Benim eşim de evlilik kurumuna karşı, ve ben de karşıyım. Ama biz bu toplumda birlikte yaşayabilmek için o imzayı attık. Karşı olduğu kısmı nedir? Zor gelen ne? O çocuk istemiyor ama siz istiyorsanız o zaman sorun olur, ayrılın. Sadakat kısmı zor geliyorsa o zaman siz üzülürsünüz ayrılın. Ama eşim ve benim gibi eğer klasik karı koca evlilik rolleri ise ona ters gelen onları yaşamak zorunda değilsiniz. Tabi sizi üzmeyecekse, örneğin ben ve eşim, düğün, kına gecesi, nişan vb hiçbir şey yapmadık. Ailemizin yanında evde sade bir nikah kıydık. yok bohçaydı yok kız tarafıydı erkek tarafıydı olmadı. Sonra biz sadece kv ve kp geldiğinde evli gibi davranıyoruz. Onun dışında elbette birbirimize bağlıyız ama o arkadaşları ile istediği zaman çıkar, ben çıkarım. İstediği saatte uyur, istediğini yer bana yemek yapmadın mı? demez, kendi istediğini pişirir ben de kendi istediğimi (damak zevkimiz aynı değil) O isterse bulaşık tabağını oturduğu kanepenin altına koyar. Çorabını isterse bekarlık günlerindeki gibi çıkartıp salonun ortasına atar, ben de canım istemezse toplamam "ne bu evin hali?" demez, ben de demem. Misafir gelecekse toplarız ikimiz ayıp olmasın diye. Yani ne o beni sıkar ne ben onu. Çocuk da düşünmüyoruz. Arada bir birbirimize randevu veririz çıkarız beraber, aşkımızı yaşarız. Yani "evli gibi" değiliz sevgili gibiyiz. Ama birbirimizin hayat arkadaşıyız eşiyiz yine de ve aynı evde oturabilmek için o imzayı attık. Aksini bu toplum kaldırmaz gerçekçi olalım. Bir de yasal boyutu var kısmın. Biz bekarken benim bir ameliyat olmam gerekti eşim yanımda refakatçı kaldı o zaman dedi eşim biri bana "kimsin?" diye sorsa ne yanıt vereceğim? Şimdi kimse bize bir şey soramaz "evliyiz" çünkü.