Endişelerim Yersiz Mi Yoksa Haklı Mı? (ev alanlar, ev kredisi ödeyenler bi bakın)

yenGEnC .!.:
Keşke ev alsan, benim de niyetim okuduğum şehirde bir apart daire almak, peşinatim var ama işten ayrılmayı düşündüğüm için kredi çekme cesaretim yok simdilik:KK37:
'ev aldım pişmanım' diyen yoktur ama 'aileyle ortak iş yaptım,pişmanım /aileme kredi çektim pismanim' diyen çok duymussundur.
Ama kararin bu yondeyse,kendine-ekonomine ve aile bağlarına güveniyorsan da senin hayatın. Sadece daha bu işe girmeden her şey net bir şekilde belli olsun , ki sonradan yanlış anlamalar,kendine pay bicmeler,alinmalar,gucenmeler olmasın.


Neden cimrilik olsun ki? Alt tarafı bir sene duracağı evin bozulan kombisini ya da tesisatını neden kiraci yaptırsin? Sonuçta ev sahibi o evi 'kombili' diye daha pahalıya kiraya veriyor . On yıllık kombi benim zamanımda bozuldu diye neden ben tamir ettirip tüm ücreti ödeyeyim? Sonuçta o eve zahmetsizce konaklamak için girmisim, kira ödüyorsam bazı şeylerle ugrasmama rahatlığını yaşamak isterim.
Remax ile tutmustuk biz ilk evimizi, emlakçımiz sağolsun evimiz su bastığında tesisatçı, lamba sorun çıkarttığında elektrikçi getirirdi, hatta tek olmayalım diye bazen elemanlarla beraber gelirdi🥰 Her şeyimizle ilgilenirdi , aramamız yeterliydi. Yani benim bildiğim, emlakçının güzelliği biraz da bu. Yoksa sadece "evi buldum,kaporami aldım, daha da aramayın sormayın" durumu değil.
Bence olması gereken en adil şey kiracinın yaptırıp,faturalandirip kiradan dusmesi.
Küçük bir şehirde okudum, belki o şehirde öyledir diyeceğim ama sevgilime kısa dönem ev kiralamistim, İstanbul'un göbeğinde şişli'de. Onda da apartman aidatı falan ev sahibine aitti, daha doğrusu kiraya dahil etmiş,ona gore bir rakam belirlemişti. O arada bir eşyası bozulsa falan onu da ev sahibine bildirirdik heralde. Duvara yumruk atıp iz birakmadiysan, kapıda kalıp içeri girmek isterken kilidi-dilini mahvetmediysen, suyu açık unutup tüm parkeleri çürütmediysen -yani senden kaynaklı bir durum yoksa neden odeyesin ki?
Bilemiyorum , herkesin deneyimi başka başka tabii ama benim üç buçuk ayrı, ev tutma serüvenimde hep böyle oldu. Bundan sonra da böyle evler bulmak isterim
Genişletmek için tıkla...
ne iyi emlakçıymış ya o :)
ev sahiplerinin kiraya verdim geri kalan hiçbir şeye karışmam mantığı bana da çok yanlış geliyor. hayrına kiralamıyorlar. dediğiniz gibi zaten kiranın içinde aslında. suistimali önlemek açısından en azından senede 1-2 kez tamir masrafını ev sahibi karşılamalı kombi gibi pahalı tamiri olan demirbaşların. sen kullanıyorsun sen tamir ettireceksin. e kullanmaktan kasıt sadece açıp kapatmak. üstünde tepinmiyoruz kombinin. bozulacak şekilde kullanılan bir eşya olsa hadi neyse. kombi yani. komple bozulsa, tamiri mümkün olmasa ne olacak? kiracı kombi mi alıp taktıracak? bazı insanlar mal mülk sahibi oldukça başka şeyleri unutuyor.

umarım sizin de her şey gönlünüzce olur :)
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bence alın derim ama bildiğim kadarıyla kredi kime çıkarsa ev tapusu onun üzerine oluyor bankalar kendini garantiye almak için yani annene bişey olsa ev değerlenilr hiç olmadı satar ödersin toplu bence değer ama senin üzerine olsun yarın bir gün evliliği düşününce zaten borcun bi kısmı ödenmiş olacak kalan kısmında yine annenle beraber ödersiniz eşiniz buna karşı çıkarsa zaten bu ev bana kalacak annemden sonra er ya da geç bi evimiz var dersiniz bu durumda sorun çıkmaz bence
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...

