- 28 Haziran 2023
- 175
- 130
- 23
- 35
- Konu Sahibi nebutantana
-
- #1
Kamu spotu gibi bir konu arkadas olamadiginiz insanlarla evlenmeyin esiniz insanin ruhunu çekiyor resmen ben bile hissettim benim de esim konusmayi pek sevmez ama hissederim heycanini vs konusur da hayal kurariz birlikteEşim genel olarak sessiz ve konuşmayı sevmeyen biri yalnız bana özel bir durum değil ancak ben onun eşi olduğum için onunla herkesle olduğundan daha Farklı fidana özel bir ilişkimin olmasını istiyorum haliyle . Örneğin şuan 33 haftalık hamileyim ve bebeğimiz olacağı için heyecanlıyım eşimle bebeğimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda benim kadar heyecanlı olmadığını görebiliyorum . Ben bu konu hakkında bahsetmesem o asla kendiliğinden bebeğimizden bahsetmiyor bana karnımda tekme attığında heyecanla yanıma çağırıyorum büyük bir bıkkınlıkla geliyor nazlanıyor resmen yada ben ilerde Çocuğumuzu nasıl yetiştirmek istediğimden bahsediyorum onunla birlikte hayal kurmak istiyorum ama bana sürekli herşey olacağına varır sürekli aynı şeylerden neden bahsediyorsun vs diyip sıkıldığını bana belli ediyor . Geçen gün en sonunda bana ya gerçekten sen çok aşırı konuşuyorsun ve sürekli aynı şeylerden bahsediyorsun dedi . Kalbimi çok kırdı bu cümleler . Bende sen eşimsin bebeğim hakkında geleceğimiz hakkındaki hayallerimden heyecanla başka kime bahsedebilirim . Neden her sohbet konusunda benden kaçıyorsun neden yakın olmaktan bu kadar korkuyorsun benim anlattığım şeyler neden seni korkutuyor dedim. Yaklaşık bir hafta geçti üzerinden sadece sofraya gel ekmek alır mısn vs gibi genel konuşmalar yapıyorum artık kendisiyle . Hatta iş yerinde çok çok büyük olaylar yaşadığım bir dönemdeyim sadece iş arkadaşlarımla konuşup ona baahsetmedim bile konulardan nasıl olsa ben çok konuşuyormuşum ona göre . Sofraya beraber oturduğumuZda da sadece yüzeysel konuşuyorum asla bir konu açmıyorum zaten içimden gelmiyor. Çok çok kırgınım şuan bile gözlerim doluyor eşiyle herşeyi konuşabilen kadınlara çok imreniyorum çünkü ben eşimle hayatı paylaşamadığımı düşünüyorum artık . Yapısı bu şekilde belki ama ben de üzülüyorum bu duruma . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Tek çözüm yolu olarak kendimi çektim tamamen ondan en ufak bir ilgi göstermiyorum çünkü hak etmiyor .
Eşim genel olarak sessiz ve konuşmayı sevmeyen biri yalnız bana özel bir durum değil ancak ben onun eşi olduğum için onunla herkesle olduğundan daha Farklı fidana özel bir ilişkimin olmasını istiyorum haliyle . Örneğin şuan 33 haftalık hamileyim ve bebeğimiz olacağı için heyecanlıyım eşimle bebeğimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda benim kadar heyecanlı olmadığını görebiliyorum . Ben bu konu hakkında bahsetmesem o asla kendiliğinden bebeğimizden bahsetmiyor bana karnımda tekme attığında heyecanla yanıma çağırıyorum büyük bir bıkkınlıkla geliyor nazlanıyor resmen yada ben ilerde Çocuğumuzu nasıl yetiştirmek istediğimden bahsediyorum onunla birlikte hayal kurmak istiyorum ama bana sürekli herşey olacağına varır sürekli aynı şeylerden neden bahsediyorsun vs diyip sıkıldığını bana belli ediyor . Geçen gün en sonunda bana ya gerçekten sen çok aşırı konuşuyorsun ve sürekli aynı şeylerden bahsediyorsun dedi . Kalbimi çok kırdı bu cümleler . Bende sen eşimsin bebeğim hakkında geleceğimiz hakkındaki hayallerimden heyecanla başka kime bahsedebilirim . Neden her sohbet konusunda benden kaçıyorsun neden yakın olmaktan bu kadar korkuyorsun benim anlattığım şeyler neden seni korkutuyor dedim. Yaklaşık bir hafta geçti üzerinden sadece sofraya gel ekmek alır mısn vs gibi genel konuşmalar yapıyorum artık kendisiyle . Hatta iş yerinde çok çok büyük olaylar yaşadığım bir dönemdeyim sadece iş arkadaşlarımla konuşup ona baahsetmedim bile konulardan nasıl olsa ben çok konuşuyormuşum ona göre . Sofraya beraber oturduğumuZda da sadece yüzeysel konuşuyorum asla bir konu açmıyorum zaten içimden gelmiyor. Çok çok kırgınım şuan bile gözlerim doluyor eşiyle herşeyi konuşabilen kadınlara çok imreniyorum çünkü ben eşimle hayatı paylaşamadığımı düşünüyorum artık . Yapısı bu şekilde belki ama ben de üzülüyorum bu duruma . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Tek çözüm yolu olarak kendimi çektim tamamen ondan en ufak bir ilgi göstermiyorum çünkü hak etmiyor .
