Endişelerim..(kızdı,bağırdı)

hicmakam

buğday başak verince orak pahaya çıkar..
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2016
3.708
4.664
133
günaydın arkadaşlar.içimi yiyen bir konu var.objektif yorumlara ihtiyacım var içimin rahatlaması için.

3,5 yaşında kızım var. ücretsize ayrıldım 30 ay beraber vakit geçirdik.
işe başladım anneanne,babaanne ,teyze bugüne kadar baktı. sürekli okula gitmek istiyorum dediği için kreşe verme kararı aldık.bugünle beraber üç gün olacak başlayalı..velhasıl
pazartesi günü kızımı aldım ve botlarını giydirirken hiç birşey sormadan' anne öğretmen kızdı' dedi direk kapıdan çıkmadan.müdür geldi açıklama yaptılar .
eve gidince 'öğretmen bağırdı mı' dedim .'hayır anne sadece kızdı,bütün çocuklara kızdı' dedi.neyse durmadım üstünde.
dünde ben sordum ,sormamam gerekirdi.
'öğretmen kızdı mı kızım?
'hayır anne çok bağırdı'.
'öğretmen bağırdı mı?!!
'hayır anne!çok bağırdı,bende ağladım.'
neden bağırdı peki diye sordum. oyuncak düşürmüş. kırıldı mı? hayır dedi.
öğretmenine sordum,kızım bugün ağladı mı,bir sorun mu oldu acaba dedim?
öğretmen oyuncak krızı çıktı,ağlamadı! size mızmızlanıyor dedi.(öyle bir durum söz konusu değil gerçekten neşeli ve herşeyi anlatan,söyleyen bir çocuk.evde bile birşey olsa gelir anlatır ,ne yaptığını söyler.)sonra benim hoşuma gidecek şeyleri söyledi etkinliklere katılıyor,çok güzel uyum sağladı vs vs.

kreşe hevesle gidiyor. sevıyor okulu. ama aklında ilk kalan şey kızdı ya da bağırdı oluyor.öğrendiği şeyler ikinci sırada kalıyor. farklı bir ortama girdi ,illaki bocalama olabilir ,mükemmel demiyorum çocuğum için .çocukların huyları değişkendir.ama normal midir kızdı bağırdı demesi ilk günlerden.çok çocukla uğraşıyorlar ama meslekleri bu zaten.aynı kurumdan arkadaşım var aynı yere gönderiyoruz çocukları onun kızı farklı sınıfta öğretmeni için öyle şeyler söylemiyormuş mesela.olmayan birşeyi söyleyebilir mi çocuk? gerçekten aklım çok karışık.
öğretmen gözünden bakmak istiyorum birde olaya.sadece annelik duygusuyla hareket etmek istemıyorum. teşekkurler.
 
günaydın arkadaşlar.içimi yiyen bir konu var.objektif yorumlara ihtiyacım var içimin rahatlaması için.

3,5 yaşında kızım var. ücretsize ayrıldım 30 ay beraber vakit geçirdik.
işe başladım anneanne,babaanne ,teyze bugüne kadar baktı. sürekli okula gitmek istiyorum dediği için kreşe verme kararı aldık.bugünle beraber üç gün olacak başlayalı..velhasıl
pazartesi günü kızımı aldım ve botlarını giydirirken hiç birşey sormadan' anne öğretmen kızdı' dedi direk kapıdan çıkmadan.müdür geldi açıklama yaptılar .
eve gidince 'öğretmen bağırdı mı' dedim .'hayır anne sadece kızdı,bütün çocuklara kızdı' dedi.neyse durmadım üstünde.
dünde ben sordum ,sormamam gerekirdi.
'öğretmen kızdı mı kızım?
'hayır anne çok bağırdı'.
'öğretmen bağırdı mı?!!
'hayır anne!çok bağırdı,bende ağladım.'
neden bağırdı peki diye sordum. oyuncak düşürmüş. kırıldı mı? hayır dedi.
öğretmenine sordum,kızım bugün ağladı mı,bir sorun mu oldu acaba dedim?
öğretmen oyuncak krızı çıktı,ağlamadı! size mızmızlanıyor dedi.(öyle bir durum söz konusu değil gerçekten neşeli ve herşeyi anlatan,söyleyen bir çocuk.evde bile birşey olsa gelir anlatır ,ne yaptığını söyler.)sonra benim hoşuma gidecek şeyleri söyledi etkinliklere katılıyor,çok güzel uyum sağladı vs vs.

