Eşim evi terk etti ama boşanalım demedi..

Ben yine savunmaya geldim 😂
Ben de öğretmenlik mezunuyum
Sistemle, derslerle alakası yok hiç bu işin
Kişinin kendi karakteriyle ilgili
Mühendis de olsa doktor da olsa bu ezilen tavrı devam ederdi
Yoksa mümkün mü bi öğretmenin evladına şiddet uygulanmasına rağmen evli kalması?
Sonra çocuklara ne yüzle anlatacağız şiddetin kötü olduğunu?

Bu tarz kişilerin özellikle eğitim sektöründe çalışanlarının işlerinde de iyi olduklarını hiç sanmıyorum
Öğretmenlik rol modeli olmayı da gerektiriyor çünkü
Genelleme adına söylemiyorum ama bu tarz konuların sahipleri öğretmen oluyor çoğunlukla. Hatta ben öğretmen olduğunu okuyunca şaşırmıyorum desem yeridir. 🤷
 
Ben niye okudum ki bunları şimdi. Nerden baksan tutarsızlık. Nerden baksan elde kalan bir hikaye.
Çok klişe, olan çocuklara olmuş. Bir de öğretmensiniz. Yazık gerçekten çok yazık.

Aklıma çok eski bir çocukluk arkadaşım geldi. Kız lise yıllarında biriyle konuşuyordu, hepimiz onları onların ilişkisini çok severdik. Ailelerimiz bile tanırdı ve kabullenmisti. Çocuk çok kibar beyefendi doğru düzgün bir delikanliydi herkes evlenecek gözüyle bakıyordu.
Üniversite yıllarında yolları değişmeye başladı. Tabi normal olabilir ilk gençlik ama onların durumu çok farklıydı.
Kız öğretmen oldu, çocuk grafik tasarımcı oldu.
Ve bu kız 360 derece degisti. Birden kendi dengi olduğunu savunduğu biriyle nişanlandı. Herkes çok şaşkındı. Çocuk büyük bunalimlara girmişti.
Kız bizim arkadaşımız diye nişanlısını kabullenmeye çalıştık. Ama adam bildiğin hastaydı. Meyveyi, sebzeyi çatal bıçakla yiyen hatta kurabiye için bile çatal bıçak isteyen ama peçete getirmedin ki diyen bir tip.
Kızı köle gibi kullanmaya başladı. Tamam ayrilicaklar dediğimiz de apar topar evlendiler. Kızın çok kötü bir evliliği var fakat ayrılamıyor. Ayrılmak istemiyor. Yıllar içinde görüşmeyi kestik.
Diğer çocuk ise savunma bakanliginda çok güzel mevkilere geldi. He halen çok entellektüel ve halen çok beyefendi. Ailemizden biri gibidir. O kızı hiç unutamamış olmasına rağmen bazen sukreder böyle dar zihniyetli bir ezikle evlenmedigi için.
Burda da hep öğretmen hanımlar kötü evliliklerini idame ettirmek için fikir istiyorlar.
Ben anlamıyorum unilerin bu bölümlerinde kızların beynine neler işliyorlar ki, genel olarak hepsi bu kafada.
Istisnalari tenzih ederim.
Öğretmenlik çok saygı duyduğum bir meslek. Ben halen ilkokul ve lise ogretmenlerimle görüşürüm. Inanilmaz donanımlı ve çok saygıdeğer insanlar. Tabiii çok eski zamanlar bunlar.
Yeni nesil yeni sistem bir farklı demek ki.
Özellikle öğretmenlik kadınlar için tam kadın mesleği olarak görülüyor ya bundan kaynaklanıyor.
Erkekler öğretmen bir hanımla evlenmeyi kendisine uygun buluyor çünkü o 3 ay izni var haftasonu evde 15 gün izni var maaşı güzel bütün gün okulda çocuklarla.. bla bla bla...

Bizim fakültede 100 öğrencide 6 erkek öğrenci vardı :skandal:siz düşünün yani :)
 
Merhaba bu siteye ilk defa yazdım.Yorum yapan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum.Ama kişiliğime karşı hadsizce saygısızca yorum yapan arkadaşlar ne kolay diymi insanlara saydırmak kendi egonuzu ne de güzel tatmin ediyorsunuz bu da sizin karakterinizi gösteriyor.Hakknızı helal edin vakit ayırıp okumanız da güzel.Yazılarımı gece yazdğım ve bir yandanda bebeğimleilgilendiğim için karışık olmuş tekrar okumadım bile sizlerin yorumların okuyunca bazı yerleri yanlış tutarsız yazdğım fark ettim.Araba bana ve çocuklara lazım olduğu için sakladım.Tapuya gidip Eve şerh koydurdum.Eşim gider gitmz bir avukatla görüştüm.Avukat ücreti çok pahalı old.için 1-2 gün içinde baroya gidip avukat isticem.Hoş üzerimde babamdan kalan tarla var devlet verirmi avukat bilmiyorum.Eşim kızıma 7 yaşına gelesiye kadar hiç vurmadı aksine çocuğumu çok seviyordu onun derdi bendim.sadece ikinci bebeğim olduktan sonra bana bir güven geldi memleketimize gelince kendi evimde oturunca annemin destekleri birde geldiğinde eşimin ne mal old.Anlayınca bir de halk eğitimde kurs verdim kurs öğretmeni sıralamasında 1. Sırada yer almişim ertesi sene başvuru yapmadığım halde halk eğitim, kaymakamlık tarafından aranıp istediğim bölgeyi kursu önüme sunulunca evet dedim artık başkaldırmalıyım.Son 1 senedir eşime ve ailesine kırmızı çizgilerimi koydum ve eşimin psikolojisi bozuldu öyle kızıma vurmaya başladı sözlü saldırı her seferinde müdahele ettim vurdurmadım!!! o işten geldiğinde çocuğumu parka yolladım akşama kadar işlerimi yapıp bebeğime bakıp kızımı hiç onunla yalnız bırakmadım.Bu onu dahada çıldırttı çocuğuyla Arasına giriyormuşum.Psikoloğa gitmesini istedim tamam dedi ama gitmedi.İşindede haftada 6 gün çalışıyordu benimle uğraşamaz hale geldi.Ben onun düzelmesi için çok uğraştım bir yuva kolay kurulmuyor.Benim boşanmak hiçbirzaman aklımdan çıkmadı bunun 2 abisi var birisi boşanmış diğeri eltime ,babası anasına çok eziyet etmiş ilk 10 sene ama şimdi kuzu gibiler ben de hep değişmesi için uğraştım görmezden geldim onu yok saydım hep ayrılmayı da defalarca denedim hep değiştiğini gösterdi.
 
