eşim aileme karşı mesafeli

Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Evliliğinizde sorun olmadığını baştan yazmışsınız,önemli olan sizin anlaşıyor olmanız bana göre.Ailenize de saygılı ve ilgiliymiş ,neden yetinip mutlu olmadığınızı anlayamadım hiç🤔
 
Merhabalar, okurken bu ben ve eşim galiba dedim:)

Evliliğimizin ilk zamanlarında ben de bu konuyu mesele yapardım, neden konuşmuyorsun sıkılıyor musun diye darlardım. Bazen küserdim.

Ama o ‘benim yapım bu lalalala ben olmadığım biri gibi davranamam, hayır sıkılmıyorum ben iyi bir dinleyiciyim çok konuşamam ‘ derdi.
Evet gerçekten öyleydi, ben ondan değişmesini eskiden olmadığı biri olmasını istiyordum.
Ne zamanki bunu kabullendim, eşimin ailesinin yanında da ‘ kendi gibi olduğunu ‘ idrak ettim o zaman her şey daha güzel oldu.

Önemli olan sizin yanınızdaki tavrı tarzı, bazı insanlar çekingendir bazıları siz ben gibi daha sıcak samimidir, eşinizi değiştirme çalışmayanın evliliğinizin tadını çıkarın. Bunu yaşayıp tecrübe etmiş biri olarak yazıyorum🌸
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Sizene ya? Eşiniz sizi zorlasa buraya kocam beni kv ile samimi olmam için kavga ediyor diye konu açacaksınız. Sanane adam belki sevmiyor belki o samimiyeti hissedemiyor bir karışmayın şu insanlara saygılı mı saygılı. İçli dışlı olmaya gerek yok
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
ben sizin aileniz gibi aileler gercekten simarik buluyorum. esiniz sizinle evlendi diye ailenizle cok samimi olmak zorunda degil, belki tarzlarini sevmiyor, belki dangil dungul konusuyorlar, belki de sadece vakit gecirmek istemiyor olabilir. eger siz de aileniz de bu konuda adami darliyorsaniz, bunun egodan baska aciklamasi oldugunu dusunmuyorum. bir insan surekli esinin ailesi ile ic ice olmak zorunda degil. sizinle arasi iyiyse, ailenize saygiliysa, sizi engellemiyorsa, onu da oyle kabul edeceksiniz.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.

Bence siz esinizi ve ailenizi bir tarafa birakin ve kendinize ceki duzen verin derim. Kendi iyiliginiz icin yapin bunu cunku boyle baski ile hayat gecmez, evlilik yurumez. Esiniz icin cok yorucu bir evlilik olur ve saglikli bir evlilik olmaz. Sizin sorununuz aile, es ya da samimiyet degil bunun adi benim istedigim olsun, benim dedigim gibi olsun, benim ailem, ben demek. Sizin esinize sayginiz yok. Varsa yoksa siz ve aileniz. Es ailesi ve esiniz size gore kusurlu cunku sizin istediginiz gibi ve sizin aileniz gibi degil. Kirmak icin yazmiyorum durumun farkina varmaniz icin yaziyorum gercekten cok yorucusunuz. Insanlarda sorun arayip bulmak yerine ara sira aynayi kendinize cevirin.
 
Çoklu zeka kuramını yıllarca okuyup öğretmen olan birisi , herkesin tek bir birey olduğu ve farklı mizacı olduğunu öğrenmiş olmalıydı . Ayrıca modern dediğiniz aile yapısı ( herşeyi sizin istediğiniz gibi yapan ) izin verici aile modelidir , hatta bazen ihmalkar aile modeli de olabilir .

