Merhabalar bizimde şubat ayındaki tesemizin patoloji raporunda sertoli yazıo bide hipospermatogenez yazıo .test verdikten ne kadar süre sonra sonuç açıklandı acaba.3 ewreye geldiği zaman rosi uygulamasını yapıolar diye biliyorum
Merhabalar bizimde şubat ayındaki tesemizin patoloji raporunda sertoli yazıo bide hipospermatogenez yazıo .test verdikten ne kadar süre sonra sonuç açıklandı acaba.3 ewreye geldiği zaman rosi uygulamasını yapıolar diye biliyorumMerhabalar kızlar bende uzun zmandr yazmıyorum bir tese olduk eşimle gecen sene kasımda sertoly gelmişti. Dün anakraya gittik centruma test verdik muayne olduj teste grade 2 cıktı cok sasırdım tedavisiz 2 cıkınca sevidm tedaviye baslıcak eşim bakalım şimdi hayırlısı inşllah sizce 2 cıkması tedavisiz iyi birsey demi kızlar
Tese olacaksada eşiniz bu konuda en başarılı kişiyle olmalı benim araştırdıgım kadarıyla tansel bey başarılıya bende işte bir umut bir çare arıyorum ama ne yazıkki hiç bir şey bulamıyorum yada bile bile doktorun eline teslim edicem eşimi sonucunu bile bile
kızlar akşam eve gidince üst kattaki komsunun çocugunun gülüşmesi koşuşturma sesleri geliyor bizim evdeyse çıt yok eşimle dogru düzgün konuşmuyoruz bile sadece tv açık ama izleyen yok bazen diyorum bizim hayatımız böylemi geçecek tam 5 sene oldu evleneli 4 senedir bu hastalıkla boguşuyoruz daha ne kadar böyle gidecek bu belirsizlik beni öldürecek.
aynı durumdayız sanırım biz bu konuyu konuşmuyoruz bile ne yapıcaz nasıl hayatımıza devam edicez
aynı durumdayız ne diyimkızlar akşam eve gidince üst kattaki komsunun çocugunun gülüşmesi koşuşturma sesleri geliyor bizim evdeyse çıt yok eşimle dogru düzgün konuşmuyoruz bile sadece tv açık ama izleyen yok bazen diyorum bizim hayatımız böylemi geçecek tam 5 sene oldu evleneli 4 senedir bu hastalıkla boguşuyoruz daha ne kadar böyle gidecek bu belirsizlik beni öldürecek.
Şuan hastanedeyim karsimda annesi ve bebegii. Nasıl gulusuyolar masallahh. Allahim banada nasip diye dua ederken gozlerimden akan yaşlara engel olamadım. Allah affetsin bazen neden allahim neden diyorumkızlar akşam eve gidince üst kattaki komsunun çocugunun gülüşmesi koşuşturma sesleri geliyor bizim evdeyse çıt yok eşimle dogru düzgün konuşmuyoruz bile sadece tv açık ama izleyen yok bazen diyorum bizim hayatımız böylemi geçecek tam 5 sene oldu evleneli 4 senedir bu hastalıkla boguşuyoruz daha ne kadar böyle gidecek bu belirsizlik beni öldürecek.
kardeşim bende allah affetsin isyan ediyorum bazen diyorum neden bizim başımıza geldi anne baba olmak bu kadar zor olmalımıydı bizim içinŞuan hastanedeyim karsimda annesi ve bebegii. Nasıl gulusuyolar masallahh. Allahim banada nasip diye dua ederken gozlerimden akan yaşlara engel olamadım. Allah affetsin bazen neden allahim neden diyorum
Galiba en zor imtihanlardan birisini yasiyoruzkardeşim bende allah affetsin isyan ediyorum bazen diyorum neden bizim başımıza geldi anne baba olmak bu kadar zor olmalımıydı bizim için
Üzülme canım benim Allah evlat nimetini hepimize vericek üzme kendini.anlıyorum seni bende de oluyor bazen Allahdan çok daha çok iste duanda ısrarcı ol Rabbim hepimizin kucağını bebişle doldursunŞuan hastanedeyim karsimda annesi ve bebegii. Nasıl gulusuyolar masallahh. Allahim banada nasip diye dua ederken gozlerimden akan yaşlara engel olamadım. Allah affetsin bazen neden allahim neden diyorum
Diyorum ki allahım öncee bebegi olmayan tüm insanlara icindede bana ver rabbim diyorum. Hz. Ademi yoktan var eden allahim hz. Meryemi babasız dünyaya getiren rabbim .. hz. Zekeriyaya yasli biz dede iken evlat veren rabbim. Senin mucizelerine inandımm.. Bizde istiyoruz bizede ver.. aminÜzülme canım benim Allah evlat nimetini hepimize vericek üzme kendini.anlıyorum seni bende de oluyor bazen Allahdan çok daha çok iste duanda ısrarcı ol Rabbim hepimizin kucağını bebişle doldursun
Canım benim bak benim de 13 yıldır olmuyor çok üzülüyorum ama pes etmiyorum olana kadar da etmiycem.canım benim dua ederken önce kendine yap sonra diğerlerine.Rabbim hepimize sağlıklı evlatlar versin kardeşim.canım benim çok iyi anlıyorum seni ve böyle durumda olan arkadaşlarımızı.Allah gözümüzü aydınlatacak bebişler versin hepimizeDiyorum ki allahım öncee bebegi olmayan tüm insanlara icindede bana ver rabbim diyorum. Hz. Ademi yoktan var eden allahim hz. Meryemi babasız dünyaya getiren rabbim .. hz. Zekeriyaya yasli biz dede iken evlat veren rabbim. Senin mucizelerine inandımm.. Bizde istiyoruz bizede ver.. amin
Amin canımmm insallahhhCanım benim bak benim de 13 yıldır olmuyor çok üzülüyorum ama pes etmiyorum olana kadar da etmiycem.canım benim dua ederken önce kendine yap sonra diğerlerine.Rabbim hepimize sağlıklı evlatlar versin kardeşim.canım benim çok iyi anlıyorum seni ve böyle durumda olan arkadaşlarımızı.Allah gözümüzü aydınlatacak bebişler versin hepimize
Ya ne kadar güzel yazmışsınız, evet olmuyor diye hayatı kendimize eşimize zindan etmek yerine sevdiklerimizin varlıklarına şükretmek lazım belki de. Ben de çok istiyorum çocuğumun olmasını hayallerimde yaşatıyorum onu. Allahım verirse ne mutlu vermezse de vardır bir bildiği diyorum. Akşam gelince kocişime sımsıkı sarılacağım. Sizin de güzel yüreğinizden öpüyorumKızlar umutsuzluk yok, hadi biz güçlü kadınlarız. Büyük bir imtihan ile karşı karşıyayız evet ama buna senelerdir göğüs gerdik ve germeye devam edebiliriz. Allah kadınlara özel bir güç vermiştir, biz de bu güç ile her şeyin üstesinden geleceğiz. 4 yıldır evliyim, tüm arkadaşlarımızın en az 1 çocuğu var. Evet, insanın içi gidiyor, evet çocuk sesi bambaşka. Ama insan biraz kendinin psikoloğudur kızlar, kendimizi ayakta sadece biz tutabiliriz.
Eşlerimizin kendilerinden kaynaklı bir sorun olduğu için nasıl bir psikoloji içinde olduğunu bir düşünsenize. Biz şimdi anne olamıyoruz ama eşlerimiz hem baba olamıyor hem de bizi anne yapamıyor. Bu onlar için ağır bir psikoloji kızlar. Emin olun o çocuk seslerini eşlerimiz de duyuyor ve her duyduklarında bizden daha fazla üzülüyorlar. Onların tek destekçisi biziz. O yüzden akşamları sadece televizyon konuşurken, biz elimizde telefon otururken, ben özellikle anlatacak bir şey buluyorum ya da konuşmak istemiyorsa eşimin canı mesela sadece gidip dizine yatıyorum, ona sarılıyorum, canım kocam diyorum, iyi ki benim kocamsın diyorum. Belki de eşimi güçlü tutan ve daha rahat atlatmasını sağlayan bu davranışlarımdır bilmiyorum.
