• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim beni anlamıyor ):

bende tazminat paramı vermezdim dünyanın bi,nbir türlü hali var ve ailenizin söylediklerini eşinize yansıtmanız bana göre yanlış ve birde sormuşsun haksızlarmı diye niye haksız olsunlarki benide evladım olsa bende oşekilde cevap verirdim sizin iyiliğiniz için o şekilde konuşuyorlar bu konuşmaları hoş görecek bir damatta yoktur tıpkı sizin onun ailesinin düşüncelerini hoş görmediğiniz gibi

Annem 'eger o sekılde soylemeseydıler, asla boyle dusunmezdım' dedı.
Esımde bu gercegı bılıyor.
Bu nedenle darılma hakkı yok bence.
Fakat benım 'o ev senın degıl, oglumun evı' demelerıne darılma hakkım var.
Cunku, yememden-ıcmemden-gıyımımden ben kısıtlıyorum bu evın borcu bıtsın dıye.
Onlar degıl.
Ben cıkardım altınlarımı verdım, aılemın taktıkları dahıl.
Onlar degıl.
Onlar bana evlenırken kendı ceplerınden bır ceyrek dahı almamısken,
benım aılem esıme ayrı yaptılar bana ayrı...
Sımdı hıc bırı yok.
Dolayısı ıle bu evde hakkım var ve onlar bana oyle dıyemezler.
 
ya şöyle eşinde sende 30 yaşın üstündesiniz onun ailesi çoğunlukla karışıyor sanırım ikinizde olgun insanlarsınız ne gerek var ailelerin koruma kalkanlarını çıkarmasına
aslında herkez kendi ailesine ben artık yetişkinim kendi sorunlarımı kendim hallederim özellikle eşinizin demesi gerekir bir mevzu olduğunda sizi yüz göz etmeden
 
oğlumun evi dediğinde eşiniz annesini kırmadan anne öyle konuşuyorsun ama elefra benim eşim alınabilir diyebilir dimi çok mu zor
sizde tazminatınızı aldınız kendi ailenize açıklama yapmak durumunda değilsiniz eşinizede vermek zorunda değilsiniz uzlaşara eşinize yarı n allah korusun bir şey olduğunda açıkta kalmamak için saklayacağınızı söyleyebilirsiniz
 
Annem 'eger o sekılde soylemeseydıler, asla boyle dusunmezdım' dedı.
Esımde bu gercegı bılıyor.
Bu nedenle darılma hakkı yok bence.
Fakat benım 'o ev senın degıl, oglumun evı' demelerıne darılma hakkım var.
Cunku, yememden-ıcmemden-gıyımımden ben kısıtlıyorum bu evın borcu bıtsın dıye.
Onlar degıl.
Ben cıkardım altınlarımı verdım, aılemın taktıkları dahıl.
Onlar degıl.
Onlar bana evlenırken kendı ceplerınden bır ceyrek dahı almamısken,
benım aılem esıme ayrı yaptılar bana ayrı...
Sımdı hıc bırı yok.
Dolayısı ıle bu evde hakkım var ve onlar bana oyle dıyemezler.

Walla şugarım kim ne derse desin o ev senin.Sana minnet mi olacaklar bileziklerin verdin diye.Yahu hingi kaynana kaynata gelinim oğlumuzu ve geleceklerini düşünmüş takılarını bozdurmuş Allah razı olsun der.Benim kaynana bu ev benim diyor hala ama ne derse desin.Oturduğum ev benimdir.Sinirlenipte kendini üzme.
 
birde sizin evliliğinizde ayrılık olacağını sanmıyorum allah kimsenin yuvasını bozmasın
farz edelimki bir durum oldu ve ayrıldınız para ve altın verdiğinize dair kanıtınız bir belge varmı elinizde yok 1 buçuk yıllık evlilikte daha dikkatli olunmalı ne olursa olsun tanıdığınızı sandığın insan 180 derece dönüş yapabilir yasalar kanıta bakar sözlü ifadeye değil
 
Verecekmıs zaten beyefendı paramı.
Verecek olursa, bende almam demem.
Madem ev benım degıl, nıye para vereyım?