Belki de eşinizin ailesi de sizin için ne boş konuşuyor diyordur . Gülüp eğlenirken sanki cennetle mi müjdelendin be kadın diyorlardır .
Bunu dert etmemeliydiniz . Eşinizi olduğu gibi kabul edip mutluluğunuza gölge düşürmeyin. Ben de öğretmenim , tüm gün , tüm yıl konuşmaktan çenem ağrıyor. Okul harici mümkünse sessiz kalıp dinlemeyi , hatta dinlermiş gibi yapmayı tercih ediyorum ki çok söze yalan karışır bir yerde . Adam ne konuşsun sürekli . Ne anlatsın ?
Bana ailecek çok egoist geldiniz . Benimle konuş , ailemle konuş , onlar sen resmî durunca üzülüyor , onları üzme , benim dediğim olsun , ailem mutlu olsun, kayınpederim çok yaşa , kayınvalidem ellllerrrrinnnee kolllarııınna sağlık dünyanın en lezzetli yemeğini yapmışsın vs demesini bekliyorsunuz sanırım .
Yarın bir gün bebeğiniz olunca herkes benim bebeğimi sevsin , ilgilensin vs dersiniz . Hayatı zorlaştırmayın ne kendinize ne de karşınızdakine. Umarım eşinize azıcık saygı duymaya başlarsınız . Bunu başaracağınıza inanıyorum.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Tabi ki yanlış yapıyorsunuz keşke insanların da sizin ki kadar ufak dertleri olsa herkesin mizaci farklıdır konuyu fazla büyütüp huzurunuzu durduk yere kaçırmışsınız kimi insan canim cicim olur kimi insan mesafeli ve ben kim ne derse desin insanlarin arasında mesafe olmali ki saygi korunsun eşler arasında bile belirli sınırlar olmalıyken düşünceniz yanlıs
 
Eşinize baskı yaparak sadece eşinizi kendinizden ve ailenizde uzaklaştırırsınız bırakın eşiniz nasıl davranmak istiyorsa öyle davransın saygısızlığı kötü kaba bir davranışı yoksa bırakın nekadar konuşmak isterse okadar konuşsun herkes sizin istediğiniz gibi olmak zorunda değil.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Yapmanız gereken tek şey insanların eşiniz bile olsa iletişim şekline , sosyalleşme şekline müdahale etmemeniz.
 
Bir iğne iplik alın ellerine çenesine ip dikin sonra gidince orda kukla gibi oynatın adamı seslendirme yaparsıniz istediğiniz gibi oturtturursunuz ,konuşurturursunuz olmaz mı? Bir insanın karakterini değiştirmeye çalışmak nedir Allah aşkına ergen misiniz ? Eşiniz yerinde olsam ailenize adım atmam sizin eşinizin şahsiyetine kişiliğine hiç saygınız yok . Benim eşim de cıvıl cıvıl ailemin yanında sus pus oturur soru sorulursa daha çok konuşur ailesinin yanında da öyle karakteri bu çünkü kimseye göre şekil almak zorunda değil
 
Evet haklısınız hepiniz.. eşimle konuştuk, yanlış yaptığımı fark ettim. Bundan sonra onu böyle şeyler yüzünden üzmeyecem.. teşekkürler tavsiyeler için ❤️
Şimdi okudum doğru olanı yapmışsınız bence insanları bundan sonra olduğu gibi kabul edin çok yalnız kalırsınız yoksa en başta karakterini beğendiğiniz için evlendiginiz adamın arkasında durun
 
Bir iğne iplik alın ellerine çenesine ip dikin sonra gidince orda kukla gibi oynatın adamı seslendirme yaparsıniz istediğiniz gibi oturtturursunuz ,konuşurturursunuz olmaz mı? Bir insanın karakterini değiştirmeye çalışmak nedir Allah aşkına ergen misiniz ? Eşiniz yerinde olsam ailenize adım atmam sizin eşinizin şahsiyetine kişiliğine hiç saygınız yok . Benim eşim de cıvıl cıvıl ailemin yanında sus pus oturur soru sorulursa daha çok konuşur ailesinin yanında da öyle karakteri bu çünkü kimseye göre şekil almak zorunda değil
Anlaşılan sizin de saygınız yok insanlara. Doğru düzgün yorum yapmayı beceremiyorsunuz. Saygısız olmayın. Hatamı fark edip yazmışım.
 
Çoklu zeka kuramını yıllarca okuyup öğretmen olan birisi , herkesin tek bir birey olduğu ve farklı mizacı olduğunu öğrenmiş olmalıydı . Ayrıca modern dediğiniz aile yapısı ( herşeyi sizin istediğiniz gibi yapan ) izin verici aile modelidir , hatta bazen ihmalkar aile modeli de olabilir .

