Eşim davranışları çocuk yapmaktan soğuttu :(

giresun25

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
9 Mayıs 2013
714
128
123
Merhabalar
28 yasındayım 2 senelik evliyim ve özel bir sektörde çalışıyorum. Eşim ve ben çok fazla çocuk düşkünü insanlar değiliz fakat ben artık yaşım gereği çocuğumuzun olmasını istemeye başladım fakat eşim çocuk konusuna fazlasıyla soğuk. Eşim kuralcı titiz ve aniden sinirlenebilen fevri çıkışları olan birisi. Bir karar aldık 2 aya kadar artık çocuk çalışmalarına başlayalım diye, fakat benim bazı korkularım var diye dün konuyu açtım.
Ben çalışıyorum en fazla 4 ay ücretli kullanabilirim şirket ücretsiz izne karşı kesinlikle çıkışımı verir ki benim çalışmam gerek.
Dedim çalışmaya başlayınca anneler gelir sırayla yardımcı olur çocuk belli yaşa gelene dek nasıl yapıcaz dedim..
Bana söylediği şeyler şu; Evet haklısın çocuk çok zor hem maddi hem manevi, ayrıca ben evime sürekli birileri gelmesinden taraftar değilim anneler herşeye karışacak bizim huzurumuz bozulacak ben herşeye karışılmasına taamül edemem huzursuzluk çıkacak bak gör! Ben anneme müdahale ederim kızarım ama senin annene bir cümle kursam hemen kırılır kavga çıkar ..
Gerekirse bir müddet çalışma sen bak diyor bana,bende çalışmam gerek bunu biliyorsun diyorum bir müddet idare ederiz neyse boşuna konuşmayalım başım ağrıdı dedi ve uyumaya gitti. Ben o kadar kararsızım ki şuan çocuk yapmaktan soğudum resmen:(
Ben sabaha kadar konuşsam da yine kendini savunuyor yine kendi bildiklerini söylüyor ne yapmayalım bilmiyorum ,bu durumları yaşayanlardan yardım istiyorum..
 
Kimseye güvenerek çocuk yapmayın bir kere. annem gelir bakar bilmem ne bunlar hep lafta kalabilir. ya işten çıkmayı göze alacaksınız ya da biraz daha bekleyeceksiniz borç vs var ise. bugün bakarım diyen yarın bakmaz. ölüm var kalım var ayrıca...
 
Siz annelerle bu konuyu konuştunuz mu peki ?
Hangisi size daha yakınsa ona götürseniz olmaz mı ?
 
Bu konuyu evlenmeden konusmadiniz mi ? Bence bu sekilde isteksiz ve sinirli oldugunu soylediginiz bi adamdan cocuk yaparsaniz evliliginiz cok cikmaza girer uzulursunuz. Cocuk gerçekten agir bir sorumluluk.
 
Esim boyle dese bende dusunmezdim cocuk simdiden boyleyse cocuk oldukdan sonra daha tahammulsuz biri olur hem cocukla ugras hem es tribi cek olan size olur
 
Birebir eşinizle aynı şeyleri düşünüyorum kendi hayatım için. Çocuğum olsa annelerin gelip yatılı kalmasındansa ücretsiz izin almak isterim. Ki ben çalışmayı çok çok seven bir insanım.

Ama bunlar birlikte alınacak kararlar. Üzerinizde baskı kurmamalı. Siz de eşinizin karakterini ve isteklerini göz önünde bulundurarak değerlendirmelisiniz durumu.
 
Merhabalar
28 yasındayım 2 senelik evliyim ve özel bir sektörde çalışıyorum. Eşim ve ben çok fazla çocuk düşkünü insanlar değiliz fakat ben artık yaşım gereği çocuğumuzun olmasını istemeye başladım fakat eşim çocuk konusuna fazlasıyla soğuk. Eşim kuralcı titiz ve aniden sinirlenebilen fevri çıkışları olan birisi. Bir karar aldık 2 aya kadar artık çocuk çalışmalarına başlayalım diye, fakat benim bazı korkularım var diye dün konuyu açtım.
Ben çalışıyorum en fazla 4 ay ücretli kullanabilirim şirket ücretsiz izne karşı kesinlikle çıkışımı verir ki benim çalışmam gerek.
Dedim çalışmaya başlayınca anneler gelir sırayla yardımcı olur çocuk belli yaşa gelene dek nasıl yapıcaz dedim..
Bana söylediği şeyler şu; Evet haklısın çocuk çok zor hem maddi hem manevi, ayrıca ben evime sürekli birileri gelmesinden taraftar değilim anneler herşeye karışacak bizim huzurumuz bozulacak ben herşeye karışılmasına taamül edemem huzursuzluk çıkacak bak gör! Ben anneme müdahale ederim kızarım ama senin annene bir cümle kursam hemen kırılır kavga çıkar ..
Gerekirse bir müddet çalışma sen bak diyor bana,bende çalışmam gerek bunu biliyorsun diyorum bir müddet idare ederiz neyse boşuna konuşmayalım başım ağrıdı dedi ve uyumaya gitti. Ben o kadar kararsızım ki şuan çocuk yapmaktan soğudum resmen:KK43:
Ben sabaha kadar konuşsam da yine kendini savunuyor yine kendi bildiklerini söylüyor ne yapmayalım bilmiyorum ,bu durumları yaşayanlardan yardım istiyorum..
herkes için geçerli değil tabi ama bizimkilerde torun isteyip duruyodu şimdi annem bakıyor ister istemez zorlanıyor,bu da sizi huzursuz ediyor.Kayınvalidem ise çocuk olunca çalışmaya başladı o yüzden kimseye guvenmeyın.
 
