Eşim dengeyi kuramıyor.

incircekirdegi12

Üye
Kayıtlı Üye
12 Şubat 2022
351
243
18
33
Herkese merhaba.
Bir buçuk yıllık evliyiz henüz. Evlendiğimiz günün gecesinden itibaren bugüne kadar olan tüm tartışmalarımızın nedeni ne yazık ki ailesi oldu.

Senelerdir beni tanıyorlar evlenmeden önce uzun bir flört dönemimiz oldu. Hep aramdaki mesafemi koymaya çalıştım ancak annesi ve bilhassa kardeşi bu mesafeyi hiç etmek için çok çaba harcıyorlar. Nitekim her gün evimize gelmek istemeler, uzaktan çalışıyorum bunu bildikleri için her öğle molasında dahi kahve içmeye geleceğiz kapıdayız demeler. Asla sonu gelmiyor. Aradığında artık gerçekten telefonu açmak ,çağırmak gelmiyor içimden. Çünkü biliyorum ki ya bir şey isteyecek yada kapının önündeyim kapıyı aç geldik kahveye diyecekler. Kibarca reddettiğim çok oldu. Üstüne çalıştığım için eviminde müsait olmadığı zamanlar çok oluyor gelmeden önce arayın yada biz müsaitsek sizi arar davet ederiz zaten dedim.
Bugun tamam diyorsa yarın unutuyo o ayrı.

Eşim ise sanki anne ve kız kardeşinin huyunu bilmiyormuşcasına önce evet çok sıkıldım artık diyip yüzünü görünce anne anne diyip sesi içine kaçanlardan. Tek başıma mücadele veriyorum resmen.
Kız kardeşi 8 yaş küçük ama eşimden 10 yaş büyükmüş gibi davranışları verdiği emirler vs.
Bu dengeyi asla kuramıyor asla.

Dün tatilden döndük aradı 4 kez ya siz gelin ya biz gelelim diyor müsait değiliz diyorum trip atıp kapatıyor. Şimdi yine aradı kapıdayız açarsınız artık diye malesef mesajı gördüm ama görmemezlikten geldim. Ya gerçekten dayanamıyorum ben mi çok kötü kalpliyim acaba.
Her dk gelinsin gidilsin hiç istemiyorum bugun eşim görüşecek ben gitmeyeceğimi söyledim bozuluyo bu seferde.
Akıl verin bana :(
 
Bi cinnet herşeyi çözer dedikleri türden 😇
Böyle eşinizin surat astığı bi anda kvnizi arayıp şimdiye kadar saygımı bozmadım ama çat kapı geldiniz kibarca işim var dediğim halde emrivaki yaptınız. Çalışıyorken bile geldiniz işim aksadı kovulacaktım nerdeyse. Oğlunuz da aynı düşüncede ama sizi görünce dili tutuluyor. Sürekli görüşmek zorunda değiliz ha hergün görücem diyorsanız alın oğlunuzu götürün evinize madem. Sayenizde evlilik mevlilik kalmayacak diyeceksiniz
Sonra da kendinizi kapatıp izleyeceksiniz eşinize de sen dilediğin zaman git görüş ben kendi ailemle bile bu kadar görüşmüyorum bunaldım artık diyeceksiniz
O zaman düzelir diye düşünüyorum
Hatta küserler belki şanslıysanız
 
Kötü kalpli değilsiniz, hayatınızı yaşamaya çalışıyorsunuz sadece. Eşinizin içine kaçan sesini dışarı çıkarma vakti gelmiş, eşinize sizin yerinize onun tepki vermesinin daha doğru olacağını, siz tepki verirseniz işlerin sarpa saracağını anlatın bence.
Tam olarak öyle olacak korkarım. Yani gerçekten alo napıyosunuz diyip hatır soramıyorum. Konusma yakınmalarla başlayıp 45 dk sonunda artık gelirken şunları şunları getirin ile son buluyo. Gerçekten oğlunu bilmem ama ben kendimi kullanılmış hissediyorum.
 
Bi cinnet herşeyi çözer dedikleri türden 😇
Böyle eşinizin surat astığı bi anda kvnizi arayıp şimdiye kadar saygımı bozmadım ama çat kapı geldiniz kibarca işim var dediğim halde emrivaki yaptınız. Çalışıyorken bile geldiniz işim aksadı kovulacaktım nerdeyse. Oğlunuz da aynı düşüncede ama sizi görünce dili tutuluyor. Sürekli görüşmek zorunda değiliz ha hergün görücem diyorsanız alın oğlunuzu götürün evinize madem. Sayenizde evlilik mevlilik kalmayacak diyeceksiniz
Sonra da kendinizi kapatıp izleyeceksiniz eşinize de sen dilediğin zaman git görüş ben kendi ailemle bile bu kadar görüşmüyorum bunaldım artık diyeceksiniz
O zaman düzelir diye düşünüyorum
Hatta küserler belki şanslıysanız
Keske küsseler.
Oda olmuyo. Müsait değilim diye SMS atıyorum ok diyor 3 dk sonra instagramdan bu kıyafet nasıl alcam çabuk dön diye mesaj geliyor. Yemin ederim.
 
