Erkek arkdasimdan siddet goruyorum..

Melisagun08 .!.:

Öncelikle buraya acık yüreklilikle yazman cok önemli,seviyorsun çünkü.yada sevdiğini zannediyorsun desek daha doğru.
Buraya kocasından,sevgilisinden dayak yiyip gelip buraya ayrılıcam diyip ertesi gün barışanlardan değilsin en azından kendini biliyorsun gerceği yazıyorsun.
Aldatılıp defalarca kandırılıp,kandırılmayı isteyenlerden değilsin .
Evet herkesin anlayışlı olmasını beklemek yanlış zaten.Hepimiz insani duygular taşıyoruz.Bugün senin başına gelen benimde başıma gelebilir.Yasadıklarımız bizim duygu ve hareketlerimizi hayata bakışımızı değiltiriyor ve bunu ben yapmazdım nasıl yaptım diyecek seviyeye gelebiliyoruz hepimiz.
Kendini farketmek ilk ve en güzel adımdır.Burada doğru olan hareket elbette ilk yaptığı zamanda doğru tepkiyi vermek ve bu ilşkiyi bitirmek olacaktı.Yada en azından yaptığı hatalı davranışı bir daha asla tekrarlamayacağına inandıracak tavır ve pişmanlığı göstermeliydi.Bu süre zarfında asla görüşmemeliydin.
Ne yazık ki sen defalarca bu davranışa maruz kalıp kabullenen ve sindirilen taraf oldun.Hiç sevgi yada aşk yasamamışsın ki bunu o zannediyorsun.Sımsıkı sarılmışsın bile bile.
Bu durumunu sana farkettirecek ,sana seni anlatacak birileriyle görşmen gerek.Biz buna terapi diyoruz.en iyi yol şuanda bu.Birden kafana dank etmeyecek elbet.Zamanla nasıl bir bataklığın içinde olduğunu göreceksin.Şuan dışardan izleyen insanlar olarak biz sana üzülüyoruz durumunun ciddiyetini varmaman kimimizi sinirlendiriyor hatta.
Ama biliyorum ki gözüne inen perde yavaş yavaş aralanacak.Gün gelecek birgün anlayacaksın.Sadece şunu yap şimdilik.Korun ve sakın evlenme.O evden ayrılamasand ödev bahanesiyle yakın arkadas evine git kal haftanın birkac günü.Sigarayı bırakmak gibi.Birden değil yavaş yavaş cekil.inan bana gün gelecek yüzünü görmek istemeyeceksin

Genişletmek için tıkla...

luthien58 .!.:

Şu konuda yazılmış en harikulade cevap...

Genişletmek için tıkla...

Fleure .!.:

Yaklasik 2 yildir birlikteyiz, 3.5 aydir birlikte yasiyoruz. Ayni universiteye gidiyoruz, kucuk bi sehirdeyiz. Birbirimizi cok seviyoruz, onun da bana cok deger verdigini biliyorum ama sinirlerine hakimiyet konusunda sorunlari var. Iliskimizde burda da anlattigim gibi eski sevgili sorunlari vs olmustu onlari atlattik bi sekilde ben onun icin tek oldugumu biliyorum,goruyorum. Normalde cok dusuncelidir, cok iyi kalplidir ama konu tartismaya gelince artik siddet gormeye basladim. Daha aylar once ilk defa sacimi cekmisti, sonra tokat geldi ve simdi resmen dovuyor. Kufur,hakaret falan bunlari saymiyorum. Normalde hic boyle biri degil ama sinir krizleri geciriyor ve bana saldiriyor. Onu cok cok cok seviyorum ilerde yanimda onu gormek istiyorum o da oyle bilyorum cok pisman oluyo agliyo sonra ama ben artik dayanamiyorum. Ayrilmak istiyorum ama beni bekleyen o yalnizlik o bunalim, ona karsi olcak olan ozleme, onsuzluga cesaret edemiyorum. Ondan baska kimseye asik olamam gibi hissediyorum,o benim ilk sevgilim. Dusuncek olursakta kendimi bu sekilde mahvedemem. Annesine soyledim annesi konusmus onunla, hak vermis annesine. Bugun babasina yazmayi dusunuyorum daha az once cok buyuk bir kavga gecti aramizda. Ben kendi babama soylersem isler cok karisicak, babam onu yasatmaz resmen. Aklim cok karisik en buyuk pismanligim belki de onunla ayni eve cikmak oldu, ha deyince degisilmiyo, ayni evin icinde hapis gibi. :/ kizlar bir akil verin yardimci olun bana lutfen cok buyuk bir cikmazdayim, cok kotu durumdayim artik siddet gormekten biktim ama okadar cok seviyorum ki onsuz olmakta istemiyorum bunun bi cozumu yok gibi :/

Genişletmek için tıkla...