Psikolog aileye düşkünlüğünü 1.sınıf çocuğuna benzetti.Önemli olan çekirdek aile dedi ancak psikologdan çıkınca ben değişmeyeceğim dedi.bulunduğumuz yerden servisi var giden gelen arkadaşları var ancak kız tarafı yaşıyor diye kesinlikle istemiyor ve iş yerine de ailesine de yakın yaşamak istiyor.Ailesi işyerinin olduğu yere taşınacakmışPsikologa gittik demişsiniz o kısmı merak ettim.psikolog da ailenize aşırı bağımlısınız dedi mi? Eşiniz bunu kabullendi mi veya bir çaba harcadı mı? Yani farkında olup düzeltemiyor mu yoksa “yok canım ben sırf işyerime yakın olsun istedim” mi diyor? Bir de düzeninizi bilemiyorum ama yılın yarısında aileyi sadece 3 kere görmek bana az geldi,kendi fedakarlık yapıp 1,5 saat yolu her hafta bile gidebilirdi. İstanbulda her yere gitmek 1,5 saat mesela
Benimki önceden beri çok düşkündü ancak dengeyi kurarım dedi ama nerde sanki ben hayaletmişim hiç yokmuşum gibi kararları alıyor ve ailesinin yanında öyle davranıyorEşim ortaokuldan beri yatılı okumuş takı benimle evlenene kadar şehir dışında yaşamış evlendik ailesi ile altli üstlü yaşamak zorunda kaldık bı dönem mecburen yani şimdi asla ayrılmak istemiyor bekarken uzak duran adam şimdi yapıştı kaldı asla ikna edemedim inat ediyor aslnda işin garip yanı aileside çok iyi davranıyor bize hani kötü olsalar hadi gidelim gldiyecgm erkekler genel olarak evlendikten sonra anneci babacı oluyor psikolojik olarak açıklayan varsa nedendir bi aydnlativersn bizi.
Annem kemoterapi sürecini şimdilik atlattı ancak kontrollerde başka yerinden şüphelendiler ve parça aldılar sonuç çıkacak ancak onu bile aldırış etmiyor el gibi geçmiş olsun diyor.Ben annemi kanserden kaybettim.O donemde anneme biri bi laf eder de moralini bozarsa diye bile yanindan ayrılmak istemiyordum her firsatta annemleydim.Düşünüyorum da o zaman evli olsaydim ve esim bana bu teklifle gelseydi ne yapardim diye.Kesinlikle bunu teklif etmesi bile soguturdu beni kaldi ki birde onun lafini ciddiye alip degerlendireyim ,mumkun degil.Koyun can derdinde kasap mal derdinde derdim kesin.Bosanmaya kadar gotururse de bosan derdim tum hakliligimla.Siz ne yaparsiniz bilemem ama ben esinizi cok merhametsiz buldum onu soylemek isterim yalnizca.Annenize de acil sifalar insallah atlatir kurtulur bu illet kanserden.
Maalesef boşanma süreçlerine girdik ailesi bir defa aramadı ben de aramadım onda bile aramamı bekledi kendisi ailemi bayramda bile 3.gün aradı ve umursamıyor bileSizi fedakarlık yapmamakla suçlamak yerine önce kendisi fedakarlık yapıp kanser hastası olan annenizi haftada bir en azından ziyaret etsin. İnsan komşusuna bile hasta olduğunda uğrar geçmiş olsun der sık sık ziyaret eder. Eşiniz bence çok bencil ve düşüncesiz. Yeni evlendiğin sene annem de bir hastalık geçirdi ve ben 2 günde bir bazen de hergün yanına gittim , kimse de karışamaz buna. Kendi ailelerine değer verilmesini istiyorlarsa önce bizim ailelerimize değer verecekler.