Neden hayatımızı zorlaştıran insanlarla değil de kolaylaştıran insanlarla evlenmeliyiz sorusunu cevabı gibi hayatınız.
Eşim genel olarak sessiz ve konuşmayı sevmeyen biri yalnız bana özel bir durum değil ancak ben onun eşi olduğum için onunla herkesle olduğundan daha Farklı fidana özel bir ilişkimin olmasını istiyorum haliyle . Örneğin şuan 33 haftalık hamileyim ve bebeğimiz olacağı için heyecanlıyım eşimle bebeğimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda benim kadar heyecanlı olmadığını görebiliyorum . Ben bu konu hakkında bahsetmesem o asla kendiliğinden bebeğimizden bahsetmiyor bana karnımda tekme attığında heyecanla yanıma çağırıyorum büyük bir bıkkınlıkla geliyor nazlanıyor resmen yada ben ilerde Çocuğumuzu nasıl yetiştirmek istediğimden bahsediyorum onunla birlikte hayal kurmak istiyorum ama bana sürekli herşey olacağına varır sürekli aynı şeylerden neden bahsediyorsun vs diyip sıkıldığını bana belli ediyor . Geçen gün en sonunda bana ya gerçekten sen çok aşırı konuşuyorsun ve sürekli aynı şeylerden bahsediyorsun dedi . Kalbimi çok kırdı bu cümleler . Bende sen eşimsin bebeğim hakkında geleceğimiz hakkındaki hayallerimden heyecanla başka kime bahsedebilirim . Neden her sohbet konusunda benden kaçıyorsun neden yakın olmaktan bu kadar korkuyorsun benim anlattığım şeyler neden seni korkutuyor dedim. Yaklaşık bir hafta geçti üzerinden sadece sofraya gel ekmek alır mısn vs gibi genel konuşmalar yapıyorum artık kendisiyle . Hatta iş yerinde çok çok büyük olaylar yaşadığım bir dönemdeyim sadece iş arkadaşlarımla konuşup ona baahsetmedim bile konulardan nasıl olsa ben çok konuşuyormuşum ona göre . Sofraya beraber oturduğumuZda da sadece yüzeysel konuşuyorum asla bir konu açmıyorum zaten içimden gelmiyor. Çok çok kırgınım şuan bile gözlerim doluyor eşiyle herşeyi konuşabilen kadınlara çok imreniyorum çünkü ben eşimle hayatı paylaşamadığımı düşünüyorum artık . Yapısı bu şekilde belki ama ben de üzülüyorum bu duruma . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Tek çözüm yolu olarak kendimi çektim tamamen ondan en ufak bir ilgi göstermiyorum çünkü hak etmiyor .
