlar, bir süredir üyeliğim olmadan forumu takip ediyorum. Ben de bir üyelik alıp bir konuda size danışmak istedim.

Yaklaşık 4 sene süren bir ilişkim oldu. Erkek arkadaşımla sevgili olmadan önce çok çok iyi anlaşıyorduk, dertleşiyorduk her şeyden önce dosttuk. Daha sonra bu durum sevgililiğe dönüştü ve devam etti. Ancak 3.5 senenin ardından ben ilişkimizin çokça arkadaşlık, az ilgi, içerdiğini düşünmeye başladım. Aşk sevgiye dönüşür, evet ama sanki biraz fazla dönüştü :) Bu nedenle de ilişkimizi bitirme kararı aldım. Erkek arkadaşıma durumu açıkladım ve ayrıldık. Durumu başta anlayışla karşılamış göründü; fakat ertesi gün uyandığımda kendimi her türlü mecrada engellenmiş buldum :) 6 ay boyunca hiç konuşmadık.( Bu sürenin 6 ay olduğunu da daha sonra kendisinden öğrendim. )Sonrasında yeniden iletişime geçtik. Son birkaç güne kadar öncesindeki gibi dertleşmeye sohbet etmeye devam ediyorduk. Dışardan bir gözle bakıldığında bu durum size zorlama bir 'eski sevgiliyle arkadaş kalma çabası' olarak gözükebilir ama her türlü psikolojik sorunumuzu, neşemizi hüznümüzü karşılıklı paylaşan insanlarız. Birbirimizin hayatında sadece sevgili değildik. Ona sadece eski sevgilim gözüyle bakamıyorum.

Ayrıldığımızda hiç yıpranmadım. Bu kadar iyi anlaşabildiğim insana keşke sırılsıklam aşık olsaydım, ayrıldığımda kahrolsaydım diyorum. Kendisi bir kaç gündür lafı yeniden birlikteliğe getiriyor. Anladım ki ben yeniden birlikte olmak istemiyorum. Ona artık sevgilim diyemem. Kafamı karıştıran noktaysa şu: En önemli şey aşk mı? Bu kadar aklıbaşında, düzgün, neredeyse her konuda uyuştuğum, tüm hayatımı a dan z ye bilen bu insanı tamamen hayatımdan nasıl çıkaracağım. Çıkarmam gerekiyor diye düşünüyorum çünkü kendisi sadece dostluk hissetmediğini açıkça söylemeye başladı. Onu böyle sürümcemede bırakmak istemiyorum. Fakat dediğim gibi, benim için sadece bir eski sevgiliden de ibaret değil. Öyle olsaydı kopmak çok kolay olurdu.

Sizce ne yapmalıyım? Sonra çok pişman olur muyum ben ne yaptım, nasıl güzel bir şeyi bozdum diye. Aşk en önemli şey mi görüşlerinizi merak ediyorum. Şimdiden herkese teşekkürler.
 
Buna yorum yapamadan geçemezdjm :). Öncelikle mrb benim de aynen böyle bir ilişkim oldu 6-7 yıl dost olduğum kişi ile sevgili olduk ve sonra sevemedigimi düşünüp ben ayrıldım aradan bir yıl geçti ve şuan arkadaşlığımiza devam ediyoruz ama keşke diyorum onun değerini biseydim çünkü insanı anlayan bi kocası olmalı. Kendi adıma diyorum çok pismanim
 
Buna yorum yapamadan geçemezdjm :). Öncelikle mrb benim de aynen böyle bir ilişkim oldu 6-7 yıl dost olduğum kişi ile sevgili olduk ve sonra sevemedigimi düşünüp ben ayrıldım aradan bir yıl geçti ve şuan arkadaşlığımiza devam ediyoruz ama keşke diyorum onun değerini biseydim çünkü insanı anlayan bi kocası olmalı. Kendi adıma diyorum çok pismanim
Çok teşekkür ederim cevapladığınız için :)
Ben de ileride pişman olmaktan çok korkuyorum. Hayatımda yeri çok fazla. Tamamen hayatımdan nasıl çıkarırım bilmiyorum; fakat birliktelik de pek mümkün gözükmüyor.
 