kreşe hevesle gidiyor. sevıyor okulu. ama aklında ilk kalan şey kızdı ya da bağırdı oluyor.öğrendiği şeyler ikinci sırada kalıyor. farklı bir ortama girdi ,illaki bocalama olabilir ,mükemmel demiyorum çocuğum için .çocukların huyları değişkendir.ama normal midir kızdı bağırdı demesi ilk günlerden.çok çocukla uğraşıyorlar ama meslekleri bu zaten.aynı kurumdan arkadaşım var aynı yere gönderiyoruz çocukları onun kızı farklı sınıfta öğretmeni için öyle şeyler söylemiyormuş mesela.olmayan birşeyi söyleyebilir mi çocuk? gerçekten aklım çok karışık.
öğretmen gözünden bakmak istiyorum birde olaya.sadece annelik duygusuyla hareket etmek istemıyorum. teşekkurler.
Ben çocukların yalan söyleyeceğini düşünmüyorum tamam hayal dünyaları çok geniş ama kızınız bu zaman a kadar size her şeyi tam anlamı ile anlatıyorsa doğrudur..
Sevdiği bir yeri kötülemez asla çocuk yaşanıyor ki anlatıyor
Benim de kizim 4 yaşına girecek kres ten çıkardım aynı şeyleri yaşadık öğretmen sürekli yemek için kızıyor kızıma ben bagrilip hor görülsün diye yollamıyorum zaman geçirsin biraz eğitim alsın müdürle konuştum ben de aynı şeyler sayıldı su etkinlik bu etkinlik diye aklımı çelmeye çalıştı güle oynaya kres e giden kizim son günlerde ağlaya ağlaya gitti orda da ağladı gece rüyasında ağladı öğretmenin gözünden bakamam bakmicam da benim kızımı bu duruma getirdiyse onu anlamak da istemem bunlar daha küçük ya nasıl kiyip bagirirsin tamam hata yaptığı zaman sakin bir dille anlatmaya çalışırsın ama bu şekilde kabul etmem
 
Çocuğunuz bunları size anlatırken mutsuz mu?gitmek istemiyorum diye mi anlatıyor?ya da krese giderken hevessiz mi?insanlık hali,o kadar çocuk var belki bişeyleri anlatmak için bağırmak zorunda kalmış olabilir mi öğretmeni.evde ses yükseltme olayı yoksa sizde çocuğunuza fazla gelmiş olabilir mi
 
Ben yalan söylediğini düşünmüyorum.
Çocuklar yalanın nereye gideceğini veya ne olacağını bilmiyorlar.
Doğru neyse pat pat söylüyorlar.
Bence çocuğunuz doğru söylüyor. Üzerinde durmanıza fayda var.
Ve hayır ilk günlerden yeni gelen bir öğrenciye bağırmaları normal değil. (Hele ki eften püften sebepler yüzünden)
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben çocukların yalan söyleyeceğini düşünmüyorum tamam hayal dünyaları çok geniş ama kızınız bu zaman a kadar size her şeyi tam anlamı ile anlatıyorsa doğrudur..
Sevdiği bir yeri kötülemez asla çocuk yaşanıyor ki anlatıyor
Benim de kizim 4 yaşına girecek kres ten çıkardım aynı şeyleri yaşadık öğretmen sürekli yemek için kızıyor kızıma ben bagrilip hor görülsün diye yollamıyorum zaman geçirsin biraz eğitim alsın müdürle konuştum ben de aynı şeyler sayıldı su etkinlik bu etkinlik diye aklımı çelmeye çalıştı güle oynaya kres e giden kizim son günlerde ağlaya ağlaya gitti orda da ağladı gece rüyasında ağladı öğretmenin gözünden bakamam bakmicam da benim kızımı bu duruma getirdiyse onu anlamak da istemem bunlar daha küçük ya nasıl kiyip bagirirsin tamam hata yaptığı zaman sakin bir dille anlatmaya çalışırsın ama bu şekilde kabul etmem
şuan çok hevesli ve mutlu gidiyor.bağırdı kızdı demesi benim hoşuma gitmedi açıkçası.sonrasında değişirmi bılmıyorum.ılk günler diye biraz tolere ediyorum.
 