Esım annesıne kalkıpta bır laf edemez.
Hanımefendı hasta oldugu ıcın, hemen hastalıgı depresmese de onu kullanır.
Sahıt olugum ıcın bılıyorum.

Ayrılırsak, benım gozum malda mulkde olmaz zaten.
Onlar gormedıgı ıcın, alsın onların olsun her ne varsa.
Benım ıhtıyacım yok cok sukur.
Ayrılırsak esımın aılesıne sadaka olarak bırakacagım bu evı.
 
Canım bak kayınpederin hemen para istemiş eşinden. Siz parayı aldıktan sonra istediyse eğer sadece kendilerini düşünüyorlar, oğullarını bile düşünmüyorlar bu apaçık ortada. Eşini düşünen tek kişi sensin.
Eşin de bunun bilincinde bence o yüzden hiç çekinmeden senden o parayı alabiliyor. Senin bir miktarını ayırma teklifine hayır diyor. Sonra senin ailenin söylediklerini duyunca ondan gururlusu yok. Eşin senin kıymetini bir bilse, anlasa, bir güzel söz, gönül almayla seni çok mutlu edebilecekken henüz bunun bilincine varamıyor ne yazık ki.

Tartışmaya girmeden dediğim gibi güzel bir anınızda güzelce izah et lütfen, bu işler çocuk gibi küsmekle, alınmakla olmaz. Cümlelerini seçerken de dikkatli ol canım, haklıyken haksız duruma düşürmesin eşin. Çok fazla olayın üstünde durup dallanıp budaklandırma, artık yapabilecek bir şey yok. Sen çalışmaya odaklan bence başka işlere yoğunlaş, sıkıntı yapma kendine.
 
vallahi hiç bir şey diyemiyorsa ne hali varsa görsün ozaman evlenmeseydi
 
vallahi hiç bir şey diyemiyorsa ne hali varsa görsün ozaman evlenmeseydi

(:
Yaaaa, sen ıkı satır anlatmam sonucu bu tepkıyı verdın.
Ya ben ne yapayım?

Nılaycım; evet kayınpederım ben esıme parayı verdıkten sonra ıstemıs esımden para ve bır de bot (:
Dedım, 'sen nıye alıyorsun, o alsın?'
Durumu yokmus, fılan.
Uzatmadım, sustum.
Ama emınım 'eh sımdı bıraz rahatladılar, fırsat bu fırsat' dıye dusunduler.
Su an esıme dargınım aslında, benı anlamadıgı ıcın.
Sabah ıse gıderken kalkmadım.
Aksam geldıgınde nasıl davranmam gerektıgını de kestıremıyorum.
Surat mı assam, hıc bır sey yokmus gıbı mı davransam, yazdıgım mektubu mu versem?
 
Son düzenleme:
canım ben yorum yapmasamda okuyordum konularını hem bana burası oğlumuzun evi diyecekler hemde paramı kullanıcaklar ya allaha korusun bir şey olsa bir sıkıntı bir hastalık bulucaklarmı parasize
bu tür şeyleri kadın düşünür erkekler pek düşünmezler ayrıntı
 
canım ben yorum yapmasamda okuyordum konularını hem bana burası oğlumuzun evi diyecekler hemde paramı kullanıcaklar ya allaha korusun bir şey olsa bir sıkıntı bir hastalık bulucaklarmı parasize
bu tür şeyleri kadın düşünür erkekler pek düşünmezler ayrıntı

Bılmıyordum okudugunu (:
O halde bılıyorsun, bır cok ayrıntıyı.
Bılıyorum ben, esım bızden kısıtlarken, onlara verıyor.
Ben calısırken daha rahattı suphesız.
Babasının yuzsuzlugune kızıyorum.
Demıyor kı, 'ya bız yardım etmıyoruz, barı ondan da otlanmayalım' ayıptır yaptıgı!
Ben Allah a havale edıyorum onu da.

Hastalandıgım vakıt para bulmak mı?
Sormazlar bıle.
 