En fazla ayda 2000 ödeyeceğiniz tutarda kredi çekin. Ya uygun fiyatlı bir ev olacak ya da peşinatı arttırmak İçin biraz daha zamana bırakacaksınız çünkü hayatın bin bir türlü hali var, bi başınızada kalsanız ödeyebileceğiniz ve hayatınızı idame ettirebileceğiniz şekilde gelirinizle orantılı olmalı borcunuz
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ben olsam luks ev almak yerine orta hallu bir ev almaya calisirim. Birçok ilde uygun evler var. Kiraya verirsiniz 200 bin-250 bin arası alabilirsiniz. Yatırımlık yerler...
 
Wurstria .!.:
evet. annem çalıştığı ve yaşadığı sürece ödeme konusunda sorun yaşayacağımızı sanmıyorum. ama ona bir şey olursa ve bu borç tamamen benim üzerime kalırsa ne yaparım diye düşünüyorum.
ben ona dedim acele ediyorsun dedim. zaman geçtikçe ev fiyatları artıyor dedi.
yani bilemedim.
daha 100 bin yok ortada, ben bu sene sonuna kadar 150 biriktirebilirim diyor. ne yapayım biraz daha geciktirip birikimi 200-250 bin yapmasına mı ikna edeyim bilemedim.
Genişletmek için tıkla...
Daha uygun bir ev bulun. Bu kadar dert ince düşünmeyin anneniz için katlanın biraz borca. Borç ödendiği zaman harcama da az oluyor. Şimdi ev almasanz ilerde evlendikten sonra daha zor olur kredi vs. Bir de hiç bir zaman ev alınan fiyata olmuyor çok zorlanırsak Satarz borcu kapatrz diye düşünün. Ama emin olun ödeme sizi yormaz. Her ay 1500 havaya gidiyor resmen. Ama bu şekilde ödediğinz her taksit size birikim olacak.
 
3500 lira maaşla aylık ödemesi maaşınıza denk bi kredi alamazsınız zaten. Yani baştan yaş bu iş.

Ben olsam eldeki parayla aynı ilden bile olması şart değil yine ev alır kiraya veririm. Arkadaşım aldı 140 bine, eski bina ama yeri iyi. 1500 liraya kiraya verdi şu an satsa bile 140tan fazlaysa satar.

Boyunuzu aşacak şeyler yapmayın yani hayat bu. Yarın anneniz aşık olur evlenmeye kalkar siz aşık olursunuz evlenmeye kalkarsınız. Kendinize ayak bağı yapmayın hayatı gencecik yaşınızda.
 
Evın fıatı ne ?Be kadar kredı cekıcrksınız?Aylık odeme ne kadar olucak?Kac yılda bıtecek ?Ne kadar nakıtınız var ?Bunlar onemlı .
Not :Bana da kımseden hiç bişey kalmadı .Tırnagımla kazıdım hep .
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Nerede yasasiginiza bagli. Mesela yazlik alanlarda guzel daireler var suan 150 bine yakinimiz aldi 4 katli daireden ikinci katini almis. Kredi cekerek girdi aylik odemesi 3 bin civari tabi uc kisi oduyorlar evde rahat oldu onlar icin. Onlardada baba yok cok sevindim onlar adina. Evi kredi oldugu icin siz cekerseniz zaten sizin adiniza olacak ev. O yizden evlenmeden almaniz zaten daha mantikli adam ilerde bisey dersede diyecegin tek sey ev benim adima. Ne olirsa olsun oda annem. O hep odedi dersin. Sonucta kredi ciksa 8 sene odeseniz maasiniz hep zamlanacak ama kredi parasi hep ayni kalacak oyle dusunun.biz 9 yil once siteden aldik daire. Suan odemesi aylik 701 tl😁 bak cerez parasi. Sukurki ev sahibi olduk borc bitmek uzere. Iyiki almisiz diyoruz. O yuzden bence girin derim.
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...
yaşadığınız şehirdeki semtteki ev fiyatlarına göre değişir bu durum biz eşimle çalışıyoruz bir miktar birikimimiz vardı geçen yıl kredi faizlerinin düşük olduğu dönemde kredi çekip ev aldık, şuanda kirada olsam ve aldığım ev kadar geniş bir evd eoturmak istesem en az 1300-1400 tl kira ödeyecektim 400-500 tl daha fazla ödeyerek kredi ödüyoruz ve 1 yılımız doldıu bile asla pişman olmadık hatta başka masraflarımız ve borçlarımız olduğu halde gayet rahat bir şekilde ödüyoruz ve geçimimizide sağlıyoruz, ben olsam alırdım zira kredi sizin üzerinize çekilecekse tapu otomatik sizin üzerinize yapılıyor zaten, kredi vadesinide 10 yıl değil 5 yıl yaptırın imkanınız varsa hem faizi az olur hemde daha çabuk biter.
 
