- 22 Ekim 2010
- 1.519
- 1.069
- 333
2 gün önce annem ile memleketimizden eşimin bulunduğu, benim de eskiden yaşadığım şehre geldik. Eşimle konuşup anlaşmalı boşanma işlerini başlatmak için.
Eşim telefonda konuşurken tamam diyordu, biz gelince tamam diyen adam ortadan kayboldu. Telefonla arıyorum, yok x şehrine gittim, yok işlerim var yok şöyle yok böyle dedi eve gelmedi, iki gündür bizi oyaladi. Annem de en sonunda sinirlendi, arayıp kızdı. Kızınca geç saatte geldi. Ben kendisiyle yalnız konuşmak istedim, dışarı çıktık.
Boşanmak istemiyor, ağlıyor. Yok ben seni çok seviyorum, yok şöyle yok böyle, bana biraz zaman ver diyor. Ama ben kesin kararımı verdim, bir an önce bitsin istiyorum (neden böyle bir karar verdiğime eski konularimdan bakabilirsiniz)
Ama adam işi yokuşa sürüyor. Laf arasında tazminat istediğimi de söyledim, ona da yanaşmadı.
Hep iyi davrandım güzel davrandım. Kırıcı olmadım, güzellikle konuşmaya çalışıyorum, ama boşanmak istemiyor, barışsak olacak yürüyecek bir şey değil ama ona göre her şey yolunda, kendisi hiçbir şey yapmamış bana,kötü bir şey yapmamış hiç yani,öyle düşünüyor.boşanmak istemiyor.
Ben yine de kararlı durdum, sözümden donmedim. Ben açarım mahkemeyi o zaman dedim, beni kızdırmayin kaçar giderim yurtdışına, bulamazsınız beni dedi, boşanmam dedi. Ben de iyi dedim, evlilikte yüzümü güldürmedin şimdi de boşanırken olay cikartiyorsun dedim, döndüm gittim. Pesimden geldi, sarılmaya falan çalıştı. Ben de annem bekliyordur, geç oldu deyip gittim.
Ben nasıl ikna edeceğim şimdi?adam boşanmak istemiyor. Değişse, değişmeyeceğini de biliyorum, barissam 3 gün sonra yine aynı. Çekişmeli yapmak da istemiyorum, bir an önce bitsin istiyorum. Bir de dava acsam, duruşmaya gelmeyebilir, işi uzatabilir,o da var...
Eşim telefonda konuşurken tamam diyordu, biz gelince tamam diyen adam ortadan kayboldu. Telefonla arıyorum, yok x şehrine gittim, yok işlerim var yok şöyle yok böyle dedi eve gelmedi, iki gündür bizi oyaladi. Annem de en sonunda sinirlendi, arayıp kızdı. Kızınca geç saatte geldi. Ben kendisiyle yalnız konuşmak istedim, dışarı çıktık.
Boşanmak istemiyor, ağlıyor. Yok ben seni çok seviyorum, yok şöyle yok böyle, bana biraz zaman ver diyor. Ama ben kesin kararımı verdim, bir an önce bitsin istiyorum (neden böyle bir karar verdiğime eski konularimdan bakabilirsiniz)
Ama adam işi yokuşa sürüyor. Laf arasında tazminat istediğimi de söyledim, ona da yanaşmadı.
Hep iyi davrandım güzel davrandım. Kırıcı olmadım, güzellikle konuşmaya çalışıyorum, ama boşanmak istemiyor, barışsak olacak yürüyecek bir şey değil ama ona göre her şey yolunda, kendisi hiçbir şey yapmamış bana,kötü bir şey yapmamış hiç yani,öyle düşünüyor.boşanmak istemiyor.
Ben yine de kararlı durdum, sözümden donmedim. Ben açarım mahkemeyi o zaman dedim, beni kızdırmayin kaçar giderim yurtdışına, bulamazsınız beni dedi, boşanmam dedi. Ben de iyi dedim, evlilikte yüzümü güldürmedin şimdi de boşanırken olay cikartiyorsun dedim, döndüm gittim. Pesimden geldi, sarılmaya falan çalıştı. Ben de annem bekliyordur, geç oldu deyip gittim.
Ben nasıl ikna edeceğim şimdi?adam boşanmak istemiyor. Değişse, değişmeyeceğini de biliyorum, barissam 3 gün sonra yine aynı. Çekişmeli yapmak da istemiyorum, bir an önce bitsin istiyorum. Bir de dava acsam, duruşmaya gelmeyebilir, işi uzatabilir,o da var...