Merhabalar buraya ilk defa yazıyorum amacım derleşmek akıl almak böyle aile mevzularıni anlatabileceğim paylaşabilecegim birkaç arkadaşımdan başkası yok ailemden sadece annem var ama o da babam öldüğünden beri sadece erkek kardeşimle ilgilendi.ben ve ablamla hiç nerdeyseyokmuşuz gibi davranır anca ölmeyecek kadar yumurta kapıya dayaninca ilgilenir bizimle.Ablamla zaten ayrı evlerde büyüdük ben onu kabullensemde o beni bitürlü kardeş gibi göremedi zaten şuanda yurt dışında daha da aramız açıldı hatta konuşmuyoruz bile.Bi eşim var gerçi 10 senedir bı ayrılamdik gitti.İlk evlendiğimizde 6 ay sonra intihar girişiminde bulundum.Ben ki üniversite üniversite mezunu 6 senedir devlet dairesinde sözleşme çalışıyordum.Tayin olmuyor bahanesiyle işimi biraktrdi.evlenesiye kadar çok iyidi.çok gezerdik ailesi çok Güleryüz gösterdi.ben zaten aile sıcaklığına hasret bekar evlerinden bıkmış.3-4 ayda evlendik.Bilin ne oldu adamın içinden köy ağası çıktı.Trakyada oturuyorduk yok dışarı çıkma yok onu alma bunu değiştr yatakta ayrı battaniye de nevresimde yatmalar.akşam 8 de uyumalar canm bir muz ister dışarda yemek ister para yok.yani eve tıkili kalmış özgürlüğüm elimden alıişti.Neyse ben intihar edince çok mutlu olduğunu söyledi hastanede boğazımda hortum takılıyken ilk defa gözlerinden yaş geldgni gördüm.Meğer ben onu terk etmeyip ölecek kadar çok seviyormuşum o bu durumdan onu çıkarmış sonra itiraf etti ben çok güzelmişim onu bırakıp gidermişim o sebepten burnunu sürtmek istemiş ondan yapmış eziyetlerini.Ailem geldi çok istedim beni götürmeleri ona laf söylemelerini ama olmadı öyle masum durduki hakladı kendini.1 sene psikiyatriste gittim 2 sene çocuk dahi düşünmedim ama ne olduysa annem ve ablamın baskılarından mıdır eşimin değiştim rolü yapmasından midir bı anlık gaflettle ilk çocuğuma hamile kaldım.Başladi bizim hikaye.Hamileykwn 10 kilo birden verdim bakamadı bana 1-2 ay annem baktı hakaretler ezyetler ailesiyle birlikte aşağılamalar..Çocuğumu bile doğru düzgün neşeyle büyütemedim isteklerini karşilayadım.her gün kavga artık çocuğum huzursuz olmasın diye köşeye sindim o da şiddetini arttrdi.Hatta çocuğum 7 aylıkken hiç yok yere kavga çıkarıp boşanmış abisiyle birlikte gece yarısı beni ve çocuğumu annemin yanına bırakıp gittiler bir 2 hafta dönmedi.ailem sahip çıkmadı geri dönmesi için rica ettiler.Geldi beni aldı ama en ufak birşeyde boşanırim git ananın evine istediği olmadığı zaman boşanicaz diye tehdit etmeler..Maddi manevi özgürlüğüm kisitlandi arkadaşlarımdan akrabalarından iyi kötü geçindigim ailemde uzaklaştım her gittiğimizde milletin yanında bağırıp çağırıyordu.Uzaklaştim herkesten bebeğim büyüyesiye kadar Sonra çocuğum 3.5 yaşına geldi verdim bakıcıya kendim ücretli öğretmenlik yaptım kpss kursuna hazırlandim.Spora gittim zayıfladım yeni arkadaş çevresi edindim.Araba kullanmayı öğrendim .Artık buna başkaldırmaya başladım geri vites attı.Artık bana eskisi gibi baskı yapamıyordu ama ufak ufak vardı tehditleri ben babamı genç yaşta kaybettim ne demek old. çok iyi bilirim çocuğumda aynı şeyi yaşamasını istemediğim için o ne derse desin bir gün de ben boşanicam demedim.O yine tehditlerine kavgalrina az da olsa devam etti.Onu evde bı kötü ev arkadaşı gibi görüyordum sadece çocuğumun babası old. İçin sabrediyordum.Cocugum 6 yaşindayken eşimin başına fetö damgası geldi ve işinden oldu.Neyin ne olduğunu tam olarak bilmiyorum.6 yıl hapis verdiler.Çok istedim hapse girsin bı şekilde uzak oluruz belki değişir diye.Neyse ben memlekette tekrar işe girdim bu evde oturdu çalışmadı.1 sene çalıştım baktım çocuğumla ilgilenmiyor ha bire akrabalrınin işlerine koşuyor.Dedim ben çalışacağıma sen çalış ben çocukla evle ilgileniyim.Komşularin ailemin yardımıyla onu işe soktum.Herşey yoluna gitmişti bana iş yorgunluğunda baskı da yapamıyordu annemle ailemlede iyiydik çocuğum kardeş istemeye başladı annem de yine baskı ben yardıma gelirim diye artık bı işim evim de vardı ( kendi evimiz)Bana karşı iyiydi de.ikinci çocuğuma hamile kaldım yine ağır bir hamilelik geçirdim 8 kilo verdim annem sözünü tuttu sürekli geldi yemek yaptı çocuğa eve baktı fakat kadına her geldiğinde burnundan getirdi durduk yere kavga eksik olmuyordu benden çekindiği için çocuğumu dövmeye ona psikolojik şiddet uygulamaya başladı.Geldik yine ayrılma noktasına abisiyle babasını çağırdı annem evdeyken onlar da onu ikna ettiler çocuk doğsun diye.annem gelemez ben ona gidemez oldum.Abisinin yanına gidemeyince de bensiz iyice çıldırdı ben de geri adım atmadim ya birlikte yada boşaniriz diye.Bayrama bir hafta kala abisinin kızının düğünü vardı çocuklara kıyafet kendime ilk defa bir gece elbisesi aldım sorun oldu.Neymiş ona almamışım onun yokmuş ben şıkır şıkır giyinip çocuklarla salinacakmişim.sana da alalım dedim istemedi.Düğüne gidip bir gece bı akrabasinda kalacaktık.Arabayla seyir halindeyken dedimki ertesi gün çok geç kalmayalım bebek var kızın kursu var zaten 2 saatlik yol.11-12 gibi ayrılalım düğünden nereden dedim yok sana inat 2 de çıkicam dedi.Derkem bizim kavga uzadı bana tokat attı arabayı sağ sol yaptı dedim artık dur inicem baktim çocuklar bağırıyor ağlıyor bu hala sağa çekmiyor arabayı son 1-2 ay da zaten her gün kavga ne desem suç çocuklara bana huzur vermiyor.Dedim çek sağa Arabanın camlarna vurdum imdat diye bağırdım öyle durdu.Dedim tamam pes ediyorum boşanalim dön geriye kararliydymda.