kollarınızı morartana kadar sıkmak mı
benim eşimde çok sinirlenir sinirlendiği zaman bağırır haklıysam bile ne yapar ne eder özür dilettirir,daha 6 aylık evliyim 2 kez kollarım mosmor oldu hırsından sıktı 2 haftadır hala o morluğu geçmedi kollarımın ağrısından bi iş yapamazdım yerinde olsam hiç uğraşmam üstelemem aramda ki bağı koparırım baş edemezsin demedi deme....
karacı ya da jandarmadır bence o:). askerle bir birliktellik düşünüyosan, heleki çalıştığı birlik azcık sıkıntılysa, okurken de hayatında iz bırakacak muameleler görmüşse, bunlara da katlanmaktan başka pek bi çaren yok. değiştirebilirsin, daha doğrusu değiştirdiğini sanarsın ama o senin hayatını kendi hayatına benzetir, ruhun bile duymaz. sonradan anlarsın. bi parça normale döndü diyelim ki, bakmışsın 3-5 ay sonra yine eski haline geri dönmüş. kısmeti hep askerlerden giden birisi olarak anlayabiliyorum seni, çünkü aynısını yaşadım. hem çok güzeldir, hem çok zordur. ruhuma yapacağı gel-ggitlere hazırım diyorsan, onunla gelecekte de beraber olabilirsin. ama her an böyle yaparsa, ben n'aparım, başedemem diyorsan, yeniden gözden geçirmen gerekebilir geleceğini. heleki doğu'daysa işin daha zor. ruhuna gidiş-geliş yapma konusunda usta anladığım kadarıyla.
karacı.. okulda öyle kötü olaylar yaşamamış, hep çalışkan, sakin biriymiş..daha yeni doğuya gitti orada daha da fena oldu,buradayken böyle değildi..gel gitleri çok var beni de çok yoruyor
Emosmos ben seni asker eşleri topiğnden biliyorum,gerçi o bölüme yazmıyorum artık..Doğu şartları cidden zordur nasıl bir psikoloji içinde olduğunu sen uzaktan bilemezsin tabi,ancak anlattığı zaman biraz anlayabilirsin..Bu kadar agrasif davranıyorsa vardır bunun bir sebebi,burada önemli olan daha önceki yaşantısında huyu filan nasıldı..
karacı.. okulda öyle kötü olaylar yaşamamış, hep çalışkan, sakin biriymiş..daha yeni doğuya gitti orada daha da fena oldu,buradayken böyle değildi..gel gitleri çok var beni de çok yoruyor
evet hatırladım seni:) önceden de oluyordu ama bu kadar sık ve şiddetli değildi..eğer çok büyük bir olay varsa yapıyordu ama şimdi sıklaştı..senin de dediğin gibi ben orada ki ortamı hiç bilmiyorum o yüzden anlamaya çaışıyorum ama bir yerden sonra dayanamıyorum.. herşeyi anlatmasada ne kadar bunaldığından bahsediyor tabi..
sen şu an ne yaşadıysan, bi karacıyla aynı duyguları yaşadım bende. o da doğu'daydı. benzer hareketleri vardı, sevgilinin hareketlerine. pes de etmedim. ama bi an baktım ki, ben de kaynıyorum arada. ben o'na iyice benzemeye başlamışım, bunu gördüm. kendi yıpranışıma şahit oldum. mesela sen batı'da olabilirsin şimdi ama eminim sen de farklı sıkıntılarla boğuşuyorsun. ben de şırnak'ta görev yaptım, tek başıma yaşadım ama kimseyi bu kadar üzmedim. tamam, elbette zor ama hiçbirimizin hayatı kolay değil ki? senin de değil. diren, uğraş, çabala ama değiştirsen bile o'nun tamamen bundan arınamayacağını bil. bi de çok seviyor musun, çok güveniyor musun; bunlar da çok önemli.. her şeyi düşünerek, hesap ederk yürü.
tüm bunlardan sonra bizim ilişkimiz kendiliğinden bitti mesela. bir daha da hayatta bi askerle olmam, dedim. şimdi başka bi askerle evliyim. büyük konuşmamak lazım.çok rahat bi kişiliği var, insancıl çok da memnunum, bana çok değer verdiğini hissediyorum. ama o bir havacı . hee, arada askerlik damarı tutmuyor mu, tutuyor ama ayarını biliyor.
forumda, bir derdim var, başlığına neredeyse hiç yazmamışımdır, okur geçerim. ama senin yaşadıklarını birebir yaşadığım için, bişeyler yazma gereği hissettim. kendimle seni özdeşleştirdim. yazıya dökülmüş halimdin. gelişmelerini takip edicem. umarım her şey güzel olur.