Belki de eşinizin ailesi de sizin için ne boş konuşuyor diyordur . Gülüp eğlenirken sanki cennetle mi müjdelendin be kadın diyorlardır .
Bunu dert etmemeliydiniz . Eşinizi olduğu gibi kabul edip mutluluğunuza gölge düşürmeyin. Ben de öğretmenim , tüm gün , tüm yıl konuşmaktan çenem ağrıyor. Okul harici mümkünse sessiz kalıp dinlemeyi , hatta dinlermiş gibi yapmayı tercih ediyorum ki çok söze yalan karışır bir yerde . Adam ne konuşsun sürekli . Ne anlatsın ?
Bana ailecek çok egoist geldiniz . Benimle konuş , ailemle konuş , onlar sen resmî durunca üzülüyor , onları üzme , benim dediğim olsun , ailem mutlu olsun, kayınpederim çok yaşa , kayınvalidem ellllerrrrinnnee kolllarııınna sağlık dünyanın en lezzetli yemeğini yapmışsın vs demesini bekliyorsunuz sanırım .
Yarın bir gün bebeğiniz olunca herkes benim bebeğimi sevsin , ilgilensin vs dersiniz . Hayatı zorlaştırmayın ne kendinize ne de karşınızdakine. Umarım eşinize azıcık saygı duymaya başlarsınız . Bunu başaracağınıza inanıyorum.
Saygısız olmayın!
 
Anlaşılan sizin de saygınız yok insanlara. Doğru düzgün yorum yapmayı beceremiyorsunuz. Saygısız olmayın. Hatamı fark edip yazmışım.
Yo ben saygısızlık yapmadım size bir hakaretim var mı? Düzgün yorum yapmak sizi pohpohlamak mi oluyor? siz etraftaki herkesin sizi ve ailenizi pohpohlamasini mi beklersiniz hep piremses misiniz ? Herkese açık yerde konu yapmışsınız bende yorumumu yazdım ha size saygısızlık yapılacak bir durum varsa şikayet et tuşu var basın bakalım saygısızlık varsa yaptırımı olur ☺️
 
Iyi de belliki adamın mizacı karakteri böyle. Sizin ailenize özel olsa hadi neyse ki o zamanda kimseyi zorla sevdiremezsiniz derdim ama sevgi saygı sorunu yok belliki eşinizde. Sadece mizaç olarak böyle. Ve bunu degistiremez. Hayatı adama zindan etmeyin bence
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Adami rahat mi biraksaniz? Ben de es ailesiyle mesafeliyim. Yapim boyle. Esim surekli daha cok konus dese surekli kavga ederdik sanirim. Esinizi rahat birakin, konusmaya zorlamayin.
 
Eşiniz gerçekten bilge bir adammış. Rahat bırakın salın adamcağızı. En doğrusunu yapıyor. Kimse kimsenin ailesine candan davranmak zorunda değil. Saygı duymak kafi. Hem sonra fazla samimiyet tez ayrılık getirir. Acı tecrübelerle sabit ki ikili ilişkilerde içli dışlı olduğunuzda insanlar sizin alanınıza girdikleri andan itibaren zehirlerini salmaya başlıyorlar . İster akraba olsun ister iş arkadaşı, yakın arkadaş, hısım, komşu v.s.. mesafe candır. İnsanların patavatsızlıklarından, hasetliklerinden, aşağılamalarından yeterince nasibi aldım diye düşünüyorum.

Şuraya da şöyle bir alıntı copy paste yapayım bari


"...fazla güven saygıyı azaltır, sıradanlık küçümsenmeye mal olur, başkaları için fazla çaba harcamak bizi sömürülmeye elverişli kılar..."

Vadideki Zambak, Balzac
 

Eklentiler

  • 7dd4ebb485c6fe0f4123bd24febc3665.webp
    7dd4ebb485c6fe0f4123bd24febc3665.webp
    19,1 KB · Görüntüleme: 31
Ben de kayınvelidemlere gidince hiç konuşmam mizacım bu . Sevmem konuşmayı kendisini de severim aramız iyidir genelde o anlatır ben dinlerim. Eşim konuşsana gülsene canlansana dese mizacıma saygı göstermediği için ondan soğurdum
 
Back
X