İlk defa benden yalvararak ağlayarak özür diledi.Çocuk ta anne nolur ayrılmayın diyince vazgeçtim yola devam ettik babasının köyüne götürdü bizi abisi ilçede yaşıyor neymiş yumurta süt alacakmış köyden hemen dönecekmisız annesini alıp.Bi gittik köye kimse yok köyde sadece anası babası herkes ilçede kuaföre düğüne gitmiş.bi oyalamalar işleri yaya yaya yapmalr biz köyden akşam 8 de çıktık gelirken de bana orda gösterilen hazırlanan yumurta bal soğanda konması arabaya sonradan fark ettim geldik ilçeye anasıyla saat 9:00 akşam sözde akrabasi bizi bekliyor evde yemek hazır yiyip onda çikicaz ha bir de kına gecesi kız evi yemek vermiyormuş.Nişanina gitmiştik bir sürü yemek yapmışlardı.Geldik akrabasının evine kadın düğüne hazırlanmış geliniyle çıkıyordu.bizi görünce bı sürat yaptı eliyle geç geç dedi hoşgeldin bile demedi benim zaten bunların oyalmasina canm sıkılmıştı bı de kadın nerden çiktniz siz diye bir tavır takininca kaldiki kadın beni çok severdi kapıda karşılardı.dedim ya hala biz rahtsizlikmi verdik sn git düğüne biz bişekilde abisinin evine gider giyiniriz dedim zaten saat olmuş 9 bizim köye gitmemiz yanlıştı dedim kadın yine pek oralı olmadı umursamaz bı tavir takındı.Eşim bana içinden sözde küfredip söyleniyordu kadının yanında dedim ne söylicelsen yüzüme söyle demezmi bu iş bitti hala bununla bizim geçimimiz yok şöyle böyle beni suçlamaya başladı kadının yanında canm sıkıldı tamam dedim boşanalim istemiyorsan bizi dön eve bırak sen geri gel hemen abisinin çağırdı o da sanki bekliyormuş gibi hemen geldi içeri girer girmez sen benden ne istiyorsun dedi üzerime yürüdü dedim yavaş gel seni ben çağirmadım çağıran kardeş8n git ona sor gitti eşime kibarca bölüyor dedi o da dediki yok ben elbise almışım geç çıkmişiz evden abisi bölmüş ne var bunda dedi sonra sustular bı hışımla yanıma geldi sen niye sorun çikariyorsun diye dedim ben sorun falan çıkarmıyorum çıkaran kardeşin.Gitti hemen eşimin yanına hadi kalk bunu götür gel evine bitsin bu iş.Zaten o da dünden razı kendisi yalnız kaldigindan kendisine arkadaş ariyor.Biz evden çıktık eve geldik gelirken tek laf etmedim.Gece bir güzel valizini hazırladı kıyafetlerini bile çıkarmadan yattı gece ben de arabayı aldım onun bulamayacağı bir yere park ettim belki gitmez diye ama sabah olunca çılgına döndü sonra abisini aradı napayım diye o taksiye atla gel diyince gitti.Son bir kez konuşmaya çalıştm bak gidersen bu işin geri dönüşü yok boşaniriz dedi çocukları senden alicam sen psikiyatriste gittin psikolojin bozuk evi de arabayı da alicam diyip gitti.Çocuğumin altinlarni da alıp gitti.Ben de ilk 3 gün çocukla görüştürdüm baktım benden şerefsiz anan diye bahsidiyor 8 yaşındaki çocuğuma onu dolduruyor bana karşı yok ben eve gelirim ama anan almaz diyor dedim noluyoruz hem gidiyor hem küfrediyor hem de dönmekten bahsediyor hem çocuğundan bilgi alıyor nerdesiniz naptniz.Engelledim bende.Her gün 10-15 sefer arayıp durdu mesaj en son bikere mesaj attı engellemek çözüm mü diye okadar.Bayramn ikinci günü gece 10-11 arası kapıyı kracak gibi vuruyor küfürler ediyor bag8riyor yalnız geldim diye yalan söylüyor halbuki arkasinda abisi var dedim tamam çocukları dışarı parka getiricem orda görüşelim yok diyor kapıda.korktum abimimi annemi çagrdim açmadm kapyi 1 saat boyunca aralıksız kapıya vurdu çocuklar korktu dönüp kalmışım köşede.Abim geldi onlara usulünce onların dilinden konuştu zaten çok korkarlar abimden ben dedim eve almam dışarda görsün çocukları ben çocukları hazrlarken abim çıkageldi dedi gerek yok gittiler diyormuş benim amacım boşanmak değil şöyle yaptı böyle yaptı abim de defol git demiş gece gece ne habersiz geliyorsun yüz vermemiş konuşturmamiş bile.Abisi de demiş ya kurban eti gitirdiydik yumurta bal getirdiydik hiç olmazsa onları bırakalım yok demiś abim huzur verin yeter bı daha böyle sensizlik yapmasın sonra hiç dememiş bile çocuklar i görücm diye çok şaşırdım bana Karşi bu kadar kükreyen adam abimin karşısında topuklarni vura vura geri gitsin abisiyle.Aradan bir hafta geçti arayan soran yok sadece bugün bir aramasi var o kadar.Annem babasını aramış adam diyormuş ne boşanması çocuklar çok küçük niye böyle yapiyorsnz senin kızın arabayı da saklamış diyip benden yakiniyormuş.Yok oğlu geceleri uyku girmiyormuş gözüne deli gibi dolaşiyormuş hastalanmış falan.Hakkinizi helal edin demek ki çok dolmuşum bir avazda anlatverdim her şeyi napcağimi bilmiyorum eşim dediğim şerefsizin fikri amacının beni korkutmak yıldırmak yine eski saltanatna geri dönmek istedgi için bu son hamleyi yaptğni düşünüyorum ama tersi de olabilir bilemiyorum .Tek bildiğim bu saatten sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı belki benim yapamadığım cesareti kendi yaparak bana cesaret verdi dönülmez bı yola girdik ama nasıl çikicaz bu durumdan..Kendimi çok yalnız hissediyorum ne yapicam nasıl olucak Allah vere de aklımı kaybetmeden...
Biliyorum boşanmazsınız, ama yine de diyeyim , bu şizofrenik adamla bunca yıl neden yaşadınız, siz de normal değilsiniz böyle bir adama bir de 2 çocuk yapmışsınız, anne baskısı ile çocuk yapılmaz!! Yapılacak tek şey var boşanmak ama sizin bu şizofrenik adamdan vazgeçeceğinizi sanmıyorum...
 
