- 2 Nisan 2020
- 51
- 44
- 24
-
- Konu Sahibi BirazKadinCokcaAnne
- #1
Aslında çok büyük problemler vardı bu problemlerden dolayı çok güven kaybı da var. O dönem bebişim 2 aylıktı boşanacaktım aileler araya girdi. Şimdi aynı durumdan dolayı güvenim tam değil. Sürekli yalan söylediğini düşünüyorum ki söylüyor da yakalıyorum. Aldatma vs yok ama kendimi evin hizmetçisi gibi hissediyorum.Biraz büyüyünce evlenseymişsinciler gelmeden yorumumu ileteyim. Büyük problem göremedim yazdıklarınızda. Kendini eve kapatma bi parka gitmek zor değil. Eşinden yana şiddet ve psikolojik şiddet yoksa yola devam er derdim herhalde ben.
Çok uzun olur diye atlaya atlaya yazdım. Sonuca odaklanırsak bu yazdıklarımdan dolayı boşanmayı düşünüyorum ama bebeğimin bu davranışları da beni etkiliyor. Evlilikte çoğunuz böyle ya da benzer şeyler yaşıyor musunuz diye de ekledim..Burda boşanma konusu sebebi vs nerde ?
Canim belki fazla tavsiye veremem ama bildiğim bir şey var. Eğer eve huzursuzluk girdiyse çaba olmadan ortadan kaybolmuycakdir. Ilk once MasaAllah diyelim guzel çocuğun, eşin var. Anlattigin sıkıntılar her ailede ola bilecek turden inan instadaki ideal çiftler sadece gostermelik. Her ailede oluyor zaman zaman. Para harcanmadan da guzel bir organizasyon yapila bilir. Mesela biz yeni evliydik. Uzun sure baş başa dişari çikmamişdik. Maaşlarimiz da kiraya, eşimin dedesinin ameliyatina gitmişdi. Ben haftasonuna guzel bir piknik sebeti hazirladim. Evde kurabiyeler yaptim. Mevsim meyvelerinden falan doldurdum guzel deniz kenari bir yere gittik. Restoranlardan daha iyi zaman geçirdik. Paramiz cebimizde kaldi. Bizim daha çocuğumuz yok. Kaybim var ama. Buna ragmen eşim de iştwn gelirken uzgun yuzumle karşilaşmasin diye toparlanmaya çalişdim. Evliliği ayakta tutacak bazi basit şeyler var. Mesela gulerek karşilamak, sarilarak, operek ugurlamak ve karşilamak. Her gece opucuklerle uyumaya ozen gostermek, birbirinizi dinlemek. Anlayişli olmak.Merhaba hanımlar öncelikle söylemek isterim ki 22 yaşındayım ve abla olarak arkadaş olarak tavsiyelerinize ihtiyacım var. Yaşanan bazı şeyler var ve bunları uzun uzun yazacak halim yok kısa bi özet geçeyim.Ben iki buçuk senedir evliyim 9 aylıkta bir bebişim var. Bu zamana kadar çok boşanma evresine geldim. Gerek aileler gerek arkadaşlarım araya girerek hep düzelttiler aramızı. Ama çocuktan sonra hayatımız da o kadar çok değişti ki. Çevremde hiç arkadaşım yok görüşebileceğim, sürekli evdeyim çocukla ilgileniyorum evin işleriyle ilgileniyorum derken saçımı tarayacak duşa girecek vaktim kalmıyor. Eşim bazen çok anlayışlı bazen çok anlayışsız. Ama genelde diyor ki sen kendini eve kapatıyorsun. Halbuki cebimde gezecek para da yok. Çünkü eşimin maaşı biraz da ailesinin desteği evin ve çocuğun ihtiyaçlarına gidiyor. Bu durum beni iyice bunalttı artık. İzinli oluyor sürekli ailesi ondan bir şeyler istiyor şuraya götür buraya götür gibisinden bizde araba var diye. Yazacak o kadar çok şey var ki. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Bu iki buçuk senede de yaşamadığımız olay kalmadı. Tam artık bitti diyorum bebişime üzülüyorum görüntülü konuşmada babasını gördüğünde ağlıyor. Eve geldiğinde bi heyecanlanıyor. Siz evlilikte neler yapıyorsunuz ? Acaba sorun bende mi ?
