Inşallah bekliyorlardır canım ama bence cocuk istiyorsan evlenmeye bak. Ben yumurtciklar giciklar beklemezler diye demedim bilimsel bilgi sonuçta
Sadece bu açıdan bakma duruma.
Ben 17 yaşındayken kaybettim babamı.
Ve babam 41 yaşındaydı. Sanırım ben doğdugum da 23-24 yaşlarında 2. Kez baba olmuş. Birde abim var.
Yani demek istediğim kaybedilecek ise genç te olsa yaşlı da olsa kaybediliyor.
Az önce kader dedin. Kader, Ecel sıraya bakmıyor.
40 yaşında baba olan evladının murvetini gorebilir ken 23 yaşında baba olan goremeyebiliyor.
Yani aslında derin konular bunlar.
Ne kadar çekersek o kadar lastik gibi uzar.
Katılıyorum hem de çok.
Yumurtacıklar üzülmesin diye herkesssss ilk bulduğu adama sıkı sıkı yapışsın çocuk yapsın. Kaçırmayın adamları yumurtacıklar ölmesin haydi hanım gel gel !!!!!!
Her şey hayat arkadaşında bitiyor. Çevremde evli olup üni okuyan var.. Bir şeyleri gizli saklı yapıcağına evlen aynı eve gir hem evinin hanımı ol hem oku hem gez toz sabahlara kadar eşinle eve girme bundan güzel ne var. Git şehir dışında üniye dost hayatı yaşa sonra burda hamileyim çok kötüyüm ne yapıcağımı bilmiyorum diye konu aç.
Sonra da ortaya ziyan olmuş, travmatik çocukluk geçirmiş bireyler oraya çıkıyor. Ya bir de şunu anlamıyorum ben, her insan dünyaya birini getirmek zorunda mı? Herkese neden potansiyel ebeveyn gözüyle bakılıyor ki? Sırf bu yüzden bırak anne- baba olmayı, bir çocukla 1 saat yalnız kalmaması gereken kalaslar bir anda ebeveyn oluveriyor. Neden, çünkü her evlenen dünyaya bir iz bırakmak zorunda. Şahsen ben bile ebeveynlerimden birini sorguluyorum ara sıra, neden kendini zorunlu hissettin sen acaba diye ya.Katılıyorum hem de çok.
Yumurtacıklar üzülmesin diye herkesssss ilk bulduğu adama sıkı sıkı yapışsın çocuk yapsın. Kaçırmayın adamları yumurtacıklar ölmesin haydi hanım gel gel !!!!!!
Dedigim gibi 41 yaşında baban olduğu zaman bir sey olacak mi korkusuyla her gun aci cekmiyosun. Öldükten sonra cekmeye basliyosun. Ama 60 yaşında bi baban olduğu zaman her gün o korkuyla yasiyosun ve inan berbat bir şey. Su an 23 yaşındayım. Mükemmel bir erkek arkadaşım var Inşallah bu sene univi bitirip atanirsam direk evlenirim inanilmaz anaç biriyim ve Allah ta izin verirse evliliğimin birinci yılında neden istemeyeyim ki çocuk?
Aferin cok guzel anlamissin ben de öyle dedim zaten tebrik ediyorum basarilarinin da devamini diliyorum. Iyi geceler ben öyle demedimm ama benim öyle dedigimi düşünüphemen kos ilk buldugun adama
Kimine göre yanlış kimine göre doğru. Sevdiğim bir adam varsa ve çok güveniyorsam ruh eşimse ve evlenmemize engel yoksa evlenip el ele tutuşup okulumada vicdanım rahat gidebilirdim. Şimdi böyle bir şey olsa okulun kantininde aaa bunlar evli biliyor musun diyip uzaylıymışsın gibi tepki verirler, halbuki olması gereken buyken. Normal olan şeyler anormalleşmiş malesef.Yaaa işte bu tamamen bu yanii. Kesinlikle bu yanii sonunda dusuncelerimin eş değerinde biri
Şartlar uygunsa eğitimini tamamlayıp mesleğini eline aldiysan 24 yaş civarında da evlencem ben dersen ben şahsen sana niye evleniyorsun demem.
Sadece çocuk için acele etme, önce evliliğin otursun,
Birlikteliğinize doyun sonra yaparsınız derim. Sen ne kadar uygularsin bu sana kalmış.
Diğer söylediğinle de ilgili şunu söyleyebilirim. Ölüm haktır. Bir gün herkes için vuku bulacaktır.
Ben 17 yaşında babamı kaybettiğim de acı çekmedim. Sadece dua ettim.
Hergün anne baba eş dost kaybı korkusuyla yaşamak inanan bir insan için doğru değil (inanç tan bahsettiğin için söylüyorum)
Üzüntü evet duyuyorsun ama acı çekecek boyutta olmamalı.
Tevekkül ettiğin sürece huzurlusundur.
Çünkü Allah bize eşimizi anne babamızı evladımızı daimi olarak vermiyor. (Bu dünya icin)
Verdiği gibi alabilir. Buna her zaman teslimiyet gösterebilmek gerekir.
Sürekli kaybetme korkusuyla yaşamayı sağlıklı bulmuyorum.
Sperm bulunca ziyan etmemöyle bir seygerek, etrafta sperm yoksa peşine düşmek gerek yoksa güzel yumurtacıklar çürüyüp ölür şahsen ben bu çıkarıma vardım
Kimine göre yanlış kimine göre doğru. Sevdiğim bir adam varsa ve çok güveniyorsam ruh eşimse ve evlenmemize engel yoksa evlenip el ele tutuşup okulumada vicdanım rahat gidebilirdim. Şimdi böyle bir şey olsa okulun kantininde aaa bunlar evli biliyor musun diyip uzaylıymışsın gibi tepki verirler, halbuki olması gereken buyken. Normal olan şeyler anormalleşmiş malesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?