- 9 Temmuz 2021
- 5.399
- 5.205
- 148
- Konu Sahibi tipistipis
-
- #41
Bende mesafeliyim. Eşimde bu durumdan rahatsız ama birşey diyemiyor Yakınlık zarardan başka birşey getirmiyor. Eş ailesine yakın olmak boşanma oranını yüzde 20 artıyormuş.
Bende mesafeliyim. Eşimde bu durumdan rahatsız ama birşey diyemiyor Yakınlık zarardan başka birşey getirmiyor. Eş ailesine yakın olmak boşanma oranını yüzde 20 artıyormuş.Ustaca davranmanız lazım mesafe koyacaksaniz,öyle herkesin fark edeceği şekilde aniden ,keskin bir şekilde tavır almayın.Yavas yavaş.Esinize de bağlı biraz .Kimisi ister iyi olsun ister kötü olsun diyor umursamıyor ,kimisi de benim eşim gibi mesafeli olunmasını istemiyor ama ben mesafeliyim yine de.Bir şey derse de benim yapım bu herkese karşı böyleyim diyorum .Ben kişilik olarak da mesafeli biri olduğum için göze batmıyor çok ama siz çok sıcakkanlı herkese yakın biri iseniz eşinizin ailesine mesafeli olursanız da göze batabilir.Son olarak mesafe her zaman iyidir .Yakın olmayı da denedim ,zarar gördüm .
Eee ne yapsın yani evine gittiniz diye kovsun mu???Ya kusura bakmayın ama bana da bu garip geliyor.
Karşımdaki insanın mesafeli olduğunu biliyorum aramaz sormaz anca işi düşerse arar.
Yakın akraba olduğumuz için arada gider geliriz birbirimize.
Gittiğimizde güzel de ağırlar güler samimi davranır.
Ama sonra ses seda yok.
Ben. Ama sakın esini karşına alma girusmeyecem senin ailen şöyle senin ailen böyle diye kavga etme sadece bahane uydur gitmemeye basin ağrıyor hastayım yorgunum orda çok sıkılıyorum vb. zaten eşin de üç beş ten sonra alışır.Kızlar eş ailesiyle görüşmeyip ya da mesafeli olanlar kocanızla aranız iyi mi ?
Eşimin ailesiyle kesinlikle anlaşamıyorum. Artık mesafe koymaya karar verdim. Benim gibi olan var mı ? Huzuru olup eşinin ailesiyle görüşmeyen ? Bayramdan bayrama olur en fazla ?
Benim yazdığımdan bunu mu anladınız gerçekten??Eee ne yapsın yani evine gittiniz diye kovsun mu???
Bu size göre samimiyetsizlik olabilir. Ama ben birbirlerinin arkasından konuşup en küçük kavgada birbirlerinin sırlarını döken insanlarla samimi olmak zorunda değilim. Sürekli bana o şunu dedi bu şunu dedi gibi laflarla gelsinler istemiyorum. Çünkü barıştıkları zaman hiç bir şey olmamış gibi devam ediyorlar olan bana oluyor onların dedikodularını dinlemek zorunda değilim... Birbirlerine küsünce benim arkamdan konuştuklarını bile gelip bana anlatıyorlar...Benim yazdığımdan bunu mu anladınız gerçekten??
Bence herkes normalde nasılsa evinde de öyle olmalı. Tabiki güzel ağırlamalı o ayrı. Ama arada mesafe varsa bir araya gelindiğinde yokmuş gibi davranılması samimiyetsizlikten başka bir şey değil. Bunu demek istediğimi de anlamışsınızdır siz.
Yok onun sıkıntısı farklı hazımsızlık sorunu var.Bu size göre samimiyetsizlik olabilir. Ama ben birbirlerinin arkasından konuşup en küçük kavgada birbirlerinin sırlarını döken insanlarla samimi olmak zorunda değilim. Sürekli bana o şunu dedi bu şunu dedi gibi laflarla gelsinler istemiyorum. Çünkü barıştıkları zaman hiç bir şey olmamış gibi devam ediyorlar olan bana oluyor onların dedikodularını dinlemek zorunda değilim... Birbirlerine küsünce benim arkamdan konuştuklarını bile gelip bana anlatıyorlar...
Eşimin ailesini olunca tamamen silemem. Bir tanesini sildim o da çocuğuma laf ettiği için onun dışındakileri o derece silmemem. Eşimde bu konuda arkamda ama ailesi olunca bende bazı şeylere karışmıyorum bunun içinde mesafeliyim....
Gelenleri kovamam bizi çağırdıklarında da eşim gidelim derse giderim hoş sohbetler ederiz. Beni yalnız çağırdıklarında gitmem. Her zaman bir arada olmak istemem. Bunun neresi samimiyetsizlik....
Ayrıca demek ki sizde akrabanız olan insanın arkasından konuşuyorsunuz ve bunlar kulağına gidiyor ki mesafeli.....
