12 senedir evliyim, genelde hep benim dediklerimi yapmaya çalıştı..
kız kardeşim geldi bizimle yaşadı 8 sene
hiç birşey demedi hep başının üzerinde taşıdı..
oğlum teyzesine bağlandı...
babasından uzaklaştı..
babasını hep adıyla çağırdı.. henüz baba demedi..
içi yandığını söyledii...
kendisinin oğluna yaklaşmaya çalışırken destek olmadığımı söyledi...
teyzesini rol model almasına kızdı...
ailesinin evinde bir gün bile kalmamama kızdı....
bir gün olsun evde hep beraber yemek yemediğimize kızdı...
hepsinde haklı artık birşey demiyorumm...
beni üzen beni sevmediğini söylemesi ve hala çok iyi davranıyor bize
ama bize acıdığı için kaldığını düşünüyorum, çok mutsuz olduğunu görüyorumm
ben çok seviyorum ama benimde soğuk bir yapım var değişemiyorumm ama çok seviyorum onu..
Çocuk, sırf teyzesi de evde var diye sırf babadan soğumaz. Bu mantık dışı birşey. Babanın da az da olsa payı vardır bunda.
Ne aileler var nüfusları sekiz on kişi. Babanne dede dayı beraber yaşıyorlar, geniş de değil bildiğin kalabalık. Her birinde çocuk babadan uzaklaşıyor mu, yoo.
Yani babanın da ilgisizliği hatası mutlaka vardır.
Ama sizin de var tabii ki, evde yemek ve sofra işi sizin göreviniz mesela. Akşamları beraber yemek yememe olayında haklı eşiniz.
Veya çocuk babaya adıyla hitap ettiğinin ilk zamanlarında anne olarak mudahale etmeniz gerekirdi alışkanlık yapmadan.
Karşılıklı hatalar olmuş.
Ancak anlattıklarınıza göre eşiniz iyi ve sabırlı biri gibi görünüyor. Bir gün yalnız bir ortamda karşınıza alıp konuşun.
Hatalarınızı kabul ettiğinizi ve eşinizi hala çok sevdiğinizi evliliğinizi ve ilişkinizi hala kurtarabileceğinizi anlatın uzun uzun. Hatalarınızı anladığınız için o konularda artık değişeceğinizi, düzeltmek için çok çaba sarfedeceğinizi anlaatın.
Ses tonunuz yumuşak, umut dolu olsun.
Eşinizi mutlu olmak için hala bi umut var cümlesine inandırın.
Samimi konuşun. On dakikalık değil iki saatlik konuşmalar yapın.
Çocuğunuz için de psikolojik destek alabileceğinizi, bir uzmanla koordine çalışarak yavaş yavaş çocuğu babasına bağlayabileceğinizi anlatın.
Çocuğun yaşı küçük. Duyguları henüz esnek.
Ergenliğe girip de dik başlılığa başlamadan hala iki üç seneniz var. Rol model aldığı kişi değişebilir hala.
Uzman yardımıyla tavsiyelerle bu yapılabilir.
Durum teyzeye anlatılırsa o da anlayış göstererek biraz geri planda kalabilir. Psikolog seanslarına o da katılarsk sizle beraber ne yapması gerektiğini öğrenebilir.
Kısacası iş artık biraz size kalıyor.
Geç de olsa akşam yemeklerini beraber yemeniz için ısrarcı olun istemeseler de herkesi sofrada toplayın vs.
Biraz fedakarlık, biraz uzman yardımı ve bol çaba ile aileniz kurtarılabilir durumda hala. Şükredin.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi