alsanaalsanasmilebenim eşim de eve gelirgelmez bilgisayarı açar sonra gider elini yüzünü yıkar, yemege oturmamıza 10 15 dakika olmasına ragmen gecer bilgisayarın başına. sonra yemegi yer tekrar oturur. bütün vaktini oyun oynamakla, program yazmakla, bir de sözlüklerde bişiler okumakla geçirir. (neyse ki bi yanlışı yok) gece 22:00 -23:00 arası yanıma gelir kanepeye uzanır sonra da uyuyakalır. ertesi gün yine aynı şeyler. yani neredeyse hiç birlikte oturamıyoruz.önceleri kızardım, üzülürdüm ama artık fazla takılmıyorum. ne yapalım bu versiyonlar böyle. en tuhafıda beni evden sürüseler gitseler adamını ruhunun bile duymayacak olması. bazen anneme ya da bakkala kadar gidip geliyorum ona birşey söylemeden, bilgisayarın bulundugu oda ile sokak kapısı karşılıklı yani gözünün önünde gibi birşey, kapıyı hızla çarpıp çıkıyorum, döndüğümde inadına zile basıyorum beni evde sandıgı için biraz geç açıyor kapıyı ve bana sen ne zaman çıktın dışarı bakışı atıyor deli oluyorum yaw.