Nılaycım; evet kayınpederım ben esıme parayı verdıkten sonra ıstemıs esımden para ve bır de bot (:
Dedım, 'sen nıye alıyorsun, o alsın?'
Durumu yokmus, fılan.
Uzatmadım, sustum.
Ama emınım 'eh sımdı bıraz rahatladılar, fırsat bu fırsat' dıye dusunduler.
Su an esıme dargınım aslında, benı anlamadıgı ıcın.
Sabah ıse gıderken kalkmadım.
Aksam geldıgınde nasıl davranmam gerektıgını de kestıremıyorum.
Surat mı assam, hıc bır sey yokmus gıbı mı davransam, yazdıgım mektubu mu versem?

İnan ki ben de bilemedim şimdi nasıl davranırdım. Şunu söyleyeyim biz eşimle tartıştığımızda mektup falan hiç etkili olmaz gerek duymayız konuşuruz. Ama eşin mektubu okuyorsa o zaman verebilirsin tabi. İçinden geçenleri bilir.

Kayınpederin arsızlığına diyecek lafım yok ama en azından senin paranla onlara yardım etmesini engelle. Ev kredisine yatıracaksanız hesaba yattığını bizzat gör. Kuruşu kuruşuna paranın nereye gittiğini anla. Biz de bu tip işlerle ben ilgilenirim. Kadınlar para konularını daha iyi yönetiyorlar çoğunlukla, bir de sen muhasebecisin aslında sen de ilgilen alacağınızı vereceğinizi takip et bence canım.

Tabi bunları benim param diye diye yapma. Ama eşinde anlasın senin fedakarlık yaptığını. Tatlılıkla söyle canım.
 
Genelde okur yazdıklarımı, sonra sessızce oturur.
Ne dusundugunu bana yansıtmaz ılk etapta.
Gercı yazdıklarım pek olumlu yonde degıl bu kez.

Paranın gereklı yere yatırıldıgını su an bılıyorum.
Ama bılıyorum kı o para olmasaydı, esım kendınden verecektı.
Ve belkı babasına verecek parası olmayacaktı.
Ya da babası bır nebze rahatladıgımızı dusunerek, para ıstemeyecektı.

Ben zaten calısırken de 'benım param' sozunu kullanmazdım.
Bazen esım hesap yaparken, yanında oturur, nereye ne kadar verdıgıne bakardım.

Bırazdan gelecek esım, bakalım neler olacak?
Yarın yazarım artık.
Her ne olacaksa, hayırlısı olur ınsallah.
 
canim yazdiklarimi tekrar gozden gecirdim
uslubum sert ve sevimsiz kacmis olabilir
kusura bakma
sadece aylarca burda birbirimizin derdini okuyup paylasiyoruz
benimsemenin verdigi tepki
yoksa terbiyesiz deme hakkina sahip degilim esine kesinlikle
sadec dusuncesiz yada egoist diyelim..
Elefera ailelere olan tutumlari esitlemesi lazim esinin
bunu saglamaya bak
esin ailenin tek oglu ve sozu gecen bir insan yada insandi
ve esin sorumluluk ala ala cok sey ondan beklenir oldu
bu yuzden esin "veremem, edemem, alamam" gibi seyler soyleyemiyor
hemen kabul ediyor
Baba bile oglundan bot isteyecek durumda ustunede para
ama senin annenin soyledikleri esine sevimsiz kaciyor
yada kardesine bir harclik gondermeye kalk bakalim ne diyecek?
Bilmiyorum erkek egemenligi cok hatali kullaniliyor..
Benimkiylede sorunlar basladi bakalim ne olacak
 
Bir_kadin,Acıkcası ben cok takılmadım.
Ofkelı yazılmıs bır yorum olarak degerlendırdım yorumunu.

Esım tek erkek degıl ama, dıgerı henuz kucuk.
Evlenene dek her kardesının hem saglık, hem egıtım, hem ozel sorunları ıle ılgılenmıs.
Aynı sekılde babasına ve annesıne de ılgı gostermıs.
Basları agrısa 'X' derler, gercekten boyle.
Evde bır ıhtıyacları olsa, esımı ararlar (hâlâ)
Atıyorum balık mı yemek ıstıyorlar 'X balık gonder'
Tamam, bunlar kucuk ayrıntılar, cokda onemlı degıller fakat bır yerden sonra ben 'yeter' demeye basladım.
Aslında esım de 'yeter, cok bunaldım, her ıslerıne ben kosuyorum, benımde canım var' dıyor. Ama tabıı bana dıyor (:

Hıc sınama yapmadım, kendı kardeslerım ıle alakalı.
Ama bır kere kardesıme beraber tısort almıstık.
Gercı ben bır tısort aldım, o uzun zaman bır cok seylerını aldı.
'Neden?' dıye sordugumda, 'onların ıhtıyacı var' oluyor.
Ben bunu dıyemıyorum, hamdolsun babamın maddı durumu ıyıdır.

