Erkeklere tahammülüm yok, normal miyim?

Y

yalnizkus_

Guru
Kayıtlı Üye
16 Haziran 2014
766
693
303
Diğer
Merhaba arkadaşlar 23 yaşındayım bugüne kadar doğru düzgün ilişkim olmadı birisiyle uzun süre duygusal yakınlık kuramıyorum sürekli aranmaya, mesajlaşmaya, görüşme buluşma isteklerine gelemiyorum. Normal arkadaşlarımla ve ailemle daha mutluyum. Normal bir günde iş dışında arkadaşlarla buluşur sonra kitap, tv, gazetelere vakit ayırırım, yemek iş yaparım bunlar zaten yeterince zamanımı alırken bir de hayatı iki kişi yaşama ve sürekli birlikte hareket etme düşüncesi bana korkunç geliyor.
Yalnız mutluysan sorun ne diyeceksiniz ama tek düzelik ve hayatını kuramama ve tüm bunların sonucunda yitip giden zaman kaybı ileri de pişmanlık yaratır mı diye de korkmuyorum değil. Çevre baskısı da çabası.

Biriyle evli kalmak, aynı yerde uyumak, hep bir arada olmak korkunç ama hayat boyu yalnız olmak, hayata bağlayan bir uğraşının çocuklarının olmayacak olması da düşündürücü.
Benim durumumda olan ya da olan bir tanıdığı olan var mı? Ne kadar normalim, ileri de değişir miyim, pişmanlık duyar mıyım diye içimi dökmek istedim. Şimdiden teşekkürler.
 
Kendinizi en iyi siz tanırsınız. Hayatınızı nasıl geçirmek istiyorsanız öyle yaşayın. İleride pişmanlık duyma ihtimaliyle zaman kaybetmeyin. Anı yaşayın. Herkesin ilişkilere bakışı aynı değil, çevre baskısı yüzünden kendinizi böyle şeyleri düşünmeye zorlamayın. 23 yaşındasınız ayrıca ciddi bir ilişki istemek için bile erken.
 
Bilemedim ki sasirdim dogrusu ben tam tersi dusunceden muzdaripken boyle bir dusunceyle ksrsilasmak sasirtti sanirim hayatinizda sakinlik dinginlik istiyorsunuz extra sıkinti yada heyecan istemiyorsunuz
 
Hem karnım doysun (erkeklere tahammülum yok) hem de pastam dursun (ileride bu kararimdan pişman olmayayım).

İleride ne düşüneceğine kimse bilemez. Yalnız şu sekil düşünseydim,


herkadinozeldir .!.:
hayatı iki kişi yaşama ve sürekli birlikte hareket etme düşüncesi bana korkunç geliyor.
Genişletmek için tıkla...
pişman olma ihtimalini de şimdilik rafa kaldiririrdim.
 
Kendimi gördüm resmen erkeklere tahammülüm kalmadı evlilik düşüncesi korkunç öte yandan hayatımda birileri de olsun istiyorum ama biri bana duygularını açacak oldu mu yok oluyorum benimki gecici bir dönem elbet normale dönerim ama sizinki hep mi böyleydi ? Yani biseksüel değilseniz birilerine şans verin derim ben illa iliskiye basladınız diye evlenecek değilsiniz. Ya da sevgili olmak zorunda değilsiniz. Buluşun bir kahve için ( koronacılar siz bi sakin olun virüs muhabbetinden sonra diyorum) oluruna bırakın. Hickimse kestirip attınız diye arkanızdan ağlamaz. Denemeden bilemezsiniz
 
23 yaş için normal düşünceler.
Ben çok mıçmıç bir insanımdır. Aşırı gereksiz bir yüksek doz romantizme sahibim. En basitinden üşüdüm diye sevgilimin ceketiyle eve gelmissem tsortumu keser o ceketin iç kısmına kalbe hizali yere kumaştan kalp dikerim
Ama bu mıçmıçlığıma rağmen ben de sevgililerime çok tahammül edemiyorum. Bir hafta başbaşa/tatilde falan olayım, sonraki iki hafta aramasam aramam :)
Bıkkınlık geliyor.
Yaşım 29,ve bu sebebin de olduğu pek çok sebepten evliliğe hazır hissetmiyorum kesinlikle.
O yüzden seni anladım. Ama bu bir dert değil. Sen de böyle bir insansın.
Ne zaman fikrin değişir, o zaman hayatına -evine birini alırsın. Fikrin değişmez ve böyle mutluysan da bu şekilde yaşarsın bir ömür. Herkes evlenecek ,evlenen herkes mutlu diye bir kaide yok ki
 
Yaşın çok küçük eğer 23 de evlenmek istiyorsa biri çok çok hazır olmalı buna. Sen hazır değilsin. Bi 4 senen daha var o zamana kadar kendini hazır hissedersen karşına da doğru kişi çıkınca evlenirsin.
 
