Eşim barışmak istiyor...(Acıları unutup, yeniden başlamak...)

mahkeme tarihi bellimi peki?

25 ekim mahkeme günümüz, o zamana kadar anlaşmalı boşanmayı imzalarsak boşanacağız.


atlatacağım canım...
sadece onun karşısında ne kadar aciz;
onun gözünde ne kadar değersiz olduğumu bir kere daha gördüm.
 
 
 
Allah sabrini versin insallah canim...yine yaparsin yine üstesinden gelirsin eminim buna...

zaten insan bekleyince yikiliyor cok haklisin....

inşallah canım, bol bol dua ediyorum...
yapacak başka bir şey kalmadı...
 
aslında işin komik tarafı burayı seviyorum...
buradaki öğrencilerimi, arkadaşlarımı seviyorum.
ama burada kalırsak...
ailesini uzak tutamayacak...
ben sadece eşimin ailesi olduğu için lütfen görüşeceğim onlarla..
ama eşim bunu anlamayacak...beni gündüz oraya bırakacak....
onlar laf sokacak...
ben bunları kaldıramam....
haftada bir eşimle çay içmeye gitsek neyse...
ama benim boş olduğum gün ayarlanıyor ve akşama kadar eşim gelmeden ben orada oturuyorum.
nereye giderlerse mecburen biz de gidiyoruz.
hani kate demişti ya ailesiyle görüşmelisiniz.
katılıyorum ama gerektiği kadar...
bundan sonra daha fazlasını psikolojim kaldırmaz...
onun için tutturuyorum gidelim diye...
eşim hayır diyemeyeceği için gitmeliyiz.
bana neden illa tutturuyorsun diye soruyorlar...
bunun için başa dönmek istemiyorum.
isterse dağ başı olsun eşim ve çocuğumla olmak istiyorum.
 
az önce aradı arkadaşlar...
yarın kızı alacak...
düşündün mü diye sordu?
bende kararım kesin başka türlü olmaz dedim.
başka yolu yok mu dedi.
yok dedim.
iyi dedi,kapattık.
offfff,of
 
Son düzenleme:
az önce aradı arkadaşlar...
yarın kızı alacak...
düşündün mü diye sordu?
bende kararım kesin başka türlü olmaz dedim.
başka yolu yok mu dedi.
yok dedim.
iyi dedi,kapattık.offfff,of

Cevaba bakarmısınız?

Canım sana daha öncede demiştim çaba göstermek bu değil.

Olsa da olur olmasa da diyor.

Boşver olmayacak duaya amin demek gibi birşey.

Sen ona burdan gidersek herşey iyi olur dedin ama kabul etmedi gitmeyi.

Eeee daha ne ?


Kolay değil yaşadıkların, hissettiklerin fakat gerçekler bunlar canım
 
Konunuzu takip ediyorum. Gördüğüm kadarıyla bu adam sadece lafta.. Yani seviyorum boşanmak istemiyorum diye sadece konuşuyor. Ama icraata gelince yok. Kılını bile kıpırdatmıyor. Kolayına gelenin olmasını istiyor çünkü. Belki de sadece her ay nafaka ödememek için boşanmayı istemiyor. Eğer gerçekten seviyor ve birşeyleri düzeltmek istiyor olsaydı sizinle birlikte hareket ederdi..

Konunuzu ilk okuduğumda size de kızmıştım size bunları yaşatan bir adamla nasıl barışmayı düşünüyorsunuz diye. Ama şimdi duruşunuzu ve kararlılığınızı ben de taktir ettim. Aslında ben genelde yapıcı biriyimdir. eğer bir kızınız olmasaydı benim fikrim bir kere daha deneyin olurdu. Seviyorsunuz çünkü. Bazı şeylere göz yumabilirdiniz sevginiz için fedakarlık yapabilirdiniz. Ama bi kızınız var ve artık kızınız için fedakarlık yapmanız lazım.. :) onu da göz göre göre olacakları bile bile bu huzursuzluğa çekmeye hakkınız yok.. Yine de sizin kararınız tabi. Dua etmeye devam edin. Rabbim hakkınızda en hayırlısı neyse onu versin inşallah :)
 
Nasıl bu kadar duygusuz davranıyor ben anlamıyorum?

Anlaşmalıya yanaşmayacaktır diye düşünüyorum. Onun niyeti davayı uzatıp sizi ikna etmek.
 
kk üyelerinin eşleri mi dünyanın en iyi kocaları, benim reel hayatımdaki çevremi saran sarmalayan, arkadaşlarımın kocalarından tut babama, abilerime, kocama kadar tüm erkekler mi odun ben anlamadım..

yahu bir erkekten bahsediyoruz. boşanma safhasına gelmiş bir erkek.