Bence ilişkini tekrardan gözönünde bulundur derim.ne kadar anlamaya çalışsanda sen uzaktasın birebir yaşayamazsın zaten..Bizler eşlerimizin sürekli yanında olduğumuz halde bazen bilemezdik durumlarını yada anlatmazlardı..Onun görev yaptığı yer nasıl bir yer çalışma ortamı nasıldır bunu bilemeyi tabiki,ama sana bir abla nasihatu sadece iyicene düşün bu ilişkini eğer hep devam ederse ileride çok sıkıntı yaşayabilirsin.
bugünki olaydan sonra artık bende dayanamadım telefonda konuşurken nefesim kesildi ,anladı hemen normale döndü, kendini suçladı defalarca özür diledi(dün tamamen bir yanlış anlaşılma olmuş o yüzden kızmış bana) ..sonra msnde konuştuk..ilk defa açık açık söyledim böyle devam edersen ben durmam kaçarım senden, sinirin fazla sana da bana da azarar veriyor ve o anlarda senden soğuyorum dedim..özür diledi dikkat edeceğim ben seni anlamamışım vs..acaba sinirsel bir rahatsızlığın olabilir mi dedim.. belkide olabilir ama buradaki ortam beni çok geriyor, iznimi bile kullanamıyorum dedi..
nefesin kesilince çok korktum söz veriyorum kendimi düzelticem ne olur bir daha öyle ağlama kendimi affedemiyorum dedi.. böyle söyleyincede elimi ayağımı bağlıyor işte
bende bir subay eşiyim,yazdıkların benim içinde çok tanıdık..
ne yazık ki ,bu bir meslek hastalığı,ruhları, meslekleri icabı yaşadıkları sorunlar dolayısıyla çok ta iyi değil! haksız da sayılmazlar,benim bile bildiğim,birçok arkadaşımızı doğudaki patlamalarda çatışmalardakaybettik ,bazısı donarak öldü bazısı bir ruhu hasta bir er in kurşunuyla ve onlar yeri geldi en çok sevdiği er'in,en çok sevdiği devre arkadaşının etrafa saçılmış bedenin parçalrını birleştirdi bir naylon poşetteordu daki disiplin ,otorite ve ve çoğu zaman mantık dışı kuralları da cabası...( daha dün eşim ve silah arkadaşları bulundukları askeri aracın içinde çığın altından kurtarıldı)
Bir kere en çok görülen bariz sorunları,öfke kontrolsüzlükleri!! ama bunun yanında farklı ruh hastalıkları olmuyor değil..
ben eşimle çocukluğumu paylaştım 15 yaşımdan bu yana evliliğimiz ile birlikte 22 yılı tükettik ,2 çocuk iken başladığımız yolculuğumuza zaman içinde 1 evladımızı ekledik. arkana dön ve git demek dile çok kolay..oysa önemli olan zoru birlikte yaşayıp ,üstesinden gelebilmektir.benim eşim muhteşem bir adam,inanılmaz iyi yürekli ve benim sevgimle büyüyen bir narin çiçek gibi.ben sadece bu yüzden bile gidemezdim,evliliğimi ,çocuğumu bir kenara bırakıp. benim sana diyeceğim sende eminsen ondan,sevginizden herşey aşılır,hangi insan ruhu ben 4/4lüğüm diyebilir.aslına bakarsan hepimizin ruhu bir şekilde hasta..hepimiz birbirimize arkamızı dönersek ,bu insanlığı ,sevgiyi de tüketmek olur.yanında ol,hep konuş herşeyi açıkça paylaşın.dr.gitmesi için destek ol.onun en çok ta sana ve senin verebileceğin sevgine -ilgine ihtiyacı var.küçük yaramaz erkek çocukları gibidir onlar,kocaman bedenlerinde kırılgan ,naif bir kalp taşırlar aslında.sen o bedendeki o kalbi iyileştir,yaralarını sar,ruhu en nihayetinde sukuneti bulacak...
ben herşeye rağmen tüm zorluklarına rağmen (ki bu konuştuklarımız sadece bir kısmı )bir subay eşi olmaktan onur duyuyorum..ordu evindeki yapılan o törenlerdeki saygı duruşu ve istiklal marşı okunuşunda o gördüğüm subayların gözlerinde biriken yaş onların ruhunun aynası benim ve bizlerinde gurur kaynağı ... onlar seçilmiş insanlar,mutlaka bir nedeni var değil mi ?
biraz fazla duygusal ve milliyetçi gelebilir size, ama zamanla size yansıyan ruhların yansıması gibi birşey bu..