Çocuğunuz bunları size anlatırken mutsuz mu?gitmek istemiyorum diye mi anlatıyor?ya da krese giderken hevessiz mi?insanlık hali,o kadar çocuk var belki bişeyleri anlatmak için bağırmak zorunda kalmış olabilir mi öğretmeni.evde ses yükseltme olayı yoksa sizde çocuğunuza fazla gelmiş olabilir mi
mutlu olduğunu söylüyor.okula gitmek istıyor musun dıyorum evet istıyorum diyor.hayır yeri geldiğinde kızarım.kurallarımızda var..ılk gunkı kızma olayına çok takılmadım.gerçekten olabılır ,ama dün ağladım .bağırdı mı dıyince hayır ÇOK bağırdı demesi beni üzdü.
 
Çocuklara evet hayır olarak yanıt verebileceği sorular sormayın bir kere. Gördüğünüz gibi ilk kızdıya evet demiş, ikincisinde bağırdıya. Açık uçlu sorular sorun. “Bugün neler yaptın?”, “Rahatsız olduğun şeyler oldu mu?”, “Günün nasıl geçti?” gibi.

İkincisi ses yükselmesi, kızma normal şeyler. Hitabet anında yada çok gürültülü bir ortamda öğretmenlerde mutlaka sesini yükselterek uyarı verebiliyor. Ama tek bir çocuğa, aşağılama şeklinde, hakaret içeren bağırmaları kastetmiyorum tabiki.

Genelde evde çocuk çok şımartılıyor/ilgi gösteriliyor/nazik davranılıyorsa, önce karşılaştığı farklı davranışları anlatır. Daha sonra etkinliklere geçer. Siz hergün çocuğunuzla sohbet edin kreş hakkında. “Öğretmenin şunu yaptı mı?” sorularından kaçının. Çocuğu anlatmaya teşvik edin.
 
Ben yalan söylediğini düşünmüyorum.
Çocuk yalanın nereye gideceğini veya ne olacağını bilmiyorlar.
Doğru neyse pat pat söylüyorlar.
Bence çocuğunuz doğru söylüyor. Üzerinde durmanıza fayda var.
Ve hayır ilk günlerden yeni gelen bir öğrenciye bağırmaları normal değil. (Hele ki eften püften sebepler yüzünden)
evet.gerçekten yaramaz bir çocuk değil.öyle olsa kabul ederim.güzel bir dinle anlatılsın anlar. öğretmenlerede ayrı bir hayranlığı var benden daha çok dinler hatta öğretmenini.
 
Benim de 3 yaşında, 1 senedir kreşe giden kızım var. Sizinki gibi o gün ne oldu bitti, her şeyi anlatır. Bazen hayal gücü girer devreye, anlıyorsunuz ama neyi abarttığını, neyin doğru olduğunu. Şu ana kadar olmamış bir şeyi anlattığını görmedim. Haa dozunu abartabiliyor. Mesela "anne bugün okulda seni çok özledim, hep ağladım" diye bana duygu sömürüsü yapabiliyor. Öğretmeniyle konuşuyorum, gün içinde fotoğraflarını görüyorum, gayet keyfi yerinde. Özlemiş tabi ama bütün gün ağladığı filan yok.

Kızınızın "öğretmen bağırdı" demesinde de bir gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum. Öyle avaz avaz bağırmamıştır belki ama çocuklar mimiklerinizden bile anlam çıkaracak kadar zekiler. Kaldı ki, diyelim bağırmamış olsun, yine de çocuğun hissettiği olumsuz bir duygu var ve bu öğretmen kaynaklı belli ki. O zaman öğretmenin hangi davranışı buna yol açıyor da çocuk bunu azar olarak algılıyor, onu konuşmak lazım. Disiplin olmalı ama bu çocukta azar intibası uyandırmamalı bence.