erkek, ailesinden elbette ki vazgeçemez.. sırf "kızı" için bile seninle yeniden bir araya gelse, bu bile büyük bir erdemdir. aşk ne kadar sürer sizce bir erkekte? 20 yıl evli olsanız, o adam sana 20 yıl aşkla mı bakacaktı? yok canım daha neler.. o dedikleri filmlerde oluyor.. adamın sırf kızını düşünüp (ki ben seni sevdiğini de düşünüyorum) sana gelmesi bile, sorumluluk sahibi bir adam olduğunu gösterir.

kaldı ki aileye neden düşmansın? bak o aile sana senin onlara olduğun kadar düşman olsa, oğullarına boşan diye baskı yaparlardı, o adam da senin yüzüne dahi bakmazdı emin ol.. aile seni sever mi sevmez mi bilmem.. ama sorumluluk sahibi iyi niyetli bir aile oldukları kesin..

boşanma safhasına gelmiş bir adam, elbette ki şehir değiştirip ailesinden kaçmak gibi radikal bir kararı alamaz.. sana bir adım atıp boşanmayalım düşünelim demesi bile gururunu kırdığının aynasıdır. sağlıklı bir erkekten 15 yaşındaki ergen gibi çılgınca kapılarda yatıp yuvarlanmasını beklemiyoruz değil mi?

yani benim kayınvalideciğim sağolsun, bana neler yaptı, anlatsam, buradaki istisnasız her kadın, sakın onunla görüşme, sınırını çek derdi, ama ben eşimin hatrına her yapılanı görmezden geldim. bana saygısızlık etmelerine müsaade etmedim ama bunu yaparken de çirkinleşmedim.. istemesem de evlerinde kaldım.. canım aramak istemese de aradım hal hatır sordum. laf sokulsa duymazdan, anlamazdan geldim..

yani evlilik kolay mı yapılıyor ki kolay yıkılıyor? kaldı ki ortada bir babasız büyüyecek çocuk var..

adam şiddet uyguladığı için pişman değil diyorsun güzel, peki madem affedemeyeceksin, neden sevginden ölüyorsun? demek ki onu haklı gördüğün durumlar var iç dünyanda.. yoksa nefret ederdin..

şartlar, şurtlar, öyle olursa böyle olurlar.. kendini boş yere yıpratıp duruyorsun.. öyle mutluysan öyle devam et.. hayırlısı olsun..
 

sizin dediğiniz bir çok şeye hak veriyorum. ama burada kalırsak nasıl bir insan olacak, onu düşünüyorum.
bana buradan gitmeyelim,düzenimi bozamam diyeceğine mesafe koyalım, sana da saygı göstereceğim dese...
burada kalırsak hiç bir şey eskisi gibi olmayacak dese...
yani çözümle gelse sizce ben düşünmez miyim?
ama bunun yerine düzenimi bozamam deniyor.
kızımıza şimdi annemler bakıyor.
bu kadar olay yaşandı, onlar gidecekler tabii ki...
benim için kolay mı bundan vazgeçmek?
o çocuğun dünyası ne olacak?
bakıcı bulunur tamam kabul...
herkes bir şeylerden fedakarlık yapacak...
ben ne yapacağım burada beni tekrar kapının önüne koyarsa...
ailesinin evi,bizim evimiz ayrı ama hiç bir günümüz ayrı geçmiyordu.
bunlar olmayacak demedi ki bana...
haftada bir gün yemeğe gidiyoruz zaten denildi.
babası araba aldık bir hayırlı olsun bile demedi, eşim de yıpranıyor, orta yolu bulamıyor.
bulduğu orta yol annesine yemeğe gittiğimizde gündüzden beni çocukla orada bırakıp kendinin akşam gelmesi...
yani onun mantığının değiştiğini nasıl anlayacağım.
ben ona taşınalım dedi, o da düzenimizi bozamam dedi.
ki o hala problem ne anlamıyor, ailesinin nasıl baskın olduğunu biliyor, işine gelmiyor.
bu durumda ben mi kapısında yatayım, sen kabul etmedin, o zaman senin dediğin gibi olsun mu diyeyim.
durumun değişeceğini gösteren hiç bir şey yapmadı ki, ben bir alternatif düşüneyim...
sizin iyi niyetle yorum yaptığınızı biliyorum ve kesinlikle tepki olsun diye yazmadım, yanlış anlamayın ...
evet seviyorum ve kendimde de hata görüyorum.
ama onun hatası daha fazla gözümde...
bunun için de daha fazla çabalamalı...
ben herkese sırtımı dönüp gideceğim ona...
ya o?
 
