Merhaba 10 gündür büyük bir acı çekiyorum. Elimden de birşey gelmiyor. Ne olur bana yardım edin nasıl davranacağımı bilmiyorum artık.4 yıldır evliyim. Eşimle aramızda hiçbir problem yok. Kavga bile etmiyoruz ve çok severek evlendik. Sadece kayınvalidemle bazı problemlerimiz var. 4 eylülde kütüphaneye gitmek üzere evimden çıktım. Eşim akşam gelip beni alacak, birlikte yemek yiyecek ve eve dönecektik. Akşam 6 da eşim geldi, arabayla beni aldı. Arabaya ilk bindiğimde çok sessizdi. Bir gariplik olduğunu anladım ama ne olduğunu bilmiyordum. Birden ağlamaya başladı. Beni babamın evine bırakması gerektiğini söyledi. Ben ne olur anlat ne var diye yalvardım. Şok olmuştum. Babamlara giderken bir yandan ağlıyor bir yandan da anlatıyordu. Benim bir ananem var. 77 yaşında. manik depresif ve aynı zamanda kanser hastası. Üç çocuğu var. Ama hiçbiriyle oturmayı ve kendisiyle ilgilenilmesini kabul etmiyor. Komşularıyla kavga ediyor. Yıllardır bu yüzden bir sürü problem yaşıyoruz. Eşim ananem hakkında araştırma yaptırdığını, çevresinde ananem hakkında kötü şeyler söylendiğini söyledi. Komşuları ve esnaf ananemin evinde kim olduğunu bilmedikleri kadınların ve erkeklerin geldiğini söylemişler. Eşim böyle birşeyi kaldıramayacağını ve evliliğimizin bittiğini söyledi. Ben ağlama krizine girdim. Beni evin önüne bıraktı. akşam 19.00 gibi. Ertesi günde eşyalarım kolilenmiş olarak babamın evine geldi. İşin tuhafı ananemla ilgili böyle birşeyi daha önce biz hiç duymadık. 10 gündür 2 defa eşimle telefonda konuştuk. böyle bişey olduğuna asla inanmıyorum ama varsa da benim ne günahım var diyorum. sen mükemmel bir insansın ama senin tek suçun öyle bir ananenin torunu olmak diyor. ben ne yapacağımı şaşırdım. böyle bişey yok diye yalvarıyorum ama kabul etmiyor. bir kere bile böyle bişey söylense benim için yeterli. ben bunu sindiremem diyor. sizce ne yapmalıyım?nasıl davranacağımı bilmiyorum. eşimi deçok seviyorum. onu kaybetmek istemiyorum...