Eşim beni anlamıyor ):

elefera .!.:

Nılaycım, stres kaynaklı gecıkme olabılecegını dusunmedım degıl.
Ama bu agrılar?
ınan psokolojık degıl.
Dune kadar hamıle psıkolojısıne de gırmedım.
Dun bırden aklıma geldı.
Ama ınan o ıhtımalı dusunmeye basladıktan sonra ,
adımlarımı bıle dıkkatle attım.
Bebegıme bır sey olmasın dıye ):

Genişletmek için tıkla...

Bebeğin çok kısmetli olacak inşallah senin gibi annesi olduğu için. Ağrı kesici aldım demişsin çok ağrın olmadığı sürece kullanma istersen canım.

Canım ben evlendiğimin ilk ayı hamilelik psikolojisine girdim ki korunuyordum. Şimdi iyiki değilmişim diyorum.
Olur böyle şeyler üzülme, inşallah boy boy çocuklarınız olur. Eşinle senin çok iyi anne baba olacağınızı düşünüyorum. Eşine de bir arkadaşın dediği gibi bebek yapmaya karar verdim diyebilirsin güzel haber olarak.
Bence bu bile çok güzel bir şey, isteyerek bir çocuk yapacaksınız.
Hayırlısı olsun arkadaşım üzülme, inşallah gelecek ay güzel haberlerini alırız.

merhaba canım o testler pek yanıltıcı olmuyor ben adet olcağım günün 1 gün öncesi yaptım hafif bir pembelik oluştu ikinci çizgide . bence sitresten gecikmiştir fazla kafanı takma

sen bu düşüncelerini akşama eşine anlat
kendini bu kadar kasma anlat ve rahatla
ve ona şöyle de...e
senden bir çocuğum oslun istiyorum,
gözleri senin gibi baksın
görenlerin içini yaksın bakışları
özü sözü bir aynı benim gibi
biraz deli tıpkı senin gibi
her sözüyle aşkımız gibi:asigim:
vs vs
delimiyim neyimakannehir
bu aşrıkıyı çok seviyorumda birden esinlendim
bu şarıkıyı akşama eşine mırıldan yada direk oku yada bir kağıda yazıp
onun bulabileceği bir yere koyki okusun okusunda seni nasıl onu sevdiğini daha da çok anlasın

Aç olmana gerek yok. Ben tok yaptırmıştım çıktı.

canım evet hamileydim. bence bekleyebilirsen 2 -3 gün bekle hala olmadıysan kanda gebelik testi yaptır. ama kendini çok ümitlendirme daha büyük hayal kırıklığı yaşarsın. bu yakında yaşadıkların kolay kolay atlatılacak şeyler değil bünyen belki bu şekilde tepki veriyordur. allahım gönlüne göre versin

