Ben de böyle düşünüyorum. Yukarda da yazdım. Olabiliyorsa iki ev arkadaşı gibi takılırız. Kari koca ilişkisi olmaz. Böylece hem düzenim bozulmaz hem de sinirim.
Gizli saklı yapmaya devam etsin ben görmeyeyim. Benim yaptığımı da o araştırmasın. İğrenç bir durum olabilir belki ama başka da care gelmiyor aklıma.
Kendimi geçtim, çocuğumu istenmediği bir eve götürmek istemem.
Eşimin bir arkadaşı vardı. Evli bi adam
.beni tanıştırdı, adamın eşiyle de tanıştım. Bunların çocukları olmuyordu. Bunlar da sosyal hizmetlerden çocuk almak istediler.
Devlet de ikiz erkek çocuk verdi. Kardeşleri ayıramayız istemezseniz beklersiniz dediler. Bunlar da olsun dediler. Aldılar çocukları. Cocuklar o zaman 2 yaslarindaydilar.
Ama çocukları ben gördüm nutkum tutuldu. Canavar gibi çocuklar. İşte 2 ya da 3 sene oldu ben göreli. Yolda karşılaştık, babalari gezmeye çıkarmış. Ayak üstü konusuyor eşimle. Cocuklardan biri o kadar atik ve hızlı ki gidip park halindeki kamyonun altina girdi. Zor bela aldi babasi çocuğu.
Neyse bunlar şiddetli geçimsizlik ile boşanmaya karar verdiler. Ama çocukları ikisi de istemiyor. Çocuklar tahmini 8 yaslarindadirlar şimdi.
Devlete geri vermek istediler. Ama çocukların çıkarı açısından sosyal hizmetler çocukları alirsak ciddi travma olur aranizda anlaşın böyle bir şeyi cocuklara yapmaya hakkiniz yok diye dil döktüler.
Sonunda anne kabul etti. Kadına devlet çocuklar için maaş bağladı. Eşi de nafaka ödüyor ama tabiki yetmez yani
Kadın 2 çocukla babasinin evine döndü.
Ve şimdi kadinin anne babası öz torunları olmayan iki çocuğu istemiyorlar evde.
Yani kadınlar için çok zor çocukla baba evine dönmek. Ben bütün imkanlari zorlayip evimde kalırım. Başka çarem yok çünkü