Dediğiniz gibi evi ikiye böldüm. Yarisini bir gün yarısını diğer gün hallediyorum. Öyle koltuk silme, cam silme, mutfak dolaplarini indirme falan ancak bir kadın çağırıp yaptırıyorum. Bunları iyi kötü bir düzene koydum. Şu grip olmasaydı, dişim de çok acimiyor aslında. Yanagimda bir yanak daha çıktı sadeceBenim eşim de yoğun çalışıyor ama bir düzen oturttuk çok şükür. Evle ilgili kısımda birkaç tavsiye verebilirim: Evi 1 günde temizlemeyin. Her gün 1-2 oda temizleyerek yükünüzü hafifletebilirsiniz. Bu diğer işler için de geçerli. Hangi gün hangi işi yapacağınıza dair planlama yapmak hayatınızı kolaylaştırabilir. Yemek yaptığınızda bolca yapıp bir kısmını kavanozlara vakumlayarak böyle hastalık gibi zor zamanlarınızda rahat edebilirsiniz.
Onun haricinde mutlaka 1-2 tane yakın arkadaşınız olmalı ki kafanızı dağıtacak, terapi gibi bir alanınız olsun. Onlarla görüştükçe kafanızı dağıtırsınız, iyi gelir. Vitamin takviyelerini arkadaşlar söylemiş zaten.
Her gün güne duşla başlamak size kendinizi iyi hissettirir, enerjinizi yükseltir. Çok uzun değil, el yüz yıkamak gibi 5 dakika yeterli. İnanılmaz enerjik olursunuz. Bir de bol su için. Ayrıca kendinize ayıracağınız en az bir 15 dakikanız olsun. Sadece kendinizle başbaşa, sevdiğiniz şeylerle uğraşın. Bebekle zor biliyorum ama bu zaman dilimini kendinize ayırmak için zorlayın kendinizi. Bebeğin uyuduğu saatlerde dinlenin, uyuyun mümkünse. Geri kalan her şey zamanla yoluna girecektir. Biraz sabır sadece...
Hasta olmak lüks bizim içinBiraz daha sabret.
Kres zamani gelince rahatlarsin
Bircok kadin bu sekilde
Ama geciyor yillar bir sekilde
Eşim de evde olduğu sürece elinden geldiğince ilgilenir ama insan eksikliğini hissediyor yine de. Adamcağız zaten eve bitmiş bir halde geliyor. Dün gece 10da geldi ve sabah 7.30da gitti. Yarın sabah 9da gelecek, uyuyacak. O uyanınca ben bebeği ona verip işlerimi halledeceğim. Sonra pazartesi yine işbaşı. İnsanın isyan edesi geliyor.3 ayda bir 3 hafta gece vardiyasında oluyor. Sabah 7'de evden çıkıyorum 12.00'da geliyor. Akşam 18.00 gibi eve geliyorum o da 15.00 gibi işe gitmiş oluyor.
Haftasonu hariç birbirimizi çok nadir görüyoruz bu gece vardiyasında.
Bunun dışında yılda 2-3 defa ortalama 1 aylığına yurt dışına gidiyor. Çalışıyor da çalışıyor yani adam. Ama bütün bunlar olurken ilgisini eksik bırakmadığı için sorun olmuyor bizim için. ALıştık artık 2.5 yıldır.
Aynen öyle. Eksikliği illa ki hissediliyor. O da yorgun, ben de yorgunum. Bu yüzden ona da bir şey diyemiyorsun. Çocuk olunca bu tempoyu biraz değiştirmeyi şahsen ben düşünüyorum. Eşimi de düzenlerim artık kendi programıma göre.Eşim de evde olduğu sürece elinden geldiğince ilgilenir ama insan eksikliğini hissediyor yine de. Adamcağız zaten eve bitmiş bir halde geliyor. Dün gece 10da geldi ve sabah 7.30da gitti. Yarın sabah 9da gelecek, uyuyacak. O uyanınca ben bebeği ona verip işlerimi halledeceğim. Sonra pazartesi yine işbaşı. İnsanın isyan edesi geliyor.