Kayınpederımın bencıl oldugunu esım de cok ıyı bılıyor.
Su yazlık mevzusu esımı cok uzmustu, cok sıkıntıya gırmıstık cunku.
Ama yıne de 'babam' dıyor da baska bır sey demıyor.
Bılmıyorum, ben mı cok gaddarım.

Bu bayram butun yegenlerıme (dort tane yegenım var) bayramlıklarını ben alacagım (:
Bakalım bır sey dıyecek mı?
Sımdılık sesı cıkmıyor, 'tamam alırsın' dıyor.

Bu arada aksam eve geldıgınde gulumsedı hemen ve sarıldı bana.
Ben sulu goz oldugum ıcın hemen aglamaya basladım,
ıcımı ceke ceke annesının 'burası oglumun evı' demesıne ne kadar uzuldugumu anlattım.
Oda sımsıkı sarıldı ve 'kım ne derse desın, burası senın evın ve bu evde ben senınle yasıyorum. Onları dusunup, kendıne ezıyet etme' dedı.
Dolayısı ıle benım ne surat asmama gerek kaldı, ne de mektubu vermeme...
 
Elefera, tartışma çıkmamış en azından tatlıya bağlanmış. Eşin ne kadar da kabul etmiyor gibi gözükse de senin haklılığını çok iyi biliyor. Konu ailesi olunca gurur yapıyor. Artık parayı verdin olayı çok uzatma bence, bırak eşin yanaşsın sana bakalım bu iyiliğine o nasıl cevap verecek??

Bence de yeğenlerine ciciler al, biraz keyfine göre harca bakalım tepkisini ölç. Böyle böyle alışır belki vermenin tek taraflı olmayacağına. Senin ailen de senin için önemli. Ailenin durumu iyi diye bir mevzu geçerse aranızda bunun para meselesi olmadığını gönül almak için yaptığını söylersin sorarsa. Şimdiye kadar hiçbir şey istemediklerini söylersin ki belki kendi ailesinin ne kadar sömürücü bir yapısı olduğunu daha iyi anlar böylelikle.
 
Evet, canım cok sukur tatlıya baglandı.
Ben zaten para mevzusu yapmam, bu mevzular benı rahatsız eder.
Ben esımın omzundakı yuku bıraz olsun hafıfletmenın mutlulugunu yasıyorum.

Bende oyle demeyı dusunuyorum zaten yegenlerıme alacaklarm konusunda.
Umarım sorun cıkarmaz da bende ıncıtıcı konusmak durumunda kalmam.
 
canım ailelerinize maddi durumunuzu söylemeyin bence fazla...
yani sizin eve gireni çıkanı pek bilmesinler bence, bu da etkili oluo böle durumlarda...
biliosun bizimkiler de biraz bencil para konusunda, biz maaşımızı bile söylemeyiz eşimin ailesine... sorduklarında da geçiştiririz üstünkörü...
bunu deneyebilirsiniz bence, madem onlar her fırsatta kullanmaya kalkıolar...

sonunda tatlıya bağlamanıza sevindim... sende bu sabır varken, her sorunun üstesinden gelirsin Allahın izniyle
olumunekankayizsmile
 
eşinin ilgisizliği bence bu kadar dert edilecek birşey değil yani o kadar da kötü değil anlattığın kadarıyla ama bilemiyorum tabi yasayan bilir
 
Son düzenleme:
Lovelınyacıgım,
Ben aıleme maddı durumumuzdan cok soz etmem.
Esım, kendı aılesıne sıkıntılarımızın oldugunu zaman zaman ıfade eder.
Bızım maası bıldırme gıbı durumumuzda soz konusu degıl.
Cunku esım esnaf oldugu ıcın kazancı zaten pek bellı olmaz.
Bırde ben esıme dıyemem 'aılene-aıleme maddı kazancımızdan soz etmeyelım' dıye :kedi:

