Bencillik işte. Kendisi bu öneride bulunmuş ama duygularınızı, ne hissetiğinizi gram umursamadığı için sizi suçlamış. Hani ileride çocukla ilgili bir sorun olursa ya da boşanacağınızda velayeti almak istediğinizde duygu sömürüsü yapacak '' ben çocuğumuzu düşünüp evli kalalım demiştim sen istemedin '' diye. Sevgi olmadan nereye kadar devam edecekmiş kendisi mesela cinsel ihtiyacı ne yapacakmış acaba? Öyle robot gibi arada gel mi diyecek. Saçmalık. Tabi kararı verecek olan sizsiniz ancak bu süreç daha da kırar sizi.Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Bizi bırakıp gidemezmis,
Merhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Artık sevmiyorum demiş sizi sevemyen biri ne kadar çabalarsanz çabalayın sizi artık sevmez kendi için de sizi bitirmiş siz de onu bitirin boşanın bir ömür sizi sevmeyen biriyle geçmezMerhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Çocuk yapınca sırıta sırıta büyütmüyoruz bizdeMerhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Açıkca hislerini söylemis bence devam etmeniz sizin de gururunuzu zedelerMerhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Bosanin sizi sevmiyorMerhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Bunu soyleyen adam ya birini buldu vicdan rahatlatiyor ya da bulacak gibi dusundurttu banaVe eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi.
ben de bunu anlamıyorumBaşka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Merhabalar,
Açıkçası derdimi paylaşıp akıl almak için kaydoldum ve aranıza katıldım. Desteğe çok ihtiyacım olan bir dönemde olduğumu belirtmek isterim.
4 senelik evlilik, 3 yaşında bir çocuğum var. Kotu bir dönem sonucu, çocuk sorumlulukları ile birlikte birbirimizi çok yiprattik.
Ve eşim bana artık beni sevmediğini, karı koca ilişkisine dair herhangi birsey hissetmediğini söyledi.
Ev arkadaşı gibi çocuğumuz için aynı evde yaşamayı önerdi. Ben bunu kabul edemeyeceğimi söylediğimde kendimi çocuğumun önüne koymakla suçladı beni.
Boşanmak istemiyorum, nasıl dagildiysa toparlasin istiyorum ancak eşim hiç ümidi olmadığını söylüyor.
Bizi bırakıp gidemezmis, sorumlulukların farkindaymis ancak bana eskisi gibi hissetmesi mümkün değilmiş.
Başka birinin olmadığından eminim, o konuda bir şüphem yok.
Ne yapmalı, nasıl ilerlemeli gerçekten bilmiyorum
Hepinize cevaplarınız için çok teşekkür ederim. Normal şartlarda bu yazılanlari okusam ben de sizlerle aynı surecleri düşünür, ayrilinmasi gerektiğini iletirdim.
Eşim bu cümleleri bana kurduktan sonra, her türlü arastirmaya girdim, hicbirsey bulamadım.
Zamanını sürekli evde çocuğumuzla geciriyor, beraber kahvaltıya gidelim gibi gibi talepler ile günleri geçiriyoruz. Evde tüm süreçlere dahiliyeti devam ediyor.
O yüzden kafam karışık, bu adam bunaldı sıkıldı ve dönemlik bir sonuç mu yaşıyor geçici bir durum mu yoksa kendimi mi kandiriyorum
Ben gidiyorum dese onu engelleyecek birşey yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?