- Konu Sahibi MaraDespina
-
- #101
esimin derdi aslinda "biricik yengemi üzdün" degil, cünkü aslinda ne kendisi ne k.validem ne görümcem vs. hic biri sevmiyor yengelerini...bunu kayinvalidem ve görümcemle acik acik konustuk, onlar da "agizlarina laf verilecek insanlar degil onlar, sadece görüstügümüzde hosbes yapariz iyi geciniriz o kadar, aslinda hic birini sevmiyoruz" dediler yengesigilden icin...esimin derdi aslinda "sen niye bu seviyesiz insanlarin agzina laf veriyorsun" ve bu konu da ona katiliyorum, hakli...galiba herseyi bilerek, isteyerek yaptigimi ve cok kötü ruhlu biri oldugumu saniyor...ama bi yandan da düsünüyorum ki henüz 21 aylik evliyim, esimle evlenmek icin düsseldorftan istanbula gelmisim, bütün ailemi arkadaslarimi orda birakmisim, kültür baska, insanlar baska, acikcasi türkcem de kusursuz degil, daha yolun basindayim, hatalar da olcak, tecrübeler de olcak...
ailem de burda olsaydi bunlar yine böyle olur muydu aceba? böyle seyler icin kendi ailemden kimseyi arayip da telaslandirmak, üzmek istemiyorum...
ama cok dogru: artik her hareketinle esini ve ailesini temsil ediyorsun, cok zormus gercekten: hep fit ol, hep güleryüzlü ol, hep kusursuz ol...bari evimde istedigimi yapim diyom o da olmuyor artik...sanki esim hep beni dikizliyor, her adimimi takip ediyor gibi...sanki düsüncelerini okuyabiliyom: fazla uyusam "cok uyuyorsun", bi kac kez yemek yapmasam "yemek yapmiyorsun, temizligi biraz sallasan "pasaklisin" vs. vs. artik agzina düsmek o kadar kolay ki...ne yapsam yanlis oluyor...su an gercekten etrafimda herkesi düsman gibi görüyorum, herkes benim bi kusurumu ariyor saniyorum, sadece esim ise gidince rahat hareket ediyorum...
yenge hanim kayinima da her zaman bak ben sana bir kiz buldum gel seni büsra ile evlendirelim diyor...ve ben düsünmeden edemiyorum: aceba esime de mi eskiden daha bekarken böyle diyordu? kim bilir beklerim ondan...zaten esim anlatmisti eskiden yengesi gelip hep soruyormus esime: "iyi düsündün mü? bak o kiz almanyadan buraya gelcek. alisabilir mi? edebilir mi?" bunu bana anlattiginda zaten uyuz olmustum yengesine...
ama esim kadinlarin fitneliginden anlamiyor hem de nefret ediyor, cok saf, cok iyi niyetli maalesef (o da sadece baskalarina)...
daha evliligimizin 2 senesi dolmadi ve bu aralar cok problemli bir dönem geciriyoruz...arada bazen olurdu normal tartismalar ama ya ben ya esim konusurduk ve bi, iki gün sonra barisirdik ve olanlari unuturduk...
bu sefer sanki cok baska bir boyut aldi:
esimin kendi ailesi (annesi, babasi, kardesleri) cok iyi ve cok iyi anlasiyoruz ama akrabalari beni cok cildirtiyor...
1. özellikle amcasinin karisi, yani yengesi, sanki ben gelin oldum olali kafasini takti bana, herseye bi laf sokuyor, hep beni provoke etmeye calisiyor, herkesin yaninda rezil etmeye calisiyor...
ben pek aldiris etmiyordum, yari saka yari ciddi cevaplari yapistiriyordum ve bi keresinde esime "yengen beni cok üzüyor dedim", o da "aldiris etme" dedi...
hatta bi keresinde anneme gitmis demis ki bu kadin "senin bi kizin var, gittigi yerde ortaligi karistiriyor"...ben naptim allah askina?
bundan sonra tabi iyice sinirlendim bu kadina ama kimseye bisey demedim...bi aksam kayinvalidemlerde oturuyoruz hep birlikte, cay ictik, sohbet ediyoruz, bos cay bardaklari da masada duruyor, ve ben cok yorgunum, ayaklarimin alti agriyor, eyüp'te gezmekten, birden bana döndü herkesin icinde "daha ne oturuyorsuuuuun, kalksana sunlari bi kaldir" diye nerdeyse bagirdi...benim o an basimdan kaynar sular döküldü...kipkirmizi oldum, ne dicemi sasirdim ve " aaaaaaa, seni mi gerdi derdim. sen gittikten sonra kaldiririm, yapmadigim bi sey degil zaten" dedim (hay dilim kopsaydi da demeseydim) ama bardagi tasiran son damla oldu, dayanamadim artik....
2. biz simdi eve gectik...esim basladi bagirmaya "sen senden büyük birisine nasil böyle dersin, saygisizsin iste, terbiyesizsin iste vs. rezil ettin hepimizi vs. cik git bu odadan gözüm seni görmesin", ben tabi basladim kendimi savunmaya ama nafile "bana acitasyon" yapma diye bagirdi...
gittim yattim, sonra dayanamadim yanina gittim "evet yanlis yaptim" dedim "özür dilerim", agladim öylece uyuduk kaldik...
3.bi kac gün sonra esim aradi ve "benim icin ara ve özür dile yengemden" dedi ben de tamam dedim, aksam aradim özür diledim, cahilligime ver dedim...yengesi "özür dilenecek bisey yok, cahilligine veriyom zaten" dedi...
ama kayinvalidemle de konusmus ve gercekten affetmedigi ortada, ayni zamanda bu olayi herkese yaymis...kayinvalidem bile o kadini kinadi ve "evet kizim, olmasa iyiydi, hata ettin" dedi "ama insan hakliyim diye de bu kadar abartmaz ki, onlar bana da cok cektirdi" dedi " bi daha saygisizlik yapma, kafi" dedi...
4. ama esim böyle degil...o kadin beni gercekten affetmedigi icin, hala bana her gün trip atiyor, tavir yapiyor, her ufak bi olay icin bana bagiriyor, yatagini ayiriyor, küslük yapiyor, konusmak isteyince itiyor...
ve dün gece gercekten barisalim diye kac saat ugrastim sonra cok agir sözler söyledi "senin kurallarina göre bu oyunu oynamami istiyorsan, cok iyi oynarim, merak etme", "sen hic sevmedigim seyler yapiyorsun, bizim hata yapma gibi bi lüksümüz yok", "benim pis bi huyum var hic biseyi unutmuyorum", " artik her yaptigin sey bana batiyor" dedi ve ben orda patladim "naptim ben sana? baska kadinlar gibi aldattim mi seni? hirsizlik mi yaptim?söyle bana dedim....madem hersey sana batiyor o zaman bosanalim dedim, seni sevdigim güne lanet olsun" dedim sonra nerdeyse tüm gece aglayarak lavaboda gecirdim, ölmeyi bile istedim, kendimi öldürmeyi bile istedim, gitmeyi istedim ama burda ailemden kimse yok, bi yere gidemiyorum, hic gelip de "aglama git yatagina yat" demedi...evlilik yüzügümü kirdim...
beni cok derinden üzdü, psikolojim cok bozuldu, insandir hata yapar elbet, pisman olur ama hic mi affedilmez ya? hep ben suycluyum, hep ben bariscam, hep ben özür dilicem, cok yoruldum coook...ben sadece hep beni seven bi kocam olsun, bi cok cocugum olsun istedim, mutlu olalim istedim...
ayrica cocugu cok istiyor, ben de istiyorum ama olmadi bi senedir onun da stresi var galiba, sanki hamile kalsam hersey cözülcek, bana dua edin lütfen...
uzun oldu hakkinizi helal edin...
