Merhabalar.Benim annem vefat etti.Bir buçuk yıl oldu.Bizim evimiz teyzemlerle altlı üstlü.2 yıldan beri.Ben ailemle aynı şehirde mimarlık okuyordum.Annem vefat ettikten sonra anne tarafım babamı suçladılar,özel hastahaneye götürmedi falan diye,çok üstüne gittiler.Ben babamın kötü bir insan olduğunu düşünmüyorum ve onu çok seviyorum.Babam memur,maddi olarak geliri çok fazla değil.İmkanlar çerçevesinde annemi hastahaneye getirip götürdü ve ilgilendi.Babam o evden uzaklaşmak için küçük kardeşimle başka şehre gitti,tayin isteyip.Benim de oraya yatay geçiş yapmamı istedi.Büyük kardeşim de sonradan oraya gelecekti,üni sınavına girip.Ama ben ćok büyük aptallık ettim ve babamla gitmedim.Çünkü bircok dersim sayılmıyordu ve o an okuduğum üniversite çok daha iyiydi,babamla geçiş yapacağım yerde ise bizim bölüm yeni açılmış ve sıkıntılıydı.Mimarlık okuyorum ve sürekli proje çalışmam gerekiyor.Ben o evde kalınca,mesela dayımlar geliyordu.Hep birlikte dışarıda yemek yerken eniştem ve dayım benim ćok üstüme gelmeye başladılar evlenmem konusunda,okulum henüz bitmemişti,normalde bitirmem gerekiyordu,malesef dört projeden dolayı iki yıl uzamıştı,annemin hastalığı,evdeki sıkıntılı ortam derken projelerden geçemediğim oldu.Eniştem"Bu masaya oturduğumuzda hep senin okulun konuşuluyor.Ne olcak bu kızın hali diyoruz.Annen 21 yaşında evlenmiş ve çocuk sahibi olarak büyük isler başarmış.Sen de evde karton parçalarıyla uğraşacağına evlen de bir iş başar.Senin bu okulu okumakta amacın ne?Gençliģini heba ediyorsun.Sen okul bitirmekle bir şey olacağıni sanıyorsun ve gözünde büyütüyorsun.Senin baktığın adam var mı?(yok)Sen hiç büyümemişsin.Bu evde tek yasayacağına kocanla birlikte yaşa.Evlensen ne güzel çocuğun olur,anneannenler çocuk sever.Evde ders çalışacağına bize yemek yap.Senin yaptığını ancak deliler yapar."Dayım da şu kadar müsade sana diyor.(evlenmeme gün sayıyorlar)Üniversite sınavına deli gibi çalışıp yüksek puan yapan ben,daha fazla o evde kalmaya dayanamadım ve bir yıldan sonra evi terk edip başka yere geçiş yaptım.Dediklerinin hepsine cevap veriyordum ama nafile.Babamın yanına geçecektim ama babam ben gelmeyince tayinle gittiği şehrin ilçesinde çalışmaya başladı,ben gitseydim okulumdan dolayı işini merkeze aldıracaktı.Aslında daha ćok var anlatacağım ama özet geçeceğim.Ben şimdi okulu bitirince kpssye nerde hazirlancagimi dusunuyorum.O ev var,onda da istemiyorum enistemden dolayı.Zaten sürekli teyzeme de bağırıyor,sinirlendiğinde musluğu koparıyor.Babam ise evlenmeyi düşünüyor bir yıl sonra falan,ya da 5-6 ay sonra.Orda da hazırlanamam gelecek kişiden dolayı rahat edemem.Benim okulumun bitmesine bir buçuk yıl var.Şuan yurtta kalıyorum ve güzelce çalışabiliyorum.Babam o evi siz kullanırsınız yine diyor,gidip geldiginiz zaman.Babam eğitimimi destekliyor,şu anda masraflarımı babam karşılıyor.Ara tatilde,o eve de gitmek zorunda kalıyorum.Eşyalarım orda.Eniştem hala aynı kafada,aynı şeyleri söyleyip duruyor.Bu arada dayımın esi yani yengem de,"benim senin yaşındayken oğlum,bir buçuk yasındaydı,koskoca kız oldun." diyor.Keşke daha kolay bölüm tercih etseydim zamanında.Ama bitirmekte kararlıyım.Babam dışında hepsinden nefret ediyorum.Enişteme "Ben senin karışmanı istemiyorum.Sen benim annem değilsin,babam değilsin.Okulumu istediğim zaman bitiririm,istediğim zaman evlenirim." desem nasıl olur sizce ya da sizce neler demeliyim.Kendisi cok ters bir insan.Söylediklerine biraz cevap verince,teyzemi yanıma göndermiyor.Onun yanına gitmeyeceksin diyor.O eve gittigim zaman yanına cikmasam tavır yapıyor,kendisine saygı duyulmasını istiyor
