- 10 Nisan 2014
- 43.730
- 116.261
- 798
- Konu Sahibi purpleangel33
-
- #41
eğitimli bir kadının bunu sorun ettiğine 2019 yılında hem de inanamıyorummmmmmmmm.
yok yav diğerinin arkadaşı çocukluktan varmış neredeyse ben karşıyım sonradan edinilen erkek arkadaşa gerekk yokkkkLol nedir abi ahshaafahdjajs
Acayip guldum gece gece.
Sevgili konu sahibi siz de yakin erkek arkadas edinin, onlarla vakit gecirin,tek dayanak sevgili olmasin. Kiskanclik boylece torpulenir belki
Cok tatlisinyok yav diğerinin arkadaşı çocukluktan varmış neredeyse ben karşıyım sonradan edinilen erkek arkadaşa gerekk yokkkk
Ne medeniyetmiş arkadaş ya kusura bakmayın ama bir şey sormak istiyorum bir kişinin karşı cinsten çok samimi arkadaşı olup olmaması medeniyet kriteri midir acaba, yani karşı cinsten çok samimi arkadaşım olmayınca medeni olamıyor muyum? Hayır yani sürkeli bir medeniyet bahsi geçip durmuş da konuda ondan soruyorum yoksa konu sahibi evet bu arkadaşlığı bilerek başlamışsın ilişkiye ve aileleri de tanışıyor diyorsun. İç güdüsel olarak rahatsız olmuş olabilirsin çünkü bir insan ne kadar kıskanç yapıda olmasa bile sevdiğini makul derecede kıskanması çok doğal. Bence ortada bir şüphelenecek durum yokken hiç ortalığı bulandırmayın dediğiniz gibi daha yakından tanıyınca belkide içiniz daha rahat olacak o yüzden fevri bir hareket yapmayın derim.
bil mukabele efemmmCok tatlisin
Kıskanç bir kadınım. Lakin hayat ve ilişkilerim beni oldukça olgunlaştırdı. Arkadaşlık ve aşk arasındaki farkı ve ikisinin de önemini, yerini iyi kavradığımı düşünüyorum. Benim nişanlımın da kadın dostları var, gider onlarda kalır, başbaşa içerler falan. Selam söyle hayatım derim geçerim. Sevgilime güveniyorum, kendime güveniyorum. Ben bir arkadaşın dostun yerini her zaman tutamayabilirim. İnsan arkadaşıyla daha farklı paylaşımlar da yapabilir. Cinsiyet önemli değil dosta da ihtiyacımız var. Ben yokken onlar vardı sevgilimin hayatında, neler paylaştılar, ne anıları var. Belli mi olur belki bir gün ben olmayacağım ama onlar sevgilimin hayatında var olmaya devam edecekler. Dostluk çok kıymetli bir şey. Bu devirde gerçekten kolay dostluk kurulmuyor. Kolay sevgili olunuyor evet ama dostluk geliştirmek çok çok zor.. Sizi de anlayabiliyorum, sevgilinizin sevgisini, ilgisini, geçirdiği zamanı kıskanıyor olabilirsiniz, lakin sonlara doğru "bunun önüne nasıl geçebilirim" derken yani ilişkilerini kısıtlamaktan söz ediyorsanız bence yanlış yapıyorsunuz. Şu konuda büyük bir yanılgıya kapılıyoruz: Sevgilimizi mülkiyetimiz olarak görüyoruz. Arkadaşlarını çevresini kendimiz belirlemek istiyoruz. Kararlarına kendi kişisel alanına müdahelede bulunuyoruz. Bu bana oldukça bencilce geliyor. Bence siz de dostluk geliştirebilirsiniz bu kadınla. kafa yapılarınız belki çok uyacak. Mesela ben çok yakın bir erkek arkadaşımın sevgilisiyle tanışmıştım. Yıllarca görüştük. Şu an o yakın arkadaşım ve sevgilisi yollarını ayırdı ama ben kızla hala görüşüyorum, yeni sevgilisinden konuşuyoruz. Yani önyargısız bir şekilde kızı tanımayı ve arkadaş olmayı deneyebilirsiniz.
Peki bir dışlanma hissediyor musunuz? Mesela görüşmek muhabbet etmek istediklerinde sizi de planlarına dahil ediyorlar mı? Hoşunuza gitmeyen şeyler ne tam olarak? Elbette baş başa da görüşmek isteyebilirler. Ama sevgilinizin arkadaşında sizin varlığınızı kabullenememe gibi bir durum seziyor musunuz?
Merhaba,
Benim derdim aslında çözümü ne yazık ki tam olmayan bir dert. Erkek arkadaşımla 3 senedir birlikteyiz ve önümüzdeki yaz ilişkimizi bir atım ileri taşımayı düşünüyoruz. Problem ise şu; erkek arkadaşımın çocukluğundan beri samimi olduğu bir kız arkadaşı var. Kızla ilgili özel bir sorunum yok ancak gönül bazen dayanamıyor işte. "Onunla arkadaşlığını kes" diyecek kadar medeniyet dışı ve geri kafalı değilim fakat bazı şeyler gözüme batmaya başladı. Kızın ve erkek arkadaşımın ailesi de ayrıca bu süre zarfında birbirine arkadaş olmuş. Bu yüzden, kimi zaman birlikte kahvaltı, yemek vs. gidip gelmeler oluyor. Geçen yıl aynı tatil yerinde birkaç gün geçirdiler erkek arkadaşım, o kız ve ailesi. Sonuçta kızın bana özel olarak bir zararı dokunmadı ama bu denli bir samimiyet istemiyorum. Sonuçta akrabası falan değil. Bunu ne şekilde belirtebilirim? Yanlış anlaşılmak ve kırıcı olmak istemiyorum.
Çok yakın erkek arkadaşlarım var.Benim de bu şekilde ilk okul, lise ve üniversite temelli arkadaşlıklarım var. Hatta erkek arkadaşımla eve çıkmadan önce yalnız yaşıyordum ve doğum günümde gelip sürpriz yapmıştı bir arkadaşım, birlikte geçirmiştik günü. Yani wowow haram gibi bir bakış açım yok ama dediğiniz gibi kimseyle bu denli samimi olmadım. Bu yüzden anlamakta güçlük çekiyorum. Aileleri bile arkadaşlığa başlayınca, durup "nasıl yaa" oluyorum.
Yakın bir erkek arkadaşımdan eşi yüzünden, sırf araları bozulmasın diye vazgeçtim. Gizli gizli görüşmeyi denedik onu da ben gururuma yediremediğim için kestim iletişimi. O yüzden hafiften gıcıklığım var sizin gibi kadınlara.
Çok daha yakın bir erkek arkadaşım daha var. 12 yıllık hayat arkadaşım, 6 yıllık eşim böyle bir taleple gelse arkadaşımı seçerim. Birinci sebebi aile gibi gördüğüm bir insanı hayatımdan çıkartamam, ailemi çıkartamayacağım gibi, ikincisi de beni böyle bir seçim yapmaya zorlayan insanın hayatımda yeri olmaz.
O yüzden tavsiyem, yerinizi bilin, kendinizi kimseyle kıyaslamayın, hayatınızdaki insanı seçim yapmak zorunda bırakmayın. İlk anda seçimi siz olursunuz belki ama elinizde mutsuz ve size kin duyan bir adam kalır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?