Merhabalar
28 yasındayım 2 senelik evliyim ve özel bir sektörde çalışıyorum. Eşim ve ben çok fazla çocuk düşkünü insanlar değiliz fakat ben artık yaşım gereği çocuğumuzun olmasını istemeye başladım fakat eşim çocuk konusuna fazlasıyla soğuk. Eşim kuralcı titiz ve aniden sinirlenebilen fevri çıkışları olan birisi. Bir karar aldık 2 aya kadar artık çocuk çalışmalarına başlayalım diye, fakat benim bazı korkularım var diye dün konuyu açtım.
Ben çalışıyorum en fazla 4 ay ücretli kullanabilirim şirket ücretsiz izne karşı kesinlikle çıkışımı verir ki benim çalışmam gerek.
Dedim çalışmaya başlayınca anneler gelir sırayla yardımcı olur çocuk belli yaşa gelene dek nasıl yapıcaz dedim..
Bana söylediği şeyler şu; Evet haklısın çocuk çok zor hem maddi hem manevi, ayrıca ben evime sürekli birileri gelmesinden taraftar değilim anneler herşeye karışacak bizim huzurumuz bozulacak ben herşeye karışılmasına taamül edemem huzursuzluk çıkacak bak gör! Ben anneme müdahale ederim kızarım ama senin annene bir cümle kursam hemen kırılır kavga çıkar ..
Gerekirse bir müddet çalışma sen bak diyor bana,bende çalışmam gerek bunu biliyorsun diyorum bir müddet idare ederiz neyse boşuna konuşmayalım başım ağrıdı dedi ve uyumaya gitti. Ben o kadar kararsızım ki şuan çocuk yapmaktan soğudum resmen:KK43:
Ben sabaha kadar konuşsam da yine kendini savunuyor yine kendi bildiklerini söylüyor ne yapmayalım bilmiyorum ,bu durumları yaşayanlardan yardım istiyorum..
Eşiniz bi bakıma haklı. Burda da o tarz konulara çok rastlıyorum.
 
Hickimseye ama hickimseye guvenmeyin, cocuk cok buyuk sorumluluk, es dost akraba anneanne babaanne dede vs.. cocuk sever ama sadece sevmek ister.. bakmak ilgilenmek buyutmek apayri bir dunya. Hasta olsalar evde kaos cikar olan size olur. En az 1 yasa kadar kendiniz birebir bakacak duruma gelene dek bekleyin derim.
 
annenize yakın bir yere taşının, sabah anneye bırakıp akşam da anneden alırsınız.
anneye haftada bir temizliğe yardımcı bir kadın tutarsınız, hem kadının işi görülmüş olur, hem bakıcıya çok para vermemiş olursunuz, hem de sonuçta anneniz bakar, aklınız daha az kalır arkada.
bu süreçte para biriktirmeye bakın. hepimiz aynı sıkıntıları çekiyoruz merak etmeyin. Allah kolaylık versin
 
Bizde bebek planları yaparken ben çok üzülürdüm çocuğuma bakacak kimsem yok güvenip nasıl el kadar yavruyu bi yabancıya emanet ederim işten çıkmam derdim sizin gibi. Kayınvalidem çalışıyor bakamaz annem babam rahatsız onunla ilgileniyor ve yaşlı bakamaz. Ama siz plan yaparken kader gülermiş.. İşyerim baya uzağa taşındı yol 1-1,5 saat falan sürüyor ve ben taşındıktan 4 ay sonra hamile kaldım mecburen işten çıkacağım. Biraz bebek kendini toparlayana kadar çalışmamayı düşünüyorum. O yüzden siz üzülmeyin bi çözümü çaresi vardır. Eşiniz işten çıkarsın dediğine göre maddi açıdan bi düşündüğü vardır.
 
Ay ayni benim laflarim şaka gibi
Bu adam benim acaba seneler once kaybettiğim abim falan mi
Esin coooook haklii eve gelip herseye karisacaklar gerek varmi? Bence yok. Ben de gelemem boyle seylere. Cocuk olunca ya siz bakin ya bakıcı başınız agrimaz ama bunlar neden sizi cocuk fikrinden soguttu onu anlamadim. Gercekten dogru soyleyen 9 köyden kovuluyor.
 
Çocuk olduktan sonra planların programlar hiçbir işe yaramıyor.O öyle olur bı boyle olur hesabına çocuk uymuyor.bende calışıyordum ve çalışmak zorundaydım durumumuz o kadar Iyı degıl hele bir de çocukla geçinemeyiz diye dusunuyordum.biraz büyüsün annem bakar dedım.
Daha hamileyken annem çık ağır hastalık geçirdı doğum olunca hepten kotu oldu bakması mümkün değil.
Anlayacağınız işten çıktım 2 yıldırda ben bakıyorum.evet sıkıldım çalışmak istiyorum ama onunla büyümek harika bir şey her halini görmek...24 saat yanında olmama rağmen eski hallerini özluyorum.iyi ki de ben bsktım diyorum.Çocuk istiyorsanız her durumu her şartı göze alın.şayet planı hayat yapıyor
 
Back
X