Merhaba arkadaşlar...Yazılanların bir kısmını okudum ve benim gibi aynı dertten muzdarip olan bi çok bayan arkadaş olduğunu görünce bunca sıkıntıya rağmen bi an için yalnız olmadığımı görmek beni çok mutlu etti.
Benim sorunum da eşimin beni anlamaması...
1,5 yıllık evliyim,eşimle severek evlendik.Evliliğimizle ilgili endişelerim eşimin ailesinin oturduğu dairenin bi alt katında oturmak istemesiyle başladı.Her şeyi önceden tahmin edebiliyordum beni nelerin beklediğinin bilincindeydim sanki...Ama zamana bıraktım bir şeyleri ve yaşadıklarım beni hiçte yanıltmadı.Evlendik borç harç sıkıntılı bir dönem bizi bekliyordu.Fakat ailesi bizden daha fazla dertliydi...Düğün öncesi kendilerine ait olan yüklü miktarda borçları olduğunu sıkıntıda olduklarını bahane ettiler ve eşimde ailesinin ona düğün yaptıklarını onlara karşı mahcup olduğunu belirtti ve düğündeki takıları ve parayı ailesi istediği için verdi.
Eşimle birlikte sıkıntılı bir yolculuk bizi bekliyordu zamanla bir şeyler düzelir ümidiyle bu konunun üzerinde pek fazla durmadım.Yeni evli bir çift olarak maddi sorunlar yüzünden ilk günden huzursuzluk çıksın istemedim.Fakat en büyük hatayı baştan yaptığımı şimdi yeni yeni anlıyorum.
Evimizde yaşamak istememiz tepki görmemize sebep oldu eşim de dahil olmak üzere tüm aile birlikte yaşayalım masraf olmasın yemeğinizi burada yiyin bir de aşağıda uğraşmayın dendi bense bu fikri hiç beğenmemiştim.İşten geliyor yorgun argın dinlenmeden yukarıda bir şeyler yapmaya çalışıyordum.Yeni girmiş olduğum bir ortamda diken üstünde hareket ediyordum.Hayalim işten gelip evimde rahat bir şeyler giyip eşimle baş başa yemeğimizi yiyip ardından onunla uzanıp tv izlemekti çok şey istemiyordum.Ama eşime bu konuyu ne zaman açsam tepkiyle karşılaştım çünkü annesi ona bu konuda kesin talimatı benden önce vermişti ve eşim annesinin sözüne son derece sadık bir insandı.Benim kararım yüzünden alesine böyle bir şey söylemek ona göre son derece ayıptı.İşimin yoğunluğundan dolayı ben eve geç gidiyordum ben gidene kadar da yukarda hazırlıklar yapılmış oluyordu ben de kendimi mahcup hissediyordum.Kayınvalidem de bu konudan çok dertliymiş ki oğluyla yaşamış olduğu ilk tartışma da benimle hiç ilgisi olmayan bi konu olmasına rağmen bana verdi veriştirdi.Senin karın işten geliyor ben de çalışıyorum ama en azından evime gelince birşeyler yapıyorum o süs biberi mi sanki hiç bir şey söylenmiyor ona,insan bir oturur iki oturur o sofraya üçüncü de içi rahat otursun diye o da bir şeyler yapsın.Çalışmak geç gelmek bahane değil.Ona zaten sen akıl veriyorsun sen şımartıyorsun.Sen yap dersen yapıyor Yapma dersen yapmıyor...Ki eşim hayatta öyle birşey söylemedi söylemezde...Ve bende işten gelince yemek hazırsa eğer masayı hazırlıyor kaldırıyor,çay hazırlıyor ikram ediyorum.Öyle geçip bir köşeye oturmuyorum...Bunun dışında daha neler neler hazır yiyici de oldum süs biberi de ...Olayın ardından çok ağladım eşim bir daha yukarıya çıkmayacağız dedi.Ama 2 gün sonra sanki hiç birşey olmamışcasına işten gelir gelmez aldı beni ve yukarıya çıkardı...Sırf o üzülmesin diye unuttum olanları ve bişey söylemeden devam ettik...Eşim hep ailesini düşündü benim yaşamış olduğum kırgınlığın onun için hiç bir anlamı yoktu.İnsan annesine kırgın kalamayacağı için çabuk unutur affeder ama ben unutamadım sadece sineye çektim.Zamanla kayınvalidem bize farklı yollarla huzursuzluk çıkarmaya başladı...Evinde olan biten bütün maddi sıkıntıları bize anlatmaya bizden destek istemeye başladı.Kendisi çalışıyor,kayınpederim çalışıyor,görümcem çalışıyordu.Bizse eşimle beyaz eşya ve mobilyalarımızın taksidini ödüyor bir yandan da eşimin ailesinin borçları için çekmiş olduğu krediyi ödüyorduk kıt kanaat ay sonunu getirmek çok zorluyordu bizi,ama sevgimiz bize tüm sıkıntıları unutturuyordu.Eşimin ailesine hiç bir zararımız olmuyordu anlayacağınız.Ama kayınvalidem evindeki en ufak bi maddi sıkıntıyı bile oğlunu bi köşeye çekip ona anlatıyordu.Eşim de annesine dayanamayıp yardımda bulunuyordu.Bu yardımlar sıklaşmaya meblağ olarakta büyümeye başlayınca benim canım daha fazla sıkılmaya başlamıştı ama susuyordum.Ta ki kayınvalidemin bunca borcumuz içinde eşime kredi çekmesini söyleyene kadar....Artık konuşmalıydım...Eşime bu konuda itiraz ettim...O evde onca insan varken bu sorumluluğun eşime yüklenmesi haksızlıktı...Kayınpederimin ve görümcemin olaylardan haberi dahi yoktu...Herkes gayet sakin hiç bir şey yokmuşçasına hayatını yaşıyordu...Bizse sıkıntılarımızı aşana kadar tek bir keyfi harcama bile yapamıyorduk.Evlendiğimizden bu yana alış verişe çıkmamız gezmemiz parmakla sayılacak kadar azdır.Ama onlar hem hayatını yaşıyor hem de içleri kan ağlıyordu.Eşimin bu kadar duygularının esiri olupta kayınvalideme kredi çekme sözü vermesi beni çileden çıkardı ve çok büyük bi tartışma yaşadık...Olanlar kırıcıydı ve yüzyüze bakamazdık artık evimde düzenimi kurdum 1,5 yıllık evliliğimin son dört ayında evimde yiyip içmeye evimde yaşamaya başladım.Gönül isterdi ki böyle olmasın ama başka çarem yoktu...O kadar çok şey var ki yaşanan satırlara sığmaz...Ayrılıp kendi düzenimizi kurmamızda yetmedi hala elleri uzanıyor evime...Hep maddi destek eşime psikolojik baskı devam ediyor.Eşimle bunları konuşmak istediğimdeyse suçlu olan ben oluyorum...Dün akşam dahi yine bu mevzular yüzünden tartıştık ve eşimin son sözü ''Benim aileme karşı sorumluluklarım var oldu.''Bizim henüz o kadar çok eksiğimiz var ki ama bu apartmanda olduğumuz sürece ve eşimde de bu mantık olduğu sürece bize hiç sıra gelmeyecek.Büyük çaplı çok tartışmalarımız oluyor ve birbirimizden soğumuş vaziyetteyiz...Sizce eşimin gerçekleri görüp yanımda olması için ne yapmalıyım ???Benim söylediklerimi yanlış anlıyor hep annesine danışıp onun sözlerini savunuyor,tıpkı küçük bi çocuk gibi hep ondan akıl alıyor ve bana da bu kararları kabul ettirmeye çalışıyor.Beni eşi yerine koyupta hiç konuşmuyor.Herşeyi en son ben duyuyorum.Evimizle evliliğimizle ilgili kayınvalidemin verdiği talimatları uygulamaktan sıkıldım artık...Taşınmak istiyorum ama olacaklardan korkuyorum...Ne eşim ailesini ne de ailesi eşimi bırakmaz ama bu şartlar altında da mutlu bi çift olamıyoruz.Taviz verilecek bi konu varsa o da ailesi değil ben olurum çünkü hep böyleydi...Ne yapmalıyım sizce ?