esimin derdi aslinda "biricik yengemi üzdün" degil, cünkü aslinda ne kendisi ne k.validem ne görümcem vs. hic biri sevmiyor yengelerini...bunu kayinvalidem ve görümcemle acik acik konustuk, onlar da "agizlarina laf verilecek insanlar degil onlar, sadece görüstügümüzde hosbes yapariz iyi geciniriz o kadar, aslinda hic birini sevmiyoruz" dediler yengesigilden icin...esimin derdi aslinda "sen niye bu seviyesiz insanlarin agzina laf veriyorsun" ve bu konu da ona katiliyorum, hakli...galiba herseyi bilerek, isteyerek yaptigimi ve cok kötü ruhlu biri oldugumu saniyor...ama bi yandan da düsünüyorum ki henüz 21 aylik evliyim, esimle evlenmek icin düsseldorftan istanbula gelmisim, bütün ailemi arkadaslarimi orda birakmisim, kültür baska, insanlar baska, acikcasi türkcem de kusursuz degil, daha yolun basindayim, hatalar da olcak, tecrübeler de olcak...
ailem de burda olsaydi bunlar yine böyle olur muydu aceba? böyle seyler icin kendi ailemden kimseyi arayip da telaslandirmak, üzmek istemiyorum...
ama cok dogru: artik her hareketinle esini ve ailesini temsil ediyorsun, cok zormus gercekten: hep fit ol, hep güleryüzlü ol, hep kusursuz ol...bari evimde istedigimi yapim diyom o da olmuyor artik...sanki esim hep beni dikizliyor, her adimimi takip ediyor gibi...sanki düsüncelerini okuyabiliyom: fazla uyusam "cok uyuyorsun", bi kac kez yemek yapmasam "yemek yapmiyorsun, temizligi biraz sallasan "pasaklisin" vs. vs. artik agzina düsmek o kadar kolay ki...ne yapsam yanlis oluyor...su an gercekten etrafimda herkesi düsman gibi görüyorum, herkes benim bi kusurumu ariyor saniyorum, sadece esim ise gidince rahat hareket ediyorum...
yenge hanim kayinima da her zaman bak ben sana bir kiz buldum gel seni büsra ile evlendirelim diyor...ve ben düsünmeden edemiyorum: aceba esime de mi eskiden daha bekarken böyle diyordu? kim bilir beklerim ondan...zaten esim anlatmisti eskiden yengesi gelip hep soruyormus esime: "iyi düsündün mü? bak o kiz almanyadan buraya gelcek. alisabilir mi? edebilir mi?" bunu bana anlattiginda zaten uyuz olmustum yengesine...
ama esim kadinlarin fitneliginden anlamiyor hem de nefret ediyor, cok saf, cok iyi niyetli maalesef (o da sadece baskalarina)...
Canım değer mi huzurunu bozmaya Allah aşkına... şu çok bilmiş yengeyle aran iyi gibi davran sana laf soktuğunda çok olumlu cevap ver... bardakları kaldır dediğinde şakayla tam kalkmıştım kalbimi okudun vs de gül geç... öyle laf sokmayla gitmez evlilikler... belli ki kocan için yengen önemli ve seni saygısız diye değerlendiriyor... kocana da de cidden çocuk vs düşüncesi beni de dengesizleştirdi kadını da üzdüm boşuna de... öyle sabaha kadar ağlamak yerine iki tatlı laf et geççç:))yani evlilik zor be canım... ama sana zindan olacaksa o kadınla zıtlaşmak millete karşı rol yap taktik değiştir güzelim...... içinden nefret et küfret o başka:)))ama huzurun için dediğim gibi davran
daha evliligimizin 2 senesi dolmadi ve bu aralar cok problemli bir dönem geciriyoruz...arada bazen olurdu normal tartismalar ama ya ben ya esim konusurduk ve bi, iki gün sonra barisirdik ve olanlari unuturduk...
bu sefer sanki cok baska bir boyut aldi:
esimin kendi ailesi (annesi, babasi, kardesleri) cok iyi ve cok iyi anlasiyoruz ama akrabalari beni cok cildirtiyor...
1. özellikle amcasinin karisi, yani yengesi, sanki ben gelin oldum olali kafasini takti bana, herseye bi laf sokuyor, hep beni provoke etmeye calisiyor, herkesin yaninda rezil etmeye calisiyor...
ben pek aldiris etmiyordum, yari saka yari ciddi cevaplari yapistiriyordum ve bi keresinde esime "yengen beni cok üzüyor dedim", o da "aldiris etme" dedi...
hatta bi keresinde anneme gitmis demis ki bu kadin "senin bi kizin var, gittigi yerde ortaligi karistiriyor"...ben naptim allah askina?
bundan sonra tabi iyice sinirlendim bu kadina ama kimseye bisey demedim...bi aksam kayinvalidemlerde oturuyoruz hep birlikte, cay ictik, sohbet ediyoruz, bos cay bardaklari da masada duruyor, ve ben cok yorgunum, ayaklarimin alti agriyor, eyüp'te gezmekten, birden bana döndü herkesin icinde "daha ne oturuyorsuuuuun, kalksana sunlari bi kaldir" diye nerdeyse bagirdi...benim o an basimdan kaynar sular döküldü...kipkirmizi oldum, ne dicemi sasirdim ve " aaaaaaa, seni mi gerdi derdim. sen gittikten sonra kaldiririm, yapmadigim bi sey degil zaten" dedim (hay dilim kopsaydi da demeseydim) ama bardagi tasiran son damla oldu, dayanamadim artik....
2. biz simdi eve gectik...esim basladi bagirmaya "sen senden büyük birisine nasil böyle dersin, saygisizsin iste, terbiyesizsin iste vs. rezil ettin hepimizi vs. cik git bu odadan gözüm seni görmesin", ben tabi basladim kendimi savunmaya ama nafile "bana acitasyon" yapma diye bagirdi...
gittim yattim, sonra dayanamadim yanina gittim "evet yanlis yaptim" dedim "özür dilerim", agladim öylece uyuduk kaldik...
3.bi kac gün sonra esim aradi ve "benim icin ara ve özür dile yengemden" dedi ben de tamam dedim, aksam aradim özür diledim, cahilligime ver dedim...yengesi "özür dilenecek bisey yok, cahilligine veriyom zaten" dedi...
ama kayinvalidemle de konusmus ve gercekten affetmedigi ortada, ayni zamanda bu olayi herkese yaymis...kayinvalidem bile o kadini kinadi ve "evet kizim, olmasa iyiydi, hata ettin" dedi "ama insan hakliyim diye de bu kadar abartmaz ki, onlar bana da cok cektirdi" dedi " bi daha saygisizlik yapma, kafi" dedi...
4. ama esim böyle degil...o kadin beni gercekten affetmedigi icin, hala bana her gün trip atiyor, tavir yapiyor, her ufak bi olay icin bana bagiriyor, yatagini ayiriyor, küslük yapiyor, konusmak isteyince itiyor...
ve dün gece gercekten barisalim diye kac saat ugrastim sonra cok agir sözler söyledi "senin kurallarina göre bu oyunu oynamami istiyorsan, cok iyi oynarim, merak etme", "sen hic sevmedigim seyler yapiyorsun, bizim hata yapma gibi bi lüksümüz yok", "benim pis bi huyum var hic biseyi unutmuyorum", " artik her yaptigin sey bana batiyor" dedi ve ben orda patladim "naptim ben sana? baska kadinlar gibi aldattim mi seni? hirsizlik mi yaptim?söyle bana dedim....madem hersey sana batiyor o zaman bosanalim dedim, seni sevdigim güne lanet olsun" dedim sonra nerdeyse tüm gece aglayarak lavaboda gecirdim, ölmeyi bile istedim, kendimi öldürmeyi bile istedim, gitmeyi istedim ama burda ailemden kimse yok, bi yere gidemiyorum, hic gelip de "aglama git yatagina yat" demedi...evlilik yüzügümü kirdim...