Bence gerçekten seni etkileyecek, dolu dolu aşk yaşayacağın, deli gibi sevdiğin biri olduğu zaman bu fikrin değişecek. O zaman aynı evde yaşamayı, mıç mıç olmayı isteyeceksin. Dua et ki senin bu halin ilerdeki eşinde/sevgilinde olmasın
 
Kim oldugunuz ve neyi istediğiniz konusunda kafanız karısık belli ki.. Duygularınızı anlatmıssınız, ama doğru muyum yanlıs mıyım diye de tereddüte düsmüssünüz. Bence simdiden bu durumun üstüne düsünmeniz çok güzel, bazen evlilik ciddi iliski istiyorum der o yoldan gider ve büyük hayal kırıklıkları ile karsılasırız. Bazen de yalnız kovboy takılıcam, bu islerin adamıyım der, yalnızlıgımızın asıl nedeninin istemediğimizden değil de iliskileri beceremediğimizden oldugunu farkederiz. Büyük hezeyanlar yasamaktansa hayatınız ve istedikleriniz karşısında süpheye düsüp, iyice kendinizi sorgulamanız ve tanımaya calısmanız cok güzel:) büyüdüğünüz değerler, dayatılmıs cevre öğretilerinizin dısına cıkıp kendinizi tanıyabilirsiniz.. Düsünceleriniz normal mi yoksa terslik var mı? Bunu ancak nasıl hissettiğinizden çok neden böyle hissettiğinizi bulmak açıklayacaktır bence..
 
Erkeklere tahammül edemiyorum diye yazınca "Evimde erkek istemiyorum yeaaaa" diyen bir feminazi kezotelli geldi aklıma. Ama okuyorum normal. İlişki istememek normal. Normalsin. Bekar yaşamak istemek de normal.
 
Sende kendimi gördüm sanki Senin yaşlarındayken bende öyleydim ama zaman geçtikçe içindeki duygusal boşluk büyüyor ve çevrendeki herkes evlenip çoluk çocuğa karışınca, bide onların çok mutlu olduğunu görünce sende isteyeceksin emin ol.

Bu arada böyle bir söz okumuştum seni anlatıyor galiba
 
Annem var
Evliligin kadina yuk oldugunu dusunur hep. Ona gore herkes kendi evinde yasamaya devam etsin,arada cocuk varsa adam gelsin cocuklari gorsun aksama evine gitsin,sevisilecekse sevisilsin ama herkesin catisi farkli olsun,herkes kendi isini kendi gorsun diyor cok cekmis bir insan sanirim ondan,yasi 65. Sizin yasinizda boyle degilmis,olsaydi evlenmezdi zaten

siz neden bu yasta boylesiniz?hani evlilik karsiti olunabilir normal bana gore ama demek ki size gore bir sorun var ondan soruyorum neden diye
 
senin yaşıtların erkeklerin geneli çok sığ geliyodur sana muhtemelen. normal. onları elemeye devam. aklı başında olanına denk gelince böyle düşünmezsin, hayır hep böyle düşünmeyeceksin. çoğunluğu aynı gibi görünse de arada farklı olanları olacak. belki aynı olacak ama sen istemsiz bir çekim hissedeceksin :) hepsi yaşadıkça öğrenilecek şeyler, hiç sıkıntı yapma. klasik olacak ama şimdilik dersine / işine odaklan.
 
23 yaşında ben de böyle düşünüyordum 27 yaşında aşık oldum evlendim. Yaş ve zaman insani değiştirir
 
Yaşınız gereği evlilik olgunluğuna erişmemişsiniz zaten de çok erken evlilik çocuk vss büyük yük koştur koştur bu sorumluluğa girmemek lazım girdin mi geri dönüşü yok döndün mü muhakkak birşeyler sorunlu kalıyor.
Ben 28 yaşında evlendim daha da beklerdim de çocuk için yaşım geçiyor diye endişe ettim..Bekleyin..Yıllar sonra fikirleriniz oturacak.
 
Daha 23 yasindasin. Ilerleyen yillarda dusuncelerin değişir. Akışına birak
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Gerçek NARSİST nedir, anlatıyorum.
33 34 35
Yorumlar
688
Görüntüleme
192K
2 yuregim 1 kalbim
2
Çevremde Bir Tane Düzgün Arkadaşım Yok
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
10K
Designer31
Çok uzun konu ama akıl danışmalıyım, kimsem yok.
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
31K
Aysenimi
A
  • Kilitli
Evlenmemizi istemeyen erkek arkadaş ailesi ve kıskanan müstakbel görümce
7 8 9
Yorumlar
175
Görüntüleme
44K
Mune
S
Ben akıllanmaz bir kızım lütfen beni aydınlatın
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
victorialucas
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…