Ben açıkça müsait değilim dedikten sonra kapıya gelip "artık açarsın" diyene (eşimin annesi de olsa) kapıyı açmam. Bence iyi yapmışsınız.
Her kim olursa olsun olumlu bişi söylese bile biri bana emir kipi ile konuştuğunda asla yapmıyorum yapmak gelmiyo içimden.
 
Her kim olursa olsun olumlu bişi söylese bile biri bana emir kipi ile konuştuğunda asla yapmıyorum yapmak gelmiyo içimden.

Yapmayın zaten. Bazen insan nezaketen karşı tarafı kırmaktan çekindiği için suyuna gidiyor ama karşı taraf bunu "bak nasıl da istediğimi yaptırdım" olarak yorumluyor.
 
Tam olarak öyle olacak korkarım. Yani gerçekten alo napıyosunuz diyip hatır soramıyorum. Konusma yakınmalarla başlayıp 45 dk sonunda artık gelirken şunları şunları getirin ile son buluyo. Gerçekten oğlunu bilmem ama ben kendimi kullanılmış hissediyorum.
Şuan 3 senelik evliyim eşimin ailesiyle evlerimiz 5 dakika arası ilk evlendiğim Allah'ın her günü neredeyse bize gelmek isterlerdi aramadan gelmeleri mi dersiniz 10 dakikaya geliyorum diyip mesaj atmalar mı dersiniz herşeyi misliyle yaşadım eşim hiçbir şey yapamıyordu.Çok kavgalarımız oldu bu yüzden haftada tek bir izin günü olurdu o gün yine bize gelirlerdi bir kere reddetsem bizi ağırlamadı istemedi derlerdi.Aile danışmanıyla görüştüm bizim kendi dünyamız olduğunu kabul etmiyorlarmış bu yüzden sınırları hiçe sayıyor lar ben o zaman çalışmıyordum ne zaman çalışmaya başlasan o zaman düzelir dedi ve çok şükür düzeldi bana karşı saygılı olmaya ve bizim bir aile olduğumuzu kabul etmeye başladılar.Size onerebileceğim tek şey evden değil de işe gidip gelerek çalışmanız..
 
Keske küsseler.
Oda olmuyo. Müsait değilim diye SMS atıyorum ok diyor 3 dk sonra instagramdan bu kıyafet nasıl alcam çabuk dön diye mesaj geliyor. Yemin ederim.
E dönmeyin mesaja aramaya
Açmayın kapıyı
Eşinize şikayet ederlerse de çalışıyorum farkında mısın? 10 dk önce sordular çalışıyorum dememe rağmen geldiler sence hesap soracağın kişi ben miyim bu durumda? Diyin
Ben sizi çok pasif gördüm
Kapıdayız aç diyorlar açıyorsunuz kahve içiyorsunuz vs çok tuhaf
 
Bir de eşinizi tek göndermeyin istedikleri bu zaten sizi hiçe sayıp eşinizi tek görmek istiyorlar sonra laf söylemeye başlarlar karın niye gelmiyor diye ben de yaptım aynı hatayı artık o kadar bunalmistim ki 5 defa birlikte gitsek 2 defa tek git sen diyordum.Buda kavga sebebi oldu sen annemlere gelmiyordun ya vs vs..Saçma sapan cebellesmeler..
 
Şuan 3 senelik evliyim eşimin ailesiyle evlerimiz 5 dakika arası ilk evlendiğim Allah'ın her günü neredeyse bize gelmek isterlerdi aramadan gelmeleri mi dersiniz 10 dakikaya geliyorum diyip mesaj atmalar mı dersiniz herşeyi misliyle yaşadım eşim hiçbir şey yapamıyordu.Çok kavgalarımız oldu bu yüzden haftada tek bir izin günü olurdu o gün yine bize gelirlerdi bir kere reddetsem bizi ağırlamadı istemedi derlerdi.Aile danışmanıyla görüştüm bizim kendi dünyamız olduğunu kabul etmiyorlarmış bu yüzden sınırları hiçe sayıyor lar ben o zaman çalışmıyordum ne zaman çalışmaya başlasan o zaman düzelir dedi ve çok şükür düzeldi bana karşı saygılı olmaya ve bizim bir aile olduğumuzu kabul etmeye başladılar.Size onerebileceğim tek şey evden değil de işe gidip gelerek çalışmanız..
Neden böyle birşey yapsın ki sırf kvden kurtulmak için?
Bana da çok karışıyorlardı sürekli gelip gitmiyorlardı ama düzenime karışıyorlardı
Bi cinnet herşeyi çözdü şimdi kv gelince oturduğu koltuktan sadece gitmek için kalkıyor ne mutfağımı inceler ne de wcsi gelince banyoya gider. Evler yakın, bigün çok az durdu eşim de evdeydi aa çok kısa oturdun amaaaaa dedim kv aşkı 🥴🥴 wcye giricem dedi e bu evde de var ya dedik olsun olsun işim de var yemek yapcam dedi gitti
Klozete o gelcek diye bomba koydum sandı zaar :KK53:
 
