Bence ağlamayın mutlu olun ve sabredin.
Kocanızın düşüncelerinde ilerleme var,yaptıklarından pişman besbelli ve düzeltmeye çalışıyor.
Ama dediğiniz gibi şimdi bu şartlar altında dönerseniz kısa süre içinde eski halinize dönersiniz.
Bence taviz vermeyin bir süre daha bekleyin sabredin.Eşinizin bu konuda inadı kırılacaktır inşallah
Baktınız olmuyor ne yapacağınızı tekrar düşünürsünüz o zaman ama şimdi içinizi ferah tutun.
Ama bence o da sizin ciddi ve kararlı olduğunuzu görünce uzaklaşma meselesini ciddi ciddi düşünmeye başlayacak.
canım düşünmeyeceğini çok kesin bir dille belirtti.
Niye kabul etmedi peki? Nedenlerinden bahsetti mi?
neden olarak burada kurulu bir düzenimiz var tekrar mı hayat kuracağı dedi.
bence mantıklı değil bu zaten 2 yıldır buradaydık. mutluluğumuz için bir 2 yıl daha harcasak çok mu?
ki ben 2 yıl bile sürmeyeceğinden eminim,buradan gidersek ama zorla değil, gerçekten ikimiz de elimizi taşın altına koyup, çabalarsak...
ki böyle bir şey yok.
Canım çabaladı diyorsunda ne için çabaladı? Birşey yaptıgı yok ki.Sevdiğini söylemek bir çaba mı Allah aşkına.
Seninle tayin alıp başka bir şehirde yaşamayı kabul etmeyen bir insanın davranışlarına çaba demem.
Sende lütfen özgüveni eksik diyerek kendini teselli etme.
Ne köy olur ne kasaba.Elle tutulur hiç bir şey yok.Sadece duygu sömürüsü yapıyor o kadar.
belki de doğru söylüyorsun ama pişman olduğu, bizi özlediği halinden belli gibi geldi.
ama dediğim gibi ben ne kadar objektif bakıyorum, orası da meçhul...
sadece daha kötü hissediyorum, çünkü acaba olmuştu kafamda, gerçekten bir şansımız olabilir mi diye?
diyor ki bana bir şans ver, önyargıyla bakma; ama nasıl bakmayayım ki...
öncelik biziz diyor,o zaman başka bir şehre gidelim diyorum, tekrar başlayalım, bu seferde kurulu düzen mi değiştireceğiz diyor...
yani gelmezse o düzenin yıkılması önemli değil anlamına gelmiyor mu bu?