- 22 Eylül 2017
- 102
- 77
- 48
- Konu Sahibi mutsuztazegelin
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Benim derdim eşimle kaliteli zaman geçirememek. İkimiz de çalışıyoruz akşam eve geldiğimizde yemekten sonra mutlaka 1 saat uyuyor. Ee zaten saat 9 oluyor uyandığında. Uyandıktan sonra da dizi izliyor bir yandan elinde telefon ya oyun ya da sosyal medya. Paylaşımımız hiç yok. Aynı evde iki yabancı gibiyiz. Bunu dile getirdiğimde ee ne yapacağız her gün diyor. Elbette hergün farklı bir aktivite yapamayız ama sohbet edebiliriz değil mi? Yemekte bile elinde çocuk gibi telefon. Orada da sohbet edemiyoruz ki görseniz sadece ev arkadaşı gibiyiz. Ee ben de sıkılıyorum haliyle. İyice asosyalleştim onun yüzünden. O da sıkıldığında da birlikte birşey yapmayı önermiyor da ben çıkıyorum arkadaşların yanında oturacağım biraz diyor. Gitme dediğimde tepki veriyor ve yine de gidiyor. Ben arkadaşlarıyla görüşmesine birşey demiyorum tabiki görüşecek ama önce karısını mutlu edecek öyle gidecek. Ee sen karını mutlu etme sonra kendin birşeyler yapmak iste. Sorun burda. Kaç defa konuştum. Sen de arkadaşlarınla çık diyor. Ama biliyor ki benim burada görüşebileceğim pek arkadaşım yok. Evlenmeden önce çok sosyaldim aslında. Büyüdüğüm şehrin dışında çalıştığımdan burada pek arkadaşım yok. Ama olanlarla da sosyaldim ama daha çok erkek arkadaşım vardı. Onlarla hala görüşüyoruz eşim de görüşüyor. Ama tekken haliyle onlarla birşey yapmam doğru olmaz. Sonuç olarak bana çık dediğinde çıkamayacağımı biliyor. Senin arkadaşın yoksa ben napayım diyor. Ama sorun o değil zaten ben arkadaşım yok diye benim yanımdan hiç ayrılmasın demiyorum arkadaşım olsa da eşimle vakit geçiremiyorum asıl problemimiz bu. Hayır sıkıldım arkadaşlarımla çıkıyorum diyeceğine ahdi sıkıldım gel birşeyler yapalım de. Benimle birşeyler yapmayı öner. İlla arkadaşlarınla mı atacaksın sıkıntını? Ben sıkılmıyor muyum? Yok anlatamadım ben bunu düzelmiyor da. Bir de bana afra yapıyor ona çıkma dediğimde ki çıkıyor gene. Ha bir de çıkıp erken de gelmiyor. Mutlaka 12 olacak o saaat. Önceden 2 yi de geçiyordu da artık o kadarına cinnet getirdim diye çok yapamıyor. Ama 12 ona göre normal ve her çıktığında da alkol ortamı. Bir yandan hamileyim bari hamileyken yapma yalnız bırakma..
Geçen tanışma yıldönümümüzdü düşünün 2.sini kutlayacağız özel birşey yapmayı da geçtim bari birlikte zaman geçir değil mi? Bana diyor ki ee sen hamilesin ne yapacağız sanki hamileliğim nasıl bir engelse. Dedim özel birşey yapmak zorunda değiliz ama birlikte dışarda yemek de yiyebiliriz. Ha buarada sabah yıldönümü konuşması yapmamıza rağmen bana utanmadan ben arkadaşların yanında oturayım mı biraz dedi. Çüş dedim yani bugün yıldönümümüz. Unuttun mu da söyledin dedim evet dedi ama bence unutmadı daha sabah konuştuk orada çeviremedi kızıcam diye. Neyse işimiz vardı çıkmıştık biryere o kadar uyuşuktu ki dedim tamam eve gidelim. Eve geldik gene uyudu ben de artık o kadar sinirlendim ve sıkıldım ki ben de uyudum sabaha kadar hiç de uyanmadım. Bu pervasızlıkla ne yapacağım ne önerirsiniz??
