Eskiden olsa, eski ben olsam boşverin idare edin cahil insanlar derdim ama şimdi öyle düşünmüyorum. Şimdi artık üç günlük dünyanın saçma sapan insan tripleri ile heba edilmemesi gerektiğini düşünüyorum.
Geçen pazar ailem cümbür cemaat bana geldi. Tatile gidecekler ve havaalanı bana daha yakın olduğu için bende kalıp ertesi gün gittiler. Tam bir aydır oğlumun, benim, eşimin hastalığından mustarip, her Allahın günü hasta halimle kusmuk temizliyorum. Onların geldiği gün de halı ve nevresimlerden kusmuk temizlemiş, önceki gece neredeyse hiç uyumamış ve inanılmaz hastaydm. Annem bir geldi "çok yorgunum mahvoldum, çocuklar beni yordu hazırlık yordu" diyerek koltuğa çöktü. 9 kişiye sofra hazırla, çay hazırla hizmet et. Zerre yardım etmedi kimse, eşim haricinde. Ev savaş alanına döndü ve gerçekten çok hastaydım. O arada abim, kardeşim yeğenlerim sürekli bir şey istiyorlar. "tırnak makası var mı?" "duş alıcaz havlu var mı?" "hava soğuk yorganın üstüne battaniye de var mı?" "hala pijama var mı?"
Canım çıktı. Onlar gittiğinde ev savaş alanı gibiydi. Kahvaltı sofrasına bile el sürmeden çıktılar ki öğlen çıktılar evden. Öğlen birden akşam 7ye kadar iş yaptım. Hastayım, oğlum hasta.
Neyse asıl mevzuya gelelim. Altını çiziyorum tatile gittiler. Hani zorunlu bir durum yok. Gittikleri gün abimle konuştum sağ salim gitmişler sıkıntı yok. İki saat sonra annem aradı. Trip yapıyor. "insan bir arar ne yaptınız diye?" dedi. Ben de "sen evi o haliyle bıraktık hasta çocuk ve kendi de hasta olan kızım ne yaptı diye merak edip sordun mu?" dedim. Tatile gitmişsin bu durumda bile dramatikleştirmeye mazlum olmaya çabalıyorsun yeter artık dedim. Normal zamanda asla kullanmayacağım cümleler bunlar. Ama artık söylüyorum.
Salı günü dönüyorlar yine bana gelecekler. Yiyip içip sıçıp gidecekler. Çünkü zahmet olur direkt eve gitseler. Durup dinlenmeleri lazım. Evet kötüyüm artık. Evet kendi ailemden evimi sakınıyorum, evet umurumda değil ne yaptıkları. Tripleri, yorgunlukları hiçbiri umurumda değil. Beni düşünmeyeni düşünmüyor ve hatta sevmiyorum artık.
Kusura bakma tüm sinirimi konuna döktüm. Bağlayayım sonunu. Yapma arkadaşım, alttan alma idare etme. Deli olan gitsin akıl hastanesinde yatsın. İnsan ilişkilerinde başarılı olmayan, insanlardan uzak yaşasın. Yalnız olsun. Bu dünyaya insanların gereksiz tiribini, bencilliğini çekmeye gelmedik.
Kendi aileme ayda bir gidiyorum artık. Aynı apartmanda olduğum kayınvalideme haftada bir uğruyorum. Umurumda değil hiçbiri. Ben 33 yıl insanları idare ettim, artık yapmayacağım. Siz de yapmayın.
Trip mi yapıyor? "ben üzerime düşeni yaptım siz bilirsiniz" deyip kapatın konuyu. Biliyorum çok zor, biliyorum vicdan rahat bırakmıyor insanı. Ama emin olun ne yaparsanız yapın tatmin Olmaz böyle insanlar.