yenGEnC .!.:
Keşke ev alsan, benim de niyetim okuduğum şehirde bir apart daire almak, peşinatim var ama işten ayrılmayı düşündüğüm için kredi çekme cesaretim yok simdilik:KK37:
'ev aldım pişmanım' diyen yoktur ama 'aileyle ortak iş yaptım,pişmanım /aileme kredi çektim pismanim' diyen çok duymussundur.
Ama kararin bu yondeyse,kendine-ekonomine ve aile bağlarına güveniyorsan da senin hayatın. Sadece daha bu işe girmeden her şey net bir şekilde belli olsun , ki sonradan yanlış anlamalar,kendine pay bicmeler,alinmalar,gucenmeler olmasın.


Neden cimrilik olsun ki? Alt tarafı bir sene duracağı evin bozulan kombisini ya da tesisatını neden kiraci yaptırsin? Sonuçta ev sahibi o evi 'kombili' diye daha pahalıya kiraya veriyor . On yıllık kombi benim zamanımda bozuldu diye neden ben tamir ettirip tüm ücreti ödeyeyim? Sonuçta o eve zahmetsizce konaklamak için girmisim, kira ödüyorsam bazı şeylerle ugrasmama rahatlığını yaşamak isterim.
Remax ile tutmustuk biz ilk evimizi, emlakçımiz sağolsun evimiz su bastığında tesisatçı, lamba sorun çıkarttığında elektrikçi getirirdi, hatta tek olmayalım diye bazen elemanlarla beraber gelirdi🥰 Her şeyimizle ilgilenirdi , aramamız yeterliydi. Yani benim bildiğim, emlakçının güzelliği biraz da bu. Yoksa sadece "evi buldum,kaporami aldım, daha da aramayın sormayın" durumu değil.
Bence olması gereken en adil şey kiracinın yaptırıp,faturalandirip kiradan dusmesi.
Küçük bir şehirde okudum, belki o şehirde öyledir diyeceğim ama sevgilime kısa dönem ev kiralamistim, İstanbul'un göbeğinde şişli'de. Onda da apartman aidatı falan ev sahibine aitti, daha doğrusu kiraya dahil etmiş,ona gore bir rakam belirlemişti. O arada bir eşyası bozulsa falan onu da ev sahibine bildirirdik heralde. Duvara yumruk atıp iz birakmadiysan, kapıda kalıp içeri girmek isterken kilidi-dilini mahvetmediysen, suyu açık unutup tüm parkeleri çürütmediysen -yani senden kaynaklı bir durum yoksa neden odeyesin ki?
Bilemiyorum , herkesin deneyimi başka başka tabii ama benim üç buçuk ayrı, ev tutma serüvenimde hep böyle oldu. Bundan sonra da böyle evler bulmak isterim
Genişletmek için tıkla...
Apartman aidatini 1 sene ödememek kusura bakmayın cimriliktir. 1 yıllık kiracı kombi yaptirmayabilir ama 1 yıl o apartmani da kullanmis olduğu için aidati ödemek zorundadır.
Öğrenciyimis oymuş buymus cok sacma aidatini odeyemediginiz eve kiraya çıkmayın. Ayrıca her ogrenci de eve çıkmak zorunda değil 2 yıl Devlet yurdunda kaldım bi yerimden bir sey eksilmedi.
 