Aynen sorsanız benim annem kanser ama onunkiler şeker hastası tansiyon hastası diye çıkarmadığı hastalık kalmadı.Ailesi deseniz zaten hastalık hastası.Annesi kanser olsaydı aynı evde bile otururdu.Beraber oturanlara onların canı yok mu diyor.Ben öğretmenim ancak o zihniyeti empoze etmeye çalışıyorO ailesi ölecek ve evlatlık görevini layıkıyla yapmak istiyor ve anne babasi gorece saglikli ancak sizden kanser annenizi ardinizda birakmanizi istiyor. Çünkü sizinki anne değil. Bunun adı empati yoksunluğu ve ahlaksızlık
Ayy bende eşime kızıo dum aynı memlekete isteme die aramız bir saat olacak yani biz merkez onlar ilçe de oturuyorlar. 15 dk lık mesafeye hiç katlanamazdım aman aman.Eşimle uzun yıllar çıkarak evlendim. Bu yıllar içinde sürekli ailesine yakın oturmak istiyordu ben de daha ilk günden oturmak istediğim yeri söylemiştim o da kabul etmişti.Aileme yakın olacağı için kendini kötü hissettiğinden evliliğin ilk yılını burnumdan getirdi.Şimdi de kendi işyerine yakın olmayı ileri sürerek ailesiyle aynı sokakta oturmayı planlıyor.Ailesi şimdilik yılın yarısı memleketlerinde yaşıyor ancak ilerleyen zamanlarda böyle olmayacak.Evliliğimiz içinde aileme yakın otururken bile yılda 3 sefer gördü ancak kendisi içli dışlı olmayı istiyor.Aynı semtte ancak 15 dklık mesafeleri bile kabul etmiyor.Ben de çalışıyorum ve tayinimi oraya almamı istiyor.Bu yer ailemden 1,5 saatlik uzakta ve annem kanser hastası.Ancak hiçbir sözü yerine getirmedi.Psikologlara da gittik ancak ailesine aşırı düşkünlüğü yenemedik.Uzaktayken bile ordan çıkmazken yakın olunca düşünemiyorum.Bir sürü sebepten boşanma aşamasına geldik ve beni fedakarlık yapmamakla suçluyor.
Değişemiyor değil değişmek istemiyor o zaman.boşanma kararınızda haklıymışsınız.psikolojik problemlerde (ki eşinizinki bariz bir problem) elbette eşler destek olmalı ama kendini düzeltmek istemeyen birini kimse çekmek zorunda değil.siz elinizden geleni yapmışsınız.Psikolog aileye düşkünlüğünü 1.sınıf çocuğuna benzetti.Önemli olan çekirdek aile dedi ancak psikologdan çıkınca ben değişmeyeceğim dedi.bulunduğumuz yerden servisi var giden gelen arkadaşları var ancak kız tarafı yaşıyor diye kesinlikle istemiyor ve iş yerine de ailesine de yakın yaşamak istiyor.Ailesi işyerinin olduğu yere taşınacakmış
Annem hayatta olsa dizinin dibinden bile ayrılmazdim tabi bunun kıymetini yaşarken anlayamiyoruz ben olsam hasta annemden uzaga asla gitmeyi kabul etmezdim annesini kanserden kaybetmiş biri olarakEşimle uzun yıllar çıkarak evlendim. Bu yıllar içinde sürekli ailesine yakın oturmak istiyordu ben de daha ilk günden oturmak istediğim yeri söylemiştim o da kabul etmişti.Aileme yakın olacağı için kendini kötü hissettiğinden evliliğin ilk yılını burnumdan getirdi.Şimdi de kendi işyerine yakın olmayı ileri sürerek ailesiyle aynı sokakta oturmayı planlıyor.Ailesi şimdilik yılın yarısı memleketlerinde yaşıyor ancak ilerleyen zamanlarda böyle olmayacak.Evliliğimiz içinde aileme yakın otururken bile yılda 3 sefer gördü ancak kendisi içli dışlı olmayı istiyor.Aynı semtte ancak 15 dklık mesafeleri bile kabul etmiyor.Ben de çalışıyorum ve tayinimi oraya almamı istiyor.Bu yer ailemden 1,5 saatlik uzakta ve annem kanser hastası.Ancak hiçbir sözü yerine getirmedi.Psikologlara da gittik ancak ailesine aşırı düşkünlüğü yenemedik.Uzaktayken bile ordan çıkmazken yakın olunca düşünemiyorum.Bir sürü sebepten boşanma aşamasına geldik ve beni fedakarlık yapmamakla suçluyor.