Bir de kızlar gerçekten yürekten söylüyorum, ben ille de çocuk diye tutturmuyorum. Allah kalbimi biliyor. Çok fazla isterim bir evladım olsun, işimi gücümü bırakıp onu çok güzel yetiştirmek için uğraşacağım, her şeyi yapacağım, düşündükçe inanılmaz mutlu oluyorum. Ancak gerçekten söylüyorum olmazsa da allaha şükrederim yine, beni eşimle, annemle, yeğenlerimle sınamadığı için. Düşünsenize allah korusun evladının hastalığı ile sınanan aileleri. Ya verip sınasaydı? Bunu düşününce ben en ağır imtihan içinde olduğumu hiç sanmıyorum. Arada insan biraz isyana kaçmıyor mu, elbette kaçıyor, allah affetsin. Sinirler bozuluyor bazen. Ama gerçekten düşününce bence hayattaki en ağır imtihan bu değil, allaha binlerce kez şükürler olsun.
Çoook uzun yazdım, blog yazısı gibi oldu :) ancak sizlerin son yorumlarını okuyunca ne bileyim kelimeler ellerimden döküldü. İyi ki varsınız, iyi ki varız kızlar. En önemlisi bu hayatta sağlıklı ve huzurlu bir hayat, gerisi allahın takdiri. Şimdi herkes akşam evde kocasına 'iyi ki benim kocamsın' diyor, anlaştık mı? :)
Ne güzel yazmmissin allah razı olsun. Guclu bir kadin gormek benide guclendiriyor.Kızlar umutsuzluk yok, hadi biz güçlü kadınlarız. Büyük bir imtihan ile karşı karşıyayız evet ama buna senelerdir göğüs gerdik ve germeye devam edebiliriz. Allah kadınlara özel bir güç vermiştir, biz de bu güç ile her şeyin üstesinden geleceğiz. 4 yıldır evliyim, tüm arkadaşlarımızın en az 1 çocuğu var. Evet, insanın içi gidiyor, evet çocuk sesi bambaşka. Ama insan biraz kendinin psikoloğudur kızlar, kendimizi ayakta sadece biz tutabiliriz.
Eşlerimizin kendilerinden kaynaklı bir sorun olduğu için nasıl bir psikoloji içinde olduğunu bir düşünsenize. Biz şimdi anne olamıyoruz ama eşlerimiz hem baba olamıyor hem de bizi anne yapamıyor. Bu onlar için ağır bir psikoloji kızlar. Emin olun o çocuk seslerini eşlerimiz de duyuyor ve her duyduklarında bizden daha fazla üzülüyorlar. Onların tek destekçisi biziz. O yüzden akşamları sadece televizyon konuşurken, biz elimizde telefon otururken, ben özellikle anlatacak bir şey buluyorum ya da konuşmak istemiyorsa eşimin canı mesela sadece gidip dizine yatıyorum, ona sarılıyorum, canım kocam diyorum, iyi ki benim kocamsın diyorum. Belki de eşimi güçlü tutan ve daha rahat atlatmasını sağlayan bu davranışlarımdır bilmiyorum.
Bir de kızlar gerçekten yürekten söylüyorum, ben ille de çocuk diye tutturmuyorum. Allah kalbimi biliyor. Çok fazla isterim bir evladım olsun, işimi gücümü bırakıp onu çok güzel yetiştirmek için uğraşacağım, her şeyi yapacağım, düşündükçe inanılmaz mutlu oluyorum. Ancak gerçekten söylüyorum olmazsa da allaha şükrederim yine, beni eşimle, annemle, yeğenlerimle sınamadığı için. Düşünsenize allah korusun evladının hastalığı ile sınanan aileleri. Ya verip sınasaydı? Bunu düşününce ben en ağır imtihan içinde olduğumu hiç sanmıyorum. Arada insan biraz isyana kaçmıyor mu, elbette kaçıyor, allah affetsin. Sinirler bozuluyor bazen. Ama gerçekten düşününce bence hayattaki en ağır imtihan bu değil, allaha binlerce kez şükürler olsun.
Çoook uzun yazdım, blog yazısı gibi oldu :) ancak sizlerin son yorumlarını okuyunca ne bileyim kelimeler ellerimden döküldü. İyi ki varsınız, iyi ki varız kızlar. En önemlisi bu hayatta sağlıklı ve huzurlu bir hayat, gerisi allahın takdiri. Şimdi herkes akşam evde kocasına 'iyi ki benim kocamsın' diyor, anlaştık mı? :)
arkadaşlar merhaba size bişey sormak istiyorum ve acil cvp almam lazım lütfen eşim 2 sene önce tese ameliyatı oldu öncesinde 7 ay kadar iğne ve ilaç tedavisi uygulandı memorıalde ama tesede sperm çıkmadı bu arada eşimin bütün sperm testleri sıfır hiç sperm yok testesteron düşük fsh yüksek şimdi kaan aydosta tedavideyiz 1,5 senedir falan tedavi derken vitamin kullanıyor 2 adet ve 2. tese yapmak için bir ay sonrasına gun verdi ama ben istemiyorum ameliyat çare değil ve sperm çıkıcağınıda düşünmüyorum ama eşim istiyor ameliyatı şimdi sizde celalettin peru nasıl bir hoca yada bizim gibi durumda olan varmı lütfen acil cvp bulmam lazım eşimi ameliyttan vazgeçirmeliyim
Ahh canım benim haklısında insanız bazen duygularımıza kapılıp üzüntüye sürüklüyoruz kendimizi ama sabredecegiz ,direnecegiz,çabalayacagızKızlar umutsuzluk yok, hadi biz güçlü kadınlarız. Büyük bir imtihan ile karşı karşıyayız evet ama buna senelerdir göğüs gerdik ve germeye devam edebiliriz. Allah kadınlara özel bir güç vermiştir, biz de bu güç ile her şeyin üstesinden geleceğiz. 4 yıldır evliyim, tüm arkadaşlarımızın en az 1 çocuğu var. Evet, insanın içi gidiyor, evet çocuk sesi bambaşka. Ama insan biraz kendinin psikoloğudur kızlar, kendimizi ayakta sadece biz tutabiliriz.
Eşlerimizin kendilerinden kaynaklı bir sorun olduğu için nasıl bir psikoloji içinde olduğunu bir düşünsenize. Biz şimdi anne olamıyoruz ama eşlerimiz hem baba olamıyor hem de bizi anne yapamıyor. Bu onlar için ağır bir psikoloji kızlar. Emin olun o çocuk seslerini eşlerimiz de duyuyor ve her duyduklarında bizden daha fazla üzülüyorlar. Onların tek destekçisi biziz. O yüzden akşamları sadece televizyon konuşurken, biz elimizde telefon otururken, ben özellikle anlatacak bir şey buluyorum ya da konuşmak istemiyorsa eşimin canı mesela sadece gidip dizine yatıyorum, ona sarılıyorum, canım kocam diyorum, iyi ki benim kocamsın diyorum. Belki de eşimi güçlü tutan ve daha rahat atlatmasını sağlayan bu davranışlarımdır bilmiyorum.