İliski anlamında hic bisey hissetmediğinizi söylüyorsanız bosuna devam etmeyin derim.Bir kişinin sizin nezdinizde çok değerli olması onun sevgili ve eş yapmak için yeterli sebepler değil cunku.Ama seviyorsanız,sadece gözü kara bir aşık olmadığınızı hissettiğiniz için devam etmek istemiyorsanız orada yanılırsınız derim.Gerci 3.5 yıllık bir iliskinin ardından ayrılmış olmak hemde o kadar paylaşıma rağmen sizi hiç yıpratmadıysa, bu sadece sırf iyi anlaştığınız için biriyle iliski yasamak olur.Ki buda ileride yasama ihtimaliniz olan gercek asklarınıza ihanettir. Ben evlilik ve iliski için çok aşık olunması fikrini savunmam.Sevgi anlayış huzur varsa baska birseye gerek yok bence. Ama sizin ayrılık sonrası bunun acısını çekmemiş olmanız kafamı karıştırdı doğrusu.Sırf verdiğiniz bu ayrıntı sebebiyle bir iliskiniz olmaması gerektiği kanaatindeyim.
 
İliski anlamında hic bisey hissetmediğinizi söylüyorsanız bosuna devam etmeyin derim.Bir kişinin sizin nezdinizde çok değerli olması onun sevgili ve eş yapmak için yeterli sebepler değil cunku.Ama seviyorsanız,sadece gözü kara bir aşık olmadığınızı hissettiğiniz için devam etmek istemiyorsanız orada yanılırsınız derim.Gerci 3.5 yıllık bir iliskinin ardından ayrılmış olmak hemde o kadar paylaşıma rağmen sizi hiç yıpratmadıysa, bu sadece sırf iyi anlaştığınız için biriyle iliski yasamak olur.Ki buda ileride yasama ihtimaliniz olan gercek asklarınıza ihanettir. Ben evlilik ve iliski için çok aşık olunması fikrini savunmam.Sevgi anlayış huzur varsa baska birseye gerek yok bence. Ama sizin ayrılık sonrası bunun acısını çekmemiş olmanız kafamı karıştırdı doğrusu.Sırf verdiğiniz bu ayrıntı sebebiyle bir iliskiniz olmaması gerektiği kanaatindeyim.
Teşekkür ederim cevapladığınız için, ben de çok şaşkınım bu kadar etkilenmememe. Nasıl oldu da umursamadım anlamıyorum. Megolamanlık yapıp nasılsa ben bitirdim istesem yine başlatırım diye düşündüm sanırım. Belki aynı şeyi o bana yapsaydı böyle rahat karşılayamazdım.
 
İçinde ona karşı bir heyecan olmali yinede ne bileyim benimde bir arkadaşım vardi cok iyi anlasiyorduk herkes bizi yakistiriyordu fakat o heyecan yoktu şuan aşık olduğum adamla çok mutluyum. Sana tavsiyem ona karşı olan sevgin nedir? Bu soruyu kendine sor. İnsan ailesini evcil hayvanini veya bir rengi cok sevebiliyor. Bu insanin sendeki karşılığı nedir?? Sende fark etmişsin ki ayrılmışsın. Amaa herşey aşk değil. Fakat aşk olmadanda olmuyor..
 
İçinde ona karşı bir heyecan olmali yinede ne bileyim benimde bir arkadaşım vardi cok iyi anlasiyorduk herkes bizi yakistiriyordu fakat o heyecan yoktu şuan aşık olduğum adamla çok mutluyum. Sana tavsiyem ona karşı olan sevgin nedir? Bu soruyu kendine sor. İnsan ailesini evcil hayvanini veya bir rengi cok sevebiliyor. Bu insanin sendeki karşılığı nedir?? Sende fark etmişsin ki ayrılmışsın. Amaa herşey aşk değil. Fakat aşk olmadanda olmuyor..
Beni düşündüren şey paylaşımlarımızın çok fazla olması. Her derdimi her düşüncemi ondan daha fazla bilen biri var mı bilmiyorum. Herhangi bir arkadaşımı kaybetmiş olmayacağım hayatımdan çıkarırsam. Ama dediğiniz gibi bunun karşılığı da aşk değil.
 