Umayumay35 .!.:
Apartman aidatini 1 sene ödememek kusura bakmayın cimriliktir. 1 yıllık kiracı kombi yaptirmayabilir ama 1 yıl o apartmani da kullanmis olduğu için aidati ödemek zorundadır.
Öğrenciyimis oymuş buymus cok sacma aidatini odeyemediginiz eve kiraya çıkmayın. Ayrıca her ogrenci de eve çıkmak zorunda değil 2 yıl Devlet yurdunda kaldım bi yerimden bir sey eksilmedi.
Genişletmek için tıkla...
Şimdi konumuz bu mu:KK64:
Apartman aidatını, üst katın çatı parasını, asansör tamiri ucretini ev sahibi oderdi, benden istemezlerdi bile. Ev sahibi ile apartman yöneticisi arasındaki mesele, bana ne ki? Zorla çıkıp 'olur mu öyle,ben de kullandım asansörü,durun bu da benden olsun' diye para mı çıkartayim cebimden? Üstelik bir değil ,iki değil, üç değil, tam üç buçuk evde kimse benden aidat istemedi. Benim deneyimlerime göre aidat ev sahibine aittir, ama bunu kabul etmeyen ev sahipleri olabilir. Eğer kira+aidat uygunsa o evi kabul edersin.
Ayrıca keşke her öğrenci kendine ait bir evde kalsa.. evi yönetmeyi öğrense, yemeğini pisirse, eşi dostu gelse geceler boyu geyik yapsa, oda ışığı kimseyi rahatsız etmeden geceleri ders çalışsa. 4 insanın küçük bir odada yaşadığı hayat formu o kadar sağlıksiz ki,hücre hapsi gibi .
Ben de özel yurtta kaldım bir sene (devlet cikmayinca) , odada sigara içen, uyarınca kavga eden , sabahlara kadar açık ışıkta ders çalışan , sabah 6da alarmı çalıp çalıp uyanmayan , sabahın köründe odanın ortasında saç kurutma makinası çalıştıran, özel telefon konuşmasi diye bir şeyi yapamayacağın, herkesin her telefon konuşmasına,sevgililerin cilvelesmesine,telefonda kavgalarina tanık olacağın, (benim zamanımda dokunmatik yokken) citcitcitcit sesiyle delirdiğin,eşini dostunu getirip geceleri birbirinize özel seyler anlatırsan geri kalan herkesin dinleyecegi, rezalet bir ortam.
Kaldı ki benim 4 kişi ,kedi kadar odada yaşadığım oda,kişi basi 350 tl'ydi. Ama ilk çıktığım ev 300/pazarlik sonrasi 275 liraydı. Onu da iki kişi olduğumuz için 140 oderdik, kyk kredimle rahatça evimi dondurebilirdim. Her bakımdan yurttan çok daha kârliydi.
Amaaaaa tabii ki konumuz bu değil. Siz kendi kiracilariniza 'her şey senden' diyebilirsiniz. İlk mesajimda da yazdığım gibi, okuduğum şehirde öğrenci evi olacak küçük bir apart satın almak istiyorum, peşinatim var- uygun zaman bekliyorum. Ben eğer bu isteğimi gerçekleştirirsem kendi gördüğüm gibi 'masraflar benden' bir sistem geliştirmek isterim. Binbir çeşit ev ve ev sahibi var, herkes kendine uygun olanı seçiyor işte...
 
Ev kredilerinde kampanya oluyor.faizleri birden düşürüyorlar takip edin.tutacağınız semti belirleyin...ona göre hemen tutarsınız evinizi. Biz sıfır ev yaptık arsa üzerine.6 sene ödedik bitti çok şükür.bursada şehir merkezindede mesala çok uyguna çok ev var.ama eski.çoğu kentsel dönüşüme giricek. Evin yaşı düştükçe fiyatı artıyor.ilk önce semt belirleyin sıfır mı yoksa kaç yıllık olacağı krediye uygun mu bankanıza danışın ödiyeceğiniz tutara göre plan yapıyorlar.ama evin hepsine kredi çıkmıyor.500 tl lik eve 300 350 en fazla veriyorlar.
 