Bir de kızlar gerçekten yürekten söylüyorum, ben ille de çocuk diye tutturmuyorum. Allah kalbimi biliyor. Çok fazla isterim bir evladım olsun, işimi gücümü bırakıp onu çok güzel yetiştirmek için uğraşacağım, her şeyi yapacağım, düşündükçe inanılmaz mutlu oluyorum. Ancak gerçekten söylüyorum olmazsa da allaha şükrederim yine, beni eşimle, annemle, yeğenlerimle sınamadığı için. Düşünsenize allah korusun evladının hastalığı ile sınanan aileleri. Ya verip sınasaydı? Bunu düşününce ben en ağır imtihan içinde olduğumu hiç sanmıyorum. Arada insan biraz isyana kaçmıyor mu, elbette kaçıyor, allah affetsin. Sinirler bozuluyor bazen. Ama gerçekten düşününce bence hayattaki en ağır imtihan bu değil, allaha binlerce kez şükürler olsun.
Çoook uzun yazdım, blog yazısı gibi oldu :) ancak sizlerin son yorumlarını okuyunca ne bileyim kelimeler ellerimden döküldü. İyi ki varsınız, iyi ki varız kızlar. En önemlisi bu hayatta sağlıklı ve huzurlu bir hayat, gerisi allahın takdiri. Şimdi herkes akşam evde kocasına 'iyi ki benim kocamsın' diyor, anlaştık mı? :)
Çok güzel bi yazı yazmişsın kelimesi kelimesine bütün hislerime tercüman olmuşturKızlar umutsuzluk yok, hadi biz güçlü kadınlarız. Büyük bir imtihan ile karşı karşıyayız evet ama buna senelerdir göğüs gerdik ve germeye devam edebiliriz. Allah kadınlara özel bir güç vermiştir, biz de bu güç ile her şeyin üstesinden geleceğiz. 4 yıldır evliyim, tüm arkadaşlarımızın en az 1 çocuğu var. Evet, insanın içi gidiyor, evet çocuk sesi bambaşka. Ama insan biraz kendinin psikoloğudur kızlar, kendimizi ayakta sadece biz tutabiliriz.
Eşlerimizin kendilerinden kaynaklı bir sorun olduğu için nasıl bir psikoloji içinde olduğunu bir düşünsenize. Biz şimdi anne olamıyoruz ama eşlerimiz hem baba olamıyor hem de bizi anne yapamıyor. Bu onlar için ağır bir psikoloji kızlar. Emin olun o çocuk seslerini eşlerimiz de duyuyor ve her duyduklarında bizden daha fazla üzülüyorlar. Onların tek destekçisi biziz. O yüzden akşamları sadece televizyon konuşurken, biz elimizde telefon otururken, ben özellikle anlatacak bir şey buluyorum ya da konuşmak istemiyorsa eşimin canı mesela sadece gidip dizine yatıyorum, ona sarılıyorum, canım kocam diyorum, iyi ki benim kocamsın diyorum. Belki de eşimi güçlü tutan ve daha rahat atlatmasını sağlayan bu davranışlarımdır bilmiyorum.
Bir de kızlar gerçekten yürekten söylüyorum, ben ille de çocuk diye tutturmuyorum. Allah kalbimi biliyor. Çok fazla isterim bir evladım olsun, işimi gücümü bırakıp onu çok güzel yetiştirmek için uğraşacağım, her şeyi yapacağım, düşündükçe inanılmaz mutlu oluyorum. Ancak gerçekten söylüyorum olmazsa da allaha şükrederim yine, beni eşimle, annemle, yeğenlerimle sınamadığı için. Düşünsenize allah korusun evladının hastalığı ile sınanan aileleri. Ya verip sınasaydı? Bunu düşününce ben en ağır imtihan içinde olduğumu hiç sanmıyorum. Arada insan biraz isyana kaçmıyor mu, elbette kaçıyor, allah affetsin. Sinirler bozuluyor bazen. Ama gerçekten düşününce bence hayattaki en ağır imtihan bu değil, allaha binlerce kez şükürler olsun.