Bu şahsen bana şunu kanıtlıyor
O çok savunulan sınavların aslında hangi öğretmen yeterli hangi öğretmen yetersiz olduğu konusunda hiç de başarılı olmadığı 🙄
Ben de bir öğretmenim bu sitede şiddete maruz kalan ve susan, maaş kartı eşinin elinde olan çok öğretmen gördüm.. sosyolojik bir gerçek midir bilmiyorum ama benim çalıştığım okullarda da gördüğüm şu; genelde öğretmen hanımlar Anadolulu ailelerden geliyor. Kendileri okumuş olsalar da ailelerindeki geleneksel düzeni devam ettirme eğiliminde oluyorlar. Ataerkillik normal geliyor onlara.
 
Özellikle öğretmenlik kadınlar için tam kadın mesleği olarak görülüyor ya bundan kaynaklanıyor.
Erkekler öğretmen bir hanımla evlenmeyi kendisine uygun buluyor çünkü o 3 ay izni var haftasonu evde 15 gün izni var maaşı güzel bütün gün okulda çocuklarla.. bla bla bla...

Bizim fakültede 100 öğrencide 6 erkek öğrenci vardı :skandal:siz düşünün yani :)
Bende öğretmenim ama eşimin beni rahat ettirmedigini ve huzur vermediğini hissettiğimde direk kapıyı gösterecek cesaretim var , ki zamanında yaptım da , burada dayak yiyen ama evliliğim bitmesin kafasında öğretmen hanımları okuyorum ve bu beni çok üzüyor, öğretmen dediğin topluma örnektir haksızlığa uğradığında had bildirmeyi, herkesi elinin tersiyle ötelemesini bilir , bilmelidir de ...
 