beni cok derinden üzdü, psikolojim cok bozuldu, insandir hata yapar elbet, pisman olur ama hic mi affedilmez ya? hep ben suycluyum, hep ben bariscam, hep ben özür dilicem, cok yoruldum coook...ben sadece hep beni seven bi kocam olsun, bi cok cocugum olsun istedim, mutlu olalim istedim...
ayrica cocugu cok istiyor, ben de istiyorum ama olmadi bi senedir onun da stresi var galiba, sanki hamile kalsam hersey cözülcek, bana dua edin lütfen...
uzun oldu hakkinizi helal edin...
Ya kızlar hepiniz beni çok şaşırttınız eşiniz abartıyor demeler, sen haklıydın iyi etmişsin demeler , büyüğe saygı nerde ?tamam yenge kaldırırım demesi ayrı seni mi gerdi yapmadığım şey mi sen gittikten sonra kaldırırm demesi ayrı.. Her erkek ister ki eşi ailesine saygı duysun yaptığın çok ayıp ayrıca eşine ne yaptım seni aldattım mı başka kadınlar gibi hırsızlık mı yaptım demişsin neden kötülerle kendini kıyaslıyorsun? her kadın eşini mi aldatıyor ? O zaman eşinin de sana ben de seni dövmüyorum diğer erkekler gibi demesi mi lazım ?Neyse biz bugüne kadar büyüğe saygı gösterilmesini, öğrendik büyüklerimizden ondan bana çok ters geldi belki Almanya'da büyümüşsün yetiştirilme tarzından kaynaklanıyor olabililir inşallah eşinle aran düzelir başka diyecek söz yok :26:
Ya kızlar hepiniz beni çok şaşırttınız eşiniz abartıyor demeler, sen haklıydın iyi etmişsin demeler , büyüğe saygı nerde ?tamam yenge kaldırırım demesi ayrı seni mi gerdi yapmadığım şey mi sen gittikten sonra kaldırırm demesi ayrı.. Her erkek ister ki eşi ailesine saygı duysun yaptığın çok ayıp ayrıca eşine ne yaptım seni aldattım mı başka kadınlar gibi hırsızlık mı yaptım demişsin neden kötülerle kendini kıyaslıyorsun? her kadın eşini mi aldatıyor ? O zaman eşinin de sana ben de seni dövmüyorum diğer erkekler gibi demesi mi lazım ?Neyse biz bugüne kadar büyüğe saygı gösterilmesini, öğrendik büyüklerimizden ondan bana çok ters geldi belki Almanya'da büyümüşsün yetiştirilme tarzından kaynaklanıyor olabililir inşallah eşinle aran düzelir başka diyecek söz yok :26:
Cumartesi gün yengesigilde torunu icin Kuran vardi diye biliyorduk ve ben de inadina "al iste gördün mü gelmedi" demesin diye gidecektim gidenlerle...
cumartesi günü bir takim islerim vardi halledilecek...ben bisey demeden esim de giyinmis pesime takildi, beraber hallettik...sonra bi yere oturduk (ama hala zorla mesafe korumaya calisiyoz) "yemek ye" dedi "hayir canim istemiyor" dedim "niye yemiyorsun, inadindan mi, yoksa gercekten istemedigin icin mi?" diye sordu, sonra üzülmesin diye biseyler yedim...
otururken annesini aradi ve naptiklarini sordu, sonra "biz Kurana gelmicez, siz gidin tamam mi" dedi, cooook sasirdim...sonra cumartesi günü hepimiz ögrendik ki Kuran cuma günüymüs ve olmus bitmis bile, herkes neye ugradini sasti...
dün gece de artik beyefendi dayanamamis olmasi lazim ki, kendiliginden geldi yanima
Allaha sükür iyiyiz simdi, bundan sonra davranislarimda daha ölcülü ve dikkatli olacam...
hepinizin yorumuna tesekkürler, onlarin sayesinde bu kötü dönemi daha iyi atlattim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?