Eşimin öfke kontrol problemi var çok sinirlenmediği sürece şiddeti yok. Ama sinirlenince gözü kimseyi görmüyor. Onun için doktor bile ayarladım gidelim dedim gitmedi. Problem bende değil sen git psikoloğa dedi. Aile terapistini de saçma buluyormuş ben derdimi anlatıp bir de üstüne para mı vereceğim diyor.Bebekle ilk sene yorucu ve yipraticidir. Uykusuzluk bazen yemek yemeye bile zaman yok. Bence acele karar vermeyin bu durumda. Bir aile terapistine danisin. Yazdiklarinizdan düzeltemeyecek birsey görmedim. Ne yasadiginizi tam bilemeyiz tabi. Ama bence profesyonel destek alip düzeltmeye calismadan hemen bosanmamali ortada siddet veya aldatma gibi ciddi sebepler yoksa tabi
Çok küçük evlenmişsiniz üstüne bir de çocuğunuz olmuş. Evliliği kaldıramamışsınız. E maddiyatta yok. Bu durumda olmanız çok normal.Merhaba hanımlar öncelikle söylemek isterim ki 22 yaşındayım ve abla olarak arkadaş olarak tavsiyelerinize ihtiyacım var. Yaşanan bazı şeyler var ve bunları uzun uzun yazacak halim yok kısa bi özet geçeyim.Ben iki buçuk senedir evliyim 9 aylıkta bir bebişim var. Bu zamana kadar çok boşanma evresine geldim. Gerek aileler gerek arkadaşlarım araya girerek hep düzelttiler aramızı. Ama çocuktan sonra hayatımız da o kadar çok değişti ki. Çevremde hiç arkadaşım yok görüşebileceğim, sürekli evdeyim çocukla ilgileniyorum evin işleriyle ilgileniyorum derken saçımı tarayacak duşa girecek vaktim kalmıyor. Eşim bazen çok anlayışlı bazen çok anlayışsız. Ama genelde diyor ki sen kendini eve kapatıyorsun. Halbuki cebimde gezecek para da yok. Çünkü eşimin maaşı biraz da ailesinin desteği evin ve çocuğun ihtiyaçlarına gidiyor. Bu durum beni iyice bunalttı artık. İzinli oluyor sürekli ailesi ondan bir şeyler istiyor şuraya götür buraya götür gibisinden bizde araba var diye. Yazacak o kadar çok şey var ki. Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Bu iki buçuk senede de yaşamadığımız olay kalmadı. Tam artık bitti diyorum bebişime üzülüyorum görüntülü konuşmada babasını gördüğünde ağlıyor. Eve geldiğinde bi heyecanlanıyor. Siz evlilikte neler yapıyorsunuz ? Acaba sorun bende mi ?
Öncelikle teşekkür ederim. Allah isteyen herkese hayırlı evlat nasip eylesinCanim belki fazla tavsiye veremem ama bildiğim bir şey var. Eğer eve huzursuzluk girdiyse çaba olmadan ortadan kaybolmuycakdir. Ilk once MasaAllah diyelim guzel çocuğun, eşin var. Anlattigin sıkıntılar her ailede ola bilecek turden inan instadaki ideal çiftler sadece gostermelik. Her ailede oluyor zaman zaman. Para harcanmadan da guzel bir organizasyon yapila bilir. Mesela biz yeni evliydik. Uzun sure baş başa dişari çikmamişdik. Maaşlarimiz da kiraya, eşimin dedesinin ameliyatina gitmişdi. Ben haftasonuna guzel bir piknik sebeti hazirladim. Evde kurabiyeler yaptim. Mevsim meyvelerinden falan doldurdum guzel deniz kenari bir yere gittik. Restoranlardan daha iyi zaman geçirdik. Paramiz cebimizde kaldi. Bizim daha çocuğumuz yok. Kaybim var ama. Buna ragmen eşim de iştwn gelirken uzgun yuzumle karşilaşmasin diye toparlanmaya çalişdim. Evliliği ayakta tutacak bazi basit şeyler var. Mesela gulerek karşilamak, sarilarak, operek ugurlamak ve karşilamak. Her gece opucuklerle uyumaya ozen gostermek, birbirinizi dinlemek. Anlayişli olmak.
Bir ara hiç hamile kalmadigim bir sure vardi tedavilerim surekli olumsuzdu. Kv falan laf çarpardi. Artik psikolojim bozulmuşdu. Neyse eşim oyun aldi evde bir sure kimseyle konuşmadik. Oyunlar oynadik. Her gun filmler izledik. Eşim doktor işleri yogun oluyor ama bir hafta benim için erken çikti işten. Her akşam gece 1lere kadar gezdik dolaşdik. Yani evlilik gerçekten çaba istiyor. Fedakarlik istiyor. Birşeyleri duzeltmeye çaliş. Ilk once kendinden başla. Tavirlarini daha hoş yap, eşin için ozen guzel giyin suslen. Sanki bir davete katilacakmişsin gibi, kokular falan derken inan etkisini goreceksin.
