En son ne zaman yaşam içinde birşeyler için tutku hissettiniz?

Hayatımda iyi giden ve kötü giden şeyler var. Çok şükür bir evladım var. Onunla mutluyum. Eşim de fena değildir. Ama coook uzun süredir sadece erkek, es değil hiçbir konuda tutku hissedemiyorum. Film severdim açıyorum ama öylesine, kitap, tatil öylesine. Tutkulu tipler beni anlayacaktır. En son ne zaman çok heyecanlandiniz? Tabi ki kızımla ilgili heyecanlanıyorum mutlu oluyorum ama hayatın geri kalanı. Şikayet değil hiç yaşama arzusunu, inatciligini, azmini kaybedip tekrar kazanan oldu mu? Mesela fazla kilom var 2-3 veriyorum sonraaa Aaa nasılsa veriyorum deyip sallıyorum. Tatile gidiyorum nasıl olsa dönecegim deyip heyecanım az oluyor. Ya da biri yalan söylüyor eskiden kavga ederdim şimdi uğraşmıyorum bile. Bugün bir firma ile tartıştım ki severim tartışmayı keyif bile almadım.



Anksiyetem ile konuya katılıyorum. Önceden yalnız uçmak,şehir değişikliği, kendi başıma korkmadan sokaklarda dolaşmak eve geç gelebilmek, Nişantaşı Kara fırın'da oturup yan masaları gizli gizli dinlemek 😂, yarın ne olacak diye düşünmemek yazarken aydınlandım şu an önceden ne güzel hayatım varmış benim ya.. neyse bunlar tutku olmasa da enerjimi maksimum seviyede tutan şeylerdi. Bu garip hastalık yakama yapışınca 4/5 km yola gitmesem mi acaba diye bakıyorum, düşünüyorum.

Tutkudan ziyade lezzet aldığım şeyler azaldı. Bahsettiğim dönemlerde gözümde canlanan anıların bile rüzgarının kokusunu hatırlıyorum. Umarım bir gün o dönemden bile daha iyi daha mutlu hissedebilirim.
 
Oldum olasi yildizlari izlemeyi cok severim, hayal kurarim. Evliligimin son doneminde artik neden mutlu olamıyorum diye sorguluyodum. Bosandiktan bikac ay sonra sigara icmek icin bi aksam balkona ciktim, gozyuzune bakarken yeniden hayal kurdugumu ve mutlu hissettigimi farkettim. Sonra hersey geri gelmeye basladi. Cok sevdigim orman yuruyuslerini yapmaya basladim, cicek topladim. Hersey duzeliyor, merak etmeyin 🌸
Yalnız konuya pozitif basan iki üyeden birisisiniz. Kalanlarimiz bitik😂
 
Tatile zaten cikicam ama bebisle ama galiba 1 gece bebisi bırakıp bir yere kacabilirim.
Başlığı açtıkça düşündüm sağlık, mücadele, iş hayatı, anksiyete, aile, kv terörü çok şey yaşandı. Ben altında kaldim. Çok şükür çoğu düzeldi daha doğrusu direne direne düzelttim. Sonra ben eski sasifelek olamadım.
Mücadele dönemlerinden sonra bir süre daha rehaveti ve bıkkınlığı sürüyor açıkçası.

Ne kadar sağlıklı bilmiyorum ama ben her şeye pozitif bir kılıf bularak baş etmeye çalıştım. Huyum suyum değişti bir süre sonra. Tartışmayı bırakmak ilkiydi. Deveye demişler seni kulağından tutar diyar diyar gezdiririm, deve demiş siz de benimle gezersiniz :KK53: biriyle uğraşırken kendimi de yorduğumu fark edip bıraktım. Çok iyi geldi.

Tatile zaten gidecekmişsiniz çok iyi. Bebekli kısma yorum yapamam, henüz anne değilim; zorluğunu bilmediğim bir durum hakkında atıp tutmak haddime değil. Bebişle tatile çıkmak da bir nimet aslında. Ben olsam böyle düşünürdüm❤️ Var ki onunla çıkıyorsunuz❤️ İki suda oynar bi gıdıklanır zaman geçer işte. Eminim annelik çok zordur ama şuanki hedefimiz pozitif bakmak, o yüzden böyle düşünüyorum❤️

Kv terörü zaten çoğu evliliğin başköşesinde konumlanmış bir sorun. O yüzden şaşılacak bir durum değil. Tabii ki aşırı sinir bozucu ama dünyaya bir kere geliyoruz oturup onu düşünmekle vakit kaybetmeyelim. Hem siz onu düşünüp sinir krizi geçirirken o keyfine bakıyordur. O yüzden onu da salın. Demesi kolay ama napalım manipüle edicez beynimizi.
Baktın değiştiremiyorsun, düşünme. Vallahi huzura erdim. Değil düşünerek değiştirmek, kırk yıl dil döksek kötü kötüdür ıslah olmuyorlar.

