Eşim parayı yolladı babama 200 bini, babamda eşimi kendine hakaret ediyor gibi gördüğü için para konusunda sadece tşkler yazmış, benle konuşuyorlar işte borcunuzu sakın kredi çekip ödemeyin sonra ödeyin dara girmeyin falan diye ama eşim gurur yaptı bi kere. Ailemden nefret ettiğini söyleyip duruyor yarın annemin doğum günü nü kutlamaya gideceğiz eşim dediki 15 durup kalkarım nefret ettim artık ailenden diyor
E siz de çalışıp yardımcı olsanıza adama.
Babanız gerçekten o bin tlye sıkışık mıydı? Yoksa sizce ufaktan yolunu mu yapıyordu borcun?
Kronik hastalığım nedeniyle doğru düzgün iş bulamadım. Üç dört harfli marketlere hep başvurdum günde 12-14 saat mesai dediler ben hayatta çalışamam o kadar saat…
Babanız size gelirken mi yaptı alışverişi, neden geri istedi orasını anlamadım ama maddi olarakta sıkışık olduğunuzu bildiği halde ihtiyacı da yokken o parayı istemesi hiç aile büyüğü tavrı değil.
Geçmiş olsun.
Karı ve kocasının olarak çok değişik geldiniz. Bir yengem var eşi genç yaşta vefat etti, göğüs kanserine yakalandı ve iyileşti ama eskisi gibi asla değil. Buna rağmen tam zamanlı çalışıyor.
Katılmıyorum. Özünde çok iyi olan bir insan ihtiyacı olmadığı halde bin tl nin peşine düşmezdi. Kendimi eşinizin yerine koyuyorum da benim annem ev parası verse, beş bin tl lik alışveriş yapsa ve aynı zamanda eşimin babası zor durumumda bin tl nin lafını yapsa bende aynı düşünürdüm. Kendi ailemin enayi yerine konulduğunu düşünüp iyice kinlenirdim hatta. O yüzden eşinize hak veriyorum. Mevcut durumunuzda şu an ilk yapmanız gereken sizin de acilen bir işe girip eşinize bir nebze de olsa nefes aldırmak. Nice engelli insanların ne şartlarda çalıştığına bizzat şahit olduğum için "kronik hastalık" bahanesi işin içinden sıyrılmak oluyor bana göre.
