merhabalar,
Ben 2 senelik evliyim ve cocuk sahibi olmak istiyorum. Önümüzdeki ay aşılama yapacagız inş. buraya kadar herşey normal yani gereken neyse yaparız. Bende huzurlu, sakin olmaya çalışıyorum.
Ama bi görümcem var sağolsun . İliğimi kurutuyo, yaşam enerjimi elimden alıyo bazen.... geçen gün yaptıgı boş konuşmalar iyce gerdi beni. şöyle ki;
“ ya bayangezenti sen dogum yaptıgında yanında ben kalayım , yanında kalan kişiyi cok kıskanırım” falan dedi. (Ki yanında kimi istersin diye önceden sormuştu. Bende ya annem yada eşim kalır demiştim)
Hastanede yanından ayrılmam eve gecince hep senin yanında olurum, ben lohusayken yanlızdım sadece annem yanımdaydı o yüzden seni yanlız bırakmam der devamlı..
Normalde hep böyle cocuk mevzusu döner aramızda.. ben unuturum o hatırlatır..
Olmamış cocuga, işte halası kurban olsun işte ben onu yerim... ben hep kucagıma alcam sakın vermemezlik yapma der...
Bende bikere sen emzirirsin artık dedim... Gelse onu bile yaparım demişti... sonra herşeyi ciddiye alan bi teyzesine, ay teyze bunlar bebeklerini bize elletmezlermiş düşünsene falan demişti bikere. Teyzesi bozulmuştu falan.
Yani hep böyle görümcemin hayalleriyle geciyo günlerimiz...
Tahmini bebek isimlerime karışır, o ne bicim isim der isim önerir falan..
Bi bebek magazasında gördüğüm tulum var. O magazanın değişmeyen ürünüdür o. Cok hoşuma gider. Bi kere, hamile oldugumu ögrenince ondan alcam demiştim. Vay demez olaydım... şimdi hep, sen hamile kal ben hemen onu alcam diyo.. bende o benim hayalim 2 senedir onu düşünüyorum diyorum. yok ben onu alcam deyip duruyo.
İşte hamile oldugunu ögrendiginde ilk bana söyle der mesela hep..
Bu arada kendisi evli 2 cocuklu. 4 ve 2 yasında cocukları var.. maalesef her daim hayatımızda olmak zorundalar yani ben zaten mesafe koyuyorum ayda en fazla 2-3 kere yüz yüze geliriz. Onda da böyle muhabbetler dönüyo. Takmamam sallamamam gerekiyo biliyorum. Ama yapamıyorum. Bu olumsuz düşüncelerimi nasıl bertaraf edebilirim.
Zaten bundan sonra onun yanında hic öyle şeyler konuşmayacagım. Ona hayalimden vs de bahsetmicem. Aslında ben normalde soguk, mesafeli biriyimdir ama işte laf lafı acıyo bi şekilde konuşuluyodu. Cünkü bebek hassas noktamdı. acizliğime gelmiş hep. ama yok bir daha konuşmamak icin özellikle caba göstercem ..
Ola ki aşılamam falan da tutmazsa bundan sonraki süreçleri gizli tutmaya calıscam.