Kendi çözümlerimi sayayım,
Çok bunaldığımda hızlıca fazla su israf etmeden duş alırım, hem fiziken ağrılarıma iyi geliyor hem ruhumu hafifletiyor. Cilt bakımı yaparım yüzümle uğraştıkça rahatlıyorum. Yüzüme masaj yapıyorum falan iyi yani :KK53:
 
Yalnız konuya pozitif basan iki üyeden birisisiniz. Kalanlarimiz bitik😂

🤣🤣
Ben evliyken umudumu, mutlulugumu yitirmistim. Beni ben yapan ozelliklerim torpulenmisti. Bosandiktan sonra eski halime yaklasmayi basardim. Ciddi bir mucadele verdikten sonra tamamen eski hali almak imkansiz bana gore. O mucadelede insanlarin gercek yüzünü goruyosun, saf ve guzel duygularini somurup bir kenara atıyorlar. Yinede hayattan umudum var. Konularimi biliyosunuz. Umudumu kaybedersem hayatim cekilmez olur. Ha sorsanız panda napiyosun diye. Valla cogunuzdan daha az şey yapıyorumdur. Ekonomik kosullar ve issizlik malum, e bide bebek var. Markete her gittigimde homurdaniyorum. Gozalti dolgum erimeye basladigi icin üzülüyorum 😂 mulakata cagirirlar da işe girersem maasimla ne yaparim onun hayalini kuruyorum 🤣 arada bi eski esime satasiyorum 🤣
Bazi seylerden keyif alamıyor olmanin altinda muhakkak bir sebep oluyor. Bazilarini gormek istemiyoruz, bazilarini cok derine gömüyoruz bulamiyoruz. Siz akıllı bir kadinsiniz. Ben yasadiklarinizin sebebini icten ice bildiginizi düşünüyorum
 
En son 2 sene önce bu zamanlardı…

Söndürdüler.
Şevki, aşkı, merak duygusunu, inancı ve her güzel ne varsa söndürdüler.
Ne nefret ne sevgi, iki uca yakın bile değilim.
Her ne olsa ‘amaan’ modundayım.
Yüksek duygularım monotonlaşıyor çünkü biliyorum üzerine çıkmam için gereken koşullar uygun değil ve olmayacak.
Hiçbir zaman artık ‘kaygı’sızca yaşayamayacağımız günlerde olmayacağız.
 
Hastalanmadan bir gün önce gülerek açmıştı telefonu,çok neşeliydi.Çocukla çocuk,büyükle büyük olurdu.Ertesi gün rahatsizlanip hastaneye kaldırıldı,bir iki gün içinde çıkar dedik hep ama 12 gün içinde çoklu organ yetmezliğine girip vefat etti.Hâlâ inanamıyorum,sesi kulaklarımda çınlıyor sürekli.Çok yaşlı da değildi,tam torunlarıyla vakit geçirecek,gezecek tozacak yaştaydı ama kurtaramadık.Allah'ım ömrümden al,ona ver diye çok yalvardım,abim de öyle dua etmiş ama olmadı 😔.Etrafta çok yaşlı insanları görünce aynı şeyleri düşünüyorum ben de,Allah affetsin.Sanırım acısı hiç geçmeyecek ama çocuklarim ve ailem için iyi olmak zorundayım....
Babaciginiza Allahtan rahmet, sizlere de sabırlar diliyorum. Yattığı yerler incitmesin inşallah...
 
🤣🤣
Ben evliyken umudumu, mutlulugumu yitirmistim. Beni ben yapan ozelliklerim torpulenmisti. Bosandiktan sonra eski halime yaklasmayi basardim. Ciddi bir mucadele verdikten sonra tamamen eski hali almak imkansiz bana gore. O mucadelede insanlarin gercek yüzünü goruyosun, saf ve guzel duygularini somurup bir kenara atıyorlar. Yinede hayattan umudum var. Konularimi biliyosunuz. Umudumu kaybedersem hayatim cekilmez olur. Ha sorsanız panda napiyosun diye. Valla cogunuzdan daha az şey yapıyorumdur. Ekonomik kosullar ve issizlik malum, e bide bebek var. Markete her gittigimde homurdaniyorum. Gozalti dolgum erimeye basladigi icin üzülüyorum 😂 mulakata cagirirlar da işe girersem maasimla ne yaparim onun hayalini kuruyorum 🤣 arada bi eski esime satasiyorum 🤣
Bazi seylerden keyif alamıyor olmanin altinda muhakkak bir sebep oluyor. Bazilarini gormek istemiyoruz, bazilarini cok derine gömüyoruz bulamiyoruz. Siz akıllı bir kadinsiniz. Ben yasadiklarinizin sebebini icten ice bildiginizi düşünüyorum
Biliyorum benim kronik ağrılı ataklarla giden bir hastalığım var. Uzun dönem ağrı çekenler bilir tüm hayat alginiz değişiyor. Şimdi son ihtimal gerçekten ağır bir ilaç gündemde. Bence o benim hırsımı, inadımı bitirdi. Ama
 