Wurstria .!.:
hanımlar merhaba, şu an bu konu hakkında en doğru kişilere yazdığımın farkındayım. çünkü durum ev almakla alakalı. burada da ev alan, almak isteyen, ev borcu ödeyen yığınla kadın var. sizlerin fikirleri, deneyimleri benim için çok önemli bu sebeple. sorularıma birinci ağızdan cevaplar alacağımı biliyorum. uzatmadan konuya gelelim.

annem ve kardeşimle yaşıyorum, 27 yaşındayım. özel sektörde 3 senedir aktif biçimde çalışıyorum. bekarım, ufukta evlilik de yok :KK70:
annem esnaf, onun işiyle alakalı detayları yorumlarda soranlara söyleyebilirim en azından konunun ilk mesajında uzatmak istemiyorum.
biz son zamanlarda ev alma kafasına girdik zira kiracıyız ve özellikle annemin hayatı boyunca kiracı olması onu çok yormuş vaziyette. allaha şükür kiramızı rahatça ödüyoruz birlikte bu arada kiramız şu an 1500 aylık. ama genel anlamda kira insanı yoruyor, kiracı olmak yoruyor biliyorsunuz ve en çok yoran kısmı zamlar + hayatınız boyunca kira ödemeye devam etme gerçeği. neyse konuşuyoruz işte kendi aramızda, annemin birikmişi var o parayı 140-150 bin vs yapmak istiyor 1 sene içinde ve peşinat +kredi ile bir ev alalım diyor. krediyi bana çektirecek çünkü kendisi bankalarla zamanında pek iyi anlaşamadı. ben temizim o konuda.

her ne kadar sonunda şu dünyada bir mülk sahibi olma fikri kulağıma hoş gelse de hayatın bazı gerçekleri beni korkutuyor. misal 8-10 sene kredi ödesek ve bu ödeme 3-4 bin civarında olsa. benim maaşım 3.500. ikimiz de çalıştığımız süre boyunca her ay ev kredisi sorun olmaz. ama ben böyle değişik değişik şeyler düşünmeye başladım. gözüm korkuyor. bu haklı bir korku mu bilmiyorum. anneme veya onun işine bişey olsa kredi komple tamamen benim üstüme kalacak. çalışarak kazandığım para yetmezse ne yaparım? işle alakalı kafamda farklı planlar, fikirler de var bunları henüz hayata geçirmedim. aslında bu sorun gelirimi arttırmamla çözülebilir ve ben ev alınsa da alınmasa da zaten kazancımı arttırmak için projelerimi hayata geçireceğim ama korkuyorum işte.

bir de işin şu yönü de var. ben evlenmeyi bugüne dek hiç düşünmedim, zaten aday falan da yok. evlenmesem de olur o konuya takık biri değilim. ama madem gerçekleri düşünüyorum o halde ben yarın öbür gün biriyle evlenmek istesem bu kredi borcu sıkıntı yaratır mı? yani o adama da haksızlık değil mi evlenince birlikte yaşamayacağımız ev için ödeyeceğim krediler vs. burada da konusu açılıyor. ailesi için bu tarz borçlar altına giren sevgililer, nişanlılar sıkıntı oluyor karşı tarafa. doğruya doğru yani. özetle yarın öbür gün ben kendim yuva kurayım desem bu kredi borcu bana engel olacak. yanlış mı düşünüyorum? e şimdi diyeceksiniz ki annen var birlikte ödeyeceksiniz. allah gecinden versin annem ölürse ne yapacağım? kendi başıma kalacak o borç. altından nasıl kalkabilirim korkuyorum. çünkü ölmesi halinde şu anki işiyle alakalı bize bir pay vs düşmeyecek. (bu kısmı sormayın lütfen neden diye, karışık)

bunları ince hesap peşine düşmek gibi algılamayın hayatın hem iyi hem de kötü taraflarını düşünüyorum. nolursa olsun sonuçta ev, evdir. devamlı değeri artar. ben sadece bu kadar büyük bir borcun altına girmek mantıklı bir şey mi, sizler nasıl yapıyorsunuz onları merak ediyorum.

ha ev almasak hayat boyu kirada takılacağız maalesef. çünkü biz yapmazsak başka yapacak insan yok ailede.

ve şu gerçek de var, yine kendim için ben yapmazsam kimse benim için bir şey yapmayacak. biz öyle halasından, dedesinden mirası olan insanlar değiliz.

