Merhabalar,
Eşim ile 6 senelik evliiyiz, 2 yaşında kızımız var. Eşim 15 gün önce tartışmamız sonucu aşırı sinirli bir halde tüm eşyalarını da alarak bana da sorup onay alarak evi terk etti. Ben de çözümsüz olarak gördüğüm için gitmesini durdurmadım o anda. Çünkü terapistte bile kavga çıkaran ve gitmem diyen bir adamı artık çekemez olmuştum. Şimdi ara verelim moduna geçtik,ü herkes kafasını toparlasın sonra düşünürüz dedi.
Şimdi gelelim konumuza eşiminin evlilikte yaptığı bencillikleri saymakla bitmez, çocuk ufakken emme dönemlerinde bırakamadığımdan tek başına günübirlik kayaga gitmesini mi saysam, her hafta sonu tek 1 günü tamamen kendine ayırıp gezmesini mi saysam, evde hiç iş yapmamasını mı saysam, çocukla ilgilenmeye bile üşenmesini mi saysam...ha bu arada ben 1 senedir evdeydim çocuktan dolayı, yeni çalışmaya başladım.
Geçen eşime ağız aramak için birleşsek bile kızım için maaşımdan para bitiktirmek istediğimi söyledim. O da hemen ben ev almak istiyorum ev alalım nasıl olsa çocuğa kalır ileride dedi. Çünkü ev alınca ortak olacak ama para birikince çocuğun hesabına ve dolayısı ile hesabı açan da ben olduğumdan benim üstüme gibi olacak. Bunu düşünüyor. Bu arada benim evimde oturuyoruz. Eşim bana boşa çalışıyorum sanki hep size çalışıyorum elime birşey geçmiyor dedi. İleride birşey olsa evim yok dedi. Kendi payma düşen kısımla yatırım yapmak istiyorum vs. dedi. Benim emekliliğime 4 sene var, en büyük hayalim emekliliğe kadar çalışıp kızımla evde olmak. Okula başladığında evde sıcak yemek kokusunu alması, benim de evden iş yaparak şimdiki kadar olmasa da ufak çaplı kazanımlar elde etmem. Ama görünen o ki eşim beni evde oturtmayacak. Zaten son dönemdeki kavgalarımızda işe gir diye bana baskı yapıyordu. Yani benim paramı yeme diyordu kısacası. Şimdi size soruyorum evi geçindirmek zorunda olan erkek değil midir, e ben madem çalışmak zorundayım, senin parana güvenemicem, o zaman neden evli kalmak isteyeyim ki, boşanır yine 50 yaşıma kadar çalışırım hiç diilse kafam rahat olur. Çünkü zaten anlaşamıyoruz. Ha bu arada önemli bir ayrıntı eşime evlenmeden önce canım istemezse çalışmayacağım şartını koymuştum o da kabul etmişti. Şimdi zor geldi beyefendiye ev geçindirmek.
Yanlış mı düşünüyorum, sizce eşim bencil değil mi ?
Eşim ile 6 senelik evliiyiz, 2 yaşında kızımız var. Eşim 15 gün önce tartışmamız sonucu aşırı sinirli bir halde tüm eşyalarını da alarak bana da sorup onay alarak evi terk etti. Ben de çözümsüz olarak gördüğüm için gitmesini durdurmadım o anda. Çünkü terapistte bile kavga çıkaran ve gitmem diyen bir adamı artık çekemez olmuştum. Şimdi ara verelim moduna geçtik,ü herkes kafasını toparlasın sonra düşünürüz dedi.
Şimdi gelelim konumuza eşiminin evlilikte yaptığı bencillikleri saymakla bitmez, çocuk ufakken emme dönemlerinde bırakamadığımdan tek başına günübirlik kayaga gitmesini mi saysam, her hafta sonu tek 1 günü tamamen kendine ayırıp gezmesini mi saysam, evde hiç iş yapmamasını mı saysam, çocukla ilgilenmeye bile üşenmesini mi saysam...ha bu arada ben 1 senedir evdeydim çocuktan dolayı, yeni çalışmaya başladım.
Geçen eşime ağız aramak için birleşsek bile kızım için maaşımdan para bitiktirmek istediğimi söyledim. O da hemen ben ev almak istiyorum ev alalım nasıl olsa çocuğa kalır ileride dedi. Çünkü ev alınca ortak olacak ama para birikince çocuğun hesabına ve dolayısı ile hesabı açan da ben olduğumdan benim üstüme gibi olacak. Bunu düşünüyor. Bu arada benim evimde oturuyoruz. Eşim bana boşa çalışıyorum sanki hep size çalışıyorum elime birşey geçmiyor dedi. İleride birşey olsa evim yok dedi. Kendi payma düşen kısımla yatırım yapmak istiyorum vs. dedi. Benim emekliliğime 4 sene var, en büyük hayalim emekliliğe kadar çalışıp kızımla evde olmak. Okula başladığında evde sıcak yemek kokusunu alması, benim de evden iş yaparak şimdiki kadar olmasa da ufak çaplı kazanımlar elde etmem. Ama görünen o ki eşim beni evde oturtmayacak. Zaten son dönemdeki kavgalarımızda işe gir diye bana baskı yapıyordu. Yani benim paramı yeme diyordu kısacası. Şimdi size soruyorum evi geçindirmek zorunda olan erkek değil midir, e ben madem çalışmak zorundayım, senin parana güvenemicem, o zaman neden evli kalmak isteyeyim ki, boşanır yine 50 yaşıma kadar çalışırım hiç diilse kafam rahat olur. Çünkü zaten anlaşamıyoruz. Ha bu arada önemli bir ayrıntı eşime evlenmeden önce canım istemezse çalışmayacağım şartını koymuştum o da kabul etmişti. Şimdi zor geldi beyefendiye ev geçindirmek.
Yanlış mı düşünüyorum, sizce eşim bencil değil mi ?