15 dklık mesafeyi bile kabul etmiyor.Aynı sokakta oturmak istiyor.Ben de evlenmeden önce aynı ilçeyi bile kabul etmemiştimAyy bende eşime kızıo dum aynı memlekete isteme die aramız bir saat olacak yani biz merkez onlar ilçe de oturuyorlar. 15 dk lık mesafeye hiç katlanamazdım aman aman.
Evet değişmek istemiyor ve evlatlık görevim diyerek işin içinden çıkıyor.Eşin hakkını hiç gözetmiyor ve ailesiyle geçiremediği her zamanı kayıp olarak görüyor maalesefDeğişemiyor değil değişmek istemiyor o zaman.boşanma kararınızda haklıymışsınız.psikolojik problemlerde (ki eşinizinki bariz bir problem) elbette eşler destek olmalı ama kendini düzeltmek istemeyen birini kimse çekmek zorunda değil.siz elinizden geleni yapmışsınız.
Karısının koynunda yatarak bence vakit kaybetmesin gidip ana babasının ortasında uyusun bundan sonra
Yakın gittiniz ve ayrıldınız mı?Hepimiz için hayırlısı olur inşbenim eşimde aynı eşiniz gibi gittim sonuç ayrılık.. inşallah sen aynısı olmazsın
Sizinki evlatlik gorevi degil miymis? Sizin anneniz anne degil miymis?Evet değişmek istemiyor ve evlatlık görevim diyerek işin içinden çıkıyor.Eşin hakkını hiç gözetmiyor ve ailesiyle geçiremediği her zamanı kayıp olarak görüyor maalesef
Maalesef kız tarafını hep ikinci planda görüyorSizinki evlatlik gorevi degil miymis? Sizin anneniz anne degil miymis?
Kendisinin hep dediği şu ki ailen de yakınına taşınsın istediğin kadar bak diyor ancak ailem bulundukları yerden çıkmazlar bunu da çok iyi biliyor empati yoksunu olduğu konusunda kesinlikle haklısınız kendi annesi olsa çoktan kestirip atmıştı taşınılmayacak diye...Annenizi bırakmayın
Taşınmak isteyen tasinsin
Daha sonraki vicdan azabıyla siz kalacaksınız acaba kendi annesi boyle bir hastalıkla ugrassaydi bırakıp gidebilir miydi
Empati yoksunu varlıklar hepsi.
Eşimle uzun yıllar çıkarak evlendim. Bu yıllar içinde sürekli ailesine yakın oturmak istiyordu ben de daha ilk günden oturmak istediğim yeri söylemiştim o da kabul etmişti.Aileme yakın olacağı için kendini kötü hissettiğinden evliliğin ilk yılını burnumdan getirdi.Şimdi de kendi işyerine yakın olmayı ileri sürerek ailesiyle aynı sokakta oturmayı planlıyor.Ailesi şimdilik yılın yarısı memleketlerinde yaşıyor ancak ilerleyen zamanlarda böyle olmayacak.Evliliğimiz içinde aileme yakın otururken bile yılda 3 sefer gördü ancak kendisi içli dışlı olmayı istiyor.Aynı semtte ancak 15 dklık mesafeleri bile kabul etmiyor.Ben de çalışıyorum ve tayinimi oraya almamı istiyor.Bu yer ailemden 1,5 saatlik uzakta ve annem kanser hastası.Ancak hiçbir sözü yerine getirmedi.Psikologlara da gittik ancak ailesine aşırı düşkünlüğü yenemedik.Uzaktayken bile ordan çıkmazken yakın olunca düşünemiyorum.Bir sürü sebepten boşanma aşamasına geldik ve beni fedakarlık yapmamakla suçluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?