Merhaba bu siteye ilk defa yazdım.Yorum yapan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum.Ama kişiliğime karşı hadsizce saygısızca yorum yapan arkadaşlar ne kolay diymi insanlara saydırmak kendi egonuzu ne de güzel tatmin ediyorsunuz bu da sizin karakterinizi gösteriyor.Hakknızı helal edin vakit ayırıp okumanız da güzel.Yazılarımı gece yazdğım ve bir yandanda bebeğimleilgilendiğim için karışık olmuş tekrar okumadım bile sizlerin yorumların okuyunca bazı yerleri yanlış tutarsız yazdğım fark ettim.Araba bana ve çocuklara lazım olduğu için sakladım.Tapuya gidip Eve şerh koydurdum.Eşim gider gitmz bir avukatla görüştüm.Avukat ücreti çok pahalı old.için 1-2 gün içinde baroya gidip avukat isticem.Hoş üzerimde babamdan kalan tarla var devlet verirmi avukat bilmiyorum.Eşim kızıma 7 yaşına gelesiye kadar hiç vurmadı aksine çocuğumu çok seviyordu onun derdi bendim.sadece ikinci bebeğim olduktan sonra bana bir güven geldi memleketimize gelince kendi evimde oturunca annemin destekleri birde geldiğinde eşimin ne mal old.Anlayınca bir de halk eğitimde kurs verdim kurs öğretmeni sıralamasında 1. Sırada yer almişim ertesi sene başvuru yapmadığım halde halk eğitim, kaymakamlık tarafından aranıp istediğim bölgeyi kursu önüme sunulunca evet dedim artık başkaldırmalıyım.Son 1 senedir eşime ve ailesine kırmızı çizgilerimi koydum ve eşimin psikolojisi bozuldu öyle kızıma vurmaya başladı sözlü saldırı her seferinde müdahele ettim vurdurmadım!!! o işten geldiğinde çocuğumu parka yolladım akşama kadar işlerimi yapıp bebeğime bakıp kızımı hiç onunla yalnız bırakmadım.Bu onu dahada çıldırttı çocuğuyla Arasına giriyormuşum.Psikoloğa gitmesini istedim tamam dedi ama gitmedi.İşindede haftada 6 gün çalışıyordu benimle uğraşamaz hale geldi.Ben onun düzelmesi için çok uğraştım bir yuva kolay kurulmuyor.Benim boşanmak hiçbirzaman aklımdan çıkmadı bunun 2 abisi var birisi boşanmış diğeri eltime ,babası anasına çok eziyet etmiş ilk 10 sene ama şimdi kuzu gibiler ben de hep değişmesi için uğraştım görmezden geldim onu yok saydım hep ayrılmayı da defalarca denedim hep değiştiğini gösterdi.

Hakkınızdaki fikirlerim değişmedi
İki bahaneniz var
1. Babasız büyüdüm çocuklar babasız kalmasın
2. Bir yuva kolay kurulmuyor

Sizin gibi ailelerden çocukların alınıp güvenli bir yere yerleştirilmesi lazım.

Ah kıyamam. Demek eşinizin psikolojisi bozulduğu için kızınıza 7 yaşında vurmaya başladı.
Diyorum ya mükemmelsiniz
Kızınız da yesin dayağını otursun, babasının psikolojisi bozulmuş. Çeksim evlat olarak.

Siz bu adamdan boşanmazsınız.

O çocukların sizin gibi toksik ilişki içerisindeki ebeveynlerden hemen kurtulması lazım.
 
Öğretmen olarak beğendim🤗🤗😍🤗🤗

Çünkü konu sahibi bosaninca kimligini (!) kaybetmekten korkuyor. Oysa zaten evlilik süresince kaybolan bir kimlik var. Ne saygi ne özgüven kalmis. Hala onay bekliyor " omo bosonolom domodo" yahu niye desin adamlar demez adamlar uzatir adamlar alistigi konfor alani disina cikacak sonra kime höt höt edebilecek?

Kendi ayaklarinin üzerinde duramayan korku ve kaygilarinin esiri olmus, yalniz kalmaktansa mutsuz olmayi yeğleyen hatta cocuklarini da bu mutsuzluk çarkına dahil eden bir anne var.

Oturmuş kar zarar arastirmasi yapmis yok araba yok ev... Aliskanliklarini, alismisligini, bildigi cevreyi terk edemiyor. Değişimden mi korkuyor? Evet.

Cocuklarini mutsuz yetistirmeyi göze alan anne babalarin onlara cok buyuk bir kotuluk yaptigini düşünürüm. Sağlıksız ruh yapisiyla bu cocuklarin geleceginin ne denli saglam olabilme ihtimali var ki?

Gece Gılgamış Destanı demistim sabah okudum dengemi alt üst etti. Yok ya desinler ki biz yalniz yapamiyoruz biz korkuyoruz cunku kocamizin karisi olarak kalmak, tek başına kalmaktan daha iyi.

Ay sen de mi öğretmensin :KK70:
 
Madem eşinin babası abisi 10 sene dolunca duzelmisler, sen de 10 senen dolunca bir çocuk daha yap evliliginin sefasını sür bacim. Şurda ne kalmış ki. Sık dişini hem çocukların da ilerde gurur duyar seninle bizim cefakar anamız diye.
Hem bize de kapak olur. Nasılsa biz hadsiz egosu tavan yapmış koca düşmanı kadinlariz
 
Madem eşinin babası abisi 10 sene dolunca duzelmisler, sen de 10 senen dolunca bir çocuk daha yap evliliginin sefasını sür bacim. Şurda ne kalmış ki. Sık dişini hem çocukların da ilerde gurur duyar seninle bizim cefakar anamız diye.
Hem bize de kapak olur. Nasılsa biz hadsiz egosu tavan yapmış koca düşmanı kadinlariz

Ya bir de eşinin psikolojisi bozulmuş
O yüzden kızına vuruyormuş
Kıyamam adama :KK43:
 
Çocuğunu döven şiddet uygulayan adama yapışmışsin ne diyeyim sana değil çocuklarına yazık niye yansıtıyorsun bu kadar şeyi adam ne mal belli sen de bırakmıyosun peşini ,.ne biçim annelik bu ya içim acıdı o çocuklara çok üzüldüm
 
Bende öğretmenim ama eşimin beni rahat ettirmedigini ve huzur vermediğini hissettiğimde direk kapıyı gösterecek cesaretim var , ki zamanında yaptım da , burada dayak yiyen ama evliliğim bitmesin kafasında öğretmen hanımları okuyorum ve bu beni çok üzüyor, öğretmen dediğin topluma örnektir haksızlığa uğradığında had bildirmeyi, herkesi elinin tersiyle ötelemesini bilir , bilmelidir de ...
Benimde asıl mesleğim öğretmenlik, mesleğimi yapmıyorum. Evet öğretmenlerimiz öyle olmalıdır ama bunu yapan kaç tane öğretmen hanım arkadaş var. Bende bir başarısız evlilik atlattım fakat bununla savaştım mücadele ettim güçlendim yoluma baktım. Şimdi mutluyum huzurluyum.. Ufak tefek tatlı heyecanım ve sorunum var aşılamayacak dert değiller..
 
