Ben tek cocugum annem hayatta degıl.. hayatımıza dahıl edecegımız cocugu tek basına karar vererek sahıplensek keske. Ben mutlaka bunu gerceklestırıcrm mutlaka.. ama herkese bıraz zaman vermelıyım sanırımZor karar verilecek bir durum herkes kaldıramaz bunu. Siz masallah bayadır düsünüyorsunuz. Hele de cocuk sahibi olabiliyorken böyle bir seye girismek her yiğidin harcı degil. Benimde ailem karsı cıkardı bu duruma. Aileler öyle bence takılmayın. Kimsesiz bir cocuga yuva acıp ona bir sürü imkan sunmak ne güzel bir fedakarlık. Bende isterdim böyle bir sey.
Ben cocugun bu durumu bılmesı taraftarıyım. Anne baba olamasakta abı abla oluruz. Bır yuva oluruz her zaman kapısı acık olan ıstedıgındede gıdebılecegı bır kapı. Bır arkadasımın iki cocuguna 5 ay ben baktım trafık kazası sebebıyle cok uzun zaman yogun bakım sureclerı ve toparlanma surecı oldu. Anne ve babası yurt dısında ve gelemedıler nedense!! Kuzen ve kardeslerı calışıyormuş gelip benım evımde sevdıler:) o dönem benım evlat edınme gorusmelerım suruyordu. Raporlarımda bu durumda kaydedıldı. Demek istedıgım esımde ve kendımde gordumki hep o cocuklar varmış gıbıydık hemen actık kollarımızı onları anladık onlarla agladık gulduk .. hıc anne olamayacakmısım gıbı geliyordu. Sımdi hamileyim sukurler edıyorum bıcok cocugun enerjısı ile bu mutlulugu rabbım verdı dıye dusunuyorum.Ne kadar merhametli, güzel bi yüreğiniz var.. Eşiniz ve siz çok cesaretlisiniz ve ortak bi karar almışsınız bence insanların ne düşündüğünü önemsemeyin.. Evlenmeden önce benimde böyle bi düşüncem vardı kendim bi bebek yaparım ikinciyide evlat edinirim diye falan ama nebliyim ilerde annesi babası çıksa geri alsalar falan o kdar alştktan sonra naparım diye düşündüm önemli olan bir çocuğun hayatının düzene girmesi kurtulması ama nebliyim böyle sçma sapan bi dşünceye girmiştim zaten eşim böyle bişeyi kabul etcek biride değil ama inşallah her zaman sizin gibi iyi ve cesaretli insanlar olur bu hayatta..
Ah ne guzel bır cumle hamıleyken kımsenın onayını almadım evet. Ama cok degerli bır aıle esımın aılesı hıc beklemezdım hıc. Daha önce ılgılendıgım hasta cocuklardan da meslegımı ıcra etmek ve destek olmak için gıttıgım cocuk esırgeme yurtlarındada cok hoşlanmıyorlarmış. Bız yıpranıyormusuz. Manevı doygunluğuma yıpranmak dıyorlardı. Sosyal hızmetler cevre faktörunu goz onunde bulunduruyor. 1,5 yıldır bana saygı duyup ınanan bır kurum var karsımda bırcok sosyal projede bırlıkte calıştık. Esimin düştüğü kararsızlık bıle onlardan önce benı bıraz dusunelim demeye itiyor. Hıcbır cocugu bır kaosun ortasına getrmek dogru degıl. Ama içim cok sıkkınGerçekten çok duyarlı bir davranış.. tebrik ederim..
İlerde evlenmeyecek olsam bile, ben de düşünüyorum evlat edinmeyi..
Daha önce gittim çocuk yurtlarına.. O kadar etkilendim ki, bakışlarını bile hala hatırlıyorum.
Hatta günlerce aklımdan çıkmamıştı, o derece..!
O tatlı minikler; tek başlarına ve de o kötü şartlarda yaşamayı hak etmiyorlar kesinlikle!
