- 3 Ağustos 2020
- 8
- 12
- 3
- 28
- Konu Sahibi Rengarenk27
- #1
Merhaba daha önce bir hesabım vardı ama bulamadım o yüzden yeni üyelikle yazmak zorunda kaldım .
BU BENİM İÇİN BİR SEÇİM DEĞİLDİ. KİM HEM DİNEN HEM TOPLUMSAL AÇIDAN DIŞLANAN KABUL EDİLMEYEN BİRŞEYİ SECMEZDİ.
Direkt konuya geçmek istiyorum.
1996 doğumluyum. Cinsel kimliğim konusunda bir problemim den bahsetmek istiyorum. Kendim dahi zor kabullendim bu süreci bu bana uymaz bu ben değilim bu aileme yakışmaz diye düşüncelerim arasında gençliğimi heba ettim. Kendimle bile uzun süre küs kaldım. Son 2 yıldır bu konuda kendimle barışık oldum. Büyük bir şehir ama doğu şehrinde yaşıyorum. Bu konuyu anneme açıldığımda sonu benim için hüsran bitti. Beni affetmesi için kendime zarar verip dikkati dağıtmak istediğim zaman bile oldu. Konuyu babama söylersem galiba benim kendime zarar vermeden o beni direkt öldürür. Beni ben yapan şey aslında bu diyebilirim kendimle barışık olduğumdan beri bu konuyu kabullendigim andan itibaren bir tık daha mutluyum. Ama annemin bana o bakışları beni her gün öldürüyor. Lise mezunuyum ama satış temsilcisi meslek grubunda kendimi geliştirdim sertifikalar aldım iş deneyimim çok fazla. Ailem içinde zor durumdur benimde evladım olsa tabiki normal bir seçim yapmasını isterim. Aileme sırtımı dönmek gibi bir niyetim tabiki yok ama huzurlu değilim mutlu değilim olmuyor. Başka bir şehir başka bir hayat düşüncem var yine diyorum aileme sırtımı donmek gibi niyetim yok. başka şehir daha iyi gelicek bundan eminim Nasıl yol izlemem gerekiyor ? Ne yapabilirim.Lütfen ama lütfen lut kavminden dini yönden baskıdan bahsetmeyin yıllardır bunun savaşını kendim zaten verdim.
BU BENİM İÇİN BİR SEÇİM DEĞİLDİ. KİM HEM DİNEN HEM TOPLUMSAL AÇIDAN DIŞLANAN KABUL EDİLMEYEN BİRŞEYİ SECMEZDİ.
Direkt konuya geçmek istiyorum.
1996 doğumluyum. Cinsel kimliğim konusunda bir problemim den bahsetmek istiyorum. Kendim dahi zor kabullendim bu süreci bu bana uymaz bu ben değilim bu aileme yakışmaz diye düşüncelerim arasında gençliğimi heba ettim. Kendimle bile uzun süre küs kaldım. Son 2 yıldır bu konuda kendimle barışık oldum. Büyük bir şehir ama doğu şehrinde yaşıyorum. Bu konuyu anneme açıldığımda sonu benim için hüsran bitti. Beni affetmesi için kendime zarar verip dikkati dağıtmak istediğim zaman bile oldu. Konuyu babama söylersem galiba benim kendime zarar vermeden o beni direkt öldürür. Beni ben yapan şey aslında bu diyebilirim kendimle barışık olduğumdan beri bu konuyu kabullendigim andan itibaren bir tık daha mutluyum. Ama annemin bana o bakışları beni her gün öldürüyor. Lise mezunuyum ama satış temsilcisi meslek grubunda kendimi geliştirdim sertifikalar aldım iş deneyimim çok fazla. Ailem içinde zor durumdur benimde evladım olsa tabiki normal bir seçim yapmasını isterim. Aileme sırtımı dönmek gibi bir niyetim tabiki yok ama huzurlu değilim mutlu değilim olmuyor. Başka bir şehir başka bir hayat düşüncem var yine diyorum aileme sırtımı donmek gibi niyetim yok. başka şehir daha iyi gelicek bundan eminim Nasıl yol izlemem gerekiyor ? Ne yapabilirim.Lütfen ama lütfen lut kavminden dini yönden baskıdan bahsetmeyin yıllardır bunun savaşını kendim zaten verdim.
Cinsel yönelimimiz bizim elimizde olan bir şey değil. Bazı insanlar yanlış bedenlerde doğabiliyor. Kesinlikle yalnız değilsiniz sizin gibi birçok insan var. Ne mutlu size ki kendi içinizde kabullenmişsiniz. Bence üniversiteye gidip aynı zamanda part time çalışıp kendinizi geliştirebilirsiniz ve böylece farklı bir şehirde yaşama şansınız olur