Ben de bu işlerin piri değilim, 1 yıllık kreş deneyimimizde öğretmenlerimizin yaklaşımlarından öğrendiğim bu. Kızım uyku saatinde haşarılık ettiği için bir öğretmeniyle bir sürtüşme yaşamıştı mesela. Gelip anlatmıştı, sonra öğretmeni ve müdürüyle görüştüm. Öğretmeni, çocuğun kafasında azarcı öğretmen imajı yaratmanın yanlış olduğunu söylemişti. Bunu tamir etme yoluna gitmişti. Genç bir öğretmendi, belki deneyimsizlik, kimse kusursuz değil. Ama farkında olup, yaklaşımını değiştirmek önemli. Öğretmenle bunları konuşmalısınız bence.
 
evet.gerçekten yaramaz bir çocuk değil.öyle olsa kabul ederim.güzel bir dinle anlatılsın anlar. öğretmenlerede ayrı bir hayranlığı var benden daha çok dinler hatta öğretmenini.
Abartarak anlatma huyu var mı peki?
Yani olayları anlatırken çok abartır mı?
Eğer böyle bir huyu yoksa ben çocuğuma inanırdım.
En iyisi siz bir sonraki hafta sonuna kadar bekleyin,çocuğunuza yine bu şekilde davranış gösterirlerse o zaman gidip öğretmeniyle konuşursunuz.
Ben öğretmenlerin küçük çocuklara bağırmalarını hoş bulmuyorum,otorite falan hikaye. Düzgünce anlatıp ikna ederek otorite sağlayamıyorsa öğretmen olmasın. 4 yaşındaki çocuğa bağırmak çok acımasızca.
 
Yanlış anlamayın ama kızınız ilgiye çok alışkın olduğu için acaba en ufak bir hayır ya da yapmayı krize mi döndürüyor ?
Fazla ilgi ile büyüyen çocuklarda genelde bu durum oluyor.
evet ılgılı büyüdü ama gerçekten her istediğini yapan biride değilim.çıkolata yemek ıstesın , hayır sağlığa zararlı derim ağlarsa hiç vermem.yemesıne bazen ızın versemde sınırlıdır.bu kadar yeter tamam dediğimde kendı verır.
 
Çocuklara evet hayır olarak yanıt verebileceği sorular sormayın bir kere. Gördüğünüz gibi ilk kızdıya evet demiş, ikincisinde bağırdıya. Açık uçlu sorular sorun. “Bugün neler yaptın?”, “Rahatsız olduğun şeyler oldu mu?”, “Günün nasıl geçti?” gibi.

İkincisi ses yükselmesi, kızma normal şeyler. Hitabet anında yada çok gürültülü bir ortamda öğretmenlerde mutlaka sesini yükselterek uyarı verebiliyor. Ama tek bir çocuğa, aşağılama şeklinde, hakaret içeren bağırmaları kastetmiyorum tabiki.

Genelde evde çocuk çok şımartılıyor/ilgi gösteriliyor/nazik davranılıyorsa, önce karşılaştığı farklı davranışları anlatır. Daha sonra etkinliklere geçer. Siz hergün çocuğunuzla sohbet edin kreş hakkında. “Öğretmenin şunu yaptı mı?” sorularından kaçının. Çocuğu anlatmaya teşvik edin.
ilk günü kendı dedi.hiç birşey sormadan.çok şımartılan bir çocuk değil kurallarımız vardır.peki teşekkür ederim.sorularımı değiştircem.eşimde aynı şekılde bunları söyledi illaki kızılacak hayatın silsilesini öğrensin dedi ama olmuyor işte.dıkkate alacağım söyledıklerınızı.
 
Kimse çocuğuna toz kondurmaz tabi ki. Bu konuları çok abartıyosunuz. Çevremde de var böyle. Buldumcuk gibi. Tamam senin çocuğun senin.
Ama karşında ki de insan. Sen yeri geliyor kendi çocuğuna tahammül edemiyorken öğretmenler 20 çocukla baş etmeye çalışıyor. Hepsini de sizlerin evde gösterdiği ilgi alakayı gösteremez. Biraz sakin.
 
Benim de 3 yaşında, 1 senedir kreşe giden kızım var. Sizinki gibi o gün ne oldu bitti, her şeyi anlatır. Bazen hayal gücü girer devreye, anlıyorsunuz ama neyi abarttığını, neyin doğru olduğunu. Şu ana kadar olmamış bir şeyi anlattığını görmedim. Haa dozunu abartabiliyor. Mesela "anne bugün okulda seni çok özledim, hep ağladım" diye bana duygu sömürüsü yapabiliyor. Öğretmeniyle konuşuyorum, gün içinde fotoğraflarını görüyorum, gayet keyfi yerinde. Özlemiş tabi ama bütün gün ağladığı filan yok.

Kızınızın "öğretmen bağırdı" demesinde de bir gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum. Öyle avaz avaz bağırmamıştır belki ama çocuklar mimiklerinizden bile anlam çıkaracak kadar zekiler. Kaldı ki, diyelim bağırmamış olsun, yine de çocuğun hissettiği olumsuz bir duygu var ve bu öğretmen kaynaklı belli ki. O zaman öğretmenin hangi davranışı buna yol açıyor da çocuk bunu azar olarak algılıyor, onu konuşmak lazım. Disiplin olmalı ama bu çocukta azar intibası uyandırmamalı bence.

Ben de bu işlerin piri değilim, 1 yıllık kreş deneyimimizde öğretmenlerimizin yaklaşımlarından öğrendiğim bu. Kızım uyku saatinde haşarılık ettiği için bir öğretmeniyle bir sürtüşme yaşamıştı mesela. Gelip anlatmıştı, sonra öğretmeni ve müdürüyle görüştüm. Öğretmeni, çocuğun kafasında azarcı öğretmen imajı yaratmanın yanlış olduğunu söylemişti. Bunu tamir etme yoluna gitmişti. Genç bir öğretmendi, belki deneyimsizlik, kimse kusursuz değil. Ama farkında olup, yaklaşımını değiştirmek önemli. Öğretmenle bunları konuşmalısınız bence.
kesınlıkle katılıyorum.ben zaten demıyorum kı öğtermen kızmaz etmez. disiplin illaki olacak yerı gelıyor bızde kızıyoruz.huyunu bıldığim çocuk.anne öğretmen uyutmadı dedi. ben anladım dırek.uyku saati 1,5 ta uykusu gelsede 3 de ancak uyur evde de öyle.buyuk ıhtımal geç olduğu için öğretmen uyutmadı.bizimkide genç öğretmen.konuşma fırsatımız hiç olmadı.kimi ilk günlerden konuşma alışsın dıyor.abarttığımı düşünuyorlar başta eşim.
 
mutlu olduğunu söylüyor.okula gitmek istıyor musun dıyorum evet istıyorum diyor.hayır yeri geldiğinde kızarım.kurallarımızda var..ılk gunkı kızma olayına çok takılmadım.gerçekten olabılır ,ama dün ağladım .bağırdı mı dıyince hayır ÇOK bağırdı demesi beni üzdü.
Anladim.ama orda sizin çocuğunuz gibi birçok çocuk var.ve hepsi uslu çocuklar değildir.bence çocuğunuzu rahatsız edecek kadar kötü olsa yine tepkisini verir okula gitmek istemezdi.ses yükseltmek zorunda kalmıştır sadece öğretmen.takip edin bir süre ama bunu yaparken kızınıza onun farkına varacağı şekilde sormayın.günün nasıl geçti vs tarzı konuşun(yengemin biri çocuğuna her gittiği yer ile ilgili kim ne dedi sana kızdı mi tarzı soru soruyordu çocuk bir süre sonra olmayan şeyleri söylemeye başladı ve kadın coxuk lafını dinleyip arasını bozdu herkesle)
 
Kimse çocuğuna toz kondurmaz tabi ki. Bu konuları çok abartıyosunuz. Çevremde de var böyle. Buldumcuk gibi. Tamam senin çocuğun senin.
Ama karşında ki de insan. Sen yeri geliyor kendi çocuğuna tahammül edemiyorken öğretmenler 20 çocukla baş etmeye çalışıyor. Hepsini de sizlerin evde gösterdiği ilgi alakayı gösteremez. Biraz sakin.
tamam
 
Abartarak anlatma huyu var mı peki?
Yani olayları anlatırken çok abartır mı?
Eğer böyle bir huyu yoksa ben çocuğuma inanırdım.
En iyisi siz bir sonraki hafta sonuna kadar bekleyin,çocuğunuza yine bu şekilde davranış gösterirlerse o zaman gidip öğretmeniyle konuşursunuz.
Ben öğretmenlerin küçük çocuklara bağırmalarını hoş bulmuyorum,otorite falan hikaye. Düzgünce anlatıp ikna ederek otorite sağlayamıyorsa öğretmen olmasın. 4 yaşındaki çocuğa bağırmak çok acımasızca.
evet oyun çağındakı çocuklar yeterkı oyun oynasınlar.canları sıkılmasın.bilmıyorum beklemem gerekıyor dediğiniz gibi.çok teşekkur ederim.
 
Back
X