Merhabalar buraya ilk defa yazıyorum amacım derleşmek akıl almak böyle aile mevzularıni anlatabileceğim paylaşabilecegim birkaç arkadaşımdan başkası yok ailemden sadece annem var ama o da babam öldüğünden beri sadece erkek kardeşimle ilgilendi.ben ve ablamla hiç nerdeyseyokmuşuz gibi davranır anca ölmeyecek kadar yumurta kapıya dayaninca ilgilenir bizimle.Ablamla zaten ayrı evlerde büyüdük ben onu kabullensemde o beni bitürlü kardeş gibi göremedi zaten şuanda yurt dışında daha da aramız açıldı hatta konuşmuyoruz bile.Bi eşim var gerçi 10 senedir bı ayrılamdik gitti.İlk evlendiğimizde 6 ay sonra intihar girişiminde bulundum.Ben ki üniversite üniversite mezunu 6 senedir devlet dairesinde sözleşme çalışıyordum.Tayin olmuyor bahanesiyle işimi biraktrdi.evlenesiye kadar çok iyidi.çok gezerdik ailesi çok Güleryüz gösterdi.ben zaten aile sıcaklığına hasret bekar evlerinden bıkmış.3-4 ayda evlendik.Bilin ne oldu adamın içinden köy ağası çıktı.Trakyada oturuyorduk yok dışarı çıkma yok onu alma bunu değiştr yatakta ayrı battaniye de nevresimde yatmalar.akşam 8 de uyumalar canm bir muz ister dışarda yemek ister para yok.yani eve tıkili kalmış özgürlüğüm elimden alıişti.Neyse ben intihar edince çok mutlu olduğunu söyledi hastanede boğazımda hortum takılıyken ilk defa gözlerinden yaş geldgni gördüm.Meğer ben onu terk etmeyip ölecek kadar çok seviyormuşum o bu durumdan onu çıkarmış sonra itiraf etti ben çok güzelmişim onu bırakıp gidermişim o sebepten burnunu sürtmek istemiş ondan yapmış eziyetlerini.Ailem geldi çok istedim beni götürmeleri ona laf söylemelerini ama olmadı öyle masum durduki hakladı kendini.1 sene psikiyatriste gittim 2 sene çocuk dahi düşünmedim ama ne olduysa annem ve ablamın baskılarından mıdır eşimin değiştim rolü yapmasından midir bı anlık gaflettle ilk çocuğuma hamile kaldım.Başladi bizim hikaye.Hamileykwn 10 kilo birden verdim bakamadı bana 1-2 ay annem baktı hakaretler ezyetler ailesiyle birlikte aşağılamalar..Çocuğumu bile doğru düzgün neşeyle büyütemedim isteklerini karşilayadım.her gün kavga artık çocuğum huzursuz olmasın diye köşeye sindim o da şiddetini arttrdi.Hatta çocuğum 7 aylıkken hiç yok yere kavga çıkarıp boşanmış abisiyle birlikte gece yarısı beni ve çocuğumu annemin yanına bırakıp gittiler bir 2 hafta dönmedi.ailem sahip çıkmadı geri dönmesi için rica ettiler.Geldi beni aldı ama en ufak birşeyde boşanırim git ananın evine istediği olmadığı zaman boşanicaz diye tehdit etmeler..Maddi manevi özgürlüğüm kisitlandi arkadaşlarımdan akrabalarından iyi kötü geçindigim ailemde uzaklaştım her gittiğimizde milletin yanında bağırıp çağırıyordu.Uzaklaştim herkesten bebeğim büyüyesiye kadar Sonra çocuğum 3.5 yaşına geldi verdim bakıcıya kendim ücretli öğretmenlik yaptım kpss kursuna hazırlandim.Spora gittim zayıfladım yeni arkadaş çevresi edindim.Araba kullanmayı öğrendim .Artık buna başkaldırmaya başladım geri vites attı.Artık bana eskisi gibi baskı yapamıyordu ama ufak ufak vardı tehditleri ben babamı genç yaşta kaybettim ne demek old. çok iyi bilirim çocuğumda aynı şeyi yaşamasını istemediğim için o ne derse desin bir gün de ben boşanicam demedim.O yine tehditlerine kavgalrina az da olsa devam etti.Onu evde bı kötü ev arkadaşı gibi görüyordum sadece çocuğumun babası old. İçin sabrediyordum.Cocugum 6 yaşindayken eşimin başına fetö damgası geldi ve işinden oldu.Neyin ne olduğunu tam olarak bilmiyorum.6 yıl hapis verdiler.Çok istedim hapse girsin bı şekilde uzak oluruz belki değişir diye.Neyse ben memlekette tekrar işe girdim bu evde oturdu çalışmadı.1 sene çalıştım baktım çocuğumla ilgilenmiyor ha bire akrabalrınin işlerine koşuyor.Dedim ben çalışacağıma sen çalış ben çocukla evle ilgileniyim.Komşularin ailemin yardımıyla onu işe soktum.Herşey yoluna gitmişti bana iş yorgunluğunda baskı da yapamıyordu annemle ailemlede iyiydik çocuğum kardeş istemeye başladı annem de yine baskı ben yardıma gelirim diye artık bı işim evim de vardı ( kendi evimiz)Bana karşı iyiydi de.ikinci çocuğuma hamile kaldım yine ağır bir hamilelik geçirdim 8 kilo verdim annem sözünü tuttu sürekli geldi yemek yaptı çocuğa eve baktı fakat kadına her geldiğinde burnundan getirdi durduk yere kavga eksik olmuyordu benden çekindiği için çocuğumu dövmeye ona psikolojik şiddet uygulamaya başladı.Geldik yine ayrılma noktasına abisiyle babasını çağırdı annem evdeyken onlar da onu ikna ettiler çocuk doğsun diye.annem gelemez ben ona gidemez oldum.Abisinin yanına gidemeyince de bensiz iyice çıldırdı ben de geri adım atmadim ya birlikte yada boşaniriz diye.Bayrama bir hafta kala abisinin kızının düğünü vardı çocuklara kıyafet kendime ilk defa bir gece elbisesi aldım sorun oldu.Neymiş ona almamışım onun yokmuş ben şıkır şıkır giyinip çocuklarla salinacakmişim.sana da alalım dedim istemedi.Düğüne gidip bir gece bı akrabasinda kalacaktık.Arabayla seyir halindeyken dedimki ertesi gün çok geç kalmayalım bebek var kızın kursu var zaten 2 saatlik yol.11-12 gibi ayrılalım düğünden nereden dedim yok sana inat 2 de çıkicam dedi.Derkem bizim kavga uzadı bana tokat attı arabayı sağ sol yaptı dedim artık dur inicem baktim çocuklar bağırıyor ağlıyor bu hala sağa çekmiyor arabayı son 1-2 ay da zaten her gün kavga ne desem suç çocuklara bana huzur vermiyor.Dedim çek sağa Arabanın camlarna vurdum imdat diye bağırdım öyle durdu.Dedim tamam pes ediyorum boşanalim dön geriye kararliydymda.