bugünki olaydan sonra artık bende dayanamadım telefonda konuşurken nefesim kesildi ,anladı hemen normale döndü, kendini suçladı defalarca özür diledi(dün tamamen bir yanlış anlaşılma olmuş o yüzden kızmış bana) ..sonra msnde konuştuk..ilk defa açık açık söyledim böyle devam edersen ben durmam kaçarım senden, sinirin fazla sana da bana da azarar veriyor ve o anlarda senden soğuyorum dedim..özür diledi dikkat edeceğim ben seni anlamamışım vs..acaba sinirsel bir rahatsızlığın olabilir mi dedim.. belkide olabilir ama buradaki ortam beni çok geriyor, iznimi bile kullanamıyorum dedi..
nefesin kesilince çok korktum söz veriyorum kendimi düzelticem ne olur bir daha öyle ağlama kendimi affedemiyorum dedi.. böyle söyleyincede elimi ayağımı bağlıyor işte
teşekkür ederim..dediğiniz gibi biraz daha duracağım izne geldiğinde konuşucam eğer bir problem varsada doktora gitmeye ikna edicem
bende bir subay eşiyim,yazdıkların benim içinde çok tanıdık..
ne yazık ki ,bu bir meslek hastalığı,ruhları, meslekleri icabı yaşadıkları sorunlar dolayısıyla çok ta iyi değil! haksız da sayılmazlar,benim bile bildiğim,birçok arkadaşımızı doğudaki patlamalarda çatışmalardakaybettik ,bazısı donarak öldü bazısı bir ruhu hasta bir er in kurşunuyla ve onlar yeri geldi en çok sevdiği er'in,en çok sevdiği devre arkadaşının etrafa saçılmış bedenin parçalrını birleştirdi bir naylon poşetteordu daki disiplin ,otorite ve ve çoğu zaman mantık dışı kuralları da cabası...( daha dün eşim ve silah arkadaşları bulundukları askeri aracın içinde çığın altından kurtarıldı)
Bir kere en çok görülen bariz sorunları,öfke kontrolsüzlükleri!! ama bunun yanında farklı ruh hastalıkları olmuyor değil..
ben eşimle çocukluğumu paylaştım 15 yaşımdan bu yana evliliğimiz ile birlikte 22 yılı tükettik ,2 çocuk iken başladığımız yolculuğumuza zaman içinde 1 evladımızı ekledik. arkana dön ve git demek dile çok kolay..oysa önemli olan zoru birlikte yaşayıp ,üstesinden gelebilmektir.benim eşim muhteşem bir adam,inanılmaz iyi yürekli ve benim sevgimle büyüyen bir narin çiçek gibi.ben sadece bu yüzden bile gidemezdim,evliliğimi ,çocuğumu bir kenara bırakıp. benim sana diyeceğim sende eminsen ondan,sevginizden herşey aşılır,hangi insan ruhu ben 4/4lüğüm diyebilir.aslına bakarsan hepimizin ruhu bir şekilde hasta..hepimiz birbirimize arkamızı dönersek ,bu insanlığı ,sevgiyi de tüketmek olur.yanında ol,hep konuş herşeyi açıkça paylaşın.dr.gitmesi için destek ol.onun en çok ta sana ve senin verebileceğin sevgine -ilgine ihtiyacı var.küçük yaramaz erkek çocukları gibidir onlar,kocaman bedenlerinde kırılgan ,naif bir kalp taşırlar aslında.sen o bedendeki o kalbi iyileştir,yaralarını sar,ruhu en nihayetinde sukuneti bulacak...
ben herşeye rağmen tüm zorluklarına rağmen (ki bu konuştuklarımız sadece bir kısmı )bir subay eşi olmaktan onur duyuyorum..ordu evindeki yapılan o törenlerdeki saygı duruşu ve istiklal marşı okunuşunda o gördüğüm subayların gözlerinde biriken yaş onların ruhunun aynası benim ve bizlerinde gurur kaynağı ... onlar seçilmiş insanlar,mutlaka bir nedeni var değil mi ?
biraz fazla duygusal ve milliyetçi gelebilir size, ama zamanla size yansıyan ruhların yansıması gibi birşey bu..
yazdıklarınızı hissetmemek mümkün değil.. görmediğim bir yanı gösterdiniz bana.. ben yanındayken hiçbir zaman böyle davranmadı sadece telefonda oldu hep bunlar, onun demesine göre ben onu sakinleştirmeyi başarabiliyorum.. benimde vazgeçmemi engelleyen şey de onun sevgisi ve rahat bir hayat yaşarken normal oluşu..