Bence tamamen hayatından çıkarma, iyi insanlar ciddi anlamda azaldı çünkü. Fakat öte yandan sevgili olmanın gerektirdiği duyguları hissetmiyorsan bir ilişki yaşaman da zor yani. Tekrar başlarsan sen onunla birlikteyken karşına başka birisi çıkar ve o kişiye karşı özel duygular falan hissedersen (dizilerdeki gibi bir durumu örnek verdim ama gerçek hayatta da çok yaşanıyor) o zaman ayrılmak çok daha zor olur, hayatından çıkarmak daha zor olur. Mesela yani. Kolay da değil şimdi çok iyi anlaşabildiğin insan bulmak, arkadaş olarak bile birini hayatında tutmak zor yani, devir çok değişti. Arkadaş kalın, dost kalın. Ama o lafı sürekli birlikte olmaya getirmeye devam eder de sıkılırsan o zaman hayatından çıkarırsın, yapacak birşey yok.
 
Beni düşündüren şey paylaşımlarımızın çok fazla olması. Her derdimi her düşüncemi ondan daha fazla bilen biri var mı bilmiyorum. Herhangi bir arkadaşımı kaybetmiş olmayacağım hayatımdan çıkarırsam. Ama dediğiniz gibi bunun karşılığı da aşk değil.
şimdi şöyle birşey var yeniden bir ilişkiye başlasan aradan bu kadar zaman geçse bu sefer eskisi gibi olmayacak sırandanlasmayacak hep deli gibi aşık kalicaz diyebilecekmisin? Bunu kimse bilemez ki. Belki yine aynı şeyler olucak bu duygulari farkli bir insana hissedeceksin. Yani elinde olani sahip olduğunu değerlenir. Mesela neden bu seviyeye geldiniz? Yeni heyecanlar edinin, birlikte yeni şeyler yapın, içinizdeki aşkı ççıkartacak şeyler. Zor bir durum belkide yıllar sonra evlendiğin için pişman olacaksın. Bu hayatta kimse karşımıza tesadüfen çıkmıyor. İlişki iyide olsa kötüde olsa bize birseyler öğretiyor ders veriyor. Bu ilişkide neyi yanlış yaptınız bunu düşün bir ders çıkar. Ama aşk olmadan ne bileyim kalbinin sesini dinle. Bitmesinin mutlaka bir sebebi vardır belki bir işarettir doğru insan değildir. emin değilsen al karşına anlat bunlarin hepsini ciddi ciddi konuşun derim
 
Bence tamamen hayatından çıkarma, iyi insanlar ciddi anlamda azaldı çünkü. Fakat öte yandan sevgili olmanın gerektirdiği duyguları hissetmiyorsan bir ilişki yaşaman da zor yani. Tekrar başlarsan sen onunla birlikteyken karşına başka birisi çıkar ve o kişiye karşı özel duygular falan hissedersen (dizilerdeki gibi bir durumu örnek verdim ama gerçek hayatta da çok yaşanıyor) o zaman ayrılmak çok daha zor olur, hayatından çıkarmak daha zor olur. Mesela yani. Kolay da değil şimdi çok iyi anlaşabildiğin insan bulmak, arkadaş olarak bile birini hayatında tutmak zor yani, devir çok değişti. Arkadaş kalın, dost kalın. Ama o lafı sürekli birlikte olmaya getirmeye devam eder de sıkılırsan o zaman hayatından çıkarırsın, yapacak birşey yok.
Ayrılmak istediğimde başta her aşk sevgiye dönüşecek yine aynı şeyleri yaşayacaksın dedi. Ben de tıpatıp aynı cümleyi kurdum, ya seninleyken yaşarsam dedim. Bana da söylediğiniz çok olası gelmişti o dönem, çok çok kötü bir durum olurdu.
 