İlk defa benden yalvararak ağlayarak özür diledi.Çocuk ta anne nolur ayrılmayın diyince vazgeçtim yola devam ettik babasının köyüne götürdü bizi abisi ilçede yaşıyor neymiş yumurta süt alacakmış köyden hemen dönecekmisız annesini alıp.Bi gittik köye kimse yok köyde sadece anası babası herkes ilçede kuaföre düğüne gitmiş.bi oyalamalar işleri yaya yaya yapmalr biz köyden akşam 8 de çıktık gelirken de bana orda gösterilen hazırlanan yumurta bal soğanda konması arabaya sonradan fark ettim geldik ilçeye anasıyla saat 9:00 akşam sözde akrabasi bizi bekliyor evde yemek hazır yiyip onda çikicaz ha bir de kına gecesi kız evi yemek vermiyormuş.Nişanina gitmiştik bir sürü yemek yapmışlardı.Geldik akrabasının evine kadın düğüne hazırlanmış geliniyle çıkıyordu.bizi görünce bı sürat yaptı eliyle geç geç dedi hoşgeldin bile demedi benim zaten bunların oyalmasina canm sıkılmıştı bı de kadın nerden çiktniz siz diye bir tavır takininca kaldiki kadın beni çok severdi kapıda karşılardı.dedim ya hala biz rahtsizlikmi verdik sn git düğüne biz bişekilde abisinin evine gider giyiniriz dedim zaten saat olmuş 9 bizim köye gitmemiz yanlıştı dedim kadın yine pek oralı olmadı umursamaz bı tavir takındı.Eşim bana içinden sözde küfredip söyleniyordu kadının yanında dedim ne söylicelsen yüzüme söyle demezmi bu iş bitti hala bununla bizim geçimimiz yok şöyle böyle beni suçlamaya başladı kadının yanında canm sıkıldı tamam dedim boşanalim istemiyorsan bizi dön eve bırak sen geri gel hemen abisinin çağırdı o da sanki bekliyormuş gibi hemen geldi içeri girer girmez sen benden ne istiyorsun dedi üzerime yürüdü dedim yavaş gel seni ben çağirmadım çağıran kardeş8n git ona sor gitti eşime kibarca bölüyor dedi o da dediki yok ben elbise almışım geç çıkmişiz evden abisi bölmüş ne var bunda dedi sonra sustular bı hışımla yanıma geldi sen niye sorun çikariyorsun diye dedim ben sorun falan çıkarmıyorum çıkaran kardeşin.Gitti hemen eşimin yanına hadi kalk bunu götür gel evine bitsin bu iş.Zaten o da dünden razı kendisi yalnız kaldigindan kendisine arkadaş ariyor.Biz evden çıktık eve geldik gelirken tek laf etmedim.Gece bir güzel valizini hazırladı kıyafetlerini bile çıkarmadan yattı gece ben de arabayı aldım onun bulamayacağı bir yere park ettim belki gitmez diye ama sabah olunca çılgına döndü sonra abisini aradı napayım diye o taksiye atla gel diyince gitti.Son bir kez konuşmaya çalıştm bak gidersen bu işin geri dönüşü yok boşaniriz dedi çocukları senden alicam sen psikiyatriste gittin psikolojin bozuk evi de arabayı da alicam diyip gitti.Çocuğumin altinlarni da alıp gitti.Ben de ilk 3 gün çocukla görüştürdüm baktım benden şerefsiz anan diye bahsidiyor 8 yaşındaki çocuğuma onu dolduruyor bana karşı yok ben eve gelirim ama anan almaz diyor dedim noluyoruz hem gidiyor hem küfrediyor hem de dönmekten bahsediyor hem çocuğundan bilgi alıyor nerdesiniz naptniz.Engelledim bende.Her gün 10-15 sefer arayıp durdu mesaj en son bikere mesaj attı engellemek çözüm mü diye okadar.Bayramn ikinci günü gece 10-11 arası kapıyı kracak gibi vuruyor küfürler ediyor bag8riyor yalnız geldim diye yalan söylüyor halbuki arkasinda abisi var dedim tamam çocukları dışarı parka getiricem orda görüşelim yok diyor kapıda.korktum abimimi annemi çagrdim açmadm kapyi 1 saat boyunca aralıksız kapıya vurdu çocuklar korktu dönüp kalmışım köşede.Abim geldi onlara usulünce onların dilinden konuştu zaten çok korkarlar abimden ben dedim eve almam dışarda görsün çocukları ben çocukları hazrlarken abim çıkageldi dedi gerek yok gittiler diyormuş benim amacım boşanmak değil şöyle yaptı böyle yaptı abim de defol git demiş gece gece ne habersiz geliyorsun yüz vermemiş konuşturmamiş bile.Abisi de demiş ya kurban eti gitirdiydik yumurta bal getirdiydik hiç olmazsa onları bırakalım yok demiś abim huzur verin yeter bı daha böyle sensizlik yapmasın sonra hiç dememiş bile çocuklar i görücm diye çok şaşırdım bana Karşi bu kadar kükreyen adam abimin karşısında topuklarni vura vura geri gitsin abisiyle.Aradan bir hafta geçti arayan soran yok sadece bugün bir aramasi var o kadar.Annem babasını aramış adam diyormuş ne boşanması çocuklar çok küçük niye böyle yapiyorsnz senin kızın arabayı da saklamış diyip benden yakiniyormuş.Yok oğlu geceleri uyku girmiyormuş gözüne deli gibi dolaşiyormuş hastalanmış falan.Hakkinizi helal edin demek ki çok dolmuşum bir avazda anlatverdim her şeyi napcağimi bilmiyorum eşim dediğim şerefsizin fikri amacının beni korkutmak yıldırmak yine eski saltanatna geri dönmek istedgi için bu son hamleyi yaptğni düşünüyorum ama tersi de olabilir bilemiyorum .Tek bildiğim bu saatten sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı belki benim yapamadığım cesareti kendi yaparak bana cesaret verdi dönülmez bı yola girdik ama nasıl çikicaz bu durumdan..Kendimi çok yalnız hissediyorum ne yapicam nasıl olucak Allah vere de aklımı kaybetmeden...
Allah askina yanindaki serefsiz gidincemi yanliz kaldin birak ya o adam olsa cocuklarina bunlari yasatmaz adam olmayan biri icin hala napcam diyosunz boşa bacim boşa hemen bosa sabah ogle aksam bu adami habire bosa yemin ederim okurken fenalik gecirdim ne diye cekersinz boyle ahmaklari
 