Çocukla tek başına ilgilenmek aşırı yorucu birşey. Dediğin gibi bu tempoyla çok yıpranirsin. Bazen oluyor saatlerce wcye gidemiyor insan. Yanında birinin olması şart.Aynen öyle. Eksikliği illa ki hissediliyor. O da yorgun, ben de yorgunum. Bu yüzden ona da bir şey diyemiyorsun. Çocuk olunca bu tempoyu biraz değiştirmeyi şahsen ben düşünüyorum. Eşimi de düzenlerim artık kendi programıma göre.
Kaç yaşında canım? Evet cidden tek bakmak çok zor oluyor çocuğa. 1 dakika bile yalnız bıraksan içine kurt düşüyor. Ki bırakamıyorsun.Çocukla tek başına ilgilenmek aşırı yorucu birşey. Dediğin gibi bu tempoyla çok yıpranirsin. Bazen oluyor saatlerce wcye gidemiyor insan. Yanında birinin olması şart.
Henüz 1 yaşında. Buraya o kadar çok konu açtım ki onunla alakalı. İnşallah Allah sana uslu bir bebek nasip eder. Onun için canımı veririm ama belki bir on yıl götürmüştür benden. O yüzden bu kadar zorlanıyorum.Kaç yaşında canım? Evet cidden tek bakmak çok zor oluyor çocuğa. 1 dakika bile yalnız bıraksan içine kurt düşüyor. Ki bırakamıyorsun.
Tam sıkıntılı yaşlar ya. Hem çalışmak hem çocuk sahibi olmak hem de ev işleri derken insan tükeniyor. Ne kendisine ne de dışarıya vakit ayıramıyor. Bir de eşide yoğunsa hepten kötü oluyor. Allah yardımcın olsun. Bizimki daha çoook yeni, benimkinin haberi bile yok. 9 ay sonra göreceğiz artık :))Henüz 1 yaşında. Buraya o kadar çok konu açtım ki onunla alakalı. İnşallah Allah sana uslu bir bebek nasip eder. Onun için canımı veririm ama belki bir on yıl götürmüştür benden. O yüzden bu kadar zorlanıyorum.
Şimdi sizi okuyunca kendi halime şükrettim. Eşim jandarma. Eve gelse bile sürekli ölü takibi yapıyor. Zırt pırt telefon geliyor. Ama en azından yıllık izni ve doğum izni var şükür.Ahhh cidden çok zor çok. Hayatımızda cumartesi çalışmadığı gün zaten olmadi genelde pazar iki saat isim var der çıkar bakarsın aksam olmuş. Bayramlar dışında kesinlikle izin yok. Çünkü kendi işi. Aksam dokuzdan önce belki bi kaç kere gelmiştir.
Bazen gittiği yerde is bitmez sabaha kadar çalışmaya devam eder yani gece gelmez. Hayatımızda bi kere bile tatile gidemedik çünkü pazar günü tatil diyelim cumartesi yada pazartesiyi ayarlayip da iki gunu gidemiyoruz bi yere. Yillik izin olayi zaten mumkun degil. Çocuk bakimi çok zor oluyor ve çocuklar saat 11 olur babam ne zaman gelecek derler uyumazlar. Doğum yaparsın adam doğum olunca işe gitmek zorundadır. Birşey diyemezsiniz gitmezse müşteri kaçacak işler aksayacak. En zoru da dokuzdan sonra çocukların uykusu gelse de babam gelecek diye 12 ye kadar uyumazlar baba gelmeyince de uykuya yenik düşer uyur kalırlar sabah uyanınca da baba çoktan gitmiş olur.
Ben calismiyorum calissam kesinlikle çok daha zor olurdu. İnanın eşimin çocuklar konusunda yardımı çok azdır. Bebek İlk doğduğu zamanlarda gece 12 de eve gelirdi çocuk sabaha kadar uyumazdi sabaha karşı hadi sen yat ben bakarım dediği günler de oldu sabah dörtten altıya kadar uyuttu birgün ben uyudum iki saat aralıksız ve çok mutlu olmuştum. Sonra da ben ona kiyamadim zaten geç geliyor dinlenemiyor diye düşündümm.
