Canım bende erken doğum riski taşıyorum.Hamileliğim başından beri evde dinlenerek,yatarak geçiyor.
Ev işi,yemek temizlik hiç birşey yapmadım başından beri.Bazen günlerim güzel sıkıntısız geçiyor,bazende çok sıkıcı dk.bile sayıyorum.İlk zamanlar çok kitap okudum,zaman geçirmeye kafa dağıtmya bire birdi.artık okumak istemiyorum.Valla bende takip edicem arkadaşların yazdıklarını.Artık zaman geçirmede sıkıntı çekiyorum.
zorlu gebe kalma mücadalemden sonra ohh dedim ama bilemedim dahada zorlu yolun başında olduğumun ..baştan hiç bişey yoktu sadecde 6 haftamda başlayan aşırı kusmalar dışında..
16 haftamda başlayan kanamam tam bir ay sürdü....zaten o gün itabari ile heran bebeklerimi kaybedeceğimi düşündüm sadce tuvalte gidiyordum...kusrakrende çıkamıyordum evden ama kanama ile eviçinde gezmelerimde bitmişti...26 + larda lekenleme ve kasık ağrımla hastaneye gittim sancılarım çıktı 3 cm açılma çıktı..ve zorlu yolun her dk. doğurma riski ile hiç kalkamadan kolumdan hiç çıkmayan bir serumla 33 +2 de doğum yaptım......şimdi kuzularım 13 aylık....her zorluğa rağmen çok güzeldii harikaydı ...bu durumdan tek anladığım ne kadar kaybetme riski olsada ol diyen rabbim olduruyor
kendimizi kasmamak gerekmiş
Teşekkür ederim prety ve dırımkırmızı.. Evet onları hissetmek gerçekten çok güzell, hep seviyor ve okşuyorum, konuşuyorumda ama an geliyor evin içinde duvarlar üstüme üstüme geliyor.. İnanın hiç karamsar biri değilim, çokda sabırlıyımdır aslında, bu çabamız isyan degilki her saniyeme bile şükrediyorum. Tedaviyle oldu gebeliğim, mucizelerimin farkındayım.. Arayışımın evin içinde daha farklı neler yapabilirim ? Akşamı nasıl ederim düşüncesi zaten.. Acaba bugün doğsalar yaşarlarmı korkusu, tabiki herkez nasibini alır ve yaşar bu dünyada.. Kısmette varsa tabiki saglıkla dünyayagelecekler ama bunu böyle deyip arkama atamıyorum. dışarı çıkmıyosun nefesi zor alıyorsun uyurken sagına soluna dönemiyorsun, karnın acıdan yanıyo gibi oluyo dokunamıyorsun, bende tadını çıkarmak keyif almak istiyorum ama nasıl işte :)
Merhaba arkadaşlar,
ıkiz gebelik yaşadığımız için kendimize has hamileliğimizin en başından itibaren risk grubu içindeyiz. bilmiyorumkismile Her geçen günü kar bilerek geçiriyoruz hamileliğimizi.. Her an tetikte oluyor ister istemez kendimizi dinleyip duruyoruz. eyvahedigeldismile
Bizim korkumuzda 11. haftada geçirdiğimiz 1 ay süren kanamayla başladı. 28.haftayı iple çektik.. Yaşama şansları yüksek olurmuş o haftadan sonra diye.. Şimdilerse ise 31. haftamızdan gün almaya başladık arkadaşlar.. Şükürler olsun.. :Saruboceq: Ama korku bitmedi acabamıki diye geçiyor günler hala.. 11. haftadan buyana evden çıkmadan geçiyor günlerimiz az kaldı diye diye.. Benim gibi hisseden arkadaşlarla paylaşmak istiyorum bu korkumu ? Düşünmemeye çalışıp dua ediyorum sevdigim şeyleri yapmaya çalışıyorum evin içinde ama artık aklıma bişey gelmiyor, bunalmak sıkılmakta istemiyorum, minnoşlarımıza yansımasın psikolojimi etkilemiyim diye.. Siz neler yapıyorsunuz arkadaşlar.. Az kalan süremizi paylaşalımmı boshayallersmile
Çok sağol yavrukirpicim, takip ediyordum seni.. Herşeyde vardır bir hayır.. Şimdi biraz daha rahat geçicek senin için hamilelik.. Balkona çıkmak iyi geliyordu, ama yeni balkon misafirmiz var bu aralar.. Güvercinin biri gelmiş çiçegimizin dibine iki tane yumurtlamış, oda ikiz bekliyorr :roflol: Öyle olunca hem korkarım kuştan, hemde onu rahatsız etmemek için çıkamıyorum balkonuma.. Tüm gün boyunca oturuyor yumurtalarının üstünde boshayallersmile Bende oturma odamın penceresini açıp onun önünde oturuyorum öyle idare ediyorum artık.. Alıyorum elime dergimi kitabımı yada laptopu bide içecek bişeylerBol bol oksijen gönderiyorum minnoşlarıma alkisalkisalkis
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?