Eşimin öfke kontrol problemi var çok sinirlenmediği sürece şiddeti yok. Ama sinirlenince gözü kimseyi görmüyor. Onun için doktor bile ayarladım gidelim dedim gitmedi. Problem bende değil sen git psikoloğa dedi. Aile terapistini de saçma buluyormuş ben derdimi anlatıp bir de üstüne para mı vereceğim diyor.
Canim ya evet fedakarlik iki tarafin katkisiyla olur. Bir taraf anlayişsizsa çok zor olur. O zaman guzelce konuşun. Yemek yerken tv izlerke degil. Sirf guzel bir ortam olduğunda konuşun. Kendi isteklerini soyle. Beklentilerini, hayellerini. Şuanki yorgunluğunu. Bunlari da dinlemiyorsa malesef eşin gerçektem evliligin, kocaliğin, kendi vazifelerinin ne olduğunu bilmeyen bir insanmiş demekki((Öncelikle teşekkür ederim. Allah isteyen herkese hayırlı evlat nasip eylesin❤ Söylediklerinizin inanın hepsini yaptım. Çocuktan önce daha bakımlıydım şimdi bakım kısmını es geçiyorum ama çok evde hazırlayıp hadi gidelim dedim söylediği saatte gelmediği, bugün yorgunum dediği oldu. Artık bende heves falan kalmadı. Bugün izinli mesela çıktı gitti hadi bir şeyler yapalım denize gidelim dedim ben gelicem dedi çıktı gitti annesinin yanına. Her şey para değil ben huzur istiyorum o da yok
Çok konuştum maalesef... Sakince anlattım olmadı kavga ettim olmadı trip attım olmadı görmezden geldim olmadı.. Aslında dırdır yapmayı da sevmem ama onu bile yaptım. Belki de evlilik insanı değildir dediğiniz gibi..Canim ya evet fedakarlik iki tarafin katkisiyla olur. Bir taraf anlayişsizsa çok zor olur. O zaman guzelce konuşun. Yemek yerken tv izlerke degil. Sirf guzel bir ortam olduğunda konuşun. Kendi isteklerini soyle. Beklentilerini, hayellerini. Şuanki yorgunluğunu. Bunlari da dinlemiyorsa malesef eşin gerçektem evliligin, kocaliğin, kendi vazifelerinin ne olduğunu bilmeyen bir insanmiş demekki((
Malesef o zaman boşanmak yerine bir sure ayri kalmayi deneyin. Hem bak çocuk nasil tepki veriyor hem de eşin dikkatli mi sana ve çocuğa karşi onu ogrenÇok konuştum maalesef... Sakince anlattım olmadı kavga ettim olmadı trip attım olmadı görmezden geldim olmadı.. Aslında dırdır yapmayı da sevmem ama onu bile yaptım. Belki de evlilik insanı değildir dediğiniz gibi..
Kendi annem hayatta çalışıyor o da, boşansam imkanlarım daha iyi olur. Onun da hayatı benimle kolaylaşır. Babamla annem ayrı çünkü. Evet çok sinirlenince vurduğu oldu oluyor da onun da suçlusu ben mişim hakkımı savunuyorum ya. İş için bebeği bırakacak yerim yok ki olsa da oğlum bana çok düşkün bensiz 1 saat durmuyor. Annem olayların çoğunu bilmiyor. Bilse kendi der gel kızım diye ama ben çocuğuma üzülüyorum.20 yaşında evlensem bir de 22 im de 9 aylık bebeğim olsa ben çıldırırım çok erken evlenmişsiniz
Olmayan maddi duruma bir de bebek yapılmış daha siz çocuksunuz normal yani alışamamanız
ki maddi duruma aile yardım ediyorsa onu da getir bunu da getir denir yani
burada tek çare aslında çalışmanız hem sosyalleşirsiniz hem hayat standartlarınız iyileşir
ama diyeceksiniz bebeği ne yapıcam
Ayrıca aile terapisti demişsiniz maddi olarak ne kadar eder bilemem ama maddi durum yoksa neyle gidecek?
Şiddet uyguladı mı size hiç?
Kendi anneniz hayatta mı bilmem ama iş alternatifi düşünün bence?
Ya şiddet varsa evliliğe devam etmenin anlamı yok tamam konu çözüldüKendi annem hayatta çalışıyor o da, boşansam imkanlarım daha iyi olur. Onun da hayatı benimle kolaylaşır. Babamla annem ayrı çünkü. Evet çok sinirlenince vurduğu oldu oluyor da onun da suçlusu ben mişim hakkımı savunuyorum ya. İş için bebeği bırakacak yerim yok ki olsa da oğlum bana çok düşkün bensiz 1 saat durmuyor. Annem olayların çoğunu bilmiyor. Bilse kendi der gel kızım diye ama ben çocuğuma üzülüyorum.