Biliyorum benim kronik ağrılı ataklarla giden bir hastalığım var. Uzun dönem ağrı çekenler bilir tüm hayat alginiz değişiyor. Şimdi son ihtimal gerçekten ağır bir ilaç gündemde. Bence o benim hırsımı, inadımı bitirdi. Ama

Cok gecmis olsun, umarim sifa olur o ilac.
Cocugu birakip bikac gun kendinle kalmanin tadi bambaşka. Pazar gunu o koltuktan bu koltuga yattim, hic bisey yapmadım. Mental olarak nasil dinlendigimi anlatamam. Kendinize zaman ayirmakta cok iyi gelecek, inaniyorum.🌸
 
Hayatımda iyi giden ve kötü giden şeyler var. Çok şükür bir evladım var. Onunla mutluyum. Eşim de fena değildir. Ama coook uzun süredir sadece erkek, es değil hiçbir konuda tutku hissedemiyorum. Film severdim açıyorum ama öylesine, kitap, tatil öylesine. Tutkulu tipler beni anlayacaktır. En son ne zaman çok heyecanlandiniz? Tabi ki kızımla ilgili heyecanlanıyorum mutlu oluyorum ama hayatın geri kalanı. Şikayet değil hiç yaşama arzusunu, inatciligini, azmini kaybedip tekrar kazanan oldu mu? Mesela fazla kilom var 2-3 veriyorum sonraaa Aaa nasılsa veriyorum deyip sallıyorum. Tatile gidiyorum nasıl olsa dönecegim deyip heyecanım az oluyor. Ya da biri yalan söylüyor eskiden kavga ederdim şimdi uğraşmıyorum bile. Bugün bir firma ile tartıştım ki severim tartışmayı keyif bile almadım.
Bir yerde olgunluk bu.Bu hisleri sanırım 3 sene önce hissetmiştim.Resmen aydınlarmalar yaşayıp içimde boşvermislikler böyle başladı
 
Öğretmenlik yaparken kendimi tutkulu hissediyorum.Yine güzel film-dizi izlerken de aynı sekilde. Kitap okurken.ders çalışırken , sevişirken. Onun haricinde bir donemim oldu hayattan asla zevk almadigim bir dönem ama geçti elhamdülillah bol bol dua et. Herkesin böyle buhranlı dönemleri olabilir ben Allah'a sığınmaya çalışıyorum öyle zamanlarda başka kime gidelim.
 
Ben evliyken ayni boyle hissediyodum. Normalde Ormana gitmek, dalis yapmak, yıldızları seyretmek, gece araba yolculuğu yapmak, antik kent-muze gormek beni hep heyecanlandirirdi. Plan yaptığımızda geceleri heyecandan uyuyamazdim.
Evliyken bu bahsettigim heyecanimi yitirmistim, bosaninca geri geldi hepsi. Hayatinizda sizi mutsuz eden biseyler var mi? Esiniz sizin heyecaniniza karsilik veriyor mu? Eger heyecaninizi ayni coskuyla karsilamiyosa yavas yavas insanin hevesi kaciyor

Ben de aynı böyleyim.
 
Benim için sorunun cevabı En son bekarken...

Neden evlendim peki. Aşık olduğum kişinin yanında olmak da beni öyle tutkulu hissettiriyordu. Anne olunca demek için evliliğe girişmek... Yoksa sevgililik süper bir şey. Ama aile olmak ... Keşke evleneceğime sevgili kalabilmek mümkün olabilseydi
 
Ooo hiç ilgimi çekmiyor ki eskiden siyaset acaip takip eden biriydim. Ama yok yani. Ülke bu. Bugünün geleceği dünden belliydi. Kendimizi korumaya çalışıyoruz her anlamda. Hele o sokak rop falan direk kapatıyorum.
Ben de bir aralar kafayı yemiştim.elim ayağım titriyordu sinirden.anksiyete olmuştum.şu enflasyonun yeni fırladığı zamanlar.bir süre böyle devam etti.sonra ben de bir anda bu şekile geçtim.o zaman anladım ki çok muhteşem bir savunma mekanizması var beynimizin.şimdi nasıl olsa nefes alabilecek kadar yaşayacak olmam garanti deyip, geziyorum.ya da en azından parkta oturup çay içebileceğim.
 
Benim için sorunun cevabı En son bekarken...

Neden evlendim peki. Aşık olduğum kişinin yanında olmak da beni öyle tutkulu hissettiriyordu. Anne olunca demek için evliliğe girişmek... Yoksa sevgililik süper bir şey. Ama aile olmak ... Keşke evleneceğime sevgili kalabilmek mümkün olabilseydi
Eee mümkün 🙄
 
Back
X