eşim aileme karşı mesafeli

Değiştirmeye çalışmıyorum. Sadece rahatlasın gerginliği gitsin istiyorum
Biraz daha rahatla diye kavga ederek mi gerginliğini almaya çalışıyorsunuz? Siz neşelisiniz diye mecbur mu gülücük saçmaya. Şu yetişkin insanların karakterlerini değiştirmeye çalışma toyluğu ne zaman bitecek bu eşlerde çok merak ediyorum.
 
Ayrıca öğretmenim demişsiniz. Bir öğretmen her çocuğun farklı özelliklere karaktere sahip olduğunun farkındadır. Hatta dersi bile buna göre anlatır
 
En güzelini yapıyor, mesafe her zaman iyidir; mizacı böyleyse hiçbir şey yapamazsınız, zorlamaya da hakkınız yok.
 
Çok samimiyet tez ayrılık getirir..

Bakın örneğin siz azıcık ailesiyle samimi oldunuz hemen burda arkalarından konuşmaya başladınız. En azından eşiniz en sahici en gerçek..
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Şunun erkek versiyonunu okusak tefe koyarız.
Adamı tanımışsın mizacı mesafeli, kendi ailesine de öyle. Senin ailen kim ki kendini değiştirsin?
Mecbur mu?
Ya da belki sana göre mükemmel olan ailen ona göre değildir, bilemezsin. Aileme yapamdığımı başkasınınkine hiç yapmam da diyebilir.
Mesela benim annem asla bir şeyimize karışmazdı, siz bilirsiniz derdi. Eşim de ilgisiz bulurdu. Bu bir örnek.
Zorladıkça uzaklaştırmanız olası. Adam olması gerekeni yapıyorken zorla karakterini değiştirmek bana antipatik geldi. Yaşayanı eninde sonunda belki ailenize yakın ama sizden uzak yapacaktır. Ailemle hiçbir sorunum yok ama sosyal etkinlik olarak aile bık bıkısını sevmem. Kimseniz yoksa bence arkadaş edinmemiz gerekir.
 
Tanımadan mı evlendiniz? Çekingen insanın yapısı zor değişir. Zorlasa da sırıtır zaten.
 
Eşiniz sadece mizacına uygun davranıyor. Eğer ailenizin arkasından konuşup dursa, size onları kötülese, ailene gitmeni istemiyorum dese haklıydınız. Baskı yapmakla evliliğinize anca zarar verirsiniz. Her insanda sevmediğimiz huylar vardır ancak bunu değiştirmeyeceğimize göre kabullenmeliyiz.
 
Ayy benmkide oyle 7 yıldır izinden izine görüyoruz zaten aileleri ama bnem aileye gidince sus pus soru sordular mı konusur oyle her lafa atlmaz yorum yapmaz kenarda oturur balkonda otururuz mesela salona TV izlemek ister ama utandıgından balkondan kalkamaz ben gecerim hadi sen de gel derim oyle gecer. Birde bizde cok kız var ablalarım kız kardesim bekar ve evdeler onlardan da cekiniyor hani onlar rahatsız hissetmesin diye cok ortalıkta dolanmıyor. Birgün ablamların calıstıgı güne denk geldik evde de esim ben annem varız yine balkonda oturuyorken çay içiyorduk cayı kaaptmıstım spgumustu artık kalktı cayın altını yaktı bikac bardak daha içim dedi cok sasırdım akakkf o bile cok samimi geldi yani oda arkadaslarıyla bazen bakıyorum espiriler sakalar nazende sus pus oturur adamlarla ben sohbet ederim esim konusmayınca. Hala asamadık rahatsız oldugundan deglde aileme rahatsızlık verdigini dusunuyor cunku ailem esim gelince özeniyorlar yemek olsun letişim olsun onlarda esim için çok sey yapıyor ama sanırım esler bunu onlara zahmt verdigini ve rahatsız ettiğini dusunerekten cekingen davranıyorlar.kendi aileisnde bile oyle utangac bazen.başak burcu.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Eşiniz kendisini nasıl rahat hissediyorsa öyle davranmalı. Üzerinde bu baskıyı oluşturmayın.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Kuzum bence yanlis yapıyorsun, bence bi sal adami. Böyle diye diye iyice soğutursun, biktirirsin. Eşininde huyu öyle demek ki. Ailesinden öyle görmüş, öyle terbiye almış. Yani ortada sorun yokken sende sorun cikarma gözünü seveyim. Herkese karsi öyle soğuk demişsin, demekki mesele ailen değil. Mesele adamin mizacı. Kimseyi değiştiremezsin, değiştirmeye de kalkma bence, yorulursun. Mesela benim esim sicakkanli, konuşkan biri çünkü yapısı öyle. Rahattır, hatta önceleri fazla rahat gibi gelmişti gözüme ama taniyinca anliyor insan. Eşini olduğu gibi kabul et. En azından kimseyle küs degil, kavgalı değil.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Bence üstelemeyin sonuçta mesafeli olmak saygısızlık değil. Benim eşimde cıvıl cıvıl değildir hatta aramaz genelde oturmaya gittiğimizde de konuşur. Takılmayın böyle şeylere aileniz eşinizle alakalı birşey mi söyledi ?
 