Benimde asıl mesleğim öğretmenlik, mesleğimi yapmıyorum. Evet öğretmenlerimiz öyle olmalıdır ama bunu yapan kaç tane öğretmen hanım arkadaş var. Bende bir başarısız evlilik atlattım fakat bununla savaştım mücadele ettim güçlendim yoluma baktım. Şimdi mutluyum huzurluyum.. Ufak tefek tatlı heyecanım ve sorunum var aşılamayacak dert değiller..
Sizi tebrik ediyorum, biz öğretmenler böylesine çile çekip , ezilmeye , hor görülmeye mahkum edilir isek nasıl örnek olacağız geleceğin nesillerine ? Heleki kendimize karşı öz saygımızı kaybedersek meslekteki saygınlığımızı da ayaklar altına sermiş olacağız ..
 
Merhaba bu siteye ilk defa yazdım.Yorum yapan arkadaşlara çok teşekkür ediyorum.Ama kişiliğime karşı hadsizce saygısızca yorum yapan arkadaşlar ne kolay diymi insanlara saydırmak kendi egonuzu ne de güzel tatmin ediyorsunuz bu da sizin karakterinizi gösteriyor.Hakknızı helal edin vakit ayırıp okumanız da güzel.Yazılarımı gece yazdğım ve bir yandanda bebeğimleilgilendiğim için karışık olmuş tekrar okumadım bile sizlerin yorumların okuyunca bazı yerleri yanlış tutarsız yazdğım fark ettim.Araba bana ve çocuklara lazım olduğu için sakladım.Tapuya gidip Eve şerh koydurdum.Eşim gider gitmz bir avukatla görüştüm.Avukat ücreti çok pahalı old.için 1-2 gün içinde baroya gidip avukat isticem.Hoş üzerimde babamdan kalan tarla var devlet verirmi avukat bilmiyorum.Eşim kızıma 7 yaşına gelesiye kadar hiç vurmadı aksine çocuğumu çok seviyordu onun derdi bendim.sadece ikinci bebeğim olduktan sonra bana bir güven geldi memleketimize gelince kendi evimde oturunca annemin destekleri birde geldiğinde eşimin ne mal old.Anlayınca bir de halk eğitimde kurs verdim kurs öğretmeni sıralamasında 1. Sırada yer almişim ertesi sene başvuru yapmadığım halde halk eğitim, kaymakamlık tarafından aranıp istediğim bölgeyi kursu önüme sunulunca evet dedim artık başkaldırmalıyım.Son 1 senedir eşime ve ailesine kırmızı çizgilerimi koydum ve eşimin psikolojisi bozuldu öyle kızıma vurmaya başladı sözlü saldırı her seferinde müdahele ettim vurdurmadım!!! o işten geldiğinde çocuğumu parka yolladım akşama kadar işlerimi yapıp bebeğime bakıp kızımı hiç onunla yalnız bırakmadım.Bu onu dahada çıldırttı çocuğuyla Arasına giriyormuşum.Psikoloğa gitmesini istedim tamam dedi ama gitmedi.İşindede haftada 6 gün çalışıyordu benimle uğraşamaz hale geldi.Ben onun düzelmesi için çok uğraştım bir yuva kolay kurulmuyor.Benim boşanmak hiçbirzaman aklımdan çıkmadı bunun 2 abisi var birisi boşanmış diğeri eltime ,babası anasına çok eziyet etmiş ilk 10 sene ama şimdi kuzu gibiler ben de hep değişmesi için uğraştım görmezden geldim onu yok saydım hep ayrılmayı da defalarca denedim hep değiştiğini gösterdi.
Kocaniz isten gelince cocugunuzu korumak icin parka mi gönderiyorsunuz?

Bir yuva kurulmuyor evet ama sahiden ortada yuva var mi bir bakin lütfen?

Devlet memuruna baro niye avukat versin?
 
X