- 29 Ekim 2016
- 169
- 541
- 103
Arkadaşlar merhaba, bu dert benim değil yakın arkadaşımın. Durumuna gerçekten üzüldüğüm ve devamlı aynı uyarıları yaptığım için sizin tavsiyelerinizi bekliyorum.
Arkadaşım iki kardeş, babaları 10 sene önce vefat etmiş. Baba hasta yatağındayken, erkek kardeş imza yetkisini alıp oturdukları evi satıp bir güzel yemiş. Anne de oğlumdur diye ses çıkarmamış, erkek kardeş de evlenmiş. Baba vefat edince ana kız kiraya çıkmak zorunda kalmışlar. Bu erkek kardeş bir gün bile evi satıp parasını yedim, en azından kiralarına yardım edeyim demiyor.
Ayrıca bir de arkadaşımın annesi evlerine kendi yeğenini almış(Yeğenin anne babası hayatta). Kız 20 yaşında, çalışıyor ve okumayı da düşünmüyor.
Eve gram katkısı yok, her şeyi ayağına bekliyor ve maddi manevi sömürü yapıyor.
Şimdi asıl sorum, arkadaşımın annesinin söylediklerini yazıyorum tek tek:
Kardeşin araba alacakmış söz verdim, sen de şu kadar para koyarsın.
Yeğenim vazgeçti okumak istiyor, ama puanı özele anca yetiyor, ben senin adına söz verdim, taksitlerini sen ödeyeceksin.
Ben senin çantandan yemek kartını alıp yeğenime verdim, dışarı çıkacak çocuk yemek yemesin mi? vs vs
Arkadaşım da yumuşak başlı olduğu için sadece ağlıyor, annesine kıyamıyor. Annesinin saflığından ve iyi niyetinden böyle olduğunu sanıyor.(ki bence değil)
Bu durumda ne yapmalı sizce?
Arkadaşım iki kardeş, babaları 10 sene önce vefat etmiş. Baba hasta yatağındayken, erkek kardeş imza yetkisini alıp oturdukları evi satıp bir güzel yemiş. Anne de oğlumdur diye ses çıkarmamış, erkek kardeş de evlenmiş. Baba vefat edince ana kız kiraya çıkmak zorunda kalmışlar. Bu erkek kardeş bir gün bile evi satıp parasını yedim, en azından kiralarına yardım edeyim demiyor.
Ayrıca bir de arkadaşımın annesi evlerine kendi yeğenini almış(Yeğenin anne babası hayatta). Kız 20 yaşında, çalışıyor ve okumayı da düşünmüyor.
Eve gram katkısı yok, her şeyi ayağına bekliyor ve maddi manevi sömürü yapıyor.
Şimdi asıl sorum, arkadaşımın annesinin söylediklerini yazıyorum tek tek:
Kardeşin araba alacakmış söz verdim, sen de şu kadar para koyarsın.
Yeğenim vazgeçti okumak istiyor, ama puanı özele anca yetiyor, ben senin adına söz verdim, taksitlerini sen ödeyeceksin.
Ben senin çantandan yemek kartını alıp yeğenime verdim, dışarı çıkacak çocuk yemek yemesin mi? vs vs
Arkadaşım da yumuşak başlı olduğu için sadece ağlıyor, annesine kıyamıyor. Annesinin saflığından ve iyi niyetinden böyle olduğunu sanıyor.(ki bence değil)
Bu durumda ne yapmalı sizce?