Benim derdim eşimle kaliteli zaman geçirememek. İkimiz de çalışıyoruz akşam eve geldiğimizde yemekten sonra mutlaka 1 saat uyuyor. Ee zaten saat 9 oluyor uyandığında. Uyandıktan sonra da dizi izliyor bir yandan elinde telefon ya oyun ya da sosyal medya. Paylaşımımız hiç yok. Aynı evde iki yabancı gibiyiz. Bunu dile getirdiğimde ee ne yapacağız her gün diyor. Elbette hergün farklı bir aktivite yapamayız ama sohbet edebiliriz değil mi? Yemekte bile elinde çocuk gibi telefon. Orada da sohbet edemiyoruz ki görseniz sadece ev arkadaşı gibiyiz. Ee ben de sıkılıyorum haliyle. İyice asosyalleştim onun yüzünden. O da sıkıldığında da birlikte birşey yapmayı önermiyor da ben çıkıyorum arkadaşların yanında oturacağım biraz diyor. Gitme dediğimde tepki veriyor ve yine de gidiyor. Ben arkadaşlarıyla görüşmesine birşey demiyorum tabiki görüşecek ama önce karısını mutlu edecek öyle gidecek. Ee sen karını mutlu etme sonra kendin birşeyler yapmak iste. Sorun burda. Kaç defa konuştum. Sen de arkadaşlarınla çık diyor. Ama biliyor ki benim burada görüşebileceğim pek arkadaşım yok. Evlenmeden önce çok sosyaldim aslında. Büyüdüğüm şehrin dışında çalıştığımdan burada pek arkadaşım yok. Ama olanlarla da sosyaldim ama daha çok erkek arkadaşım vardı. Onlarla hala görüşüyoruz eşim de görüşüyor. Ama tekken haliyle onlarla birşey yapmam doğru olmaz. Sonuç olarak bana çık dediğinde çıkamayacağımı biliyor. Senin arkadaşın yoksa ben napayım diyor. Ama sorun o değil zaten ben arkadaşım yok diye benim yanımdan hiç ayrılmasın demiyorum arkadaşım olsa da eşimle vakit geçiremiyorum asıl problemimiz bu. Hayır sıkıldım arkadaşlarımla çıkıyorum diyeceğine ahdi sıkıldım gel birşeyler yapalım de. Benimle birşeyler yapmayı öner. İlla arkadaşlarınla mı atacaksın sıkıntını? Ben sıkılmıyor muyum? Yok anlatamadım ben bunu düzelmiyor da. Bir de bana afra yapıyor ona çıkma dediğimde ki çıkıyor gene. Ha bir de çıkıp erken de gelmiyor. Mutlaka 12 olacak o saaat. Önceden 2 yi de geçiyordu da artık o kadarına cinnet getirdim diye çok yapamıyor. Ama 12 ona göre normal ve her çıktığında da alkol ortamı. Bir yandan hamileyim bari hamileyken yapma yalnız bırakma..
Geçen tanışma yıldönümümüzdü düşünün 2.sini kutlayacağız özel birşey yapmayı da geçtim bari birlikte zaman geçir değil mi? Bana diyor ki ee sen hamilesin ne yapacağız sanki hamileliğim nasıl bir engelse. Dedim özel birşey yapmak zorunda değiliz ama birlikte dışarda yemek de yiyebiliriz. Ha buarada sabah yıldönümü konuşması yapmamıza rağmen bana utanmadan ben arkadaşların yanında oturayım mı biraz dedi. Çüş dedim yani bugün yıldönümümüz. Unuttun mu da söyledin dedim evet dedi ama bence unutmadı daha sabah konuştuk orada çeviremedi kızıcam diye. Neyse işimiz vardı çıkmıştık biryere o kadar uyuşuktu ki dedim tamam eve gidelim. Eve geldik gene uyudu ben de artık o kadar sinirlendim ve sıkıldım ki ben de uyudum sabaha kadar hiç de uyanmadım. Bu pervasızlıkla ne yapacağım ne önerirsiniz??
