Şaka gibi ama bunu yazdıktan birkaç saat sonra bende işten çıkarıldığımı öğrendim. İnsan kaynaklarından çağırdılar gittim, buraya kadarmış dediler. Hangisine üzüleyim??
Canım çok sıkkın. Dün akşamüstü müdürleri gelmiş ve sizin birimi kapatıyoruz demiş. 3 kişiler birimde. Koca şirketin bilgi işlem birimi. İnternetten satışları var, 3 şirketin bilgisayarla ilgili ihtiyaçları var, yazılımı var ıvır zıvır. Boş değildi yani işleri. Hatta şuan günübirlik İzmir'e yolladılar eşimi. Madem kapatıyorsunuz ihtiyacınız yok ne diye yolladınız İzmire??
Kapatacaklarmış büyük ihtimal dışarıdan başka firmalardan destek alacaklarmış bu işler için, böylece küçülmeye gideceklermiş. Alışılmış bir düzen vardı 3 yılı bitirdi eşim orada. Zaten daha 1.5 yıllık evliyiz. Yeni araba aldık kredinin ilk taksidini daha dün ödedim, bunun üzerine eşim böyle böyle oldu dedi. O iyi, bana moral verdi akşam ben ağladım.
Belki araba almamış olsak idare ederdik ama hem kira hem kredi ödeyeceğiz. Ben de daha 2 ay önce işe girdim. Eşimin çalıştığı yer Anadolu yakasında çok uç bir yere taşınınca mecbur evi taşıdık, ben 3 yıldır çalıştığım yerden ayrıldım çünkü Avrupa yakasındaydı iş yerim, gidip gelemezdim. 6 ay işsiz kaldım daha yeni işe girdim. Allahtan Anadolu yakasında köprüye yakın bir yere taşındık, ben iş yerinin olduğu semti beğenmemiştim, her yere çok uzak diye. Madem böyle olacaktı neden taşındık??
Eşim ben işsiz kalmam iş bulurum zaten tazminat alıcam, işsizlik maaşına da hemen başvururum, hallederiz, üzüldüm bende ama bir gün böyle olacağını biliyordum hayırlısı buymuş dedi. O öyle sakinken ben evham yapıp eşimi boğmakta istemiyorum.
Stresten dünden beri başım ağrıyor kolum uyuşuyor. Çok üzgünüm sadece çok üzgünüm.