Sadece yemek+yatak+oyun üçgeni yeterli değil.. Görevlilerin ters davranışlarını da gördüm o masumlara..
Zaten ailesini kaybetmiş, hayata eksik başlamış o çocuklara, bebeklere çok yazık..!
Fakat bu karar, sizin "kendi ailenize" ait özel bir konu.. Çevrenin bu derece etki etmemesi gerekir..
Sonuçta hamileyken kimsenin onayını almadınız, evlat edinirken neden onay bekliyorsunuz ki?
Hem ülkede kime sorsanız, %90 bunu kabul etmez.. "madem yapıyorsun, ne gerek var?"kafası.! Ne kadar bencilce..!
Tabii siz bilirsiniz.. ama ben, kişinin kendisinin ve ailesinin geleceğiyle ilgili karara, kimsenin karıştırılmaması taraftarıyım.!
Kararı verecek olan siz ve eşinizsiniz.. İnsanlar da buna saygı duymak zorunda..!!
Canım şimdi düşünme artık kalk yatAh ne guzel bır cumle hamıleyken kımsenın onayını almadım evet. Ama cok degerli bır aıle esımın aılesı hıc beklemezdım hıc. Daha önce ılgılendıgım hasta cocuklardan da meslegımı ıcra etmek ve destek olmak için gıttıgım cocuk esırgeme yurtlarındada cok hoşlanmıyorlarmış. Bız yıpranıyormusuz. Manevı doygunluğuma yıpranmak dıyorlardı. Sosyal hızmetler cevre faktörunu goz onunde bulunduruyor. 1,5 yıldır bana saygı duyup ınanan bır kurum var karsımda bırcok sosyal projede bırlıkte calıştık. Esimin düştüğü kararsızlık bıle onlardan önce benı bıraz dusunelim demeye itiyor. Hıcbır cocugu bır kaosun ortasına getrmek dogru degıl. Ama içim cok sıkkın
Ne.mutlu sana hala bu kadar bencil insanin yasadigi su dünyada hala bu kadar iyi kalabilmek cidden çok zor...bende çok istiyorum biliyor musun?hde o kadar çok istiyorum ki kendi canimdam kanindan olan bir cocuga annelik yapmak,hastayken basinda beklemek,odevlerinw yardimci olmak,sevdiği yemeği yapmak rabbim inşallah nasip eder bana da dört çocuğum var,on tane cocugumda olsa bir tane meleği evlatlik istiyorum,özellikle ailesini savaşta kaybetmiş yetim bir çocuk ama inaniyorum Rabbim nasip edicek inşallah sanada nasip olurMerhaba arkadaslar
2 yıl cocuk sahıbı olmak istedık. Tedavı sonucu hamıleyım. Allah nasıp ederse sonunda bır evladımız olacak.. ama benım gonlumde yatan ki bu duygusallıkla verılmış bır karar degıldır.. 2. Cocugumu evlat edınmek istiyorum. Maddı en önemlisi manevı anlamda 10 cocuga kucak acabılecek durumdayız. Aynı kandan olmanın zerre önemi olmadıgını kimsesiz hasta cocuklarla vakıt gecırdıgım senelerde anladım. Esımle sadece cocuk bayramı bayramlarda cocuk esırgeme kurumlarını zıyaret edıyoruz. Ama işte o gun bırkac saat . Sıfır yas grubu bır cocuk belki kronık bır hastalığı olan.. zor evet ama esımın gonlu benım yıllardır tum cocuklara gosterdıgım ılgı sabır sevgı.. bu fıkrım netlestıgınden berı bır psikologa danıstım ve 6 ay bu konuyu ele aldık. Psikologum bır degıl on cocuga annelık yapmaya hazırsın vb seyler soyledı..işlemler vs prosedur bıraz cetrefilli bır sure hamıleliğim ve cocugumla bu surece adım atacagım . Benım cocugum olunca cok sevınen esımın ailesi bunu konudakı kararlılığımızı öğrenınce sook oldu. Olamazmıski zaten cocuk sahıbı