Aramayın.
Yerinizde olsam, muhtemelen sizin kadar dahi yapıcı kalamazdım şu azar seansı içinde.
"Böyle günde olmaz" diye azarı yerken susmuşsunuz ki arıyorsunuz zaten, bir evlat olarak evinizin kapısını açıyorsunuz ki doğru olan da budur, bir de üzerine kv telefona gelmiyor, trip yiyorsunuz.
"Bu öğüdü karınıza vermeyi deneyin bence, tamam madem gidecek yeriniz var iyi, geçmiş olsun" deyip suratına kapatır ve daha hiç aramazdım.
Kimsenin finosu, stres topu değilsiniz, yeri kavrayıp da siz sallayıvermediniz evlerini, yaralanmamışlar, evleri başlarına göçmemiş şükür, insanlar candan kaybetti de millete saldırmadı, herkes sarılıp sarmalandı. Cenazede anama sövseler susarım da, "Acısı var, bilmiyor kendini" derim; amma velakin şöylesi bir durumda bu, bk yemek affedersiniz. İnsan bi kendine gelir, ölüm vardı yanından geçti, hala trip atıyor. "Buyurun gelin baba" diyor kız, bir "Evladım" demek yok. Burnu düşse yerden almaz denir ya, aha bu, deprem de sadece ekstra azar bahaneleri olmuş.
Geçmiş olsun yine. Siz de sıkmayın canınızı.