Evet bunlar yasadiklarimin kısa bi ozetiydi :)
peki kendimi nasil motive ediyorum? inanın pek edebildiğim söylenemez. Ama ya issiz olsaydı bu devirde çok zor olurdu diye düşünüyorum. iki kişi çalışanlar bile zorlaniyor. işi olmasa bende üniversite mezunuyum ama bu devirde kim iyi bir is bulabiliyor ki?Allah sağlık versin de çalışsın diye düşünüyorum artik.
Sizin Eşiniz sanırım memur hic değilse yıllık izin oluyordur arada cumartesi günleri de çalısmadigi olur bizde öyle bir şeyin ihtimali bile olamaz. Bebek bakımi da sadece annede oluyor. Düşünün doğum yaptığım gün bile ben ameliyattan çıktıktan bi kaç saat sonra işe gitti. Surekli telefonları susmadi yani napalim buna da şükür diyorum hayat şartları sonuçta onlar da boyle çalışmak istemezdi.
Ne güzel, tebrik ederimTam sıkıntılı yaşlar ya. Hem çalışmak hem çocuk sahibi olmak hem de ev işleri derken insan tükeniyor. Ne kendisine ne de dışarıya vakit ayıramıyor. Bir de eşide yoğunsa hepten kötü oluyor. Allah yardımcın olsun. Bizimki daha çoook yeni, benimkinin haberi bile yok. 9 ay sonra göreceğiz artık :))
İnşallah canım, sürpriz oldu bize deNe güzel, tebrik ederimsağlıkla gelsin insallah
Olsun, dünyanın en tatlı şeyi. Ne kadar yorulsan da iyi ki var diyeceksin.İnşallah canım, sürpriz oldu bize de
Kesinlikle :)Olsun, dünyanın en tatlı şeyi. Ne kadar yorulsan da iyi ki var diyeceksin.
kesinlikle nöbet sonrası esiniz uyusada bir gün evde kalır benim ki bu sabah gitti diyelim diğer gün aksam dokuz da gelir yatar ve sabah ise gider yine, yıllık izin kesinlikle yok çocukları genelde hastaneye bile ben gotururum. Doğum yaptığım gün bile çalışmaya gider. Bunları birazda ondan yazdım haliniza şükretmek lazim ben bu şekilde iki çocuk büyüttüm calismasam da bu sartlar altında çocuk büyütmek çok zor gercekten sizi de çok iyi anlıyorum.Şimdi sizi okuyunca kendi halime şükrettim. Eşim jandarma. Eve gelse bile sürekli ölü takibi yapıyor. Zırt pırt telefon geliyor. Ama en azından yıllık izni ve doğum izni var şükür.
Vallahi Allah size güç kuvvet versin. Ben tek çocukla su halime isyan ediyorum. Sizin durumunuz gibi olsaydı kafayı yersin sanırım.kesinlikle nöbet sonrası esiniz uyusada bir gün evde kalır benim ki bu sabah gitti diyelim diğer gün aksam dokuz da gelir yatar ve sabah ise gider yine, yıllık izin kesinlikle yok çocukları genelde hastaneye bile ben gotururum. Doğum yaptığım gün bile çalışmaya gider. Bunları birazda ondan yazdım haliniza şükretmek lazim ben bu şekilde iki çocuk büyüttüm calismasam da bu sartlar altında çocuk büyütmek çok zor gercekten sizi de çok iyi anlıyorum.
Benim kucuk oyle omur torpusu...surekli biseyler ister doyumsuz almazsak aglar vs...Henüz 1 yaşında. Buraya o kadar çok konu açtım ki onunla alakalı. İnşallah Allah sana uslu bir bebek nasip eder. Onun için canımı veririm ama belki bir on yıl götürmüştür benden. O yüzden bu kadar zorlanıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?