olabılıyormusuz:) olamasak neyse!! Ne oldugu belirsiz ustelik hasta cocugu ömur boyu yuk edıncekmısıZ:) Bela olurmus basınız vb bır suru sacmalık. Arkadaslar bız ne ara bu kadar kötu olduk . Dunya iyisi insanlar esımın ailesı. Hıc yakıştıramadım . Bana; zaten kanser hastası cocukları evıne soktun bırde evlat edınmek neymış denildi. Sadece bızım olması gerekıyor sevmemiz için evımızı acmamız için öyle mi. Saygı duymuyorum bu soylenenlere. Bir öğretmen olarak anası babası sag durumu iyi ama manevı boşlugu olan cocuklara bıle bır anne sıcaklığı ile yaklasıyorsak ve bu normalse alkış alıyorsa . Kımsesız son derece boktan bır hıkaye ile dort duvara mahkum mınıcık bır bebegın gunesı olmak istemek mı dogru degıl?? Ne ara bu kadar sevgısız olduk
Ben boyle yerlerde aslinda gorev almak istiyorum hele bebeklerin hepsini koynuma alip annemm diyesim geliyo cok uzuluyorum bebeklere..hele tv de uzulen aci ceken bebek gordum mu annem kuzum yavrum diye sayikliyorum agliyorum farkinda olmadan.biseyler yapmaliyiz.Keşke..
Çalışanlar cok bıkkın cok soğuk her anlamda cok yetersıZ. Bunu demek ne kadar dogru bılmıyorum ama öyle
Merhaba arkadaslar
2 yıl cocuk sahıbı olmak istedık. Tedavı sonucu hamıleyım. Allah nasıp ederse sonunda bır evladımız olacak.. ama benım gonlumde yatan ki bu duygusallıkla verılmış bır karar degıldır.. 2. Cocugumu evlat edınmek istiyorum. Maddı en önemlisi manevı anlamda 10 cocuga kucak acabılecek durumdayız. Aynı kandan olmanın zerre önemi olmadıgını kimsesiz hasta cocuklarla vakıt gecırdıgım senelerde anladım. Esımle sadece cocuk bayramı bayramlarda cocuk esırgeme kurumlarını zıyaret edıyoruz. Ama işte o gun bırkac saat . Sıfır yas grubu bır cocuk belki kronık bır hastalığı olan.. zor evet ama esımın gonlu benım yıllardır tum cocuklara gosterdıgım ılgı sabır sevgı.. bu fıkrım netlestıgınden berı bır psikologa danıstım ve 6 ay bu konuyu ele aldık. Psikologum bır degıl on cocuga annelık yapmaya hazırsın vb seyler soyledı..işlemler vs prosedur bıraz cetrefilli bır sure hamıleliğim ve cocugumla bu surece adım atacagım . Benım cocugum olunca cok sevınen esımın ailesi bunu konudakı kararlılığımızı öğrenınce sook oldu. Olamazmıski zaten cocuk sahıbı olabılıyormusuz:) olamasak neyse!! Ne oldugu belirsiz ustelik hasta cocugu ömur boyu yuk edıncekmısıZ:) Bela olurmus basınız vb bır suru sacmalık. Arkadaslar bız ne ara bu kadar kötu olduk . Dunya iyisi insanlar esımın ailesı. Hıc yakıştıramadım . Bana; zaten kanser hastası cocukları evıne soktun bırde evlat edınmek neymış denildi. Sadece bızım olması gerekıyor sevmemiz için evımızı acmamız için öyle mi. Saygı duymuyorum bu soylenenlere. Bir öğretmen olarak anası babası sag durumu iyi ama manevı boşlugu olan cocuklara bıle bır anne sıcaklığı ile yaklasıyorsak ve bu normalse alkış alıyorsa . Kımsesız son derece boktan bır hıkaye ile dort duvara mahkum mınıcık bır bebegın gunesı olmak istemek mı dogru degıl?? Ne ara bu kadar sevgısız olduk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?