Adamın içinden gelse değişik olur zaten illa. Bırak istediği gibi davransın istediği gibi samimi olsun yani.. Benim kocam da öyle annem var zaten sadece ama ona karşı da sadece vazife itibarıyla kibar davranır samimiyete girmez iki hoşbeş eder bırakır, adamın tavrı bu. İlişkinizde mutluysan bence dert edilecek bi şey değil.
 
Değiştirmeye çalışmıyorum. Sadece rahatlasın gerginliği gitsin istiyorum
sanirim esine baski yapiyorsun öyle düsünüyor olabilir oyüzden dahada kendini kasiyor rahat birak herkes istedigi gibi görünsün samimi olursa samimi davranirlar soguksa soguk nasil davranmalarini istiyorsa esin öyle davranir bunuda kendi yasayip görecektir
 
Adamın içinden gelse değişik olur zaten illa. Bırak istediği gibi davransın istediği gibi samimi olsun yani.. Benim kocam da öyle annem var zaten sadece ama ona karşı da sadece vazife itibarıyla kibar davranır samimiyete girmez iki hoşbeş eder bırakır, adamın tavrı bu. İlişkinizde mutluysan bence dert edilecek bi şey değil.
aynen öyle zorlamayla olmazki icinden gelmeden samimiymis gibi davranmakta insani yorar
 
Eşim bana göre daha güler yüzlüdür, insanlarla cabuk kaynaşir, bana kiyasla çok konuşur. Ailemle de ayni şekilde sicak iletişimdedir.

Ben tam tersi insanlar suratimi soğuk buluyor en başta zaten, sohbet ederim surat asmam ama eşim gibi de değilim.
Bu konuda hiç kavga etmedik. İnsanin yalandan gülmesi ve kendini daha cok konuşmaya zorlamasi kolay değil ve gercek değil. Devamli rol yapmak zorunda değil aileniz veya siz memnun olun diye.
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Hiç görüşmemesinden iyidir bence, sizin baskınıza karşı "tamam çok konuşcam" demesi bile tuhaf, kızar yani bence siz yanlış yapıyorsunuz
 
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.

İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.

Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.

Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.

Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Ben bunun için eşimle kavga etmem . Benim eşimin ailesi de gariptir aile bağları var ama mesela örf ve adet yok . Ben mesela ben anneme gittiğimde yada annem bana ilk geldiğinde (bende başka şehire taşındım 2 yıllık evliyim ) annem ailem elleri dolu gelir . Benm kv ilk defa evime geliyor ama elleri boş yada bunun gibi bir sürü şey bana da başta garip geldi düşünülmektir biz de bu eşimin tarafında yok ama yine de ben laf etmedim eşime bir şey demedim ✌️ Aksine ben dolu dolu giderim onlar görsün onlar utansın ..
 
Aynı şeyi o size yapsaydı dert yanardınız şimdi
 
Back
X