Öncelikle bebişin hayırlı olsun sağlıkla kavuşunEşim genel olarak sessiz ve konuşmayı sevmeyen biri yalnız bana özel bir durum değil ancak ben onun eşi olduğum için onunla herkesle olduğundan daha Farklı fidana özel bir ilişkimin olmasını istiyorum haliyle . Örneğin şuan 33 haftalık hamileyim ve bebeğimiz olacağı için heyecanlıyım eşimle bebeğimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda benim kadar heyecanlı olmadığını görebiliyorum . Ben bu konu hakkında bahsetmesem o asla kendiliğinden bebeğimizden bahsetmiyor bana karnımda tekme attığında heyecanla yanıma çağırıyorum büyük bir bıkkınlıkla geliyor nazlanıyor resmen yada ben ilerde Çocuğumuzu nasıl yetiştirmek istediğimden bahsediyorum onunla birlikte hayal kurmak istiyorum ama bana sürekli herşey olacağına varır sürekli aynı şeylerden neden bahsediyorsun vs diyip sıkıldığını bana belli ediyor . Geçen gün en sonunda bana ya gerçekten sen çok aşırı konuşuyorsun ve sürekli aynı şeylerden bahsediyorsun dedi . Kalbimi çok kırdı bu cümleler . Bende sen eşimsin bebeğim hakkında geleceğimiz hakkındaki hayallerimden heyecanla başka kime bahsedebilirim . Neden her sohbet konusunda benden kaçıyorsun neden yakın olmaktan bu kadar korkuyorsun benim anlattığım şeyler neden seni korkutuyor dedim. Yaklaşık bir hafta geçti üzerinden sadece sofraya gel ekmek alır mısn vs gibi genel konuşmalar yapıyorum artık kendisiyle . Hatta iş yerinde çok çok büyük olaylar yaşadığım bir dönemdeyim sadece iş arkadaşlarımla konuşup ona baahsetmedim bile konulardan nasıl olsa ben çok konuşuyormuşum ona göre . Sofraya beraber oturduğumuZda da sadece yüzeysel konuşuyorum asla bir konu açmıyorum zaten içimden gelmiyor. Çok çok kırgınım şuan bile gözlerim doluyor eşiyle herşeyi konuşabilen kadınlara çok imreniyorum çünkü ben eşimle hayatı paylaşamadığımı düşünüyorum artık . Yapısı bu şekilde belki ama ben de üzülüyorum bu duruma . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Tek çözüm yolu olarak kendimi çektim tamamen ondan en ufak bir ilgi göstermiyorum çünkü hak etmiyor .
Çogu erkeğin baba olmayı kadının anne olmak istemesi kadar çok istemediğini düşünüyorum ben.Hayatimizi kolaylaştıran insanlarla evlenmeliyiz yorumuna da çok katılıyorum.Konusmayi sevmeyen sessiz olma özelliğini sizin için degistirmeyecegini hiç belli etmemişmiydi.
Evet baştan beri yapısının olduğunu biliyordum ama birşeyler yaşadıkça rahatsız etmeye başladı yada ben daha çok farkına varmaya daha çok anlamlandırmaya başladım bilemiyorum .Adam baştan beri aynıymış, ne bekliyordunuz?
Sihirli bi değnekle değişmesinimi?
Bile bile evlenmişsiniz.
Böyle birinden neden ısrarla çocuk yaptınız?
Sevgililik dönemindede böyle odunmuydu?Eşim genel olarak sessiz ve konuşmayı sevmeyen biri yalnız bana özel bir durum değil ancak ben onun eşi olduğum için onunla herkesle olduğundan daha Farklı fidana özel bir ilişkimin olmasını istiyorum haliyle . Örneğin şuan 33 haftalık hamileyim ve bebeğimiz olacağı için heyecanlıyım eşimle bebeğimiz hakkında konuşmaya çalıştığımda benim kadar heyecanlı olmadığını görebiliyorum . Ben bu konu hakkında bahsetmesem o asla kendiliğinden bebeğimizden bahsetmiyor bana karnımda tekme attığında heyecanla yanıma çağırıyorum büyük bir bıkkınlıkla geliyor nazlanıyor resmen yada ben ilerde Çocuğumuzu nasıl yetiştirmek istediğimden bahsediyorum onunla birlikte hayal kurmak istiyorum ama bana sürekli herşey olacağına varır sürekli aynı şeylerden neden bahsediyorsun vs diyip sıkıldığını bana belli ediyor . Geçen gün en sonunda bana ya gerçekten sen çok aşırı konuşuyorsun ve sürekli aynı şeylerden bahsediyorsun dedi . Kalbimi çok kırdı bu cümleler . Bende sen eşimsin bebeğim hakkında geleceğimiz hakkındaki hayallerimden heyecanla başka kime bahsedebilirim . Neden her sohbet konusunda benden kaçıyorsun neden yakın olmaktan bu kadar korkuyorsun benim anlattığım şeyler neden seni korkutuyor dedim. Yaklaşık bir hafta geçti üzerinden sadece sofraya gel ekmek alır mısn vs gibi genel konuşmalar yapıyorum artık kendisiyle . Hatta iş yerinde çok çok büyük olaylar yaşadığım bir dönemdeyim sadece iş arkadaşlarımla konuşup ona baahsetmedim bile konulardan nasıl olsa ben çok konuşuyormuşum ona göre . Sofraya beraber oturduğumuZda da sadece yüzeysel konuşuyorum asla bir konu açmıyorum zaten içimden gelmiyor. Çok çok kırgınım şuan bile gözlerim doluyor eşiyle herşeyi konuşabilen kadınlara çok imreniyorum çünkü ben eşimle hayatı paylaşamadığımı düşünüyorum artık . Yapısı bu şekilde belki ama ben de üzülüyorum bu duruma . Ne yapabilirim onu da bilmiyorum. Tek çözüm yolu olarak kendimi çektim tamamen ondan en ufak bir ilgi göstermiyorum çünkü hak etmiyor .