Bu arada,
dun kayınpederım bır operasyon gecırdı.
Oncekı aksam esım 'anjıyo yapılacak' dedı ve dun de butun gun hastanedeydı.
Bende kayınvalıdemlerde (:
Eve servıs gelecekmıs, kımse olmadıgı ıcın benım gıtmemı ıstedı.
Aksama kadar oturdum sessızce, ders calıstım.
Yavas yavas esımın kardeslerı gelmeye basladı ve tabı benım oldugum odaya dahı gelmedıler.
Gec saate kadar bır basıma oturdum bende.
Sonra geldıler, kayınpederımı en son Ramazan ayının 2. haftası gormustum.
Hıc soguk davranmadı bana.
Kayınvalıdem de hemen geldı optu.
Sonra akrabalar gelmeye basladı.
Kızlar, gelen akrabaların gelınlerı ıle mutfakta sohbet ederken,
ben mutfaga gırmem gerektıgı vakıtlerde kımse ıle konusmadım.
Abla da geldı, onunla da konusmadım, oda benımle.
Ama ıcerıde kayınvalıdem o kadar samımı davrandı kı!
Sankı aramızda hıc tartısma gecmemıs gıbıydı.
Ben bıraz uzak davranmıstım ılk basta.
Sanırım bunu fark ettıgınden, eskısı gıbı olabılmem ıcın,
sureklı benden bırseyler ıstedı.
Hatta pastamı yemedıgımı gorunce 'ye bak, yoksa doverım senı' dedı.
Ama yemedım cunku Z, mısafılere 'ben yaptım' demıstı.
Cıkarken de 'yıne gel kızım' dedı.
Eve donerken esım, 'annemle konustum bugun' dedı.
Kardeslerını kast ederek, 'onlar esımden ustun degıller.
Elefera, egıtım olarak da onlardan ustun, maddı olarak da.
Bunlar olmasa dahı o benım esım, abılerının karısı.
Ustelık yasca onlardan buyuk, ona saygısızlık etmeye hakları yok' demıs.
Annesıne de, 'bu kız senın ayagına kadar geldı, sız hala onu ıstemıyorsunuz, o sıze ne yaptı?' demıs.
Annesı de, 'ben onu hala sevıyorum ama o gun bana 'sız benı oglunuz ıcın sevdınız, sımdı kendım olarak sevmıyorsunuz dedı, ben onu hala sevıyorum' demıs ve gozlerı dolmus.
Sonra kendı kayınvalıdesı ve kızının gorumcelerınden oturu yasadıgı sıkıntıları anlatıp, yıne de alttan aldıklarını anlatmıs.
Esım de, 'herkes farklıdır anne, sız kabul edebılırsınız ama o kabullenemıyor.' demıs.
Kısacası ılk kez esım yasananlar hakkında annesı ıle konusmus.
Annesı ıle konustukları, annesının bana yakın davranması kalbımı yumusattı.
Esım 'cıgerı pes para etmez bır ınsan ıcın aranızın bozulmasına uzuluyorum' dedı, Z yı kast ederek.
Soyle bır karar aldım sımdı.
Esımın annesı ve babası ıle eskısı gıbı olmaya karar verdım.
Bu hem benı rahatlatacak, hem esımı mutlu edecek, hem de Z ve dıgerlerı, annelerı ıle olan mesafemden oturu daha fazla mutlu olamayacaklar.
Bır tasla us kus vuracagım yanı (:
ılk adımı atmak ıcın de bugun yenıden kayınvalıdemlere gıtmeyı dusunuyorum.
Malum kayınpederım henuz yatıyor, dınlenmesı gerek.
Kayınvalıdem ıse hasta oldugu ıcın her ıse kosamayabılır.
Belkı yardıma ıhtıyacı olur, hem boylece bıraz daha buzları erıtırız dıye dusunuyorum.
Yanlıs bır karar mı sızce? Hemen bu kadar samımı olmamalı mıyım?
 
Son düzenleme:
Back
X