Sizinde durumunuz sıkıntılı ama toy meselesi bende de var saf sandılar ezeriz dediler ama olmadıZile basıp yukarı cikiyor yazmışsınız da ben öyle anladım .Ben de çok şey yaşadım .Düşündükçe sinir hastası olacağım diye korkuyorum .Artık düşünmemeye çalışıyorum .Büyük gorumce ve onun ağzının icine bakan sinmiş ama sinsi bir kayınvalidem vardı .Yapmadıklarını bırakmadılar bana .Gorumcem kaynanadan beterdi .Ben de toydum yumuşak yuzluydum .Haspam beni ezmeye,kullanmaya ,anasını doldurup üzerime salmaya ,kaynanalik yapmaya kalktı .Nefret ediyorum şimdi ama en çok da kendimden .Ben sessiz kaldım .Şimdi olaylarin üstünden çok geçti .Gorusmuyorum ,atamiyorum .Ararsa soğuk konuşuyorum .Ama tamamen kesemiyorum .Kayınvalide de sonradan palazlandi .Kaç kere onun yüzünden boşanma aşamasına geldik .Ben tamamen ilişkimi kesmeyi başaramadım ama yine de atarlarsa acmamazlik falan yapamıyorum .Gorumceyle bağları tamamen koparmak istiyorum ama eşim anlamadan yapmak istiyorum .Annesine karşı bir hassasligim var yine de .Anne diye idare ediyorum.
Mecburen haberi oldu ara ara arıyor naptınız ne zaman bende en son tersledim sorma bana birşey ben gerek görürüsem sana söylerim .Tam sömürücüler işte.. maalesef bizimkilerde öyleydi. Hele tüp bebek sürecinde hiç görüşmenizi önermem. İnsanın zaten alt üst oluyor psikolojisi. Ben de tüp yaptırdım kimseye söylemedik. Benm tek düşündüğüm bebek olduktan sonra nasıl olacağı.
Ben kin tutamam sadece mesafe koyabiliyorum bir tanesini sildim dedim ya o bugün bize gelse dayanamam konuşurum çünkü o bir adım atmış bende atarım ama eskisi gibi asla olamam bir kere kırılmışımdır. Evime geldiği için mesafeli de olamam mesafeli olursam sanki çok büyük ayıp etmişim gibi geliyor.Yok onun sıkıntısı farklı hazımsızlık sorunu var.
Bu yüzden mesafeli olan benim.
Herkes kendince mesafeli birileriyle.
Dediğiniz gibi eş ailesi silinmesi mümkün değil.
Mesafeliyim ama geldiklerinde çok yakın davranırım tarzında bişey yazmışsınız ya bu samimiyetsizlik demek istedim.
Bende geldiklerinde elimden geleni yaparım onlar da görüyorlar zaten. Başkalarının yanında da sağ olsun nankörlük etmezler yapılanı görmezden gelmezler.
Ama çok samimiyet kurmuyorum sonra yüz göz olunuyor.
Benim eşime de öğret gitsin görsünBizim gözle görünür bir sorunumuz yok ama kv her şeye karışmaya müsait olduğu için çok sık görüşmüyorum.
Eşimde annesinin bu sorununu bildiği için sıkıntı yapmıyor.
Canı isteyince kendi gidip görüşüyor da sorunumuz yok yani eşimle.
ben 5 yıllık evliiyim şükür aramız çok çok iyidir ama kayınvalidem çok sık aramaz beni değil eşimi de görümcemi de çok sık aramaz konuştuğumuzda da saatlerce konuşuruz ama sık aramasını isterdim bu bir sorun mu bilmiyorum :) ama siz anlaşamıyorsanız en güzeli araya mesafe koymaktır mesafe iyidir can yakmaz, arada kalmaya sebep olmaz en önemlisi de mıç mıç olmaktan iyidir.Kızlar eş ailesiyle görüşmeyip ya da mesafeli olanlar kocanızla aranız iyi mi ?
Eşimin ailesiyle kesinlikle anlaşamıyorum. Artık mesafe koymaya karar verdim. Benim gibi olan var mı ? Huzuru olup eşinin ailesiyle görüşmeyen ? Bayramdan bayrama olur en fazla ?
Al benden de o kadar aile olalım dedim ısınalım dedim ben ne bileyim mal gibi davranacaklarını.Ben baştan mesafe koyamadığıma çok pişman oldum. Kv mesafe koymayınca yerli yersiz istekleri oldu kabul etmeyince kavga çıkardı. Şimdi mesafeliyim görüşmüyorum öyle çok, hatta baya uzak duruyorum diyebilirim. Bu mesafeyide artık bozmam çünkü sınır bilmeyen insanlarla iş olmuyor onu anladım. Benim eşim olayları gördüğü için ve annesine kızgın olduğu için benimle bi sorunu yok gayet aramız iyi.
O zaten çok saçma bir şey. Hem davet et hem de ağız burun yap.Ben kin tutamam sadece mesafe koyabiliyorum bir tanesini sildim dedim ya o bugün bize gelse dayanamam konuşurum çünkü o bir adım atmış bende atarım ama eskisi gibi asla olamam bir kere kırılmışımdır. Evime geldiği için mesafeli de olamam mesafeli olursam sanki çok büyük ayıp etmişim gibi geliyor.