Maddi olarak bütçe ayıracak durumda değiliz . Zaten bu konunun da eşimi iyice içine kapanık birine dönüştürdüğünü düşünüyorum .Eşinizin size sevgisinden şüphe ettim açıkçası. Ne bileyim bende sessiz, sakin biriyim dinlemeyi daha çok severim. Ama karşımda aşık olduğum adam konuştuğunda can kulağı ile dinlerim çünkü onun söyledikleri çok basit şeyler bile olsa benim için önemlidir. Adam evlilikten, ilişkiden sıkılmış gibi. Ruh emici, negatif bir adamla evlisiniz, üzüldüm sizin için. Bu adam pek düzelir gibi de gelmedi bana. Çift terapisi falan deneseniz?
İlişkinizin her aşamasında böyle miydi peki? Bu kadar mı katlanamaz durumdaydı? Acaba çocuk sorumluluğu mu onu böyle asabilestirdi?Maddi olarak bütçe ayıracak durumda değiliz . Zaten bu konunun da eşimi iyice içine kapanık birine dönüştürdüğünü düşünüyorum .
Romantik olduğu sevgisini çok belli ettiği dönemlerdi ama yine sessiz ve içine kapanıktı . Evlendikten sonra çok maddi sıkıntılarımız oldu ve eşimde bu yüzden ileriye yönelik her kurduğum hayalde vs yetersizlik hissesine kapılarak benim konuşmamı bile istemez oldu . Ben bu şekilde yorumluyorum yada yanılıyorum .Sevgililik dönemindede böyle odunmuydu?
İşte hiç konusmamak iletisimi sofradaki ekmeğe kadar indirmekte çözüm değilki Farketmedimi bu susuşlarinizi onudami sormuyor hiç .Yada siz hani hormonlarla bı heyecan falan aynı duygu yoğunluğunda değil belki.İyi tarafından bakmaya çalıştımEvet baştan beri yapısının olduğunu biliyordum ama birşeyler yaşadıkça rahatsız etmeye başladı yada ben daha çok farkına varmaya daha çok anlamlandırmaya başladım bilemiyorum .
Sevgililik ve nişanlılık döneminde de sessizdi ama daha romantik biriydi . Şuan evlendiğimizden beri yaşadığımız maddi sıkıntılar romantikliğini aldı götürdü ama sessizliği bize kaldıİlişkinizin her aşamasında böyle miydi peki?
Niye konuşmuyorsun diye sordu bende anlatacak birşeyim yok dedim . Çünkü defalarca aynı sitemleri yaptım zaten . Ve düşünüyorum çok içten gelerek bana çok konuşuyorsun dedi artık neyi neden uzatayım .İşte hiç konusmamak iletisimi sofradaki ekmeğe kadar indirmekte çözüm değilki Farketmedimi bu susuşlarinizi onudami sormuyor hiç .Yada siz hani hormonlarla bı heyecan falan aynı duygu yoğunluğunda değil belki.İyi tarafından bakmaya çalıştım
Kırıcı ağır konusmasindansa bir süre belki katlanilabilir sessizliğe.Sağlikli doğumlar dilerim.Kendinizi çok üzmeyinSevgililik ve nişanlılık döneminde de sessizdi ama daha romantik biriydi . Şuan evlendiğimizden beri yaşadığımız maddi sıkıntılar romantikliğini aldı götürdü ama sessizliği bize kaldı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?