Son düzenleme:
arkadaşım senin için dua ediyorum.seviyorsun ne desek boşa gidiyor.çalışıyorsun hani maddi gücün olmayıpta eşini bırakamasan anlıyacağım.ben seni çözemedim.eşinde hiçbir değişiklik yok.ailesini bırakmıyor, başka şehire yanaşmıyor, kendini suçlu görmüyor ve SEN ONU İSTİYORSUN.sevgi bu kadar şeyi görmezden gelebilir mi diye düşünüyorum.bendeki cevabı hayır.sen eşine acaba takıntılı şekilde mi aşıksın.seni 1 yıl armamış, dövmüş sen hala o diyorsun.birde seni kapının önüne bile koyabilir diye korkuyorsun.biliyorsun ki ailenin seni istemezse ailende dönemicen.ne olur mantıklı düşün.ben senin adına eşinin uyguladığı şiddetten dolayı korkuyorum.sen barışınca ailenin desteğini alamayacağını da bilişyor sana kötülük ederse.
 

hayat biribirden her istediğimizi paketleyip sunmaz sevgili arkadaşım..

ortada boşanma, hem de çocuklu bir yuvayı yıkacak kadar ağır bir durum yok..

o kadar kontrollü bir kadınsın ki, kafanda belli metinler, şablonlar hazırlamışsın, eşinden o cevap gelmeyince "hmm yok bu adam pişman değil" diyorsun..

hiçbir erkek o kadar kontrolü kaldırmaz.. senin algılarını değiştirmediğin müddetçe ne eşinle, ne de başka bir erkekle (çok efemine olmadıktan sonra) anlaşabileceğini sanmıyorum.. pürüzsüz bir evlilik senin için şimdilik uzak.. erkek fıtratı senin hayal dünyandaki gibi maalesef değil..

belli ki melankolik bir insansın.. adam elinde değilken aşk acısı, dönse gelse şartlar sunup kabul etmedi diye acı çekmece, şartlarını kabul etse de başka şeyler..

iç dünyanda melankoliden beslenen bir yanın var.. ama öyle mutluysan da öyle devam et.. o senin tercihin tabi..
 

valla bilmiyorum düşüncelerine saygı duyuyorum ortada yuva yıkacak kadar ciddi bir durum olmasa o yuva yıkılmazdı diye düşünüyorum.
neden böyle tepki verdiğinizi de anlamadım açıkcası, herhalde buraya yazmam sizi sinirlendiriyor.ne kadar ağır bir itham kimseyle anlaşamazsınız.
ne diyeyim.
ama melankolik bir insan olduğumu düşünmüyorum, burada yazdığım kadar ah vah bir hayat yaşamıyorum, duygularımı bu kadar yoğun belirttiğim tek yer burası ama belli ki bu da hata...
ben eşimin ailesine uyum sağlamak için bir çok şey de yaptım ve onlardan nefret etmiyorum, böyle anlattıysam kusura bakmayın.
 

sanırım burayı bir tür kendimi boşaltma yeri...
birbirimizi tanımadığımız için de ön yargısız fikir alış verişinde bulunabileceğim bir yer olarak görüyorum.
yoksa etrafta ah vahlarla gezmiyorum.
her şeyi kendi iç dünyamda yaşıyorum, bir de buraya yazıyorum.
kapının önüne koymak derken kastettiğim, eğer 'anlaşamadık işine gelirse ben böyleyim' derse yeniden ne yaparım sizce boşanma ihtimal dahilinde mi sanmıyorum.
neyse...
 
arkadaşlar önce gerçekten böyle mi diye düşündüm burada son yazılanları...
üzüldüm açıkcası ama burası beni mutlu etme platformu değil...
tekrar okudum çok şey mi istedim diye...
şartlarınız demişsiniz onu anlayamadım tek bir şey istedim.
öyle şartlar filan yok yani...bu tek bir şeyin kolay olduğunu söylemiyorum.
ama ne kolay ki hayatta...
ayrıca şartlarınız kabul edilse başka şeyler demişsiniz ben mi yanlış anlatıyorum bilmiyorum ya da gerçekten işi yokuşa süren ben miyim?
ama çaba olarak benimle konuştu, sevdiğini söyledi diye...
kabul mu etmeliyim.
ben eski hayatımızdan rahatsızdım ve eskinin değişeceğini görmek istiyorum.
ama bana bir alternatif gelmedi ki...
haklılığımı kanıtlamaya çalışmıyorum.
görüş açım mı bozuk, işi yokuşa süren, acı çekmekten hoşlanan bir insan mıyım?
yoksa saçma sapan inatlaşıyor muyum?
kırıcı olmadan yorum yaparsanız memnun olurum.
 
Canım eşinin şiddet uygulamasıyla ilgili psikolojik yardım aldı mı onu sormuştum veya buna yanaşır mı. Bence sorun aynı şehirde olmak veya olmamak değil. Mesela biz de annemlerle ve eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ve ikisiyle de haftada bir görüşüyoruz. Sonuçta ne kadar görüşeceğin senin elinde.İstersen hiç görüşmezsin eşin haftasonları bir iki saat çocuğu alır gösterir falan. Ama psikolog mu olur psikiyatrist mi bilmem bunu denediniz merak ediyorum. Farklı şehir olayına çok takılma derim.Sonuçta eşin de sen de hayatınıza ne kadar karışmalarına izin verirseniz o kadar karışabilirler. Biraz uzak bir mahallede oturdun mu tamamdır zaten yani arabayla en az yarım saatlik mesafede.
 

çünkü seni silkeleyip kendine getirmek istiyorummm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…