sizce düşüncelerim, endişelerim saçma mı? yoksa mantıklı mı? ne yapayım ben bu işten vaz mı geçeyim? annem bayağı bi iştahlandı. bu sene içinde almak istiyor sürekli fiyatlar arttığı için. hatta dün ağzını aradım ya belki bana kredi vermezler gelirim az gelir gözlerine dedim, sorun değil banka müdürü tanıdık var gerekirse onunla hallederiz bile dedi. yani etrafımda mal mülk sahibi olanlara bakıyorum, bizden daha kötü durumdakiler bile cesaret edip bu tarz şeylere giriyorlar. risk almadan da kazanç olmuyor malum. ben bugüne kadar hiçbir şeyin hazırına konmadım, yoktu çünkü. ne araba ne ev, ne bir yerlerden kalan emekli maaşı vs. ev alsak da almasak da ben hiçbir şeyin hazırına konmamaya, istediğim ne varsa çalışarak ve bir şekilde borçla harçla kendim yapmak zorundayım. eğer ben korkar ve vazgeçersem o ev alınmaz. birikim de değerlendirilmemiş olur enflasyon çıkmış %16, para her gün değer kaybediyor hanımlar biliyorsunuz. hani o paranın değerlendirilebileceği başka bir durum yok demek istiyorum.

fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...
Aday yok diyorsun ama bu işler öyle planla olmuyor. Bı anda karşına çıkar . Bı seneye evlenmek istersin. 150 bin peşinat verip 100 bin borca girin. Hangi ildesiniz. Giriş kat alın. Bahçe kat yada. Kendi maaşını bağlayacaksan en fazla iki sene bağla.
 
Wurstria .!.:
anlıyorum söylediklerinizi.
kardeşimle bozuşmamak için hiçbir şey sahibi olmayalım yani? çünkü bu işe girişmemek bu anlama geliyor.
Genişletmek için tıkla...
Kardes ile bu tür şeylerin lafını bile etmemek lazım ama iste insanoğlu işte...
En mantıklısı kardeşiniz okulu bitirip iş bulunca size destek olur ve bu sayede ev üzerinde o da hak sahibi olur
 
azra53 .!.:
Bence alın derim ama bildiğim kadarıyla kredi kime çıkarsa ev tapusu onun üzerine oluyor bankalar kendini garantiye almak için yani annene bişey olsa ev değerlenilr hiç olmadı satar ödersin toplu bence değer ama senin üzerine olsun yarın bir gün evliliği düşününce zaten borcun bi kısmı ödenmiş olacak kalan kısmında yine annenle beraber ödersiniz eşiniz buna karşı çıkarsa zaten bu ev bana kalacak annemden sonra er ya da geç bi evimiz var dersiniz bu durumda sorun çıkmaz bence
Genişletmek için tıkla...
hayatımın aşkı olmadığı sürece maddi durumu sıkıntılı biriyle evliliği düşünecek biri değilim açıkçası. sonuçta evleneceksem şimdiki hayatımdan daha iyi bir hayat kurabilmek için evlenmeliyim. beni daha iyi bir noktaya taşımalı maddi manevi. o da nasip kısmet yani. hayatın bin türlü hali var ucundan kıyısından da olsa bunu da hesap etmek gerek diye düşündüm.

zaten dediğiniz şekilde olur, olursa, tapu bende olur. sanırım borç bitmeden tapuyu da vermiyorlarmış. benim ne kadar ödediğim bir yana, sonuçta senelerce beni kağıt üstünde de olsa bağlayacak o kredi, farklı ihtiyacım için lazım olsa kredi alamayacağım vs.

teşekkür ederim bu arada
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Görümcek ve sinsi eş ailesi
8 9 10
Yorumlar
191
Görüntüleme
5K
Sevgili Patates
Sevgili Patates
K
Kaynımın bedelli parası
23 24 25
Yorumlar
497
Görüntüleme
9K
Sparrow3
S
Jameya
  • Kilitli
Haber vermeden evime girmek
27 28 29
Yorumlar
561
Görüntüleme
11K
Mune
Mune
U
Anne babamı terk etmek istiyorum sizce yanlış mı düşünüyorum?
Yorumlar
6
Görüntüleme
920
huzurluyum66
H
cinecin
Boşanmaya nasıl karar verdiniz? / Alkolik Eş
5 6 7
Yorumlar
129
Görüntüleme
4K
cinecin
cinecin
X