şimdi şöyle birşey var yeniden bir ilişkiye başlasan aradan bu kadar zaman geçse bu sefer eskisi gibi olmayacak sırandanlasmayacak hep deli gibi aşık kalicaz diyebilecekmisin? Bunu kimse bilemez ki. Belki yine aynı şeyler olucak bu duygulari farkli bir insana hissedeceksin. Yani elinde olani sahip olduğunu değerlenir. Mesela neden bu seviyeye geldiniz? Yeni heyecanlar edinin, birlikte yeni şeyler yapın, içinizdeki aşkı ççıkartacak şeyler. Zor bir durum belkide yıllar sonra evlendiğin için pişman olacaksın. Bu hayatta kimse karşımıza tesadüfen çıkmıyor. İlişki iyide olsa kötüde olsa bize birseyler öğretiyor ders veriyor. Bu ilişkide neyi yanlış yaptınız bunu düşün bir ders çıkar. Ama aşk olmadan ne bileyim kalbinin sesini dinle. Bitmesinin mutlaka bir sebebi vardır belki bir işarettir doğru insan değildir. emin değilsen al karşına anlat bunlarin hepsini ciddi ciddi konuşun derim
Bu noktaya gelmeden önce çok denedim yeniden ilişkinin en başındaki heyecanı hissetmeyi. Ama o tüm çabaları gereksiz gördü. Zaten olması gereken şey aşkın sevgiye dönüşmesi diye düşünüyor o. Bense daha çok aşk, heyecan hissetmek istiyorum. Ne kadar ortak yönlerimiz çok olsa da ilişki yaşama konusunda paralel düşünmüyoruz.
 
Ayrılmak istediğimde başta her aşk sevgiye dönüşecek yine aynı şeyleri yaşayacaksın dedi. Ben de tıpatıp aynı cümleyi kurdum, ya seninleyken yaşarsam dedim. Bana da söylediğiniz çok olası gelmişti o dönem, çok çok kötü bir durum olurdu.
Aldatma olmadığı sürece ben başkasına aşık olma durumunu fazla yadırgamıyorum, duygular, hisler der ve geçerim ama ne yazık ki bir taraf hep daha çok üzülen taraf oluyor. Başkasına aşık olma durumu zaten duygularla alakalıdır. Eğer onunlayken yaşarsan üzülen taraf o olacak. Seninle devam etmek istemesinin bedeli çok ağır olur böyle bir durumda. Zamanında benzer şey başıma gelmişti, çok seviyordum (daha çok seven taraf bendim) neyse bir süre sonra birkaç sorun yaşadık, ben ayrılmayı aklımın ucundan geçirmiyorken o ayrılmak istedi. Biz de çok iyi anlaşıyorduk. Bana karşı hislerinin eskisi kadar kuvvetli olmadığını söyledi falan... Ben çok seviyor olmama rağmen ayrılmayı kabul ettim çünkü öbür türlü daha çok üzülürdüm, biliyordum yani. Üstelik ben arkadaş bile kalmadım. Arkadaş kalabilmem için duygularımın tamamen bitmiş olması gerekirdi. Yarın öbür gün "arkadaşım" yeni sevgilisini anlattığında üzülmek istemezdim çünkü. Bu konudaki düşüncem halen böyle. Bazen insanlar çok değişik durumlar içinde kalabiliyorlar.
 