Neden böyle birşey yapsın ki sırf kvden kurtulmak için?
Bana da çok karışıyorlardı sürekli gelip gitmiyorlardı ama düzenime karışıyorlardı
Bi cinnet herşeyi çözdü şimdi kv gelince oturduğu koltuktan sadece gitmek için kalkıyor ne mutfağımı inceler ne de wcsi gelince banyoya gider. Evler yakın, bigün çok az durdu eşim de evdeydi aa çok kısa oturdun amaaaaa dedim kv aşkı 🥴🥴 wcye giricem dedi e bu evde de var ya dedik olsun olsun işim de var yemek yapcam dedi gitti
Klozete o gelcek diye bomba koydum sandı zaar :KK53:
Bana da sadece gelip gitme değil ev düzeni de dahil.. herşeyi yazmak istemiyorum zira çok kötü günlerdi hashhddj
 
Merhabalar,
Çok abartılı bir çözüm gibi gelebilir ama bence böyle durumlarda yapılabilecek birkaç net şey var. Ben sizin yerinizde olsam "anne gel, seninle anne kız başbaşa konuşalım" derim. Oturup tamamen sakin kafa ile, kız kardeş ortamda yokken: "İnanın sizi kendi annem gibi seviyorum. Görmeyince çok özlüyorum fakat çok yeni evliyiz ve bu süreçlerden sonra iş yerim bana çok baskı yapmaya başladı. Artık daha yoğun çalışmam gerekiyor. İşten çıkarmalar oluyor. Öğle aralarında bile zaman zaman çalışmamı istiyorlar. Sizi de kıramıyorum, ara veriyorum ama o zaman da iş ile sorun oluyor. Şimdi kızkardeşim duysa bozulur sen bizi idare eder misin?" gibi bir söylem yumuşak biçimde onları uyarmış olur. Hiç değişiklik olmaz ise taşınmak ya da evden çalışmamak bir yol olabilir. Bir kafede, kütüphanede vs. çalışabilirsiniz belki. Ne yazık ki bizim insanımız evden çalışmayı çalışmak olarak algılayamıyor bir türlü.

Bazen bozuşmalar evlilikte olabilir, hatta bozuşmanız bazen daha bile iyi olabilir. İnsanlar bazen birbirlerinin sınırlarını o sınırlara çarpa çarpa öğreniyorlar. Bol sabırlar diliyorum...
 
Herkese merhaba.
Bir buçuk yıllık evliyiz henüz. Evlendiğimiz günün gecesinden itibaren bugüne kadar olan tüm tartışmalarımızın nedeni ne yazık ki ailesi oldu.

Senelerdir beni tanıyorlar evlenmeden önce uzun bir flört dönemimiz oldu. Hep aramdaki mesafemi koymaya çalıştım ancak annesi ve bilhassa kardeşi bu mesafeyi hiç etmek için çok çaba harcıyorlar. Nitekim her gün evimize gelmek istemeler, uzaktan çalışıyorum bunu bildikleri için her öğle molasında dahi kahve içmeye geleceğiz kapıdayız demeler. Asla sonu gelmiyor. Aradığında artık gerçekten telefonu açmak ,çağırmak gelmiyor içimden. Çünkü biliyorum ki ya bir şey isteyecek yada kapının önündeyim kapıyı aç geldik kahveye diyecekler. Kibarca reddettiğim çok oldu. Üstüne çalıştığım için eviminde müsait olmadığı zamanlar çok oluyor gelmeden önce arayın yada biz müsaitsek sizi arar davet ederiz zaten dedim.
Bugun tamam diyorsa yarın unutuyo o ayrı.

Eşim ise sanki anne ve kız kardeşinin huyunu bilmiyormuşcasına önce evet çok sıkıldım artık diyip yüzünü görünce anne anne diyip sesi içine kaçanlardan. Tek başıma mücadele veriyorum resmen.
Kız kardeşi 8 yaş küçük ama eşimden 10 yaş büyükmüş gibi davranışları verdiği emirler vs.
Bu dengeyi asla kuramıyor asla.

Dün tatilden döndük aradı 4 kez ya siz gelin ya biz gelelim diyor müsait değiliz diyorum trip atıp kapatıyor. Şimdi yine aradı kapıdayız açarsınız artık diye malesef mesajı gördüm ama görmemezlikten geldim. Ya gerçekten dayanamıyorum ben mi çok kötü kalpliyim acaba.
Her dk gelinsin gidilsin hiç istemiyorum bugun eşim görüşecek ben gitmeyeceğimi söyledim bozuluyo bu seferde.
Akıl verin bana :KK43:
Demekki kibarca reddetme dönemi geçmiş canım sert reddetme dönemi başlamış. Çare yok net olucaksın. Bir daha bana haber vermeden gelirseniz sizi alamam yeter diyip tersleyin. Cıvkı çıkmış yahu.
 
Back
X