elefera canım bende eşine anlat oda senin nekadar çok çocuk istediğini bilsin sana güzel bi haber vericektim ama nasip deilmiş test yaptım ama negatif çıktı dersin ben bu testin pozitif olmasını istiyorum de zaten eşinde istiyodu bu kararınla onu mutlu edersin

sevgikelebek Allah yardımcın olsun arkadaşım gerçekten yaşadıkların çok zor eşin anneci biri sanırsam ama ne yapabilirsin gerçekten bilmiyorum ilk önce eşinin ailesinin yaptıklarını görmesi lazım ikinizin bi aile olduğunuzu sizinde bi eviniz olduğunu sen ona iyilikle anlattınmı bu olanları ama eşin annesine bağlı ne desen yine annesini haklı görür senin ailen konuşsa biraz eşinle yada sen ailene yardım ediyosun ozaman bende aileme yardım edicem deyip sende maaşının bi kısmını ayırsan

Mert0403 .!.:

canım evet hamileydim. bence bekleyebilirsen 2 -3 gün bekle hala olmadıysan kanda gebelik testi yaptır. ama kendini çok ümitlendirme daha büyük hayal kırıklığı yaşarsın. bu yakında yaşadıkların kolay kolay atlatılacak şeyler değil bünyen belki bu şekilde tepki veriyordur. allahım gönlüne göre versin

Genişletmek için tıkla...

Amın canım!
Senın bebegınınde Allah hayırlı bır evlat olmasını nasıp eder ınsallah.
Beklemek o kadar zor kı!
Ama yapacak bır sey yok ):
Ogleden sonra ızın alabılırsem,
bır saatlıgıne gıdıp hemen kan testı yaptıracagım.
Ama sonucu hemen verırler mı?
Gıdemezsem de bır kac gun daha sabredecegım.
Belkı de gercekten bunyemın vermıs oldugu bır tepkıden ıbarettır hepsı.

askbocugum .!.:

elefera canım bende eşine anlat oda senin nekadar çok çocuk istediğini bilsin sana güzel bi haber vericektim ama nasip deilmiş test yaptım ama negatif çıktı dersin ben bu testin pozitif olmasını istiyorum de zaten eşinde istiyodu bu kararınla onu mutlu edersin

Genişletmek için tıkla...

Evet, cok ıyı dusunmussun.
Belkı boylesı daha da mutlu eder onu.
Boylece ne kadar ıstemıs oldugumu anlar.

sevgikelebek
Yasadıkların gercekten zor seyler.
Bende benzerı vakalarla karsılastım.
Benım esım de 'aılem' derdı sureklı.
Ustelık sadece anne-baba degıl,
kardeslerını de on planda tutardı.
Fakat zamanla degısmeye basladı,
son olanlardan sonra sanırım bır seylerın farkına vardı.
Ben esımden cok umıtsızdım.
O degıstıyse, bır nebze dahı olsa,
senın esınde zamanla degısecektır.
Belkı mutsuzlugunu ıfade etmeye calısmalısın ona,
hatta gostermelısın.
Benım esım kısa bır surede aılesı ıle bırlıkte olmamın benı mutsuz ettıgını anlamıs oldu.
Belkı yasarken canın acıyacak ama, ınan sonra huzuru bulunca degdı dıyeceksın.
Rabbım yardımcın olsun.

Canım hastaneden hastaneye değişiyor ama sabah verseydin kan öğleden sonra belli olurdu. Ama şimdi verirsen sanırım yarın açıklanır. Tabi bir sormak lazım gideceğin hastaneye.

elefera .!.:

Nılaycım ogleden sonra yaptırsam olur mu yanı?
Tabıı ızın alabılırsem.
Bırde sonucu hemen verıyorlar mı?
Yoksa bır kac saat beklemem mı gerekıyor?

Genişletmek için tıkla...

Ben de öğleden sonra yaptırmıştım. Öğleden sonraya kalınca ertesi sabah veriyorlar. Öğlen gidebilirsen 2 saat içinde veriyorlar.

Sevgikelebek sana söyleyecek laf bulamıyorum çok zor durumun, başında yumuşak davranarak hata etmişsin. Keşke başında kabul etmeseydin.

Hayır canım sadece kan alacaklar orucun bozulmaz. Küçük bir şişe alıyorlar ama ben kan alındığında tansiyonum düşer bayılırım diyorsan yarın oruç tutma.
Yarın sabahtan verirsen kan öğlen sonucu alabiliyorsun.
Hayırlısı olsun değilsen de üzülme gençsiniz daha ilerde olur inşallah.