9 senelik evliyim. Saglik personeliyim. Eşim de memur.
2 kez gebelik kaybı yaşadım. 6 aylıkken.
Yaşım 34.
Tüp bebek yöntemiyle gebe laldm bu sefer. Kendi isteğimizle giriştik bu işe.
Evlenmeden önce takıntısı olmayan biriydim. Zamanla beni kendine benzetti, halinin üstüne terlikle basma, asmadan önce mandalları yıka, mutfak tezgahı üstünde şu bırakma,duvara dayanma,duvarda iz kalıyor vb.
Zamanla ona benzedim. Hatta vefat eden babam en son geldiğinde bile ona hayatı zindan ettim bu takıntılar yüzünden. Baba iz kalır dayanma, baba terlikle halıya basma vb
1 hafta snra da babam aniden vefat etti. İçime oturdu su yaptiklarim. Neye değdi ki. Bosbywre üzdüm garibimi. Ki o bu dünyada beni en çok seven ve benim de en değerlimdi.
Dogumuma 2 hafta var.
Dün bebek odası için salonun seklini değiştirdik. Küçük odadaki tv yi salona alıp küçük odayı bebek odası yapacaktık. Emzirme amaçlı salondaki tekli koltigu küçük odaya aldk. Yemek masası tv gectigi için yemek takımı dolabına 0 olacak şekilde dayaniyordu
Onun seklini değiştirdik. Çünkü misafir gelse10 kez masayı çek, yanastir. Dünya kadar iş.
Dün eve geldi. Demediği laf kalmadı. Beni bencillikte suçladı, ne gerizekaliligim kaldı ne salaklığım
Annem uğrasmıştı O kadar. Ben hamileyim diye. Trip yaptı. Bizimle yemek bile yemedi. Otur ananla ye dedi.
Tek kelime bile etmedi
Tüm gece Trip yaptı. Bana zulmediyorsun hamile halimle dedim
Ağladım.. dayanamadm.
Allah şahit doldum artık
Ne bu evliliği istiyorum ne de yaşamak.bebegu bile gözüm görmüyor. Şeytan diyor herseyi geride bırak git buralardan
Babam vefat ettiğinde bile acımı anlamayıp bebege bisey olacak ağlama artık diyen insan
Ben mi abartiyorum, siz olsanız napardiniz?