bazen "sen oradasın evet ama rahatsın" der gibi konuşmalarım oluyor o yüzden onu anlamadığımı düşünebilir, benimde buna dikkat etmem gerekiyor sanırım..
bu arada eşinize de size de çok geçmiş olsun.. bir an düşündüm de....
tekrar çok teşekkür ederim
Nilcim çok çok geçmiş olsun hem sana hem eşine,rabim bir daha yaşatmasın böyle sıkıntıları
ablacımm çok tşk ederim ,nerde varsa rabbim hepsini korusun,allah bazımızdan eksik etmesin onları
bende bir subay eşiyim,yazdıkların benim içinde çok tanıdık..
ne yazık ki ,bu bir meslek hastalığı,ruhları, meslekleri icabı yaşadıkları sorunlar dolayısıyla çok ta iyi değil! haksız da sayılmazlar,benim bile bildiğim,birçok arkadaşımızı doğudaki patlamalarda çatışmalardakaybettik ,bazısı donarak öldü bazısı bir ruhu hasta bir er in kurşunuyla ve onlar yeri geldi en çok sevdiği er'in,en çok sevdiği devre arkadaşının etrafa saçılmış bedenin parçalrını birleştirdi bir naylon poşetteordu daki disiplin ,otorite ve ve çoğu zaman mantık dışı kuralları da cabası...( daha dün eşim ve silah arkadaşları bulundukları askeri aracın içinde çığın altından kurtarıldı)
Bir kere en çok görülen bariz sorunları,öfke kontrolsüzlükleri!! ama bunun yanında farklı ruh hastalıkları olmuyor değil..
ben eşimle çocukluğumu paylaştım 15 yaşımdan bu yana evliliğimiz ile birlikte 22 yılı tükettik ,2 çocuk iken başladığımız yolculuğumuza zaman içinde 1 evladımızı ekledik. arkana dön ve git demek dile çok kolay..oysa önemli olan zoru birlikte yaşayıp ,üstesinden gelebilmektir.benim eşim muhteşem bir adam,inanılmaz iyi yürekli ve benim sevgimle büyüyen bir narin çiçek gibi.ben sadece bu yüzden bile gidemezdim,evliliğimi ,çocuğumu bir kenara bırakıp. benim sana diyeceğim sende eminsen ondan,sevginizden herşey aşılır,hangi insan ruhu ben 4/4lüğüm diyebilir.aslına bakarsan hepimizin ruhu bir şekilde hasta..hepimiz birbirimize arkamızı dönersek ,bu insanlığı ,sevgiyi de tüketmek olur.yanında ol,hep konuş herşeyi açıkça paylaşın.dr.gitmesi için destek ol.onun en çok ta sana ve senin verebileceğin sevgine -ilgine ihtiyacı var.küçük yaramaz erkek çocukları gibidir onlar,kocaman bedenlerinde kırılgan ,naif bir kalp taşırlar aslında.sen o bedendeki o kalbi iyileştir,yaralarını sar,ruhu en nihayetinde sukuneti bulacak...
ben herşeye rağmen tüm zorluklarına rağmen (ki bu konuştuklarımız sadece bir kısmı )bir subay eşi olmaktan onur duyuyorum..ordu evindeki yapılan o törenlerdeki saygı duruşu ve istiklal marşı okunuşunda o gördüğüm subayların gözlerinde biriken yaş onların ruhunun aynası benim ve bizlerinde gurur kaynağı ... onlar seçilmiş insanlar,mutlaka bir nedeni var değil mi ?
biraz fazla duygusal ve milliyetçi gelebilir size, ama zamanla size yansıyan ruhların yansıması gibi birşey bu..
sizin onun hissettiklerini kısmende olsa hissedebileceğinin farkında ki, siz de onun tarafından seçilmiş kişisiniz...
Onlar,öğretmen ,avukat, doktor ,hemşire vs gibi statülerden önce ,asker eşi olabilecek zihniyeti seçerler aslında.
Çünkü onların durumunu anlayabilmek ,yaşayabilmek her zihniyetine sığamayacak kadar ağır bir yüktür..
çok tşk ederim,ama inanın ben bunlara bile alıştım ,bu ilk ölümün ucundan dönüşü,ilk yürek yanması değildi..düşünün ki ,buna bile alışalabiliyor,işte böylesine zor ve böylesine alışılıyor...dün öyle ki böyle bir vahim olayın ardından eşim bana tel de''canım bana kurşun döktür ''diye takıldı,bende gilerek ona ''merak etme sen gel ben seni kurşuna dizeceğim ''diyerek şakalaşarak bunu da kendi ruhumuzu aydınlatmak adına alt ettik...ve dediğim gibi elele verince her türlü zorluk aşılıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?