Aldatma olmadığı sürece ben başkasına aşık olma durumunu fazla yadırgamıyorum, duygular, hisler der ve geçerim ama ne yazık ki bir taraf hep daha çok üzülen taraf oluyor. Başkasına aşık olma durumu zaten duygularla alakalıdır. Eğer onunlayken yaşarsan üzülen taraf o olacak. Seninle devam etmek istemesinin bedeli çok ağır olur böyle bir durumda. Zamanında benzer şey başıma gelmişti, çok seviyordum (daha çok seven taraf bendim) neyse bir süre sonra birkaç sorun yaşadık, ben ayrılmayı aklımın ucundan geçirmiyorken o ayrılmak istedi. Biz de çok iyi anlaşıyorduk. Bana karşı hislerinin eskisi kadar kuvvetli olmadığını söyledi falan... Ben çok seviyor olmama rağmen ayrılmayı kabul ettim çünkü öbür türlü daha çok üzülürdüm, biliyordum yani. Üstelik ben arkadaş bile kalmadım. Arkadaş kalabilmem için duygularımın tamamen bitmiş olması gerekirdi. Yarın öbür gün "arkadaşım" yeni sevgilisini anlattığında üzülmek istemezdim çünkü. Bu konudaki düşüncem halen böyle. Bazen insanlar çok değişik durumlar içinde kalabiliyorlar.
Siz böyle yazınca bana yeni sevgilisini anlatsaydı ne hissederdim diye düşündüm.. Gerçekten zor bir durum. Bir tarafım işte o zaman kaybetme korkusunu hissederdin ve çok pişman olurdun diyor, bir tarafım da etkilenirdin ama çileden çıkmazdın diyor. Yine de anladığım kadarıyla ben şuan arkadaşlık tarafına daha yakınım sanırım.
 
İliski anlamında hic bisey hissetmediğinizi söylüyorsanız bosuna devam etmeyin derim.Bir kişinin sizin nezdinizde çok değerli olması onun sevgili ve eş yapmak için yeterli sebepler değil cunku.Ama seviyorsanız,sadece gözü kara bir aşık olmadığınızı hissettiğiniz için devam etmek istemiyorsanız orada yanılırsınız derim.Gerci 3.5 yıllık bir iliskinin ardından ayrılmış olmak hemde o kadar paylaşıma rağmen sizi hiç yıpratmadıysa, bu sadece sırf iyi anlaştığınız için biriyle iliski yasamak olur.Ki buda ileride yasama ihtimaliniz olan gercek asklarınıza ihanettir. Ben evlilik ve iliski için çok aşık olunması fikrini savunmam.Sevgi anlayış huzur varsa baska birseye gerek yok bence. Ama sizin ayrılık sonrası bunun acısını çekmemiş olmanız kafamı karıştırdı doğrusu.Sırf verdiğiniz bu ayrıntı sebebiyle bir iliskiniz olmaması gerektiği kanaatindeyim.
Biz aşık olduk evlendik te ne oldu?Anlaşamadıktan sonra?
 
6 ay hiç iletişim kurulmayan ilişki benim açımdan şans verilmemesi gereken ilişkidir, erkek dediğinin biraz çabalaması lazım,birbirinizi görmeden dayanamamanız lazım. Hani derler ya mantık mı aşk mı diye, ikisi de değil aslında; en güzeli mantıklı aşk. Şimdi seninle tekrar başlamak istiyor ama sen tekrar aşık olmadan dönme derim.
 
bu konularda aklıma hep işin sevişme kısmı gelir sonra midem bulanır insan aşık olmadığı arkadaş insan olarak sevdiği biriyle nasıl yatağa girebilir

olmuyorsa olmuyodur zorlamanın alemi yok çok çok iyi insan iyi anlaşıyonuz tamam da ne alaka yani
 
Hiç birşey hissetmiyorsan..ömür boyu onun eksikliğini duyarsın iki kardeş gibi olmak hiç mantıklı gelmiyor:KK14:
 
Kendimden ornek vereyim, biz de esimle birbirimizin en iyi arkadasiyiz. Gezilecekce eglenilecekse yiyip icilecekse birbirimizden baska alternatif dusunmuyoruz bile. Ben de o da her derdimizi kankasina anlatir gibi anlatiriz. Bu yuzden karsidan yapisik ikiz gibi gorunsekte sadece mutlu ve biktirmayan bir evliligimiz var o kadar. Sirf ask icin cevremde evlenen herkes ilk 1 yil patir patir dokuldu. Ayni eve girince ask falan kalmiyor, ask icin evlenilmisse de geriye ne kaliyor?

Ama su var ben esimi begeniyorum, ona baktigimda icim kipir kipir ediyor hala. Sanirim siz de o da kalmamis.

Umarim dogru karari verirsiniz.
 
Back
X