Mesela bir kişi var eşimin ailesinde bizi çok sever şehir dışındadır bizi sürekli çağırır bize gelin diye eşimde gidelim der gideriz ama kadının bir günü gününe uymaz bir surat asıyor ertesi gün hiç birşey olmamış gibi oluyor. Herkes arkasından konuşuyor hem bizi çağırıp hemde niye böyle yapar diye. İnan en çok benim zoruma gidiyor bize gelince 1 hafta bizde kalırlar bir gün bile surat asmam yanlış anlamasınlar diye ama eşim yorgun geldiğinde işten kaynaklı suratı az gülüyor diye adamı sürekli kenara çekip böyle durma istenmiyoruz zannedecekler diyorum. Ki bu bahsettiklerimde görümcemler... O yüzden artık gitmek istemiyorum gitsek de önceden eşimle anlaşıyorum 1 gün kalacaz veya otelde kalacaz...
Asıl samimiyetsizlik bu oluyor.
Ben nasıl ağırlıyorsam onları, onlardan da beklerim. Hadi neyse beni sevmiyor desem (ki beni sürekli arar) ama sadece bende değilim öz kardeşlerine de öyle yapılması bana garip geliyor...
Benim eşime de öğret gitsin görsün
Yani ben git dgör beni bekleme diyorum yok seninle gitmek istiyorum sensiz gitmem
Ama annesi arayınca da sinirlerim bozulmuyor değil,
evlattır tabi ki anne baba çünki biliyorum ki ağlama zırlama babacın çok kızar gel evlatlıktan red edecek tehtitler o akşam bizim evde kavga var.
Ya aynen eşimiz olunca katlanmak zorunda kalıyoruz. Eşim her zaman yanımda oluyor oyuzden onu kırmak istemiyorum her seferinde reddetmek istemiyorum sonuçta onun ailesi ve eşim herşeyin farkında zaten. Ben eşimi kırmamak için elimden geldiği kadar iyi davranıyorum ama okadar. Herkes kendi evine gidince tamam kulaklarımı kapatıyorum herkese karşı... Mesafe her zaman iyidir...O zaten çok saçma bir şey. Hem davet et hem de ağız burun yap.
Madem öyle çağırmasın daha iyi.
Bende kesinlikle surat etmem elimden geldiğince iyi ağırlarım
Ama karşı tarafın niyetini biliyorum ya allah biliyor içim almıyor yakın davranmayı.
Kendisi de farkında zaten bunun.
Benim yerimde başka biri olsa belki hiç muhattap bile olmaz.
İşte maalesef olmak zorunda kalıyorsun.
Bizimde kv ilk aydan birlikte oturalım diye tutturdu ben kabul etmedikçe ısrar etti araya temizliğimide yaparsın dedi ben onada hayır diyince hırslandı ve onlara gittiğimiz bir gün bizi evden kovdu. Kapıdan o gün bir çıktım dahada gitmedim evlerine. Millete de beraber oturmadan alevlendim saldırdım dememiş başka şeyler anlatmış onları duyunca daha çok sinirlendim. O sıradada bilmiyo muşum hamileymişim. Doğurdum, çocuk büyüdü bile ben hala gitmiyorum. Şimdide arıyo eşimi yaptık bir hata hep böylemi gidecek diyo. Eşimde o affetse ben affedemiyorum anne dedi. Hala konu açılınca oda bana böyle dedi yapmam etmem dedi diyo çocuk gibi. Kendisi kovmak harici ağır hakaretlerde etmişti o gün hiç birisini unutmadım ben sadece eşyalarımı toplayıp çıktım ordan ve eşim hepsine şahit oldu olayların o yüzden içim rahat kim ne herkes biliyo. Bem sadece isteklerine hayır dedim diye bunlar oldu gerisini siz düşünün. En güzeli uzak durmak böle gayet iyi daha başıma musallat edemem.Al benden de o kadar aile olalım dedim ısınalım dedim ben ne bileyim mal gibi davranacaklarını.
En güzel kısmı ise çocuk yapın baskılarıydı milletin yanında çocuk sevmeler yok peeerin bile çocuk yapın demeleri iyice soğuttu beni kendilerinden.
ben dobrayım birde yalansız bir dünyam var ama onlar millete hava atmak için yaptık ettik ayaklarındalar ,
benim tarzım değiller açıkcası.
Ben gitmezsem oda gitmiyor :-(Zamanında çok iyi 2-3 kavga ettim sonrasında da uzattım konuyu görüşmeyeceğim dedim tamam dedi.
Kv yüzünden stres sahibi olmuştum o ara hasta oluyordum eşim de gördü işte.
Sonrasında tamam dedi senden önemli değil.
Şimdi bile gidince canımı sıkıyorsa hadi kalkalım diyorum.
Bırak gitsin ya o sensiz gitmiyorum derse arkadaşlarınla dışarı çık, başka şeyle meşgul ol gitmeyeceğini anlasın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?