Çoook uzun yazdım, blog yazısı gibi oldu :) ancak sizlerin son yorumlarını okuyunca ne bileyim kelimeler ellerimden döküldü. İyi ki varsınız, iyi ki varız kızlar. En önemlisi bu hayatta sağlıklı ve huzurlu bir hayat, gerisi allahın takdiri. Şimdi herkes akşam evde kocasına 'iyi ki benim kocamsın' diyor, anlaştık mı? :)
Canım duygularıma tercüman olmuşsun resmenKızlar umutsuzluk yok, hadi biz güçlü kadınlarız. Büyük bir imtihan ile karşı karşıyayız evet ama buna senelerdir göğüs gerdik ve germeye devam edebiliriz. Allah kadınlara özel bir güç vermiştir, biz de bu güç ile her şeyin üstesinden geleceğiz. 4 yıldır evliyim, tüm arkadaşlarımızın en az 1 çocuğu var. Evet, insanın içi gidiyor, evet çocuk sesi bambaşka. Ama insan biraz kendinin psikoloğudur kızlar, kendimizi ayakta sadece biz tutabiliriz.
Eşlerimizin kendilerinden kaynaklı bir sorun olduğu için nasıl bir psikoloji içinde olduğunu bir düşünsenize. Biz şimdi anne olamıyoruz ama eşlerimiz hem baba olamıyor hem de bizi anne yapamıyor. Bu onlar için ağır bir psikoloji kızlar. Emin olun o çocuk seslerini eşlerimiz de duyuyor ve her duyduklarında bizden daha fazla üzülüyorlar. Onların tek destekçisi biziz. O yüzden akşamları sadece televizyon konuşurken, biz elimizde telefon otururken, ben özellikle anlatacak bir şey buluyorum ya da konuşmak istemiyorsa eşimin canı mesela sadece gidip dizine yatıyorum, ona sarılıyorum, canım kocam diyorum, iyi ki benim kocamsın diyorum. Belki de eşimi güçlü tutan ve daha rahat atlatmasını sağlayan bu davranışlarımdır bilmiyorum.
Bir de kızlar gerçekten yürekten söylüyorum, ben ille de çocuk diye tutturmuyorum. Allah kalbimi biliyor. Çok fazla isterim bir evladım olsun, işimi gücümü bırakıp onu çok güzel yetiştirmek için uğraşacağım, her şeyi yapacağım, düşündükçe inanılmaz mutlu oluyorum. Ancak gerçekten söylüyorum olmazsa da allaha şükrederim yine, beni eşimle, annemle, yeğenlerimle sınamadığı için. Düşünsenize allah korusun evladının hastalığı ile sınanan aileleri. Ya verip sınasaydı? Bunu düşününce ben en ağır imtihan içinde olduğumu hiç sanmıyorum. Arada insan biraz isyana kaçmıyor mu, elbette kaçıyor, allah affetsin. Sinirler bozuluyor bazen. Ama gerçekten düşününce bence hayattaki en ağır imtihan bu değil, allaha binlerce kez şükürler olsun.
Çoook uzun yazdım, blog yazısı gibi oldu :) ancak sizlerin son yorumlarını okuyunca ne bileyim kelimeler ellerimden döküldü. İyi ki varsınız, iyi ki varız kızlar. En önemlisi bu hayatta sağlıklı ve huzurlu bir hayat, gerisi allahın takdiri. Şimdi herkes akşam evde kocasına 'iyi ki benim kocamsın' diyor, anlaştık mı? :)
bizden size tavsiye eşiniz hırsla kalkıp inş zararlı çıkmaz yani olumsuz olursa üzülmessiniz inşallah. biraz daha beklemekte fayda var rosi tekniği güzel bir teknik teknolojinin biraz daha ilerlemesini beklemekte fayda var. biz ikinci teseyi olduk ve üzüldük....ya bende işte bir umut bir çare arıyorum ama ne yazıkki hiç bir şey bulamıyorum yada bile bile doktorun eline teslim edicem eşimi sonucunu bile bile
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?